Temat interpretacji
W dniu 11.01.2005r. Spółka zakupiła w Niemczech nowy środek transportu - samochód dla potrzeb działalności gospodarczej i wg rachunku zapłaciła za ten środek transportu 41.900 EURO. Rachunek wystawiony został na Wnioskodawcę, z podaniem Jego nr NIP oraz pieczęcią kontroli dewizowej.
Na terenie państwa członkowskiego UE (Niemcy) Spółka odprowadziła podatek VAT, zaś samochód został zarejestrowany w tym kraju na członka zarządu Spółki, posiadającego kartę pobytu na terenie Niemiec. Czynności powyższe zrealizowano na podstawie uchwały zarządu Spółki.
Podatnik wnosi o wyjaśnienie zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego, w szczególności zastosowanie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, m. in. art. 15 ust. 1, art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16, oraz udzielenie stosownej interpretacji w zakresie amortyzacji i eksploatacji nowego środka transportu w Polsce, przeznaczonego na działalność Spółki na obszarze Unii Europejskiej, w tym w Polsce.
Zdaniem Wnioskodawcy, zakup i amortyzacja nowego środka trwałego - samochodu dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki, zarejestrowanego w Niemczech, są zgodne z przepisami prawa podatkowego. Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że fakt rejestracji pojazdu samochodowego za granicą nie zmienia stosunków własnościowych dotyczących tego pojazdu i nie ma znaczenia dla dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Dla dokonywania odpisów amortyzacyjnych fakt rejestracji pojazdu nie jest wymagany, a na pewno nie jest rozstrzygający w kwestii uprawnienia do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zatem Spółka spełnia kryteria amortyzacji środka trwałego - nowego środka transportu oraz ma prawo zaliczania do kosztów uzyskania przychodu zarówno odpisów amortyzacyjnych jak i kosztów eksploatacji nowego środka trwałego - samochodu, zarejestrowanego w Niemczech.
Ustosunkowując się do przedstawionych kwestii, tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:
W przedmiotowej sprawie - jak podnosi Wnioskodawca - fakt rejestracji nowego środka transportu (samochodu) w Niemczech, na nazwisko członka zarządu, nie zmienił stosunków własnościowych dotyczących tego pojazdu. Należy więc przyjąć (uwzględniając okoliczności faktyczne przedstawione przez Podatnika), iż Wnioskująca jest właścicielem nabytego środka trwałego.
Podstawę prawną kwalifikacji wydatków ponoszonych przez Podatnika w poczet kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.
Powyższe oznacza, iż wszelkie wydatki, którymi Podatnik zamierza obciążyć podatkowe koszty uzyskania przychodów, winny pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem, w wyniku ich poniesienia, przychodów.
W unormowaniach art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowej stanowi się natomiast, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.
W przedstawionych okolicznościach, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 6 przywołanej ustawy podatkowej, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zatem, w sytuacji, gdy prawo własności samochodu przysługuje Wnioskodawcy, zastosowanie znajdą przepisy art. 16a ust. 1 pkt 2 przywołanej ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierające przesłanki uprawniające Podatnika, do dokonywania amortyzacji podatkowej składników majątku trwałego.
Zgodnie z powyższą regulacją, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Spełnienie powyżej wskazanych warunków (zarówno co do tytułu własności, kompletności, zdatności do użytku jak i wykorzystywania na potrzeby Podatnika) umożliwia dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych.
Jednakże, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.
Wydatki ponoszone przez Podatnika na zakup oleju, paliwa, części zamiennych i napraw mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o ile Spółka udowodni, iż pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanymi przychodami, zgodnie z dyspozycją ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.
Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.