Temat interpretacji

Wnioskiem z 6.01.2005 r. (uzupełnionym pismem z dnia 8.03.2005 r.) Spółka wystąpiła do organu pierwszej instancji o udzielenie informacji, w trybie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Prezentowane przez Jednostkę stanowisko wskazywało, iż fakt zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup paliwa przez importera paliw celem utworzenia obowiązkowych zapasów paliw, powinno następować w momencie dokonywania wydatków na zakup tych paliw.Postanowieniem z dnia ............. Nr ............... Naczelnik ............Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Pismem z dnia ........ Spółka wniosła zażalenie na ww. postanowienie zarzucając naruszenie art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia.W uzasadnieniu zażalenia Strona podkreśla, iż koszty tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw, jako koszty działalności Spółki, jako importera paliw, są kosztami uzyskania przychodów gdyż ich poniesienie służy osiągnięciu przychodów. Tworzenie i utrzymywanie zapasów paliw jest, zdaniem podatnika, nie - rozerwalnie związane ze statusem importera tych paliw - w świetle postanowień art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 30.05.1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach paliw - i nie można prowadzić działalności gospodarczej w zakresie przywozu paliw ciekłych na polski obszar celny bez utrzymywania zapasów tych paliw.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi po przeanalizowaniu materiału zgromadzonego w sprawie zważył, co następuje:

Jednostka jako importer paliw ciekłych zobligowana jest do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w zakresie ich przywozu na polski obszar celny. Koszty tworzenia i utrzymywania tych zapasów - w myśl art. 16 ust. 1 i 19d ustawy z 30.05.1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach paliw (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 197 ze zm.) zaliczane są do kosztów działalności producentów i importerów. Bezspornym jest fakt, iż powyższy zapis nie może być automatycznie utożsamiany z pojęciem "koszty uzyskania przychodów" w rozumieniu ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)Zgodnie bowiem z art. 15 ust.1 cyt. ustawy kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w art. 16 tej ustawy.A zatem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między przychodem, w rozumieniu ustawy podatkowej, a kosztem jego uzyskania. Organ podatkowy nie kwestionuje możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu przedmiotowych wydatków. Wskazuje jedynie na moment, w którym te wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodu. Stanowisko organu pierwszej instancji jest w tym zakresie prawidłowe i wynika z obowiązujących przepisów prawa podatkowego.
Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4 cyt. wyżej ustawy podatkowej, powoływanym również przez Stronę w zażaleniu regulującym kwestię zaliczenia wydatków (kosztów) do poszczególnych okresów (lat) podatkowych, podatnik może odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w roku podatkowym, w którym uzyskał przychód. Powyższe wynika z brzmienia tegoż przepisu, cyt. "koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. potrącalne są także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego(...)". Czyli w rozpatrywanej sytuacji okolicznością decydującą o zaliczeniu wydatków na utworzenie obowiązkowych rezerw paliw do kosztów uzyskania przychodów będzie fakt osiągnięcia przychodu w związku ze sprzedażą tych zapasów paliw.Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądowym (patrz wyrok NSA z 8.05.2001 r. sygn. akt I SA/Łd 80/2000).

Ponadto nadmienia się, iż stosownie do art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa - interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika.Mając na uwadze powyższe należało orzec, jak w sentencji decyzji.