Temat interpretacji

Możliwość amortyzowania znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości amortyzowania znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości amortyzowania znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozważa nabycie praw do znaku lub znaków towarowych. Nabycie znaku nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zbywającym znak towarowy może być zarówno osoba fizyczna jak i spółka (osobowa lub kapitałowa).

Nabywane przez Wnioskodawcę znaki towarowe nie zostały zarejestrowane w polskim Urzędzie Patentowym ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej również jako: OHIM). Może się jednak zdarzyć sytuacja, iż niektóre spośród przedmiotowych znaków zostały zgłoszone do rejestracji w jednym z powołanych urzędów, niemniej na moment sprzedaży nie zostało udzielone do nich prawo ochronne.

Zapłata za nabywany znak towarowy może nastąpić zarówno poprzez faktyczne uiszczenie, ustalonej przez strony umowy ceny, jak i poprzez potrącenie całości lub części wzajemnych należności i zobowiązań Wnioskodawcy oraz sprzedającego znak towarowy. Przykładowo Wnioskodawca może mieć wierzytelność wobec zbywcy znaku towarowego o:

• zapłatę ceny emisyjnej za zaoferowane podmiotowi zbywającemu znak towarowy obligacje; lub
• wypłatę środków z tytułu udzielenia pożyczki przez podmiot zbywający znak na rzecz Wnioskodawcy; lub
• dokonanie wpłaty na podwyższony kapitał zakładowy Wnioskodawcy, przez podmiot zbywający znak.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy nabyte w drodze umowy sprzedaży niezarejestrowane znaki towarowe stanowiące przedmiot prawa autorskiego podlegają amortyzacji w księgach Spółki jako wartości niematerialne i prawne - autorskie lub pokrewne prawa majątkowe...
2. W jakiej wartości należy rozpoznać dla celów amortyzacji podatkowej wartość początkową nabytych w drodze umowy sprzedaży niezarejestrowanych znaków towarowych stanowiących wartość niematerialną i prawną - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie pytania drugiego sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

We własnym stanowisku w odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, że nabyte niezarejestrowane znaki towarowe stanowiące przedmiot prawa autorskiegopodlegają amortyzacji w księgach Spółki jako wartości niematerialne i prawne - autorskie lubpokrewne prawa majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych - zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych (dalej WNiP). Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji). umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Aby więc znak towarowy mógł zostać uznany za WNiP w rozumieniu przepisów podatkowych muszą być spełnione następujące warunki:

• znak towarowy można zakwalifikować jako jeden z WNiP wymienionych w art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• znak towarowy musi zostać nabyty przez podatnika;
• znak towarowy może być wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej;
• znak towarowy będzie wykorzystywany przez podatnika a przewidywany okres wykorzystywaniu znaku towarowego wynosi minimum rok.

Zdaniem Spółki niezarejestrowany znak towarowy stanowi przedmiot autorskiego prawa majątkowego, o którym mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - dalej: upa -przedmiotem prawa autorskiego utwór rozumiany jako każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 upa). Jednocześnie na podstawie art. 120 ustawy Prawo własności przemysłowej - dalej: pwp - znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż niezarejestrowany znak towarowy, o którym mowa w przepisach pwp, może stanowić utwór w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów upa niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie , Warszawa 2008, s. 27-28).

Dlatego też nabywane przez Wnioskodawcę znaki towarowe stanowiące zbiór określonych elementów słownych, graficznych lub słowno-graficznych stanowią podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko powyższe potwierdza praktyka organów podatkowych. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2011 r., nr IPPB3/423-219/11-3/PK1, w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym nabywane przez Wnioskodawcę w ramach aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa znaki towarowe stanowiące zbiór określonych elementów słownych, graficznych lub słowno graficznych stanowią podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16 b ust 1 pkt 4 ustawy o CIT.;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2010 r., nr IPPB3/423-336/10-5/MS, w której organ podatkowy w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy iż: ,,(...) należy uznać, że opracowania słowno-graficzne znaków towarowych nabyte przez Spółkę w drodze aportu (jako utwory słowno-graficzne), zaliczone do autorskich praw majątkowych, będą stanowić wartości niematerialne i prawne na gruncie Ustawy CIT (w odniesieniu do tych opracowań graficznych znaków towarowych, które mogą stanowić utwory w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i co do których spółka może korzystać z ochrony w zakresie przewidzianym w tejże ustawie). W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że stanowiące przedmiot majątkowych praw autorskich znaki towarowe niezarejestrowane jeszcze w Urzędzie Patentowym stanowią wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r., nr ITPB3/423-679c/09/MT: Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - znaki towarowe, których dotyczy niniejsza interpretacja stanowią przedmiot prawa autorskiego, są one utworem w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oznacza to, że w sytuacji, gdy wspólnikom spółki osobowej przysługują autorskie prawa majątkowe dotyczące poszczególnych znaków towarowych i dokonają ich skutecznego wniesienia tytułem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, prawa te zostaną nabyte przez spółkę osobową.

W takiej sytuacji, prawa te mogą zostać uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

• będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania będzie przekraczał rok,
• będą wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę osobową albo oddane przez nią do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji). umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazano, że Spółka zamierza nabyć w drodze umowy sprzedaży prawa do znaku towarowego lub znaków towarowych niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym, ani w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. zostaną stanowiące przedmiot prawa autorskiego znaki towarowe niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym, tj. znaki towarowe nieobjęte prawem ochronnym udzielanym na zasadach określonych. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości uznania znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Prawa, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych normuje ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1-2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem tego prawa są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno - urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno - muzyczne, sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ww. ustawy). Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16) oraz
• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga przy tym zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Prawa pokrewne zostały natomiast unormowane w Rozdziale 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do tej kategorii należą: prawa do artystycznych wykonań, prawa do fonogramów i wideogramów, prawa do nadań programów, prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że pytanie Wnioskodawcy dotyczy znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego, czyli znaków towarowych stanowiących przedmiot prawa autorskiego, które są utworem w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oznacza to, że w drodze umowy sprzedaży Spółka nabędzie prawa majątkowe dotyczące poszczególnych znaków towarowych.

W takiej sytuacji, prawa te pomimo braku formalnej rejestracji w Urzędzie Patentowym, czy też Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, mogą zostać uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

• będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania będzie przekraczał rok,
• będą wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę osobową albo oddane przez nią do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym zastrzec, że istotę interpretacji indywidualnej stanowi ocena stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b i art. 14c Ordynacji podatkowej). W analizowanym przypadku, z uwagi na treść postawionego pytania, elementem zdarzenia przyszłego wskazanym przez Wnioskodawcę jest okoliczność, że niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym znaki towarowe stanowią przedmiot prawa autorskiego. Wobec powyższego, tutejszy organ ocenił, czy niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym znaki towarowe będące przedmiotem prawa autorskiego mogą zostać uznane za wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia uznania niezarejestrowanych w Urzędzie Patentowym znaków towarowych za przedmiot autorskiego prawa majątkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy