Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uchyla z urzędu, jako wydane z rażącym naruszeniem prawa, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie z dnia 21 czerwca 2005 r. Nr USOPV - 423/ 4 /2005 wydane dla P. G. "C." Spółki z o. o. z siedzibą w Chorzowie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wypłacanych kierowcom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę diet z tytułu odbytych podróży służbowych i stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 18 maja 2005 r. strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu diet, wypłacanym kierowcom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.

Z przedstawionego przez podatnika w piśmie stanu faktycznego wynika, iż świadcząc usługi transportowe zatrudnia w ramach stosunku pracy kierowców ze wskazaniem w umowach o pracę, że miejscem świadczenia pracy pracownika jest siedziba firmy lub jej oddział. Kierowcy wysyłani są w podróż służbową w celu przewozu towarów do oddziałów Spółki oraz w celu realizacji zleceń dla kontrahentów.

W związku z powyższym pojawiły się wątpliwości spółki czy oddelegowując kierowców celu realizacji wyżej określonych zadań ma prawo wypłaty na ich rzecz diet oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tego tytułu. Zdaniem wnioskodawcy wydatki na diety wypłacane kierowcom stanowią koszty uzyskania przychodów.

Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2005 r. USOPV - 423 / 4 / 2005 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chorzowie uznał za nieprawidłowe stanowisko podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje :

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle powyższego, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z przychodami, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy.

Tak więc diety i inne należności za czas podróży służbowej wypłacone pracownikowi stanowią u pracodawcy, zgodnie z ww. przepisem koszty uzyskania przychodów. Oczywiście warunkiem koniecznym jest istnienie związku pomiędzy przychodami firmy a odbywaną przez podatnika podróżą służbową. Podatnik nie musi osiągnąć konkretnego przychodu, ale musi przynajmniej uprawdopodobnić, iż odbywane podróże pozostawały w określonym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Definicja podróży służbowej zawarta jest w art. 77 (5) § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.Z powyższego wynika zatem, że świadczenie pracy w miejscowości, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub w stałym miejscu pracy pracownika nie jest podróżą służbową w rozumieniu powyższego przepisu, a tym samym nie rodzi obowiązku płacenia przez pracodawcę diet.

Natomiast kosztem uzyskania przychodów będą diety wypłacane kierowcom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę wykonujących na polecenie pracodawcy zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy lub poza stałym miejscem pracy.

Biorąc powyższe orzeczono jak w sentencji.