Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 19.09.2005 r. (wpłynęło do tut. urzędu 20.09.2005 r.)

postanawia

- uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe

Uzasadnienie

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka w celu zwiększenia sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów wdrożyła projekt kabiny mobilnej. Projekt ten został przygotowany w celu wsparcia sprzedaży marki La xxx w najlepszych perfumeriach sprzedających kosmetyki tej marki dystrybuowane przez spółkę. Kryterium, jakie jest brane pod uwagę przy kwalifikowaniu danej perfumerii do udziału w tym projekcie, jest obrót netto, jaki Spółka uzyskuje ze współpracy z daną perfumerią, jak również zaangażowanie personelu oraz potencjał rozwoju marki w danej perfumerii.

Termin, w którym w danej perfumerii działać będzie stanowiąca własność Spółka kabina mobilna, ustalany jest z wyprzedzeniem, z właścicielem perfumerii. Zazwyczaj są to jeden lub dwa pełne dni (po 8 godzin, w tym godzinna przerwa) w zależności od prognozowanej ilości klientek. Kryteria, według których klienci perfumerii mogą korzystać z kabiny ustala właściciel perfumerii. Perfumeria odpowiada za planowanie pracy kosmetyczce obsługującej kabinę.

Podczas jednego dnia pracy kosmetyczka może wykonać maksymalnie 7-8 zabiegów, 45-50 min. każdy, więc ilość osób, które mogą mieć wykonywany zabieg jest ograniczona. Klientka umówiona na zabieg ma możliwość wyboru jednego z 5 proponowanych przez markę mini zabiegów twarzy: 1) zabieg ujędrniający na bazie linii kawiorowej, 2) zabieg De-Agening z wykorzystaniem AHA i BHA, 3 ) zabieg nawilżający dla skóry suchej i odwodnionej, 4) zabieg oczyszczający oraz 5) Instant Perfection: zabieg z wykorzystaniem preparatów rozświetlających i Rose Illusion. Każdy z proponowanych zabiegów jest wersją skróconą zabiegów oferowanych przez The Art of Beauty La XXX na całym świecie.Po zabiegu kosmetyczka doradza jakich produktów marki La xxx powinna używać klientka oraz przekazuje próbki do przetestowania. Klientki zachęcone rezultatami zabiegu dokonują zakupu kosmetyków, które perfumeria nabywa od Spółki. Zabieg wykonywany jest produktami lub testerami produktów, które przywozi ze sobą kosmetyczka, podobnie jak materiały higieniczne, z których korzysta podczas pielęgnacji. Wszystkie w/w produkty należą do Spółki. W związku z powyższym pytanie spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych brzmi

Czy wydatki związane z używaniem kabiny mobilnej i wręczanymi próbkami stanowią w całości koszty uzyskania przychodów?

Według stanowiska Spółki wydatki związane z używaniem kabiny mobilnej oraz koszt próbek dla konsumentek stanowią w całości koszt uzyskania przychodów, gdyż pozostają w ścisłym związku z tymi przychodami, nie są natomiast wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako że usługa ta jest kierowana do z góry nieoznaczonego adresata, którymi są klienci perfumerii.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zauważa co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54 r. poz.654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przy czym, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać łącznie następujące warunki:- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, - nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust.1 powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 28 powyższej ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Niezbędnym do właściwego zakwalifikowania wydatków na reklamę jest rozstrzygnięcie zagadnienia czy reklama prowadzona jest w sposób publiczny czy niepubliczny. Przyjmuje się, że reklama jest prowadzona publicznie gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. Publiczny charakter działania ma miejsce wtedy, gdy działanie występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. W związku z czym wydatki na reklamę świadczoną w sposób publiczny, tzn. reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu, czyli za pośrednictwem radia, telewizji, prasy i innych wydawnictw, w środkach komunikacji publicznej (tramwaje, autobusy), na witrynach i gablotach wystawowych, na targach i wystawach itp., a więc skierowaną publicznie do wszystkich odbiorców, w miejscach powszechnie dostępnych w sposób jawny i oficjalny, stanowią w całości koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Natomiast działania reklamowe, które skierowane są do zamkniętej grupy odbiorców, objętych daną kampanią reklamową oznaczają, że reklama prowadzona jest w sposób niepubliczny i podlega limitowi 0,25% przychodów uzyskanych w roku podatkowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż celem kampanii jest zwiększenie sprzedaży artykułów marki La xxx? produktów kosmetycznych, których Spółka jest wyłącznym dystrybutorem. Działania polegające na ustawianiu kabiny mobilnej w poszczególnych perfumeriach i przeprowadzaniu zabiegów kosmetycznych, a następnie po zakończonym zabiegu na przekazaniu próbek kosmetyków do przetestowania w domu, noszą znamiona reklamy. W przedstawionym stanie faktycznym istotnym jest ustalenie czy taki rodzaj rozpowszechniania informacji o nowych produktach ma charakter reklamy publicznej czy niepublicznej. Jeżeli bowiem reklama jest skierowana do określonej, nieanonimowej liczby odbiorców czy zindywidualizowanego adresata jest reklamą niepubliczną. Zaś reklama publiczna to taka, która jest skierowana do nieograniczonego kręgu odbiorców wówczas, kiedy każdy ma możliwość zapoznać się z jej treścią.

W przedmiotowej sprawie kampania reklamowa organizowana będzie w poszczególnych perfumeriach i to właściciel perfumerii określa kryteria, według których klienci perfumerii mogą korzystać z kabiny. W opinii tutejszego organu takie działanie nie ma charakteru reklamy publicznej. Z kabiny może skorzystać tylko nieliczna, wybrana grupa odbiorców i ta grupa ma możliwość zapoznania się z produktami reklamowanymi przez Spółkę. Podobnie jak w przypadku próbek reklamowanego produktu, gdyż mogą je otrzymać tylko klientki, które skorzystały z proponowanych zabiegów w kabinie. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, bowiem aby właściciele perfumerii rozdawali próbki wszystkim klientom.

Stanowisko Spółki, iż opisana reklama jest skierowana do nieoznaczonego adresata, którym są klienci perfumerii i ma charakter publiczny jest błędne. Opisana we wniosku reklama nie jest powszechnie dostępna i tylko wybrani klienci mogą zapoznać się z produktem - zarówno poprzez skorzystanie z zabiegów w kabinie, jak i poprzez otrzymane próbki.

Wobec powyższego wydatki związane z używaniem kabiny mobilnej i wręczanymi próbkami podlegają limitowi 0,25 % przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych.

Jednocześnie Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie informuje, iż odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14 b § 1 ? 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie Spółce służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja Podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5zł (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej (t.j. z 2004 r. Dz. U. Nr 253, poz. 2532.)).