Temat interpretacji

czy otrzymanie świadectw pochodzenia energii (praw majątkowych) stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii na rzecz firm energetycznych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lutego 2017 r. (data wpływu 24 lutego 2017 r.), uzupełnionym 11 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymanie świadectw pochodzenia energii (praw majątkowych) stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii na rzecz firm energetycznych (pytanie oznaczone nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymanie świadectw pochodzenia energii (praw majątkowych) stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii na rzecz firm energetycznych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 marca 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.92.2017.1.JW wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 11 kwietnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) Spółka z o.o. eksploatuje m.in. ciepłownię rejonową. Na ciepłowni tej zabudowane są trzy kotły wodne o łącznej mocy cieplnej 30,76 MW (w tym dwa o mocy nominalnej 11,63 MW oraz jeden o mocy nominalnej 7,5 MW). Paliwem do tych kotów jest miał węglowy, łącznie średniorocznie na ciepłowni spalanych jest ok. 10.000-11.000 ton miału węglowego o kaloryczności 22-24 MJ. W wyniku spalania miału węglowego rocznie produkowana jest energia cieplna na potrzeby CO i CWU miasta w ilości średniej ok. 180.000 GJ.

Powyższa instalacja została objęta od roku 2005 systemem monitorowania i handlu emisjami CO2, i zakwalifikowana do grupy emisji A jako instalacja o emisji CO2 &≤ 50.000 Mg/rok (aktualnie mówi się o mocy nominalnej powyżej 20 MW).

Na podstawie art. 41 i 43 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2011 r., nr 122, poz. 695 ze zm.) w grudniu 2014 r. przez Starostę wydana została decyzja zezwalająca na uczestnictwo w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2024 r. Powyższa decyzja została wydana w miejsce decyzji Starosty z grudnia 2012 r. Stosownie do art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U z 2016 r., poz. 831), przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest obowiązane:

1. zrealizować przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii, potwierdzone audytem efektywności energetycznej (...), lub
2. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 20 ww. ustawy świadectwo efektywności energetycznej jest potwierdzeniem planowanej do zaoszczędzenia ilości energii finalnej wynikającej z przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej Świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE na wniosek podmiotu, u którego będzie realizowane przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia tego samego rodzaju służące poprawie efektywności energetycznej, albo podmiotu upoważnionego przez ten podmiot. Świadectwo efektywności energetycznej zawiera w szczególności:
   
   1. numer świadectwa efektywności energetycznej;
   2. imię i nazwisko lub nazwę, adres siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej,
   3. określenie wartości świadectwa efektywności energetycznej, wyrażonej w tonach oleju ekwiwalentnego, równej ilości energii finalnej planowanej do zaoszczędzenia średnio w ciągu roku, w wyniku realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej.
   
   
   

Stosownie do art. 30 ust. 1 - 3 ww. ustawy, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne.

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej (...) i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta.

Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący giełdę towarową.

Prezes URE, na wniosek podmiotu zobowiązanego, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej, w drodze decyzji, umarza te świadectwa w całości albo w części. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej wygasają z chwilą umorzenia tego świadectwa (art. 32 ww. ustawy).

W prawie europejskim świadectwa efektywności energetycznej zostały zdefiniowane w dyrektywie 2006/32/WE w następujący sposób: białe certyfikaty to certyfikaty wydane przez niezależne organy certyfikujące, potwierdzające roszczenia uczestników rynku w związku z oszczędnościami energetycznymi, uzyskanymi w efekcie zastosowania środków poprawy efektywności energetycznej.

Biały certyfikat potwierdza więc poniesienie nakładów z tytułu oszczędności energii.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o efektywności energetycznej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2167 ze zm.) we wrześniu 2016 spółka otrzymała bezpłatnie świadectwa efektywności energetycznej potwierdzające deklarowaną oszczędność energii wynikającą z przedsięwzięcia służącego poprawie efektowności energetycznej. Wartość świadectwa efektywności energetycznej 459 toe została wpisana do rejestru. Numer i data ogłoszenia Prezesa URE w sprawie przetargu została podana we wniosku. Podmiot prowadzący rejestr został określony we wniosku. Spółka wykorzysta te świadectwa do rozliczenia się z efektywności energetycznej za rok 2016 i następne lata i będą one umarzane w marcu 2017 r. i w latach następnych. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wywiązując się z obowiązku wynikającego z ustawy o efektywności energetycznej art. 20 ust. 1 ustawy przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej Spółka zgłosiła do umorzenia na Giełdzie w marcu 2017 r. za rok 2016 świadectwa efektywności energetycznej w ilości 63,781 toe. W przypadku nieprzedstawienia Certyfikatów do umorzenia za rok 2016 Spółka byłaby zobowiązana nabyć te Certyfikaty w wysokości 70% opłaty wyliczonej zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie świadectw pochodzenia energii (praw majątkowych) stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii na rzecz firm energetycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu wniosku), przydzielenie Certyfikatów przez Prezesa URE nie podlega opodatkowaniu podatkiem. Samo przydzielenie certyfikatów nie wiąże się bowiem dla przedsiębiorcy z przyrostem majątku.

Stanowisko zaprezentowane jest akceptowane przez organy podatkowe. Pogląd taki został zaprezentowany m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 grudnia 2013 r., Znak: ILPB3/423-415/13-2/JG, w której stwierdzono, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust 3, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności. Z powyższej regulacji wynika więc, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Tym samym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, że w momencie otrzymania świadectwa pochodzenia i przyznania prawa majątkowego przez Prezesa URE, nie powstaje dla Spółki przychód podatkowy.

Podobnie rozstrzygnięto w interpretacji z 15 listopada 2013 r wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Znak: ITPB3/423-385/13/PST, gdzie stwierdzono, stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury, albo
• uregulowania należności.

Zatem przychód powstaje - co do zasady - w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.

Jeżeli jednak przed tym dniem zostanie wystawiona faktura albo zostanie uregulowana należność, to przychód powstanie odpowiednio wcześniej.

Kwestie świadectw pochodzenia energii zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.).

Zgodnie z art. 9e i następne ww. ustawy świadectwa pochodzenia są potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii bądź wytworzenia tej energii w wysokosprawnej kogeneracji czyli równoczesnym wytworzeniu ciepła i energii elektrycznej (mechanicznej) w trakcie tego samego procesu technologicznego. Dokument ten ma charakter zaświadczenia administracyjnego (art. 9e ust. 3 tej ustawy).

Ze świadectwa pochodzenia wynikają prawa majątkowe, które są zbywalne i na mocy art. 9e ust. 6 ustawy Prawo energetyczne, stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (t.j. Dz.U z 2010 r. nr 48, poz. 284 ze zm.).

Stosownie do art. 9e ust. 7 ustawy Prawo energetyczne, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia powstają z chwilą zapisania świadectwa, na podstawie informacji o wydanych świadectwach pochodzenia, o której mowa w ust. 17, po raz pierwszy na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia prowadzonym przez podmiot, o którym mowa w ust. 9, i przysługują osobie będącej posiadaczem tego konta.

Natomiast przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw pochodzenia (art. 9e ust. 8 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że przychód należny z tytułu własności praw majątkowych do świadectw pochodzenia energii powstaje w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw majątkowych nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Świadectwa efektywności energetycznej, czyli tzw. białe certyfikaty, są dokumentem potwierdzającym podjęte przez dany podmiot działania służące uzyskaniu oszczędności w wykorzystywaniu energii elektrycznej i cieplnej. Otrzymać je mogą te podmioty, u których ilość zaoszczędzonej energii uzyskana dzięki realizacji określonego przedsięwzięcia, przekroczy wartości określone w ustawie z dnia 20 maja 2016 r o efektywność energetycznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 831). Do wydawania świadectw efektywności energetycznej upoważniony jest Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE), a wynikające z nich prawa majątkowe są zbywalne i podlegają obrotowi na giełdzie towarowej.

Oceniając skutki, jakie na gruncie przepisów ustawy o CIT wiążą się z uzyskaniem przez podatnika tego podatku świadectw efektywności energetycznej, w następstwie zrealizowania przez takiego podatnika określonych działań służących poprawie efektywności energetycznej, należy zwrócić uwagę, że ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu podatkowego. W art. 12 ust. 1 updop, wymienione zostały jedynie przykładowe kategorie przysporzeń majątkowych, podlegających zaliczeniu do takich przychodów, a wśród nich otrzymane pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych przez podatnika rzeczy lub praw.

A zatem w przypadku kiedy podatnik tego podatku otrzymuje od innego podmiotu określone przysługujące temu innemu podmiotowi prawa majątkowe, to wówczas wartość tych praw z chwilą ich otrzymania - podlega zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym. Jeżeli jednak powstanie określonych uprawnień o charakterze majątkowym wynika z przepisów prawa i jest następstwem działań tego podmiotu, to wówczas przychód z tego tytułu nie wystąpi. Za przykład posłużyć może sytuacja, w której przedsiębiorca dokonuje rejestracji znaku towarowego. Jakkolwiek jej skutkiem jest powstanie nowego prawa o charakterze majątkowym, to jednak - z chwilą takiej rejestracji - po stronie rejestrującego me wystąpi przychód w podatku dochodowym. Jeżeli jednak wspomniany przedsiębiorca zbędzie to prawo na rzecz innego podmiotu, to wówczas - z datą takiego zbycia - będzie zobowiązany zaliczyć do przychodów wynagrodzenie otrzymane za takie zbywane prawo majątkowe.

Analogiczne wnioski w zakresie daty wystąpienia przychodu w związku z uzyskanymi świadectwami efektywności energetycznej oraz daty z którą podatnik zaliczyć może do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na ich uzyskanie, wypływają z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 grudnia 2016 r. Znak: 2461- IBPB-1-3.4510.1026.2016.2.AB. Z wnioskiem o jej wydanie wystąpiła spółdzielnia mieszkaniowa, która zrealizowała przedsięwzięcia, w wyniku których nastąpiło zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz elektrycznej. W następstwie tych działań spółdzielnia ta uzyskała świadectwa efektywności energetycznej i zwróciła się z pytaniem, w jakim momencie może ująć w kosztach uzyskania przychodów wydatki poniesione na wynagrodzenie dla podmiotu, którego działania (doradztwo w zakresie efektywności energetycznej, opracowanie audytów efektywności, sporządzenie i złożenie wniosków o wydanie świadectw, ich sprzedaż na giełdzie) przyczyniły się do uzyskania przez spółdzielnię tych świadectw i do ich sprzedaży.

W udzielonej odpowiedzi organ podatkowy stwierdził: Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane (...) regulacje prawne należy wskazać, że dokonując odpłatnego zbycia świadectw pochodzenia energii elektrycznej, Spółdzielnia uzyska konkretne przysporzenie stanowiące jej przychód. Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Spółdzielnię na nabycie ww. świadectw, które zostaną w późniejszym okresie odpłatnie zbyte, przekładają się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów z tego tytułu (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód), a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodu bezpośrednio związany z przychodami. Dlatego też, zdaniem tut. Organu, wydatki ponoszone na wynagrodzenie podmiotu (Instytutu), który zgodnie z zawartą umową, pośredniczy (ł) w imieniu Spółdzielni w pozyskaniu, a następnie sprzedaży świadectw pochodzenia energii elektrycznej będą również stanowiły koszt uzyskania przychodu bezpośrednio związany z przychodami. Powyższe skutkuje tym, że wydatki te będą potrącalne na zasadach określonych w art. 15 ust. 4, i ust. 4b-4c updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: updop) nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 updop, wymienione jednak zostały rodzaje przychodów, określono moment ich powstania, jak również enumeratywnie wskazano wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3 i 4 oraz art. 14 updop). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop). Stosownie do art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury, albo
2. uregulowania należności.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 831), potwierdzeniem planowanej do zaoszczędzenia ilości energii finalnej wynikającej z przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej, o których mowa w art. 19 ust. 1, jest świadectwo efektywności energetycznej. Zgodnie z art. 20 ust. 3 ww. ustawy, świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE na wniosek podmiotu:

1. u którego będzie realizowane przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia tego samego rodzaju służące poprawie efektywności energetycznej, albo
2. upoważnionego przez podmiot, o którym mowa w pkt 1.

Art. 30 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne. Zaś w myśl art. 30 ust. 2 ww. ustawy, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej, na podstawie informacji, o której mowa w art. 24 ust. 2, i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca uzyskał świadectwo efektywności energetycznej w związku ze zrealizowaniem przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, które to świadectwo zostało wpisane do stosownego rejestru. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest ustalenie, czy otrzymanie świadectw pochodzenia stanowi przychód w momencie otrzymania (wpisu do rejestru), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny ze sprzedaży tychże świadectw.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że samo otrzymanie świadectwa efektywności energetycznej i wpis do stosownego rejestru nie rodzi po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskuje on w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 updop.

Wskazać jednak należy, że co do zasady, sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw majątkowych, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Reasumując stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej