Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na pismo w sprawie pisemnej interpretacji zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa ? Ursynów:
postanawiauznać stanowisko zawarte we wniosku za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka z o.o. zakupiła maszynę poligraficzną od Producenta - firmy szwajcarskiej, której przedstawiciel dokonał w Niemczech odprawy importowej na obszar Unii Europejskiej, a następnie maszyna ta została dostarczona na miejsce przeznaczenia w Polsce. Faktura handlowa została wystawiona przez producenta w czerwcu 2005r. w walucie EURO. Z pisma wynika, że Spółka dokonała zarachowania kosztu w dniu dostawy maszyny. Zdaniem Spółki przedmiotową maszynę należy przyjąć na stan magazynowy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po kursie z dnia dostawy maszyny ? równoznacznym z dniem zarachowania kosztu, co wynika z ww. pisma.
Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursów średniego ogłaszanego przez NBP z dnia zarachowania kosztów.
W art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...).
Zarówno pojęcie zarachowanie jak też poniesienie kosztu nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Odwołując się do ogólnie przyjętego znaczenia słowa zarachowanie należy rozumieć jako przyporządkowanie określonych, co do rodzaju i kwoty kosztów do danego konta księgowego, zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości.
W świetle powołanych wyżej przepisów, mając na uwadze w/w rozumienie zarachowania kosztów, jeżeli podatnikowi znana jest wielkość i rodzaj kosztu oraz jeżeli odnosi się on do danego roku podatkowego, może on taki koszt zarachować zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje również pojęcia poniesienia kosztu, stanowi tylko, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Przez poniesienie kosztu należy rozumieć jego faktyczną zapłatę. Wydatek poniesiony to wydatek rzeczywiście zrealizowany, tzn. taki, który podatnik jest w stanie udokumentować zgodnie z powołanym wyżej art. 9 ust. 1 i o podatku dochodowym od osób prawnych i zasadami wynikającymi z ustawy o rachunkowości.
W świetle powołanych wyżej przepisów, mając na uwadze przedstawione powyżej rozumienie pojęcia zarachowania kosztów dniem zarachowania będzie dzień księgowania faktury kosztowej od kontrahenta zagranicznego. Natomiast pojęcie poniesienia kosztu jest tożsame z pojęciem zapłaty bądź rozliczenia zobowiązania w inny sposób.Reasumując, wydatki poniesione w walucie obcej winny być zaliczone w koszty uzyskania przychodu po przeliczeniu na złote według kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia ich poniesienia i korygowane o różnice kursowe występujące między dniem zarachowania kosztu, a dniem zapłaty poprzez ich podwyższenie lub obniżenie.