Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 92... - Interpretacja - I-3/423/25/SK/2004

ShutterStock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 08.03.2004, sygn. I-3/423/25/SK/2004, Lubuski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pisemne zapytanie z dnia 02.02.2004 o zakres stosowania przepisów prawa podatkowego uprzejmie informuje:

Spółka wpisana została do Krajowego Rejestru Sądowego jako Oddział Zagranicznego Przedsiębiorcy. Siedziba i adres zakładu głównego przedsiębiorcy zagranicznego położona jest w Niemczech. Spółka przedstawiła akt założycielski spółki oraz certyfikat rezydencji przetłumaczone na j. polski, potwierdzone przez tłumacza przysięgłego. Spółka posiada siedzibę w Niemczech pod adresem ....., nr podatkowy Spółki jest następujący ......

Spółka przedstawiła stan faktyczny z którego wynika, iż Oddział w Polsce wykonał i wysłał wyroby do Niemiec.

Pytania Spółki dotyczą daty wykazywania przychodu do opodatkowania skoro nie nastąpiło przeniesienie własności, gdyż centrala Spółki w Niemczech w dalszej kolejności jest dystrybutorem i sprzedawcą wyrobów polskiego Oddziału. Następnym pytaniem jest sposób ustalania zysków Oddziału, czy koszty ponoszone przez Centralę Spółki, tj. koszty zarządu, sprzedaży, ogólne, administracyjne można odliczyć w Oddziale w Polsce, ustalając zysk Oddziału na poziomie zysku przedsiębiorcy.

Stanowisko w sprawie przedstawione zostało poprzez podanie faktu, iż Oddział składał deklaracje CIT-2 i VAT-7 do Urzędu Skarbowego od m-ca maja do grudnia 2003r.

Tutejszy organ podatkowy stwierdził, iż podatnik z siedzibą na terytorium Republiki Federalnej Niemiec prowadzi działalność na terenie Polski poprzez Oddział utworzony na podstawie art. 35 ustawy "Prawo działalności gospodarczej" (Dz. U. z 17 grudnia 1999r. Nr 101, poz. 1178 ze zm.), stanowiący Zakład w rozumieniu art. 5 i 7 Umowy z Republiką Federalną Niemiec o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu ( Dz. U. Nr 31, poz. 163 ze zm.).

Zgodnie z art. 40 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo działalności gospodarczej każdy Oddział, przedsiębiorcy zagranicznego obowiązany jest używać nazwy przedsiębiorcy zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce" oraz jest obowiązany prowadzić oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości ( Dz. U. z 2000r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) przepisy tej ustawy stosuje się do zagranicznych osób prawnych i zagranicznych jednostek nie posiadających osobowości prawnej prowadzących działalność na terytorium RP.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu ( straty ), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów ust. 2a i 2b tejże ustawy nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczypospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

Weryfikacja zgodności stanu faktycznego ze stanem deklarowanym przez podatnika w deklaracjach miesięcznych i zeznaniach rocznych, następuje w trybie określonym przez ustawę Ordynacja podatkowa oraz ustawę z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej ( Dz. U. Nr 100, poz. 442 ze zm.).

Natomiast przepisy prawa międzynarodowego, mające charakter przepisów nadrzędnych w stosunku do prawa polskiego zawarte w cyt. Umowie zawartej z Republiką Federalną Niemiec, stanowią co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jeżeli działalność jest prowadzona poprzez Zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu Zakładowi.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 Umowy, zyski mogące być przypisane Zakładowi ustala się wyłącznie metodą bezpośrednią, której podstawą jest jednak rzetelnie prowadzona rachunkowość, z uwzględnieniem postanowień art. 7 ust. 3 tejże Umowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 Umowy, przy ustalaniu zysków Zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym leży Zakład, czy gdzie indziej.

Postanowienia art. 7 ust. 4 Umowy, dopuszczają możliwość zastosowania metody pośredniego ustalenia zysków Oddziału (Zakładu), jednakże tylko wówczas gdy w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków Oddziału poprzez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części - ta norma prawna nie znajduje jednak w tym przypadku zastosowania, bowiem przepisy prawa polskiego nie przewidują takiej metody. Kwestię powstania przychodu ze sprzedaży eksportowej regulują następujące przepisy tj.

- obowiązujący do 31.12.2003r. - art. 12 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.), którego brzmienie jest następujące: " w przypadku wykonania przez podatnika świadczenia na eksport, w związku z którym na podatniku ciąży obowiązek wystawienia dokumentu odprawy celnej za datę powstania przychodu należnego uważa się określoną w tym dokumencie i potwierdzoną przez organ celny datę wywozu przedmiotu eksportu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej".

- obowiązujący od 01.01.2004r. - art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którego brzmienie jest następujące: "za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe, lub
2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

W świetle art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy za przychody Oddziału związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Data powstania przychodu została skonkretyzowana w ww. przepisach.

Lubuski Urząd Skarbowy