Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania pierwszego, Przedsiębiorstwo stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ przeniesiony przez Spółkę zespół składników majątkowych spełnia kryteria opisane w art. 55¹ ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny tj. stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 4a pkt 3) Ustawy o CIT Ilekroć w ustawie jest mowa o: 3) przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego; Na gruncie Ustawy o CIT ustawodawca zdecydował się na uregulowanie pojęcia przedsiębiorstwo poprzez odwołanie się do regulacji wskazanego terminu zawartej na gruncie ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (dalej KC).

W art. 55¹ KC ustawodawca uregulował pojęcie przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 55¹ KC: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² KC: Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Na gruncie art. 55¹KC ustawodawca zdefiniował pojęcie przedsiębiorstwa poprzez wskazanie ogólnej definicji przedsiębiorstwa oraz przykładowego zespołu składników majątkowych, które wchodzić mogą w skład przedsiębiorstwa wykorzystywanych podczas prowadzonej działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwem w rozumieniu KC jest zorganizowany zespół składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, o przedsiębiorstwie mówić można wyłącznie w kontekście składników, które:

1. są zorganizowane,
2. stanowią pewien zespół,
3. wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle powołanej definicji przedsiębiorstwo tworzy zatem przede wszystkim zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Należy jednak wskazać, że aby zespół składników uznany został za przedsiębiorstwo niekoniecznie musi zawierać zawierający wszystkie wymienione w art. 55¹ składniki majątkowe. Wynika to bowiem z faktu, iż na gruncie powołanego przepisu ustawodawca posłużył się sformułowaniem w szczególności co wskazuje wyłącznie na przykładowy charakter przedstawionego wyliczenia.

Co istotne, przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale może być odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny zatem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o luźnym, niezorganizowanym zbiorze pewnych elementów. W sytuacji, w której dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa, istotne jest, aby zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym przedmiotem aportu będzie Przedsiębiorstwo obejmujących w szczególności:

1. Nieruchomość I,
2. Umowę Leasingu,
3. roszczenia oraz wierzytelności wynikające z Umowy leasingu,
4. pozostałe roszczenia oraz wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w tym w szczególności wynikające z umów z dostawcami mediów czy bankiem prowadzącym rachunek bankowy i świadczącym inne usługi bankowe,
5. środki trwałe,
6. środki na rachunku bankowym związane z prowadzoną działalnością,
7. wszelkiego rodzaju składniki majątkowe wykorzystywane podczas prowadzonej działalności gospodarczej.

Analiza zastosowania oraz roli, jaką w działalności gospodarczej spełniać może Przedsiębiorstwo prowadzi do wniosku, że stanowi ono zorganizowany zespół składników, w oparciu o który Spółka osobowa lub Spółka kapitałowa prowadzić może działalność gospodarczą w tożsamym zakresie co Spółka.

Należy wskazać, że do dnia dokonania aportu Przedsiębiorstwa, wymienione składniki majątkowe stanowić będą zespół składników w oparciu, o który Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo stanowi zatem zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, a pomiędzy poszczególnymi składnikami istnieją związki funkcjonalne.

W rezultacie, wnoszone aportem przez Spółkę składniki w pełni umożliwią podjęcie i prowadzenie przez Spółkę osobową lub Spółkę kapitałową działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Spółkę. Powyższej konkluzji nie zmienia fakt, że przedmiotem aportu dokonanego przez Spółkę nie będą Pozostałe składniki majątkowe. Pozostałe składniki majątkowe pomimo, że wchodzą w skład majątku Spółki nie mają kluczowego znaczenia dla prowadzonej przez Spółkę działalności w zakresie najmu lub dzierżawy nieruchomości.

W ocenie Spółki nieobjęcie aportem Przedsiębiorstwa Pozostałych składników majątkowych pozostaje bez wpływu na zakres prowadzonej z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że jedynie w przypadku pominięcia istotnych składników wykorzystywanych w dotychczasowej działalności gospodarczej (np. Nieruchomości I czy Umowy Leasingu) można byłoby powziąć wątpliwość, czy składniki będące przedmiotem planowanego aportu w dalszym ciągu stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC. Tymczasem, Pozostałe składniki majątkowe, które nie zostaną wniesione w związku z aportem Przedsiębiorstwa do Spółki osobowej lub Spółki kapitałowej, nie są kluczowe dla funkcjonowania Przedsiębiorstwa Spółki, rozumianego jako zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. Brak tych składników majątkowych nie wpłynie zatem w żaden sposób na zdolność Spółki kapitałowej lub Spółki osobowej do kontynuowania działalności gospodarczej Spółki w oparciu o Przedsiębiorstwo.

Wskazany pogląd jest powszechnie akceptowany w praktyce podatkowej, w tym także w orzecznictwie sądowym. Podkreśla się, że aby dokonać przeniesienia przedsiębiorstwa, musi nastąpić przeniesienie minimum środków koniecznych do prowadzenia przedsiębiorstwa. Przykładowo, w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (sygn. I SA/Kr 332/10), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że: (...) Przedsiębiorstwem jest zatem zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca w przepisie art. 55¹ k.c. wskazał jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia takiej działalności czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę aby można było uznać że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto a miarodajne jest przy tym ustalenie czy nabyto minimum środków bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu; Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r. III SA/Wa 540/08, LEX nr 399685).

Wobec powyższego należy podkreślić, że składniki majątkowe, które Spółka zamierza wnieść w związku z planowanym aportem Przedsiębiorstwa stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC oraz art. 4a pkt 3 Ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania drugiego, aport przez Spółkę Przedsiębiorstwa do Spółki osobowej lub Spółki kapitałowej stanowi czynność prawną neutralną podatkowo tj. nie będzie powodować powstania opodatkowanego przychodu dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o CIT Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z powołanym przepisem podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych nie jest spółka osobowa, lecz wspólnicy spółki osobowej, rozpoznający przychody w proporcji do przysługującego im prawa do udziału w zysku spółki osobowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c Ustawy o CIT 4. Do przychodów nie zalicza się: 3c) przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki;. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c Ustawy o CIT na gruncie Ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątkowych będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Od 1 stycznia 2011 r. do Ustawy o CIT wprowadzone zostały zasady oparte na mechanizmie odroczenia opodatkowania w związku z wniesieniem składników majątkowych do spółki niebędącej podatnikiem. W konsekwencji na gruncie Ustawy o CIT wniesienie jakichkolwiek składników majątkowych do spółki osobowej na moment wniesienia nie powoduje, konieczności rozpoznania przychodu dla celów podatkowych. Oznacza to zatem, że wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie powoduje jakichkolwiek konsekwencji podatkowych. Należy ponadto zaznaczyć, że nie powoduje konieczności rozpoznania przychodu wniesienie do spółki osobowej pojedynczych składników majątkowych jak i przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC, które to stanowi zbiór składników majątkowych.

Wobec powyższego wniesienie przez Spółkę do Spółki osobowej Przedsiębiorstwa, będzie dla wnioskodawcy neutralne podatkowo, ponieważ na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c Ustawy o CIT ustawodawca rozstrzygnął, że wniesienie składników majątkowych do spółki osobowej nie powoduje konieczności rozpoznania przychodu po stronie podmiotu wnoszącego aport.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT 1. Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: 7) nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio;. Zgodnie z powołanym przepisem na gruncie Ustawy o CIT przychód podatkowy stanowi w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny.

W konsekwencji na moment wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego podatnik podatku dochodowego od osób prawnych obowiązany jest, co do zasady, do rozpoznania przychodu w wysokości wartości nominalnej objętych udziałów. W art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT ustawodawca zastrzegł jednak, że nie w każdym przypadku podatnik podatku dochodowego od osób prawnych obowiązany będzie do rozpoznania przychodu w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki.

Zgodnie z powołanym przepisem nie dochodzi do powstania przychodów dla celów podatkowych w sytuacji, gdy przedmiotem wkładu niepieniężnego jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT wprost bowiem wynika, że nie każde wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki powoduje obowiązek rozpoznania przychodu w wartości nominalnej obejmowanych udziałów. Jeżeli przedmiotem wkładu do spółki jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa po stronie podmiotu obejmującego udziały w zamian za aport nie powstanie przychód dla celów podatkowych. Zgodnie zatem z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT przychód w wartości nominalnej obejmowanych udziałów powstanie po stronie podatnika wyłącznie w sytuacji objęcia udziałów w zamian za aport składników majątkowych nie stanowiących przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przenosząc rozważania na grunt przedmiotowego stanu faktycznego należy stwierdzić, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w związku z dokonaniem przez Spółkę aportu Przedsiębiorstwa do Spółki kapitałowej. Jak zostało wskazane bowiem w punkcie 1 Przedsiębiorstwo stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 Ustawy o CIT, a w konsekwencji jego aport przez Spółkę do Spółki kapitałowej stanowić będzie zdarzenie naturalne podatkowo na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT.

Reasumując, aport Przedsiębiorstwa przez Spółkę do Spółki kapitałowej lub Spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• uznania przedmiotu wkładu niepieniężnego za przedsiębiorstwo - jest nieprawidłowe;

• skutków podatkowych wniesienia do spółki osobowej lub spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego - jest prawidłowe.

Definicja przedsiębiorstwa została zawarta w art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: updop). W myśl przywołanego wyżej przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Przedsiębiorstwo zaś w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż katalog elementów (składników) przedsiębiorstwa, o których stanowi art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użyte w nim sformułowanie w szczególności.

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych (art. 55² Kodeksu cywilnego). Zapis ten dopuszcza umowne wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych jego elementów.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż przedsiębiorstwo dla celów prawa podatkowego należy rozumieć jako ogół praw podmiotowych, stosunków faktycznych (np. zakresu i walorów dostawców i klienteli czyli odbiorców, opinii o przedsiębiorstwie czyli jego renomy, lokalizacji, stopnia ściągalności jego wierzytelności, środków pieniężnych, udziałów) oraz różnych innych wartości (np. systemu organizacyjnego, doświadczeń w zakresie działalności przedsiębiorstwa, jakości znanej i stosowanej technologii itd.), jakie prowadzący przedsiębiorstwo (jego właściciel) sam lub ze współpracującymi osobami wiąże w zorganizowany zespół majątkowy.

Natomiast stosownie do art. 4a pkt 4 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej część przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego przepisu podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe uznać należy, że zespół składników majątkowych określony przez Wnioskodawcę jako Przedsiębiorstwo nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy Kodeks Cywilny, ze względu na fakt, że wskazany zespół składników majątkowych nie obejmuje takich elementów przedsiębiorstwa jak wierzytelności, prawa z papierów wartościowych (tj. udziały) i środki pieniężne. Użyte w przepisie art. 55¹ Kodeksu Cywilnego sformułowanie w szczególności nie wskazuje bowiem, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, na przykładowy charakter przestawionego wyliczenia, lecz na otwarty charakter wyraźnie wskazanego w tym przepisie katalogu składników majątku. Sformułowanie przepisu tworzy zatem domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych, jeśli stanowią zespół o cechach zorganizowania.

Należy jednak wskazać, że w sytuacji, gdy możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o wyodrębniony majątek, można uznać, że całość tego majątku wraz ze wszystkimi obciążeniami i przychodami związanymi z tym majątkiem stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić więc należy, że wskazany w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników majątku, określony przez Wnioskodawcę jako Przedsiębiorstwo, stanowi w istocie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego przedmiot wkładu niepieniężnego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady tworzenia, organizacji i funkcjonowania spółek handlowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.; dalej: kodeks spółek handlowych). W myśl art. 4 § 1 pkt 2 kodeksu spółek handlowych spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna. Natomiast do spółek osobowych zalicza się: spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną (art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy). W przeciwieństwie do spółek kapitałowych, którym art. 12 kodeksu spółek handlowych przyznaje osobowość prawną, spółki osobowe nie są osobami prawnymi.

Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej, będącej spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej, jest spółka kapitałowa, to przychody z udziału w spółce osobowej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w sposób określony w art. 5 updop.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 updop przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zyskach (udziały) są równe. Przepis ten (w zestawieniu z jego ust. 2) statuuje zatem zasadę, iż w przypadku osiągania przychodów przez spółki niebędące osobami prawnymi, podatnikami podatku dochodowego nie są te spółki (niebędące osobami prawnymi), a ich wspólnicy będący podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Na podstawę przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód, jaki osiągają oni z udziału w spółce podlega doliczeniu do ich pozostałych przychodów w wysokości proporcjonalnej do ich prawa do udziału w zyskach i jest uwzględniany przy obliczaniu podstawy opodatkowania na zasadach ogólnych, tak jak i koszty uzyskania przychodu, wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu, ulgi, zwolnienia, obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Art. 5 ust. 1 updop ma zatem zastosowanie do wszystkich wspólników spółek osobowych będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, a więc również wspólników spółki komandytowej. Jak wskazano powyżej, przepis ten nakazuje uwzględnienie przez wymienionych w nim podatników przy obliczaniu podstawy opodatkowania przychodów osiąganych przez nich z tego źródła w wysokości odpowiadającej ich udziałowi w zysku spółki niebędącej osobą prawną. Z uwagi na brak odrębnego zdefiniowania pojęcia przychodu (w odniesieniu do poszczególnych rodzajów spółek) odwołać się należy do definicji ogólnej zawartej w art. 12 ust. 1 updop i w świetle tej regulacji ocenić, czy i jakie (jakiego rodzaju) przychody osiąga wspólnik spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c) updop, do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Przepis art. 12 ust. 4 pkt 3c) updop znajduje zastosowanie do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę, w przypadku wniesienie przez Spółkę (będącą spółką komandytową) wkładu niepieniężnego (w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do spółki osobowej. Wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu), nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy jako komplementariusza Spółki (wnoszącej aport). Planowane działanie będzie stanowić zatem dla Wnioskodawcy czynność neutralną podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Planowane działanie będzie stanowić zatem dla Wnioskodawcy czynność neutralną podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Powyższe oznacza, że wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i objęcie w zamian za ten wkład udziałów w kapitale zakładowym spółki kapitałowej powoduje powstanie przychodu. Natomiast wniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w ramach wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej nie powoduje powstania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w przyszłości planowane jest wniesienie zespołu składników majątkowych określonych przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki osobowej lub spółki kapitałowej.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa

• do Spółki osobowej, będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo, ponieważ na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c updop wniesienie składników majątkowych do spółki osobowej nie powoduje konieczności rozpoznania przychodu po stronie podmiotu wnoszącego aport;

• do Spółki kapitałowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo, ponieważ wniesiony wkład niepieniężny stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 4a pkt 4 updop, zatem zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 7 zdarzenie to nie powoduje powstania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie