Temat interpretacji

W zakresie uznania wnoszonych zaliczek przez właściciel lokali za przychody podatkowe na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy; oraz w zakresie możliwości i zasad zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy odnośnie dochodu stanowiącego nadwyżkę zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości nad kosztami, wnoszonych przez właścicieli lokali pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu tym właścicielom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 października 2011 r.) uzupełnionym na formularzu ORD-IN z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z nadpłatami powstałymi na skutek rozliczenia przez Wspólnotę zaliczek wnoszonych przez właściciel lokali:

• jest prawidłowe w zakresie uznania wnoszonych zaliczek przez właściciel lokali za przychody podatkowe na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy;
• jest nieprawidłowe w zakresie możliwości i zasad zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy odnośnie dochodu stanowiącego nadwyżkę zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości nad kosztami, wnoszonych przez właścicieli lokali pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu tym właścicielom.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z nadpłatami powstałymi na skutek rozliczenia przez Wspólnotę zaliczek wnoszonych przez właściciel lokali.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Spółka z o. o. na podstawie § 4 pkt 4 Umowy o Zarządzaniu Nieruchomością z dnia 12 września 2011 r. oraz aneksów: Aneks Nr ... i Aneks Nr ... jest Zarządcą Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości.

Na mocy art. 6 ustawy o własności lokali, wspólnotę mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej, a co za tym idzie nie posiada własnego majątku. Zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej na podstawie ustawy o własności lokali. W skład nieruchomości wchodzą lokale mieszkalne i użytkowe. Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej i stanowią współwłasność.

Wspólnota mieszkaniowa zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali prowadzi ewidencję księgową dla nieruchomości, w której rozliczane są:

• koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania nieruchomości wspólnej,
• koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania lokali własnościowych w zakresie dostawy mediów do lokali poprzez instalacje będące częścią nieruchomości wspólnej (dotyczy wyłącznie mediów, gdzie urządzenia pomiarowe zainstalowane są na zasilaniu w budynku (tj. centralne ogrzewanie, podgrzanie wody, zimna woda, gaz) z uwagi na brak możliwości zawarcia umowy przez właścicieli bezpośrednio z Gazownią, Rejonem Energetycznym, Dostawcą energii cieplnej, Przed. Wodociągowo-kanalizacyjnym - instalacja niedostosowana do wymogów dostawcy),
• koszty i przychody dotyczące pożytków,
• koszty i należne zaliczki dotyczące remontów (fundusz remontowy).

Na pokrycie powyższych kosztów właściciele lokali mieszkalnych wpłacają zaliczki w formie bieżących opłat na utrzymanie nieruchomości wspólnej, opłaty na fundusz remontowy oraz utrzymanie własnych lokali wyłącznie w zakresie dostawy mediów poprzez instalacje stanowiące nieruchomość wspólną (brak możliwości zawarcia umowy na dostawę mediów bezpośrednio z dostawcą - warunki techniczne wydane przez dostawców mediów uniemożliwiają właścicielom zawarcie tych umów z dostawcami).

Na ostatni dzień roku kalendarzowego należne zaliczki porównuje się z rzeczywistymi kosztami dostawy centralnego ogrzewania, ciepłej wody, zimnej wody i kanalizacji oraz nieczystości stałych, a nadpłatę lub niedopłatę według poszczególnych tytułów księguje się na kartotekę lokalu mieszkalnego.

Okresem sprawozdawczym jest rok kalendarzowy. Na koniec roku Zarządca Wspólnoty rozlicza, porównuje koszty z wpłaconymi zaliczkami. Różnica stanowi dochód, który jest zwolniony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku doc hodowym od osób prawnych jeśli jest przeznaczony na potrzeby związane z gospodarką mieszkaniową. Dochód składa się z nadpłat właścicieli, które powstają z rozliczenia wpłat i kosztów; eksploatacji, mediów i funduszu remontowego. Kwoty te we wniosku nazywane są nadpłatami właścicieli. Po otrzymaniu rozliczenia część właścicieli zwraca się o zwrot nadpłat (koszty zarządu, centralnego ogrzewania, dostawy wody i kanalizacji oraz wywozu nieczystości) na wyznaczony przez właściciela rachunek bankowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wspólnota Mieszkaniowa od kwoty nadpłaty powstałej na kartotece ma zapłacić zaliczkę podatku dochodowego od osób prawnych z chwilą wypłacenia tej kwoty właścicielowi...

Zdaniem Wnioskodawcy z chwilą wypłacenia kwoty nadpłaty za koszty zarządu i media w następnym roku sprawozdawczym Wspólnota nie powinna zapłacić podatku dochodowego od osób prawnych, a tylko zmniejszyć dochód przeznaczony do zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w deklaracji CIT 8 wykazywany w poprzednim roku. Przychodem Wspólnoty są natomiast wszelkie wpłaty na rachunek Wspólnoty łącznie z nadpłatami na dzień okresu sprawozdawczego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, a do ustalenia przychodu we Wspólnocie nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie uznania wnoszonych zaliczek przez właściciel lokali za przychody podatkowe oraz nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy odnośnie dochodu stanowiącego nadwyżkę zaliczek na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania nieruchomości nad kosztami, wnoszonych przez właścicieli lokali pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu tym właścicielom.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 ze zm.). Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

• wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
• opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
• ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
• wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
• wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest co do zasady dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest również źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Zatem wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek wspólnoty (bądź są wpłacane do kasy) stanowią, w rozumieniu ustawy podatkowej, przychód, bez względu na źródło ich pochodzenia.

Wpłacane więc przez członków Wspólnoty Mieszkaniowej zaliczki na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej i kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu (opłaty za media) stanowią dla Wnioskodawcy przychody podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, również w sytuacji, kiedy przewyższają one faktyczne wydatki Wspólnoty.

Wskazać należy również, że wspólnoty z założenia nie zajmują się świadczeniem usług na rzecz swoich członków. Podstawę ich działań stanowi jedynie gromadzenie środków i odpowiednie dysponowanie nimi, tj. dokonywanie stosownych opłat, niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie. Opłaty te nie mają charakteru zaliczkowego i wnoszone są przez właścicieli lokali mieszkalnych lub użytkowych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, o których mowa w art. 14 ustawy o własności lokali. Opłaty te służą więc pokryciu kosztów opłat za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłat za antenę zbiorczą i windę, a także pokryciu ubezpieczeń, podatków i innych opłat publicznoprawnych, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali. Opłaty te służą również pokryciu wydatków na remonty, bieżącą konserwację, utrzymanie porządku i czystości, a także pokryciu wynagrodzenia członków zarządu lub zarządcy.

Dlatego też, jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, przy rozliczeniu w ujęciu podatkowym, uiszczanych przez właścicieli lokali zaliczek, nie można kierować się zapisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych().

Z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika z kolei, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami. Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Wspólnotę ze zgromadzonych środków, zgodnie z ich przeznaczeniem, tj. na uregulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu, w tym opłaty eksploatacyjne za dostarczone media, stanowią koszty podatkowe.

Dochodem Wspólnoty jak już uprzednio wskazano, zgodnie z art. 7 ust. 2, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym.

Obowiązujący od dnia 1 stycznia 2007 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 roku zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: zasobów mieszkaniowych oraz gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie gospodarka w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie gospodarki nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Zasób zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie mieszkanie jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik mieszkaniowy, mieszkaniowych, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie zasób mieszkaniowy należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

Na tle przytoczonych definicji słownikowych, odnoszących się do potocznego rozumienia użytych w ustawie podatkowej sformułowań trzeba poczynić zastrzeżenie, że korzystając z przywołanych w nich znaczeń pojęć wyjaśniających ich potoczne, a nie prawne rozumienie należy przyjąć zasadę, iż analizując przepis podatkowy nie można opierać się wyłącznie na literalnym brzmieniu języka potocznego, bez odwołania się do funkcjonujących w systemie prawa podatkowego zasad opodatkowania. Jedną z nich, jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie i piśmiennictwie zasada ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Skutkiem stosowania tych przepisów jest bowiem ingerencja w inną, mającą podstawowe znaczenie w prawie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania uzyskiwanych dochodów, której przejawem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jej art. 3 ust. 1 stanowiący, iż podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wobec tego, definiując czy też ustalając znaczenie sformułowania gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nie można czynić tego w oderwaniu od innych regulacji funkcjonujących w systemie prawa podatkowego.

Jeśli zatem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza, że nie każda aktywność wspólnoty mieszkaniowej generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez wspólnotę mieszkaniową skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Będą to więc przede wszystkim te dochody, których źródłem są opłaty i czynsze związane z użytkowaniem lokali mieszkalnych oraz przynależnych do nich pomieszczeń, a także korzystaniem z urządzeń infrastruktury technicznej, wodno - kanalizacyjnej, energetycznej, ciepłowniczej itp.

Z interpretacji językowej wynika bowiem, że przez pojęcie zasób mieszkaniowy należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne. Do zasobów tych zaliczyć należy również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wymienionymi pomieszczeniami, obiektami i urządzeniami opłaty oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do zdarzenia przyszłego ujętego we wniosku należy stwierdzić, że dochód stanowiący nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali na pokrycie bieżących kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz pojedynczego lokalu nad rzeczywistymi wydatkami Wspólnoty Mieszkaniowej, pozostałą z rozliczenia rocznego, a przeznaczoną do zwrotu tym właścicielom, nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem nie jest on przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, lecz do zwrotu byłemu członkowi Wspólnoty.

Wyeksponować należy w tym miejscu, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakazują wydatkowania wcześniej zadeklarowanego dochodu na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych w konkretnym terminie. Art. 17 ust. 1b ustawy stanowi, że zwolnienie to ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie.

Jeżeli podatnik wydatkuje dochód na inny cel niż utrzymanie zasobów mieszkaniowych, dopiero wówczas będzie ciążyło na nim zobowiązanie podatkowe. Co więcej dochód uzyskany z prowadzonej działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi w danym roku podatkowym może zostać wydatkowany, np. w następnym roku podatkowym dopiero po zamknięciu ksiąg i obliczeniu podatku dochodowego za dany rok podatkowy z działalności opodatkowanej.

Może zatem zaistnieć sytuacja, kiedy dopiero po sporządzeniu zeznania o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8), Wspólnota przeznaczy zadeklarowany w tym zeznaniu do zwolnienia przedmiotowego dochód, na inne cele, nie związane z gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W takim przypadku Wspólnota zobowiązana będzie do zapłaty podatku od tej części dochodu, który zadeklarowano jako zwolniony z opodatkowania w zeznaniu podatkowym, a następnie wydatkowano na inne cele, nie warunkujące tego zwolnienia.

Konsekwentnie bowiem w art. 25 ust. 4 i ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nałożono na podatnika obowiązek zapłaty nie zaliczek, lecz podatku w przypadku, gdy uprzednio zadeklarował, że przeznaczy dochód na cele określone w przepisach art. 17 ust. 1 i dochód ten wydatkował na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym lub w przypadku likwidacji podatnika w okresie uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia.

Stosownie do treści art. 25 ust. 4 ustawy podatek wpłaca się w określonej wysokości i w konkretnym terminie, tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Natomiast w sytuacji wydatkowania dochodu (bądź jego części) na cele nie związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi jeszcze przed sporządzeniem zeznania CIT-8, Wspólnota powinna w tym zeznaniu uwzględnić tą okoliczność i stosownie opodatkować tak wydatkowany dochód (lub jego część).

Niezależnie więc od momentu wydatkowania uzyskanego przez Wspólnotę dochodu, stanowiącego nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali na pokrycie bieżących kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz pojedynczego lokalu nad rzeczywistymi wydatkami Wspólnoty Mieszkaniowej, przeznaczonego do zwrotu właścicielom lokali, a więc nie podlegającego zwolnieniu na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji stanowisko Wspólnoty, w świetle którego:

• z chwilą wypłacenia kwoty nadpłaty za koszty zarządu i media w następnym roku sprawozdawczym Wspólnota nie powinna zapłacić podatku dochodowego od osób prawnych, a tylko zmniejszyć dochód przeznaczony do zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy w zeznaniu CIT 8 uznać należy za nieprawidłowe;
• przychodem Wspólnoty są wszelkie wpłaty na rachunek Wspólnoty łącznie z nadpłatami na dzień okresu sprawozdawczego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, a do ustalenia przychodu we Wspólnocie nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy uznać należy za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy