Temat interpretacji

Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci kart umożliwiających pracownikom korzystanie z zajęć i obiektów sportowych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci kart umożliwiających pracownikom korzystanie z zajęć i obiektów sportowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci kart umożliwiających pracownikom korzystanie z zajęć i obiektów sportowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zarząd Spółki zakupił karty umożliwiające pracownikom, niezależnie od zajmowanego stanowiska, korzystanie z zajęć oraz obiektów sportowych. Wydatki te są finansowane ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci kart umożliwiających pracownikom korzystanie z zajęć i obiektów sportowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup kart umożliwiających korzystanie z zajęć i obiektów sportowych stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki na zakup kart nie zostały treścią art. 16 ust. 1 ww. ustawy włączone do katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z przyjętą polityką, Spółka powinna dbać o utrzymanie kondycji fizycznej pracowników poprzez ich uczestnictwo w zajęciach sportowych. Jak powszechnie wiadomo, aktywność ruchowa zapobiega powstawianiu chorób oraz zwiększa stymulację korzystnych czynników na zdolność do pracy fizycznej i umysłowej, a także neutralizuje stresy. Wieloletnia praktyka pokazała, że osoby korzystające z tego typu przywileju rzadziej korzystają ze zwolnień lekarskich, co bezpośrednio przekłada się na efektywność działania, a to z kolei ma wpływ na wzrost przychodów Spółki. Kupując karty Spółka przeznacza środki na konkretny cel, ponieważ karta nie może być wykorzystana jako środek płatniczy. Zarówno Spółka, jak i pracownicy Spółki, otrzymanie kart traktują jako bonus, jeden z pozapłacowych elementów systemu motywacyjnego. Wpływa on również na poprawę efektywności pracy oraz na zmniejszenie wskaźnika frustracji czyli odejść pracowników ze Spółki.

Bardzo ważne dla efektywności działania jest, aby wskaźnik ten był jak najniższy, ponieważ zatrudnienie nowego pracownika wiąże się z:

1. ponoszeniem kosztów rekrutacji, np. ogłoszeń na portalach internetowych, w prasie czy też korzystanie z usług agencji rekrutacyjnych,
2. ponoszeniem kosztów szkoleń wstępnych na konkretnym stanowisku, zarówno tych zewnętrznych, jak i wewnętrznych.

Mając na uwadze powyższe argumenty Spółka stoi na stanowisku, że koszt zakupu kart umożliwiających korzystanie z zajęć i obiektów sportowych stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ustawa o pdop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety i inne należności za czas podróży służbowych, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci zakupu karnetów wstępu na siłownie, pływalnie, korty tenisowe, fitness, opłaty za korzystanie z sauny, sal gimnastycznych i innych obiektów sportowych, lecz w każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego przedsięwzięcia.

Jak wskazała Spółka, powszechnie wiadomo, iż aktywność ruchowa zapobiega powstawianiu chorób oraz zwiększa stymulację korzystnych czynników na zdolność do pracy fizycznej i umysłowej, a także neutralizuje stresy. Wieloletnia praktyka pokazała, że osoby korzystające z tego typu przywileju rzadziej korzystają ze zwolnień lekarskich, co bezpośrednio przekłada się na efektywność działania, a to z kolei ma wpływ na wzrost przychodów Spółki. Zatem przedmiotowe wydatki spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na rzecz pracowników w postaci zakupu kart umożliwiających bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć są pośrednio związane z jej działalnością. Udział pracowników w zajęciach sportowych pozytywnie wpływa na ich kondycje fizyczna i psychiczną co w konsekwencji może przełożyć się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Należy więc uznać, iż zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca może, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na rzecz pracowników w postaci zakupu kart umożliwiających pracownikom bezpłatne korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem oraz prawidłowym jego udokumentowaniem. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z osiąganymi przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego, dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące integracyjno - motywacyjny charakter przedmiotowych przedsięwzięć sportowych.

W świetle powyższych przepisów stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach