Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 określenie prawa do udziału w zyskach i stratach w Spółce Komandytowej w wysokości nieproporcjonalnej do wniesionego wkładu nie spowoduje po jej stronie powstania z tego tytułu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych.

Ad. 2 po dokonaniu przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego zmiany umowy Spółki komandytowej, w zakresie przystąpienia Wnioskodawcy do tej spółki, wniesienia nowego wkładu oraz ustaleniu prawa do udziału w zyskach i stratach Spółki Komandytowej, Wnioskodawca będzie obowiązany do rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej, bez względu na wartość wniesionego wkładu i jego proporcję do udziału w zysku.

Zgodnie z art. 7.1 Ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Zgodnie z art. 7.2 Ustawy o CIT. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b Ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Ustawa o CIT w aktualnym brzmieniu wyodrębnia przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł, przy czym za przychody z zysków kapitałowych, zgodnie z art. 7.2 Ustawi o CIT uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
   1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
   3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
   7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
   8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
   9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
   10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
   11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
   13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
   • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
   • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
   • przychody spółki dzielonej;
2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym: a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia, b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
6. przychody:
   1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
   4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Analiza powyższych przepisów nie prowadzi do wniosku, że ustalenie sposobu uczestnictwa nowo przystępującego podmiotu w zyskach i stratach spółki osobowej, samo w sobie, implikuje powstanie przychodu po jego stronie. Konsekwentnie zatem także ustalenie takiego sposobu uczestnictwa w Spółce Komandytowej w oderwaniu od wartości wniesionych wkładów nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Co do zasady, przychód podatkowy jest utożsamiany z trwałym przysporzeniem w majątku podatnika, a więc z jego zwiększeniem albo ze zmniejszeniem ciążących na nim zobowiązań. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatkowych decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa podatnika.

Trudno natomiast mówić, aby nowo przystępujący wspólnik, któremu na mocy zmiany umowy spółki komandytowej zaczyna przysługiwać udział w zyskach, już na tym etapie uzyskiwał jakąkolwiek korzyść majątkową, nadającą się do opodatkowania. Ustalenie umownego udziału nowego komandytariusza w zyskach i stratach spółki komandytowej w drodze zmiany umowy tej spółki sprawi jednak, że Wnioskodawczyni osiągnie przychód na dalszym etapie - w momencie wypracowania przychodu przez Spółkę. Będzie bowiem posiadać już wówczas prawo do udziału w jej zyskach i stratach. Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z ust. la powołanego artykułu przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 2 Ustawy CIT, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności w art. 7 ust. l i 2 oraz 7 ust. b tej ustawy brak jest postanowień wskazujących, że sam fakt ustalenia wysokości udziału w zysku w spółce komandytowej, przypadającego na nowego wspólnika tej spółki, który będzie nieproporcjonalny do wartości wniesionego wkładu, może oznaczać powstanie przychodu po stronie wspólnika, uzyskującego w efekcie wyższy proporcjonalnie udział w zysku spółki, niż wielkość jego wkładów w proporcji do wszystkich wkładów wnoszonych do spółki osobowej. Taka sytuacja nie mieści się w katalogu źródeł przychodów, o których mowa we wskazanych artykułach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawodawca nie wskazał w ww. przepisach, że czynność prawna skutkująca przystąpieniem nowego wspólnika i ustaleniem wysokości jego udziału w zysku spółki osobowej, nieproporcjonalnego do umówionego wkładu sama w sobie powoduje powstanie przychodu. W konsekwencji przychód z tego tytułu nie powstaje, brak jest bowiem w takiej sytuacji powstania realnego przysporzenia majątkowego, którego wartość mogłaby podlegać opodatkowaniu. Zgodnie z art. 12.3 Ustawy o CIT. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód Wnioskodawcy (który nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych z uwagi na osobowy, a nie kapitałowych charakter Spółki Komandytowej) może stać się przychodem należnym w rozumieniu tego przepisu, dopiero po wypracowaniu jakiegokolwiek zysku przez Spółkę Komandytową i sam fakt umówienia znaczącego udziału w zysku przy niewielkim wkładzie nie powoduje powstania jakiegokolwiek przychodu należnego w rozumieniu powołanego przepisu. Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych, skład wspólników spółki komandytowej może zostać zmieniony i osoba trzecia (tutaj: Wnioskodawca) może przystąpić do spółki w charakterze komandytariusza (art. 114 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: KSH). Każdy wspólnik ma co do zasady prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu (art. 51 KSH ). Umowa spółki może jednak w tym zakresie stanowić inaczej (art. 37 KSH), co oznacza, że dopuszczalne jest określenie w umowie spółki osobowej innej proporcji podziału zysków, a więc również takiej, która nie będzie odzwierciedlała wartości wnoszonych przez wspólników wkładów. Dopuszczalne i zgodne z przepisami kodeksu spółek handlowych jest więc ustalenie w umowie spółki komandytowej zasad udziału w zysku w innej proporcji, niż wartość wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę i innych wspólników spółki. W związku z tym, Spółka Wnioskodawca powinna rozliczać przychody oraz koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej, nie zaś w odniesieniu do wartości umówionego (lub też wniesionego) wkładu lub w proporcji do niego. Powyżej opisane zagadnienie sytuacji podatnika-wspólnika spółki osobowej w związku z proporcją wkładów i udziałów w zyskach spółki osobowej zostało już rozstrzygnięte przez organy na gruncie analogicznych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 lutego 2011 r. sygn. akt III Sa/Wa 1380/10 (Lexis.pl, nr 6738341), wskazano, że dopuszczalnym zakresem - stanowiącym punkt odniesienia dla kwestii opodatkowania wspólników spółek osobowych, jest ustalona pomiędzy tymi wspólnikami w umowie spółki proporcja udziału w zyskach. Poczynione w tym zakresie pomiędzy wspólnikami ustalenia, które oczywiście mogą odbiegać od dyspozytywnego wzorca zawartego przepisach K.s.h. (art. 51 w zw. z art. 103 oraz art. 123), stanowią zgodnie z brzmieniem zacytowanego wyżej art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. (i analogicznie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p) wiążący na gruncie prawa podatkowego wyznacznik sposobu opodatkowania wspólników. Mowa jest bowiem w tych przepisach o tym, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną określa się u każdego podatnika proporcjonalnie do jego prawda do udziału w zyskach. Taką samą regułę należy zastosować przy rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat przypadających na poszczególnych wspólników, co wynika z art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f. Analogiczne stanowisko zawarte jest w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 listopada 2010 r., Znak: ILPB1/415-1017/10-2/AP, gdzie stwierdzono, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawidłowe jest ustalenie proporcji udziału w zyskach wspólników nowoutworzonej spółki komandytowej w ten sposób, że na wnioskodawcę wnoszącego wkład do spółki komandytowej przypadać będzie udział w zyskach/stratach tej spółki w wysokości nieproporcjonalnej do wniesionego przez niego wkładu". Podobnie, Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach także w interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2015 r., Znak: IBPBI/1/4511-305/15/AP przedstawił pogląd zbieżny z jej stanowiskiem: (...) wspólnicy spółki osobowej mogą w umowie spółki wprowadzić zasady udziału w zyskach/stratach podatkowych w spółce osobowej. Prawo w udziale w zysku/stracie może zostać wskazane w dowolnej proporcji. Według tak przyjętej proporcji będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów, wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty.

Oprócz powyżej cytowanych interpretacji indywidualnych, za prawidłowością przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanowiska przemawiają także:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 lutego 2014 r., Znak: ILPB1/415-1288/13-2/AG,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 października 2013 r., Znak: ILPB1/415- 853/13-4/AMN,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 maja 2015 r., Znak: IBPBI/1/4511- 267/15/AB,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 maja 2015 r., Znak: IBPBI/1/4511- 162/15/AB,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 lipca 2016 r., Znak: IPPB1/4511- 719/16-3/EC,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB1/4511- 713/16-2/MM,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 lipca 2016 r., Znak: IPPB1/4511- 619/16-3/MM

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej