Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym przypadku nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej, ustawa o CIT) oraz w rozumieniu art. 5 UPO (Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. - dalej: UPO), a w konsekwencji Spółka nie będzie podlegać w Polsce obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2018 r. (data nadania 14 marca 2018 r., data wpływu 20 marca 2018 r.) na wezwanie z dnia 1 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.5.2018.1.PW (data nadania 1 marca 2018 r., data doręczenia 7 marca 2018 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej również Wnioskodawca) będąca częścią Grupy (dalej: Grupa) z główną siedzibą w USA, jest regionalnym przedstawicielem Grupy m.in. na Europę. Spółka posiada siedzibę w Szwajcarii i jest to miejsce prowadzenia działalności Spółki. Grupa zajmuje się produkcją towarów (baterii) poza granicami Polski w Belgii, USA i Azji.

Sprzedażą, marketingiem, obsługą klienta zajmują się spółki lokalne będące częścią Grupy, wspierane przez podmioty zewnętrzne.

Decyzje biznesowe (m.in. w zakresie zarządzania produkcją, marketingiem strategicznym, czy też łańcuchem dostaw) dotyczące transakcji są podejmowane poza terytorium Polski - na terytorium Szwajcarii.

Usługi świadczone z Szwajcarii

Spółka świadczy różne usługi przykładowo usługi doradcze (przy wykorzystaniu personelu, zaplecza technicznego znajdującego się w siedzibie Spółki) na rzecz kontrahentów z różnych krajów, w tym mających siedzibę w Polsce, np. na rzecz lokalnych dystrybutorów - spółek odpowiedzialnych za sprzedaż towarów (dalej: Usługi świadczone ze Szwajcarii).

Usługi nabywane w Polsce

Spółka planuje, że w Polsce mogą być nabywane następujące rodzaje usług:

• usługi pakowania (w tym transport towarów po ich zapakowaniu)- od polskiego podmiotu;

• usługi doradztwa podatkowego oraz usługi zapewnienia zgodności sprawozdawczości podatkowej (dalej: Usługi Doradztwa Podatkowego) - nabycie tych usług ma na celu wypełnienia obowiązków podatkowych, głównie w zakresie rozliczeń VAT na terytorium Polski, intrastat (służy działalności opodatkowanej w Polsce);

• usługi przewozu osób, krótkotrwały najem środków transportu, usługi hotelowe, restauracyjne/cateringowe.

Spółka chce nabywać w Polsce usługi pakowania towarów od zewnętrznego podmiotu z siedzibą w Polsce (podmiot nie będzie zależny od Spółki ekonomicznie i prawnie), polegające m.in. na:

• pozyskiwaniu i składowaniu surowców i materiałów opakowaniowych,

• przygotowywaniu opakowań i przygotowywaniu baterii (np. w określonej ilości sztuk) do pakowania,

• przeprowadzaniu kontroli jakości opakowań,

• pakowaniu,

• etykietowaniu,

• eksploatowaniu odpadu opakowaniowego,

• właściwym przechowywaniu/magazynowaniu towarów.

W tym przypadku przechowywanie/magazynowanie towarów odbywałoby się jedynie w zakresie niezbędnym do wykonania usługi pakowania i ich dystrybucji (jak wskazano powyżej).

Podmiot wykonujący usługi pakowania:

• będzie odpowiedzialny za zakup niezbędnych materiałów do wykonania usługi (materiały będą wliczone do kosztów usługi pakowania),

• będzie korzystać z własnych lub wynajmowanych przez siebie obiektów.

Umowa na usługi pakowania ma zostać zawarta na czas określony.

Przy wykonywaniu usług, zakres i warunki świadczenia usług będą wynikały z zawartej umowy między usługodawcą a Spółką. Spółka nie będzie miała kontroli nad pracownikami i infrastrukturą podmiotu wykonującego usługi pakowania. Spółka nie będzie miała faktycznej ani prawnej kontroli nad magazynami w związku ze świadczeniem usług. Umowa przewiduje w określonych sytuacjach (w szczególności w celu weryfikacji jakości świadczonych usług) prawo wstępu przedstawicieli Spółki do magazynów i innych obiektów związanych ze świadczeniem usługi pakowania, za zgodą i zgodnie z wewnętrznymi procedurami podmiotu świadczącego usługi pakowania, przy czym takie wizyty będą mogły być okazjonalne.

Wizyty pracowników Spółki (jeśli takie miałyby miejsce) będą miały charakter tymczasowy, ad hoc. Podczas tych wizyt może dojść do nabycia przez Spółkę usług (np. taxi, catering, transport osób, hotele, usługi gastronomiczne).

Ponadto Spółka będzie uprawniona do dostępu do systemów komputerowych związanych z wykonywaniem usługi.

Spółka nie będzie miała jednak prawa do sprawdzania ponoszonych przez usługodawcę kosztów, jak również innych niepublicznych informacji finansowych.

Wszelkie audyty w celu sprawdzenia jakości świadczonych usług będą obywać się czasowo, w taki sposób, aby nie powodować nieuzasadnionych zakłóceń w pracy polskiego kontrahenta.

Jeśli w wyniku audytu okaże się, że standardy zapewnienia jakości przez usługodawcę będą nieodpowiednie, będzie on zobowiązany do wprowadzenia odpowiednich zmian.

Inny podmiot z Grupy planuje dokonać odpłatnego udostępnienia maszyn na rzecz podmiotu zewnętrznego, od którego będą nabywane usługi pakowania.

Usługa pakowania będzie świadczona na terytorium Polski, bowiem produkowane baterie miałyby być przywożone do Polski przez Spółkę w celu ich zapakowania.

Towary przywożone do Polski w celu ich zapakowania (niezależnie od tego, czy będą one importowane przez Spółkę z poza UE, czy też transportowane z terytorium Belgii i innych krajów) są zawsze własnością Spółki. Baterie w celu ich zapakowania będą nieodpłatnie przekazane kontrahentowi.

Powyższe dostawy towarów w celu ich zapakowania będą rozpoznawane w Polsce odpowiednio jako wewnątrzwspólnotowe nabycie, import towarów. W przypadku importu baterii - będą one objęte odpowiednimi procedurami celnymi, t.j. procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składowania celnego.

Po zapakowaniu towarów w Polsce, towary mogą być:

• sprzedawane w Polsce,

• wywiezione z Polski do innych krajów UE,

• wywiezione poza terytorium UE (po zastosowaniu odpowiednich procedur celnych, tj. wywóz towarów, powrotny wywóz towarów).

W momencie zakończenia umowy, usługodawca jest zobowiązany do zwrotu Spółce wszelkich towarów (baterii) będących własnością Spółki.

Dodatkowo oprócz zakupu powyższych usług, Spółka będzie nabywać od podmiotu polskiego świadczącego usługi pakowania - opakowania - Produkty (materiały, komponenty, gotowe produkty). Produkty te będą transportowane z Polski do Belgii i nie będą miały związku ze świadczoną usługą pakowania.

Podmiot świadczący usługi pakowania, będzie realizował usługi transportowe (transport zapakowanych baterii oraz transport opakowań - Produktów). Podmiot ten będzie odpowiedzialny za zarządzanie transportem oraz za realizację transportu przy wykorzystaniu firmy transportowej. Firma transportowa wybrana przez kontrahenta Spółki musi zapewnić ubezpieczenie przewożonego ładunku.

Transport realizowany przez Spółkę będzie dotyczyć dostaw do Polski, dostaw do innych krajów UE oraz dostaw poza terytorium UE.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka:

• dokonała rejestracji w Polsce dla celów VAT;

• w ramach usługi pakowania świadczonej przez zewnętrzny podmiot nie będzie posiadała żadnej przestrzeni do wyłącznej dyspozycji, ani nie będzie dysponowała stale żadną przestrzenią w magazynie podmiotu zewnętrznego;

• nie będzie posiadała w Polsce: miejsca zarządu, filii, biura, zakładu fabrycznego, warsztatu, kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu, kamieniołomu albo innego miejsca wydobywania zasobów naturalnych;

• nie będzie posiadała na terytorium Polski osoby tj. osoby fizycznej lub spółki lub każdego innego zrzeszenia osób, posiadającej i wykonującej pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki;

• nie będzie posiadać na terytorium Polski zaplecza technicznego w postaci nieruchomości (nie jest właścicielem ani nie będzie użytkować w Polsce żadnych nieruchomości), maszyn, urządzeń technicznych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce;

• nie będzie zatrudniać na terytorium Polski personelu - ani na podstawie umowy o pracę ani na podstawie umów cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca ma siedzibę w Szwajcarii, jest rezydentem podatkowym Szwajcarii.

Siedzibą faktycznego zarządu jest Szwajcaria.

Polski podmiot świadczący usługi pakowania świadczy te usługi nie tylko na rzecz Wnioskodawcy, lecz również na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca nie będzie dysponować magazynem na terytorium Polski.

Wnioskodawca, w celu realizacji na jego rzecz usług pakowania (usługa, za którą Wnioskodawca będzie ponosić odpłatność), będzie dostarczać towary (baterie) w celu ich zapakowania do podmiotu wykonującego usługi pakowania. Towary nie będą sprzedawane na rzecz tego polskiego podmiotu.

Baterie przed zapakowaniem będą przechowywane na terytorium Polski przez podmiot świadczący usługi pakowania do 6 tygodni - w celu dokonania na nich usługi pakowania.

Zapakowane towary będą przechowywane do 2 tygodni przed załadowaniem ich do samochodów ciężarowych i przed rozprowadzeniem do jednego z magazynów (w Polsce i poza terytorium Polski) należących do spółek dystrybucyjnych (nie są to magazyny Wnioskodawcy), do których Wnioskodawca sprzedaje zapakowane towary.

Przechowywanie towarów jest elementem usługi pakowania - towary przekazywane przez Wnioskodawcę w celu realizacji na jego rzecz usługi pakowania, nie mają na celu gromadzenia, składowania towarów Wnioskodawcy w Polsce przez podmiot świadczący usługi pakowania.

W celu realizacji usługi pakowania towary znajdują się (są przechowywane) w pomieszczeniach podmiotu świadczącego usługi pakowania. Ze względu na organizację usługi pakowania oraz jego ekonomiczność nie jest możliwe, aby po przywiezieniu towary były natychmiast pakowane a po zapakowaniu natychmiast wywożone.

Wnioskodawca nie będzie korzystać z magazynu podmiotu polskiego - będzie jedynie przekazywać towary w celu realizacji usługi.

Wnioskodawca nie będzie kupował usług magazynowania.

Wnioskodawca nabywać będzie usługi pakowania zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku.

Przechowywanie towarów w magazynie będzie dokonywane przez świadczącego usługę pakowania w zakresie w jakim będzie to potrzebne do usługi pakowania (jako element usługi pakowania).

Od momentu przekazania towarów do momentu ich wydania po zapakowaniu odpowiedzialność za towary spoczywa po stronie podmiotu świadczącego usługi pakowania.

Działalnością polskiego podmiotu jest:

• świadczenie usług pakowania towarów, jak również

• oferuje on opakowania produktów konsumpcyjnych i przemysłowych.

Podmiot ten jako główną działalność wpisaną w KRS ma: działalność związaną z pakowaniem (PKD: 82.92.Z).

Wnioskodawca nie będzie korzystać z pokoju, biurka ani komputerów należących do polskiego podmiotu świadczącego usługi pakowania (nie będzie stworzone miejsce pracy/stanowisko pracy/czy też inne miejsce, w którym jakikolwiek podmiot Wnioskodawcy podczas sporadycznych wizyt mógłby świadczyć pracę).

Wizyty będą ograniczone do sprawdzenia jakości świadczonych usług oraz omówienia prac - Wnioskodawca może być przyjmowany przez podmiot świadczący usługi pakowania w pomieszczeniach typu sala konferencja czy miejscach, które jest przeznaczone do sporadycznych, krótkich spotkań z kontrahentami (tak jak każdy inny kontrahent).

Wnioskodawca, ani jego pracownicy, nie będzie dysponował na terytorium Polski jakimikolwiek pomieszczeniami.

W przypadku sporadycznych wizyt w Polsce, pracownicy Wnioskodawcy będą korzystać z usług hotelowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym przypadku nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej, ustawa o CIT) oraz w rozumieniu art. 5 UPO (Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. - dalej: UPO), a w konsekwencji Spółka nie będzie podlegać w Polsce obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) oraz w rozumieniu art. 5 UPO, a w konsekwencji Spółka nie będzie podlegać w Polsce obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 3 ust. 3 ustawy o CIT wskazuje na przykłady dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium RP przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2. Za takie przychody uważa się, m.in. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Definicja zakładu na gruncie ustawy o CIT

Przez zakład zagraniczny, zgodnie z przepisem art. 4a pkt 11 ustawy o CIT rozumie się:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bemie dnia 2 września 1991 r. (dalej: UPO).

Wskazać należy, że UPO opiera się na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku - tym samym treść UPO może być interpretowana przy pomocy Modelowej Konwencji OECD, jak również komentarzu do Modelowej Konwencji OECD (dalej: Komentarz). Interpretacja UPO z wykorzystaniem Komentarza jest przyjętą praktyką sądów administracyjnych - co potwierdza min. Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 158/09.

Definicja zakładu na gruncie UPO

Stała placówka

Przepis art. 5 ust. 1 UPO wskazuje, że określenie "zakład" w ramach UPO oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Na gruncie przepisów Umowy, zakład obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. zakład fabryczny,
5. warsztat oraz
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Wskazać należy, że zgodnie z Komentarzem, definicja zakładu wymaga dla jego powstania spełnienia następujących warunków:

1. istnienie placówki działalności gospodarczej - czyli pomieszczeń (rozumianych również jako posiadanie przestrzeni do własnej dyspozycji), jak i maszyn czy urządzeń,
2. stały charakter placówki - tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości,
3. prowadzenie przedsiębiorstwa za pomocą tej placówki oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona,
4. miejsce jest wykorzystywane do działalności przekraczającej zakres wskazany w art. 5 ust. 4 UPO.

Jak wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach - przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. 1462- IPPB5.4510.1108.2016.4.RS/JC, w której organ zgodził się z wnioskodawcą:

• Dla stwierdzenia, że przedsiębiorca zagraniczny dysponuje placówką na terytorium Polski, konieczne jest zatem dowiedzenie, że przedsiębiorca ten ma prawo podejmować decyzje o wykorzystaniu pomieszczeń oraz posiada prawną lub faktyczną kontrolę nad nimi.;

• potencjalne "stałe miejsce prowadzenia działalności" występuje jedynie w sytuacji posiadania magazynu lub wynajmowania go przez przedsiębiorcę zagranicznego (lub też faktycznego dysponowania magazynem pomimo braku tytułu prawnego do nieruchomości), natomiast nie występuje w przypadku nabywania przez przedsiębiorcę zagranicznego usług magazynowych bądź logistycznych na terytorium Polski ()

Dysponowanie daną placówką ma miejsce jedynie w przypadku, gdy dany podmiot w pełni kontroluje i zarządza nieruchomością, nie zaś gdy jego dostęp do tej nieruchomości zależy od woli i decyzji podmiotu sprawującego władztwo nad tą nieruchomością.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nie będzie posiadała żadnej przestrzeni do wyłącznej dyspozycji, ani nie będzie dysponowała stale żadną przestrzenią w magazynie podmiotu zewnętrznego, jak i w miejscu, w którym usługi są wykonywane, w szczególności nie będzie dysponowała w Polsce: miejscem zarządu, filią, biurem, zakładem fabrycznym, warsztatem, kopalnią, źródłem ropy naftowej lub gazu, kamieniołomem albo innym miejscem wydobywania zasobów naturalnych.

Spółka nie będzie posiadać zatem jakiejkolwiek przestrzeni do wyłącznej dyspozycji (nie będzie właścicielem ani nie będzie użytkować w Polsce żadnych nieruchomości) - Spółka będzie dokonywać m.in. zakupu usług pakowania.

W zakresie usług pakowania wskazać należy, że Spółka jest co prawda właścicielem towarów, które będą pakowane w Polsce, niemniej są one przekazywane tylko i wyłącznie czasowo w celu realizacji usługi pakowania.

Agent

Zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, i pełnomocnictwo to w tym Państwie zwykle wykonuje, uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 i są takimi rodzajami działalności, które - gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki - nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu.

Jak zostało wskazane Spółka nie będzie posiadała na terytorium Polski osoby tj. osoby fizycznej lub spółki lub każdego innego zrzeszenia osób, posiadającej i wykonującej pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki - tym samym nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 5 ust. 5 UPO, jak również nie spełni się dyspozycja art. 4a pkt 11 lit c. ustawy o CIT.

Dodatkowo, Spółka nie będzie zatrudniać na terytorium Polski personelu - ani na podstawie umowy o pracę ani na podstawie umów cywilnoprawnych.

Działalność pomocnicza

Jak wykazano powyżej, w Polsce nie zaistnieje placówka Spółki za pośrednictwem której będzie wykonywać działalność gospodarczą. Wskazać jednak należy, że UPO zawiera katalog czynności i form działalności, które mimo ich prowadzenia w formie stałej placówki lub poprzez zależnego agenta nie powodują powstania zakładu na terytorium Polski.

W myśl art. 5 ust. 4 UPO, nie stanowią zakładu:

1. użytkowane placówki, które służą wyłącznie do składowania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
3. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych albo wykonywania podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;
6. prowadzenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa placówki montażowej w drugim Umawiającym się Państwie w związku z dokonywaną przez to przedsiębiorstwo dostawą maszyn lub urządzeń dla drugiego Umawiającego się Państwa;
7. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do f), jednak pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter.

Zgodnie z Komentarzem:

• Wspólną cechą tych rodzajów działalności jest ich przygotowawczy lub pomocniczy charakter (...) celem postanowień ustępu 4 jest zapobieżenie sytuacji, w której przedsiębiorstwo jednego państwa jest opodatkowane w drugim państwie, jeżeli prowadzi ono w tym drugim państwie działalność o charakterze czysto przygotowawczym lub pomocniczym.

Mając zatem na względzie powyższe, przekazywanie towarów w celu ich opakowania i dalszej dystrybucji do podmiotu zewnętrznego należy uznać co najwyżej za:

• utrzymanie zapasów towarów wyłącznie dla składowania/wydawania (tj. dalszej sprzedaży), oraz
• utrzymywanie zapasów towarów wyłącznie w celu przerobu (opakowanie jako przerób towarów) przez inne przedsiębiorstwo

- co powinno być uznane za działalność pomocniczą, która nie konstytuuje zakładu na gruncie UPO (art. 5 ust. 4 lit g UPO).

Brak powstania zakładu podatkowego potwierdzają również organy podatkowe - przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2015 r. sygn. IPPB5-4510-550/15-4/PS, w której organ zgodził się z Wnioskodawcą, że zakup usługi logistycznej polegającej na:

• zorganizowaniu i prowadzeniu magazynu towarów handlowych będących własnością innego podmiotu,

• organizowanie transportu towarów dostarczanych do kontrahentów,

• prowadzenie ewidencji ilościowo - wartościowej

należy zakwalifikować do czynności o charakterze pomocniczym i technicznym. Tym samym, organ zgodził się ze spółką, że nie powstanie zakład podatkowy.

Pokreślić również należy, że fakt, iż Spółka zamierza dokonać rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce, która jest wymogiem formalnym wynikającym z ustawy o VAT, nie powinien być wyznacznikiem powstania zakładu dla Spółki.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie powstanie dla Spółki zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej