Czy uzyskana przez Wspólnotę kwota w wysokości 250.000,00 zł z tytułu jednorazowego wynagrodzenia umownego za dokonane na rzecz G czynności wskazane... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 09.08.2017, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.111.2017.2.EŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy uzyskana przez Wspólnotę kwota w wysokości 250.000,00 zł z tytułu jednorazowego wynagrodzenia umownego za dokonane na rzecz G czynności wskazane w Porozumieniu w pkt 1.3. - 1.6, które to wynagrodzenie zostanie przeznaczone w całości na wydatki związane z utrzymaniem części wspólnych budynku, będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko &‒ przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 14 lipca 2017r., (data doręczenia: 17 lipca 2017.) nr 0114-KDIP2-3.4010.111.2017.1.EŻ, data wpływu: 31 lipca 2017r.,o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego w wyniku zawartego porozumienia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego w wyniku zawartego porozumienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa (dalej jako Wspólnota) jest właścicielem nieruchomości działek o nr ew. 24/1 i 25/1 wchodzących w skład nieruchomości wspólnej Wspólnoty, dla której Sąd Rejonowy prowadzi Księgę Wieczystą.

W zakresie, w jakim nieruchomość wspólna nie jest niezbędna do korzystania z lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem, Wspólnota ma prawo określić zasady korzystania z części wspólnych.

Wspólnota ustanowiła na rzecz firmy G Sp. z o.o. Sp. komandytowa (dalej jako G) na ww. nieruchomości, bezterminowe prawo rzeczowe ograniczone, w postaci służebności drogi koniecznej (art. 145 w związku z art. 244 § 1 Kodeksu cywilnego), w związku z realizowaną przez G inwestycją (budową). Na podstawie ustanowionego ww. ograniczonego prawa rzeczowego, G ma prawo korzystać z drogi koniecznej przebiegającej po ww. działkach, zgodnie z treścią ustanowionej służebności. G otrzymało pozwolenie na budowę i realizuje inwestycję, do której to inwestycji prowadzi droga konieczna po ww. działkach należących do Wspólnoty.

W związku z inwestycją realizowaną przez G, Wspólnota zawarła z G Porozumienie w dniu 14-12-2015 r. (dalej jako: Porozumienie). Zgodnie z Porozumieniem Wspólnota zobowiązała się do dokonania określonych Porozumieniem czynności odpłatnych (polegających na działaniu i zaniechaniu) na rzecz G, opisanych w pkt 1.3-1.6 Porozumienia, którymi są: cofnięcie skarg, wniosków i odwołania, podpisanie oświadczeń, nie wnoszenie nowych środków odwoławczych, ani zaskarżenia, nie kwestionowanie przebiegu inwestycji realizowanej przez G.

Z tytułu ww. czynności Wspólnota otrzymała jednorazowe wynagrodzenie umowne w wysokości 450.000,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt tysięcy złotych) plus należny podatek VAT, w dwóch ratach. Pierwsza rata została wypłacona Wspólnocie w lutym 2016 r. w kwocie 250.000 zł (plus VAT). Wspólnota w związku z tą wpłatą zarejestrowała się jako podatnik VAT i odprowadziła podatek należny od wpłaty.

W uzupełnieniu do wniosku Wspólnota wyjaśniła, że droga konieczna stanowi dojazd do garaży wielostanowiskowych położonych w budynkach Wspólnoty Mieszkaniowej V, Wspólnoty Mieszkaniowej G oraz nowej inwestycji (w realizacji) Apartamenty A. Jest to jedyna droga dojazdowa do garaży w ww budynkach wjazdy do poszczególnych garaży zlokalizowane są w sposób, w który nie ma innej możliwości dojazdu, poza dojazdem ww wymienioną drogą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskana przez Wspólnotę kwota w wysokości 250.000,00 zł z tytułu jednorazowego wynagrodzenia umownego za dokonane na rzecz G czynności wskazane w Porozumieniu w pkt 1.3. - 1.6, które to wynagrodzenie zostanie przeznaczone w całości na wydatki związane z utrzymaniem części wspólnych budynku, jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych.

Przychód w postaci wynagrodzenia z tytułu wypłaty otrzymanej od G może stanowić przychód podatkowy z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który Wspólnota może przeznaczyć w całości na wydatki związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z pó n. zm dalej UWL). Zgodnie z art. 6 UWL, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową.

Wspólnota może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnota nie posiada jednak osobowości prawnej. Jednakże Kodeks cywilny przyznaje wspólnocie status tzw. osoby ustawowej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 UWL, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z artykułem 17 ust. 1 pkt 44 UPDOP, wolne od podatku są dochody wspólnot mieszkaniowych w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Pojęcie gospodarka zasobami mieszkaniowymi (dalej także jako Zasoby) nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie m.in. z pismem Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. (znak DD6/8213/KWW/07/MB7/82), pod pojęciem zasobów mieszkaniowych należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców. Zasobami tymi objęta jest również tzw. nieruchomość wspólna, którą zgodnie z UWL, stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 UPDOP, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 UPDOP wynika z kolei, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2UPDOP powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają; po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 UPDOP).

Natomiast z treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...) UPDOP.

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 updop) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 UPDOP. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Wolne od podatku są, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 UPDOP, dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Dochód ten korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, gdy spełnia dwa kumulatywne warunki:

będzie uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

zostanie przeznaczony na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Do przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, obok opłat czy czynszów (dotyczących lokali mieszkalnych), zaliczyć należy również inne przychody dotyczące zasobów mieszkaniowych.

Przychód w postaci wynagrodzenia z tytułu wypłaty otrzymanej od G może zatem stanowić przychód podatkowy z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który Wspólnota może przeznaczyć w całości na wydatki związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 UPDOP stanowi formę ulgi podatkowej (właściwie: zwolnienie od podatku), która narusza zasadę równości i powszechności opodatkowania. Powinna być więc ona interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Z uwagi jednak na niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych w podobnych kwestiach, Wspólnota podjęła decyzję o wystąpieniu o indywidulaną interpretację podatkową, dotyczącą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w tym konkretnym opisanym powyżej przypadku dotyczącym Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892 z późn. zm.).

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Należy przy tym zauważyć, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: zasobów mieszkaniowych oraz gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie gospodarka w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie gospodarki nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Zasób zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie mieszkanie jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik mieszkaniowy, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie zasób mieszkaniowy należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia, czy urządzenia związane z lokalami mieszkalnymi, natomiast gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi.

I tak, przez pojęcie zasoby mieszkaniowe użyte w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć:

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;

pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;

urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);

grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Podnieść w tym miejscu należy, że powyższe zdefiniowanie zasobów mieszkaniowych przedstawione zostało w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82.

Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będzie natomiast dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa ustanowiła na rzecz firmy G Sp. z o.o. Sp. komandytowa na nieruchomości, na której jest właścicielem, bezterminowe prawo rzeczowe ograniczone, w postaci służebności drogi koniecznej, w związku z realizowaną przez G inwestycją. Na podstawie ustanowionego ww. ograniczonego prawa rzeczowego, G ma prawo korzystać z drogi koniecznej przebiegającej po działkach, zgodnie z treścią ustanowionej służebności. G otrzymało pozwolenie na budowę i realizuje inwestycję, do której to inwestycji prowadzi droga konieczna po działkach należących do Wspólnoty. W związku z inwestycją realizowaną przez G, Wspólnota zawarła z G Porozumienie, zgodnie z którym Wspólnota zobowiązała się do dokonania określonych Porozumieniem czynności odpłatnych: cofnięcie skarg, wniosków i odwołania, podpisanie oświadczeń, nie wnoszenie nowych środków odwoławczych, ani zaskarżenia, nie kwestionowanie przebiegu inwestycji realizowanej przez G.

W świetle powyższego należy więc stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wspólnotę w postaci wynagrodzenia w związku z zawartym porozumieniem, nie może być zaliczony do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Część nieruchomości gruntowej (droga konieczna) będącej własnością Wspólnoty, umożliwiającej dojazd do garaży wielostanowiskowych Wspólnoty oraz nowej inwestycji (w realizacji) Apartamenty A, mieści się co prawda w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jednakże ustanowiona służebność nie służy mieszkańcom Wspólnoty i nie jest niezbędna do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców. Tym samym dochód z tego tytułu nie stanowi dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegać będzie opodatkowaniu. Bez znaczenia w tej sytuacji będzie przeznaczenie przez Wspólnotę ww. dochodów na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Przychód jaki Wspólnota uzyska z tytułu otrzymanej kwoty z zawartego porozumienia nie stanowi przychodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ nie jest on wynikiem prowadzonej przez Wnioskodawcę gospodarki tymi zasobami. Ustanowienie służebności nie ma związku z celami mieszkaniowymi Wspólnoty. Tym samym powstały z tego tytułu dochód jako pochodzący z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; bez znaczenia pozostaje w takim przypadku cel przeznaczenia tego dochodu.

Podsumowując, w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nieistotne w przedmiotowej sprawie jest to, że uzyskany w przedmiotowym stanie faktycznym dochód będzie przeznaczony w całości na cele związane z utrzymaniem zasobu mieszkaniowego, bowiem nie został spełniony warunek, co do źródła jego pochodzenia, czyli z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Jednocześnie tut. Organ pragnie podkreślić, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie