Temat interpretacji

w zakresie ustalenia, czy Spółka mogła/będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały/zostaną wprowadzone do Ewidencji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 marca 2017 r. (data wpływu 20 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka mogła/będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały/zostaną wprowadzone do Ewidencji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka mogła/będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały/zostaną wprowadzone do Ewidencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej również Spółka) działa w ramach Grupy w pionie T. S. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i montaż części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa, SSE) na podstawie zezwolenia z 28 maja 2014 r. zmienionego następnie decyzją nr X z 30 lipca 2015 r. (dalej: Zezwolenie) i w związku z tym korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Otrzymane Zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Pozostałe części i akcesoria do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli sekcja C. klasa 29.32.
2. Usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych sekcja E, klasa 38.31.
3. Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych, surowce wtórne sekcja E, klasa 38.32.

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Ewidencja) dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego załącznik nr 1 (dalej: Wykaz) do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej UPDOP).

Spółka w stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych ujętych już w Ewidencji obniżyła lub planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. Ponadto, spółka nabyła nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości w stosunku do niektórych/wybranych nowo nabywanych środków trwałych spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W przyszłości spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka mogła/będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca wprowadzenia ich do Ewidencji.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: UPDOP), odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Natomiast na podstawie art. 16i ust. 5 UPDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis art. 16i ust. 5 UPDOP wskazuje, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do nowych środków trwałych dopiero co wprowadzonych do ewidencji, zmiana stawek amortyzacyjnych (tj. ich obniżenie do wartości niższych niż określone w Wykazie, jak miało to miejsce w przypadku Spółki) może już nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. W konsekwencji, zdaniem Spółki, brak jest podstaw do przyjęcia odmiennego stanowiska niż zaprezentowane powyżej.

Spółka pragnie wskazać, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Znak: ITPB3/4510-336/16-2/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji;
• interpretacji indywidualnej Znak: IBPBI/1/423-66/14/ZK wydanej 28 stycznia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wskazującej, że Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, następuje począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji;
• interpretacji indywidualnej Znak: IBPBI/2/423-1725/13/SD wydanej 31 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym Spółka (...) będzie mogła dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji;
• interpretacji indywidualnej Znak: ITPB3/423-511a/13/PST wydanej 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której to organ potwierdził, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy [o PDOP - przyp. Wnioskodawcy] podatnik ma prawo (...) obniżyć stawkę amortyzacyjną dla nowych środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji;
• interpretacji indywidualnej Znak: IPPB3/423-24/13-2/MS1 wydanej 22 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym zmiana stawek amortyzacyjnych może zatem nastąpić (...) w odniesieniu do środków trwałych wprowadzanych do ewidencji po raz pierwszy (wówczas ma to miejsce począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji).

Podsumowując, w opinii Spółki, mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań, oznaczonych we wniosku nr 2-7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej