Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Banku, w związku z objęciem akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w X. Inc., zobowiązany jest on do rozpoznania na moment ich objęcia przychodu podatkowego w wartości nominalnej objętych akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock. W przypadku przychodu powstającego w związku z objęciem udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, zastosowanie znajdzie art. 12 ust .1 pkt 7 ustawy o CIT.
2. Zdaniem Banku, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, jest on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości świadczenia pieniężnego closing cash consideration w momencie przejęcia przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU.
3. Zdaniem Banku, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, jest on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości świadczenia pieniężnego deffered payment w momencie przejęcia przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU w kwocie określonej na ten moment.
4. Zdaniem Banku, w związku z konwersją akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock X. Inc., nie dojdzie do odpłatnego zbycia przez Bank na rzecz X. Inc. akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock, a w rezultacie transakcja taka powinna być neutralna podatkowo, tj. nie będzie się wiązać z obowiązkiem rozpoznania przez Bank przychodu podlegającego opodatkowaniu ani kosztu uzyskania przychodów.
5. Zdaniem Banku, w dacie odpłatnego zbycia akcji zwykłych serii A common stock X. Inc., będzie on uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości nominalnej akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. (rozpoznanej uprzednio jako przychód podatkowy na moment ich objęcia).

Ad. 1) Zdaniem Banku, w związku z objęciem akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w X. Inc., zobowiązany jest on do rozpoznania na moment ich objęcia przychodu podatkowego w wartości nominalnej objętych akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock. W przypadku przychodu powstającego w związku z objęciem udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Umowa ma niestandardowy charakter a użyte w niej sformułowania, w szczególności sale, assign, transfer, convey (w tł. na polski sprzedadzą, dokonają cesji, przeniosą i przekażą), powodują trudności w zakresie kwalifikacji prawnej transakcji, a w konsekwencji ustalenia jej skutków na gruncie polskiego prawa (np. jako umowy aportu, sprzedaży czy zamiany). Niemniej jednak, w związku z tym, że Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, skutki podatkowe Umowy należy oceniać na gruncie polskich przepisów podatkowych.

Mając na uwadze, że:

(i) W zamian za przejęcie przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU, Bank otrzyma - złożone rodzajowo świadczenie tj. obejmujące świadczenie pieniężne (closing cash consideration i deferred payment) oraz niepieniężne (objęcie wyemitowanych przez X. Inc. akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w X. Inc., wymiennych na akcje zwykłe serii A common stock w X. Inc.);

(ii) Zawarte w Umowie postanowienia tj. purchase and acquire (tł. na polski zakupi i nabędzie), sell, assign, transfer and convey (tł. na polski sprzedadzą, dokonają cesji, przeniosą i przekażą) oraz share purchase (tł. na polski zakup akcji) wskazują, że przedmiotowa transakcja definiowana jest przez strony Umowy z wykorzystaniem pewnych elementów właściwych dla umowy sprzedaży, która jednak na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ma nieco odmienny charakter tj. różne/odmienne essentialia negotii.

- zdaniem Banku, prawidłowa ocena skutków podatkowych zawartej Umowy nie jest możliwa bez analizy charakteru prawnego zaprezentowanej w stanie faktycznym transakcji w kontekście uregulowań przewidzianych ustawą o CIT. Określenie skutków podatkowych bez analizy charakteru prawnego transakcji dla celów podatkowych, może prowadzić do nieprawidłowego odczytania treści przedmiotowej Umowy, a w rezultacie błędnego określenia skutków podatkowych przedmiotowej transakcji poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisów ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zgodnie z prezentowanym w doktrynie prawa cywilnego stanowiskiem, Umowa sprzedaży ze swej istoty jest umową o charakterze odpłatnym. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa będących przedmiotem umowy, (prof. Andrzej Kidyba Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III, Zobowiązania - część szczególna).

Natomiast, zgodnie z art. 603 Kodeksu cywilnego Przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Umowa zamiany charakteryzuje się zatem niepieniężnym charakterem świadczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze, że Bank otrzymuje świadczenie w formie pieniężnej (closing cash consideration i deferred payment) oraz niepieniężnej (objęcie akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w X. Inc., wymiennych na akcje zwykłe serii A common stock w X. Inc.) przedmiotowa transakcja nie wypełnia w całości essentialia negotii (ocenianych osobno) umowy sprzedaży ani umowy zamiany (tj. wszystkich elementów przedmiotowo istotnych) łącząc jednak ich cechy.

Wobec powyższego, w ocenie Banku, dla celów określenia skutków podatkowych przedmiotowej transakcji, analizowaną Umowę należałoby uznać za umowę nienazwaną i umowę mieszaną.

Umowy nienazwane, mają swoje źródło w zasadzie swobody zawierania umów. Umową nienazwaną (z łac. contractus innominatus) jest taka umowa, której treść nie odpowiada charakterystyce żadnej umowy nazwanej tj. mającej swoją definicję ustawową (np. umowa sprzedaży, najmu). Ze względu na zasadę swobody umów, stosunki prawne regulowane umową nienazwaną kreowane są przez strony umowy w dowolny, odpowiadający stronom sposób (w przeciwieństwie do umów nazwanych), przy czym treść tj. cel, zapisy i efekty zawieranej umowy nienazwanej nie mogą być sprzeczne z prawem.

W doktrynie prawa cywilnego znane są także umowy o charakterze mieszanym (z łac. contractus mixtus), które nie odpowiadają w całości żadnej umowie nazwanej łącząc jednak ich poszczególne cechy.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, skutki podatkowe transakcji powinny być określone odrębnie w odniesieniu do poszczególnych elementów świadczenia przewidzianych w Umowie.

W ocenie Banku, należy jednocześnie podkreślić, że przeniesienie przez Wnioskodawcę własności posiadanego udziału w X. EU na rzecz X. Inc. następuje łącznie za otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie w formie pieniężnej oraz niepieniężnej, które to świadczenie jest łącznym ekwiwalentem Banku za przeniesienie własności posiadanego udziału w X. EU na rzecz X. Inc. Przeniesienie własności udział Banku w X. EU następuje wobec tego jednokrotnie, łącznie i niepodzielnie (nie zaś częściowo w ramach każdego z jej elementów składowych za odrębnym wynagrodzeniem) w zamian za wszystkie przewidziane umową formy świadczenia (pieniężnego i niepieniężnego). W rezultacie, skutki prawne przedmiotowej Umowy nie mogą być oceniane z punktu widzenia skutków jakie powstają na gruncie cywilistycznej umowy sprzedaży czy zamiany.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższych wniosków nie zmienia użycie przez strony w Umowie określenia umowa sprzedaży (share purchase) ponieważ jak wskazano, w opinii Banku na gruncie polskiego prawa cywilnego, treść umowy nie odpowiada wprost użytej nazwie tej Umowy. Ponadto, mając na względzie autonomię prawa podatkowego, ocenę skutków podatkowych przedmiotowej Umowy należy dokonać poprzez odniesienie użytych w umowie pojęć (sformułowań) oraz specyfiki ustawy o CIT do rzeczywistego charakteru transakcji. W ocenie Wnioskodawcy autonomia prawa podatkowego wyraża się m.in. w tym, że ustawa o CIT definiuje skutki podatkowe (pojęcie przychodu) poprzez odwołanie się do faktów i konkretnych czynności a nie nazwy umów. W ocenie Banku przychód jako kategoria podatkowa jest zasadniczo zdefiniowany nie poprzez nazwę umowy lecz fakty i rzeczywiste skutki, które dana umowa wywołuje.

Z tego też względu ustawodawca podatkowy ma możliwość odmiennego określania/ definiowania skutków podatkowych w zależności od sposobu dokonania danej transakcji, jej elementów faktycznych czy też prawnych. Potwierdzeniem powyższego, co ma również zastosowanie w analizowanej sytuacji, jest ustalenie przez ustawodawcę sposobu określania przychodów w odniesieniu do transakcji przenoszących własność rzeczy bądź praw majątkowych. W przedmiotowym zakresie ustawa o CIT nie posługuje się bowiem pojęciem sprzedaży lecz szeroko rozumianym pojęciem zbycia, przy czym w zależności od formy tego zbycia, ustawodawca podatkowy dokonuje przykładowo rozróżnienia pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o CIT a przychodem, który powstaje w sytuacji gdy zbycie prawa majątkowego następuje w wyniku objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Ponadto, należy wskazać, że ustawodawca podatkowy, uznał, że przychodem podatkowym może być także, po prostu wartość otrzymanych przez podatnika środków pieniężnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

W rezultacie mając na względzie:

• niestandardowy (mieszany) charakter prawny przedmiotowej Umowy tj. jak wskazano powyżej, Umowa pomimo literalnego użycia pojęcia sprzedaż nie jest umową sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a jednocześnie przewiduje objęcie przez Bank akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock wyemitowanych przez X. Inc. w ramach nowej emisji, w zamian za przejęcie od Banku udziału w X. EU,
• autonomię ustawodawcy podatkowego w odniesieniu do sposobu oraz zakresu definiowania przychodu podatkowego w zależności od faktów oraz skutków wynikających z przeprowadzenia danej transakcji, a także
• różnorodność przepisów podatkowych opisujących sposób określenia przychodu podatkowego w sytuacji, w której dochodzi do przeniesienia prawa własności,

w ocenie Banku, poszczególnym przewidzianym w Umowie korzyściom / walorom powinny zostać przypisane przepisy ustawy o CIT, które ze względu na rozumienie faktów oraz skutków przedmiotowej transakcji możliwie najtrafniej odpowiadają charakterowi analizowanej transakcji.

Zgodnie z powyższym oraz zasadą autonomii prawa podatkowego - ocenę skutków podatkowych przedmiotowej Umowy należy dokonać poprzez odniesienie użytych w umowie pojęć (sformułowań) oraz specyfiki ustawy o CIT do rzeczywistego charakteru transakcji. W ocenie Wnioskodawcy autonomia prawa podatkowego wyraża się m.in. w tym, że ustawa o CIT definiuje skutki podatkowe (pojęcie przychodu) poprzez odwołanie się do faktów i konkretnych czynności a nie nazwy umów. W ocenie Banku, przychód jako kategoria podatkowa jest zasadniczo zdefiniowany nie poprzez nazwę umowy lecz fakty i rzeczywiste skutki, które dana umowa wywołuje. Z tego też względu ustawodawca podatkowy ma możliwość odmiennego określania / definiowania skutków podatkowych w zależności od sposobu dokonania danej transakcji, jej elementów faktycznych czy też prawnych.

W tym zakresie należy wskazać, że X. Inc. dokonała nowej emisji uprzywilejowanych serii C preferred stock, które zostały objęte przez Bank w zamian za udział w X. EU. W rezultacie objęcia powyższej nowej emisji akcji, Bank stał się akcjonariuszem X. Inc. W tym zakresie analizowana transakcja zbliżona jest zatem charakterem do polskiej instytucji wkładu niepieniężnego, ponieważ jej istota sprowadza się do objęcia akcji nowej emisji w zamian za świadczenie o charakterze niepieniężnym na rzecz emitenta tych akcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przychodu powstającego w związku z objęciem udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Jak wynika z powyższego przepisu, przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z ust. 2 ww. regulacji, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego, w ocenie Banku, przychód na moment objęcia akcji powinna stanowić ich wartość nominalna. Bez względu na powyższe, Bank pragnie wskazać, że zgodnie z wyrokiem NSA z 20 lipca 2015 r. (sygn. akt II FSK1772/13), wydanym w poszerzonym składzie 7 sędziów, sąd uznał, że organy podatkowe nie mogą doszacować przychodu z tytułu objęcia udziałów za wkład niepieniężny na podstawie art. 14 ustawy o CIT nawet jeśli wartość nominalna odbiega od wartości rynkowej przedmiotu wkładu. Powyższe znajduje również potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Poznaniu z 12 listopada 2015 r. (sygn. akt. I SA/Po 489/15) dotyczącym stanu prawnego po dniu 1 stycznia 2014 r.

Ad.2) Zdaniem Banku, zgodnie z art. 12 ust 3a ustawy o CIT, jest on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości świadczenia pieniężnego closing cash consideration w momencie przejęcia przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU.

Mając na uwadze niestandardowy charakter postanowień Umowy (co szerzej opisano w uzasadnieniu stanowiska Banku odnośnie pytania nr 1 powyżej) w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do części gotówkowej świadczenia closing cash consideration, zastosowanie powinny znaleźć przewidziane dla takiej sytuacji przepisy art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT.

W świetle art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT za datę powstania przychodu należnego uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa nie później jednak niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, że co do zasady, w przypadku zbycia prawa majątkowego przychodem będzie kwota należna z tytułu zbycia, choćby nie została faktycznie otrzymana. Datą powstania przychodu, zgodnie z zasadami ogólnymi, przewidzianymi w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, będzie dzień, w którym doszło do zbycia prawa majątkowego. W związku z powyższym, w momencie zbycia przez Bank prawa majątkowego w postaci udziału w X. EU na rzecz X. Inc., Bank zobowiązany jest rozpoznać przychód z tytułu części gotówkowej świadczenia closing cash consideration.

Ad. 3) Zdaniem Banku, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, jest on zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości świadczenia pieniężnego deffered payment w momencie przejęcia przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU w kwocie określonej na ten moment.

Mając na uwadze niestandardowy charakter postanowień Umowy (co szerzej opisano w uzasadnieniu stanowiska Banku odnośnie pytania nr 1 powyżej) w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do części świadczenia pieniężnego deffered payment, zastosowanie powinny znaleźć przewidziane dla takiej sytuacji przepisy art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT.

W świetle art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT za datę powstania przychodu należnego uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa nie później jednak niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, że co do zasady, w przypadku zbycia prawa majątkowego przychodem będzie kwota należna z tytułu zbycia, choćby nie została faktycznie otrzymana. Datą powstania przychodu, zgodnie z zasadami ogólnymi, przewidzianymi w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, będzie dzień, w którym doszło do zbycia prawa majątkowego.

Obowiązek rozpoznania przychodu z tytułu świadczenia pieniężnego deffered payment powstał pomimo tego, że faktycznie zapłata tej części świadczenia zostanie otrzymana przez Bank dopiero w 2019 r. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT o powstaniu przychodu polegającego opodatkowaniu decyduje fakt zbycia prawa majątkowego a nie fakt otrzymania płatności. W związku z tym, że świadczenie pieniężne deffered payment dotyczy zbycia przez Bank udziału w X. EU na rzecz X. Inc., a transakcja ta miała miejsce w 2016 r., przychód z tego tytułu powstał w momencie dokonania powyższej transakcji, pomimo tego, że płatność faktycznie nie została przez Bank otrzymana i nie zostanie otrzymana do 2019 r. W momencie bowiem zbycia przez Bank udziału w X. EU przychód z tego tytułu stał się należny, w rozumieniu z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, choć jego faktycznej zapłaty Bank będzie mógł się domagać dopiero w 2019 r.

Okoliczność, iż w wyniku spełnienia się w przyszłości określonych warunków, wysokość świadczenia pieniężnego deffered payment do momentu jego otrzymania może ulec zmianie w stosunku do wartości określonej na moment zbycia udziału w X. EU, nie ma wpływu na obowiązek rozpoznania przez Bank przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT na moment zbycia udziału w X. EU na rzecz X. Inc. Na marginesie należy dodać, że spełnienie się warunku, wpływającego na wysokość otrzymanego w przyszłości świadczenia pieniężnego deffered payment jest natomiast okolicznością, która może skutkować jedynie koniecznością dokonania w przyszłości przez Bank korekty wysokości rozpoznanego przychodu podatkowego. Stosownie do art. 12 ust. 3j ustawy o CIT jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W związku z powyższym, w momencie przejęcia przez X. Inc. od Banku udziału w X. EU, Bank zobowiązany jest rozpoznać przychód z tytułu części pieniężnego świadczenia deffered payment w wysokości określonej na ten moment.

Ad. 4) Zdaniem Banku, w związku z konwersją akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock X. Inc., nie dojdzie do odpłatnego zbycia przez Bank na rzecz X. Inc. akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock, a w rezultacie transakcja taka powinna być neutralna podatkowo, tj. nie będzie się wiązać z obowiązkiem rozpoznania przez Bank przychodu podlegającego opodatkowaniu ani kosztu uzyskania przychodów.

Istotne znaczenie z punktu widzenia analizy konsekwencji podatkowych przyszłych, automatycznych konwersji uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock ma ustalenie, czy w wyniku tych konwersji Bank dokona zbycia na rzecz X. Inc. posiadanych przez siebie uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock czy też będzie w sposób ciągły i nieprzerwany posiadać akcje X. Inc., a jedynie zmianie ulegnie zakres uprawnień i obowiązków wynikających z akcji X. Inc. posiadanych przez Bank.

Na gruncie przepisów prawa podatkowego, w tym ustawy o CIT, przyjmuje się, że pojęcie zbycia należy rozumieć szeroko, tj. jako obejmujące nie tylko sprzedaż określonego składnika majątkowego, ale też każde inne zdarzenie prawne, skutkujące przeniesieniem jego własności. Natomiast pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć te z powyższych zdarzeń, którym towarzyszy świadczenie wzajemne od podmiotu nabywającego prawo to majątkowe lub tę rzecz od zbywcy. W każdym przypadku zbycie składnika majątkowego powinno się wiązać z definitywnym przeniesieniem jego własności.

W tym kontekście, należy wskazać na cel, któremu służy planowana operacja automatycznych konwersji akcji. Istotą tej operacji nie jest wyzbycie się przez Bank posiadanych akcji X. Inc. Mechanizm konwersji został wprowadzony między innymi w związku z czasowym ograniczeniem możliwości zbywania akcji X. Inc. przez banki, które będąc wcześniej udziałowcami X. EU, stały się w wyniku Umowy akcjonariuszami X. Inc. W celu stopniowego zniesienia tego ograniczenia wprowadzono mechanizm automatycznej konwersji akcji przewidujących pewne ograniczenia na akcje, które takich ograniczeń nie mają. Posiadane przez Bank akcje X. Inc. będą stopniowe uwalniane od powyższego ograniczenia w zakresie ich zbywalności w wyniku dokonywania ich stopniowej automatycznej konwersji na akcje zwykłe serii A common stock.

Innymi słowy, w wyniku konwersji zmianie ulegną określone parametry, prawa i obowiązki wynikające z posiadanych przez Bank akcji X. Inc., co umożliwi ich ewentualne przyszłe zbycie przez Bank. Gospodarczym celem częściowej konwersji akcji jest więc odroczenie w czasie momentu przyznania Bankowi, jako akcjonariuszowi X. Inc., określonych uprawnień korporacyjnych, nie jest nim natomiast wyzbycie się przez Bank własności posiadanych akcji czy dokonanie zmian w strukturze właścicielskiej X. Inc.

Co więcej, w tej sytuacji nie można mówić o zbyciu przez Bank uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock na rzecz X. Inc., także ze względu na fakt, iż jak wynika z postanowień Umowy, w rezultacie konwersji X. Inc. nie nabędzie od Banku własności uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock. Z postanowień Umowy nie wynika bowiem, aby w wyniku automatycznej konwersji dochodziło do przeniesienia własności uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock przez Bank na rzecz X. Inc. Z Umowy wynika natomiast, że posiadane przez Bank uprzywilejowane akcje serii C preferred stock zostaną automatycznie przekształcone (converted) w akcje zwykłe serii A common stock. W związku z powyższym konwersja będzie czynnością techniczną, o charakterze ewidencyjnym, a Bank pozostanie nieprzerwanie właścicielem akcji X. Inc.

Dokonana konwersja nie powinna być utożsamiana z zawarciem umowy o charakterze umowy zamiany, uregulowanej w art. 603 Kodeksu cywilnego - tj. zobowiązania się przez jedną stronę umowy do przeniesienia na drugą stronę własność akcji w zamian za zobowiązanie się przez nią do przeniesienia własności innych akcji - ponieważ jej skutkiem nie jest przeniesienie przez Bank własności uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock na X. Inc. w zamian za wynagrodzenie w postaci świadczenia niepieniężnego.

Należy natomiast zwrócić uwagę, że instytucją zbliżoną do konwersji przewidzianej Umową jest uregulowana w polski prawie spółek handlowych możliwość konwersji akcji imiennych na akcje na okaziciela i odwrotnie. Zgodnie z art. 334 § 2 Kodeksu spółek handlowych zamiana akcji imiennych na akcje na okaziciela albo odwrotnie może być dokonana na żądanie akcjonariusza, jeżeli ustawa lub statut nie stanowi inaczej. Z prawnej perspektywy nie dochodzi na żadnym etapie opisanej w tym przepisie zamiany akcji do zmiany podmiotu, któremu przysługują akcje. Dokonana na podstawie art. 334 § 2 Kodeksu spółek handlowych konwersja akcji ma charakter ewidencyjny i nie rodzi skutków podatkowych, ponieważ nie jest związana z odpłatnym zbyciem przez akcjonariusza posiadanych przez niego akcji na rzecz spółki, której jest on akcjonariuszem.

Dokonując zatem oceny konsekwencji podatkowych automatycznych częściowych konwersji akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock należy mieć na uwadze, że istotą tych zdarzeń będzie przekształcenie posiadanych przez Bank akcji w akcje o nieco innym zakresie uprawnień i obowiązków a nie przeniesienie własności posiadanych przez Bank akcji na inny podmiot. W związku z powyższym, w ocenie Banku, w świetle zasad wykładni celowościowej oraz systemowej, istnieją uzasadnione argumenty pozwalające uznać, że Bank w dacie każdorazowej automatycznej częściowej konwersji uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock, nie dokona odpłatnego zbycia uprzywilejowanych akcji serii C preferred stock na rzecz X. Inc., a zatem nie uzyska przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tych akcji.

Ad. 5) Zdaniem Banku, w dacie odpłatnego zbycia akcji zwykłych serii A common stock X. Inc., będzie on uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości nominalnej akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. (rozpoznanej uprzednio jako przychód podatkowy na moment ich objęcia).

Pomimo niestandardowego charakteru Umowy, Bank pragnie wskazać, że w przypadku transakcji dotyczących zbycia udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny, ustawa o CIT wprost odnosi się do wartości obejmowanych udziałów (akcji) w kontekście ustalenia kosztu uzyskania przychodu w art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt uzyskania przychodów ustala się, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT tj. w wysokości nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Banku, na moment odpłatnego zbycia akcji zwykłych serii A common stock X. Inc., Bank będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości przychodu podatkowego rozpoznanego na moment objęcia akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w X. Inc.

W ocenie Banku, w przypadku braku możliwości rozpoznawania kosztu podatkowego na moment zbycia akcji w X. Inc. doszłoby do podwójnego opodatkowania tj. na moment objęcia i późniejszego zbycia akcji przez Bank. Wskazać należy, że podwójne opodatkowanie tych samych dochodów (zarówno w przypadku otrzymania i późniejszego zbycia akcji) sprzeczne byłoby z intencją/celem ustawodawcy wyrażoną w powyższych regulacjach ustawy o CIT.

Podobny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 lutego 2014 r., (sygn. akt II FSK 419/12), który dotyczył kwestii podwójnego opodatkowania przychodu z tytułu objęci a/na bycia i późniejszego zbycia akcji uzyskanych nieodpłatnie w ramach kontraktu opcyjnego. Organ podatkowy wydając interpretację, uznał, że przychód ze zrealizowania opcji oraz zbycia akcji stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, gdyż powstaje w związku z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. W związku z tym podatnik nie będzie mógł zdaniem organu pomniejszyć kwoty przychodu o koszty uzyskania przychodu, gdyż nie poniósł wydatków na nabycie akcji (w przypadku kwalifikacji przychodu jako przychody z kapitałów pieniężnych brak jest podstawy prawnej do rozpoznania w kosztach wartości nieodpłatnego świadczenia). Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, konsekwencją przyjęcia powyższego stanowiska organu podatkowego jako prawidłowe jest podwójne opodatkowania tego samego dochodu. Podatnik, nie miałby zatem żadnego prawnego instrumentu do wyłączenia z podstawy opodatkowania przy ustalaniu dochodu ze zbycia akcji przychodu już opodatkowanego w momencie uzyskania pełni praw właścicielskich. Podwójne opodatkowanie tego samego dochodu podatkiem dochodowym naruszałoby zdaniem sądu przepisy Konstytucji RP.

Intencję ustawodawcy zmierzającą do braku podwójnego opodatkowania tego samego dochodu dowodzi również wprowadzenie przez niego regulacji prawnej dotyczącej momentu powstania dochodu z tytułu objęcia lub nabycia akcji w spółce przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, przy poniesieniu wydatków niższych niż wartość rynkowa akcji (zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W uzasadnieniu do projektu ustawy (druk nr 1955 Sejmu III kadencji), ustawodawca stwierdził, że wprowadzenie tego przepisu ma na celu wyeliminowanie podwójnego opodatkowania z tytułu nabycia a następnie zbycia akcji.

Mając zatem na uwadze, że celem ustawodawcy nie jest podwójne opodatkowanie przychodów na moment objęcia (nabycia) i na moment późniejszego zbycia akcji w X. Inc., w ocenie Banku, Bank będzie uprawniony każdorazowo na moment zbycia akcji zwykłych serii A common stock X. Inc. do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wartości uprzednio rozpoznanego przychodu podatkowego na objęciu akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc.

Podsumowując, biorąc pod uwagę niestandardowy charakter transakcji objęcia przez Banku akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. (co szerzej opisano w Uwagach ogólnych dotyczących charakteru transakcji oraz w uzasadnieniu do pytania nr 1) oraz brak jednoznacznej regulacji ustawy o CIT w zakresie zasad rozpoznania automatycznej konwersji akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje zwykłe serii A common stock (co szerzej opisano w uzasadnieniu do pytania nr 2), w tym przypadku, w ocenie Banku, w świetle zasad wykładni celowościowej oraz systemowej, istnieją uzasadnione argumenty pozwalające uznać, że Bank w dacie odpłatnego zbycia akcji zwykłych serii A common stock X. Inc., będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości nominalnej akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. (rozpoznanej uprzednio jako przychód podatkowy na moment ich objęcia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, w zakresie pytań nr 1, nr 2, nr 3 i nr 5 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 4 jest, nieprawidłowe.

W opinii organu podatkowego, w związku z konwersją akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje serii A common stock X. Inc., Bank będzie zobowiązany każdorazowo do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości rynkowej objętych akcji serii A common stock na moment ich objęcia (konwersji). Konwersja akcji, powinna być bowiem rozumiana jako zamiana jednej akcji na inną. Mając na uwadze, że w wyniku zamiany dochodzi do nabycia jednej rzeczy kosztem innej (w przypadku Banku akcji zwykłych serii A common stock w zamian za akcje uprzywilejowane serii C preferred stock), transakcja taka ma charakter odpłatny. W rozumieniu ustawy o CIT, konwersje akcji należy zatem rozumieć jako odpłatne zbycie, a w rezultacie zdarzenie powodujące określone skutki podatkowe.

Przyjmując konwersję, jako odpłatne zbycie czyli zdarzenie powodujące określone skutki podatkowe, na moment konwersji Bank będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego.

Zgodnie z Umową X. Inc. dokonała emisji nowych akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock o wartości nominalnej 0,0001 USD za akcje, które w perspektywie następnych lat będą przedmiotem częściowej konwersji na akcje zwykłe serii A common stock X. Inc. również o wartości nominalnej 0,0001 USD.

Z postanowień umownych wynika, że strony transakcji ustaliły wstępny współczynnik konwersji na poziomie 13,952 akcji serii A common stock za jedną akcję uprzywilejowaną serii C preferred stock. Ustalony wstępny współczynnik konwersji, będzie przedmiotem analizy i oceny na moment konwersji akcji i będzie mógł podlegać zmianie.

Biorąc pod uwagę, że konwersję należy traktować jako odpłatne zbycie, w wyniku transakcji Bank dokona zbycia akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock o wartości nominalnej 0,0001 USD za akcje, a w zamian nabędzie akcje zwykłe serii A common stock o takiej samej wartości nominalnej tj. 0,0001 USD.

Zważywszy na niestandardowy charakter postanowień Umowy przychód podatkowy powinien zostać zatem określony zgodnie z zasadami ogólnymi tj. art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: ustawa o CIT).

Katalog świadczeń stanowiących przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zawarto w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, w świetle którego przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a także wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, dniem powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, jest co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo dzień uregulowania należności. Przychód co do zasady należy zatem rozpoznać z chwilą, w której staje się on należny lub faktycznie otrzymany (w zależności od tego, co nastąpi wcześniej).

Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z ust. 2 ww. regulacji, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W świetle powyższych przepisów, można stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny, trwały i bezzwrotny charakter, którą podatnik może rozporządzać jak własną.

Mając zatem na uwadze, że w wyniku objęcia/nabycia akcji w X. Inc. po stronie Banku dojdzie do zwiększenia aktywów w sposób trwały, niezależnie od kwalifikacji prawnej transakcji (formy prawnej), Bank będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw (tj. akcji w X. Inc.) powinna być wartość określona w umowie, nie odbiegająca jednak od ich wartości rynkowej.

W ocenie organu podatkowego, z uwagi na fakt, że akcje zwykłe serii A common stock po dniu ich konwersji nie będą objęte żadnymi ograniczeniami w zakresie ich dalszego zbywania (będą dostępne na rynku) a także, że na moment każdej konwersji akcji, znany będzie współczynnik konwersji, Bank, na moment konwersji będzie znał faktyczną ilość obejmowanych akcji zwykłych serii A common stock, W rezultacie, po dniu konwersji, Bank będzie miał możliwość ustalenia wartości obejmowanych akcji zwykłych serii A common stock, mnożąc wartość rynkową akcji zwykłych serii A common stock przez ich obejmowaną ilość.

W rezultacie, biorąc pod uwagę, że konwersję należy traktować jako odpłatne zbycie, w wyniku którego Bank dokona zbycia akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock w ilości zgodnej ze znanym na moment konwersji współczynnikiem konwersji, a w zamian nabędzie akcje zwykłe serii A common stock, które to akcje dostępne będą wówczas na rynku, Bank zobowiązany będzie do rozpoznania przychodu podatkowego w wartości rynkowej objętych akcji zwykłych serii A common stock.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt IBPBII/2/415-556/11/AK) Jeżeli zatem w wyniku umowy zamiany strony przenoszą własność np. akcji, to z pewnością mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem tych akcji niezależnie od tego czy przedmiotem zamiany są akcje mające taką samą wartość, czy też nie.

Wobec powyższego, w ocenie organu podatkowego, przychód na moment konwersji powinna stanowić wartość rynkowa otrzymanych/objętych akcji zwykłych serii A common stock.

W konsekwencji ustalenia obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego, w związku z konwersją akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje serii A common stock X. Inc., Bank będzie uprawniony każdorazowo na moment konwersji do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wartości uprzednio rozpoznanego przychodu podatkowego na objęciu będących przedmiotem konwersji akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja kosztów uzyskania przychodów dla celów podatków dochodowych składa się z dwóch elementów, które razem tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z ww. elementów określany jest mianem przesłanki pozytywnej, która zakłada konieczność spełnienia dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego (co do zasady) poniesienia wydatku,

• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Drugim elementem, określanym jako przesłanka negatywna, jest warunek, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków, których w rozumieniu art. 16 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z zasadami ogólnymi przewidzianymi w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Powyższy przepis oznacza, że wydatki na nabycie (objęcie) papierów wartościowych w tym akcji stają się kosztem uzyskania przychodów dopiero na dzień ich odpłatnego zbycia. Zdaniem organu podatkowego, odpłatnym zbyciem jest również konwersja (zamiana) akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje serii A common stock X. Inc.

Jednocześnie, w przypadku transakcji odpłatnego zbycia udziałów bądź akcji, przepisy ustawy o CIT szczegółowo określają sposób ustalenia wartości kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w związku z daną transakcją, w zależności od sposobu nabycia zbywanych udziałów (akcji).

Biorąc pod uwagę, niestandardowy charakter transakcji objęcia przez Bank akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. (co szerzej opisano w Uwagach ogólnych dotyczących charakteru transakcji) oraz brak jednoznacznej regulacji ustawy o CIT w zakresie zasad rozpoznania kosztów uzyskania przychodów na moment ich zbycia w tym przypadku, w ocenie organu podatkowego, w świetle zasad wykładni celowościowej oraz systemowej, istnieją uzasadnione argumenty pozwalające uznać, że Bank w dacie konwersji/odpłatnego zbycia akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc., będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wartości akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. na moment ich objęcia (rozpoznanej uprzednio jako przychód podatkowy).

Jednocześnie, pomimo niestandardowego charakteru Umowy, wskazać należy, że w regulacjach ustawy o CIT, w przypadku innych transakcji dotyczących zbycia udziałów (akcji) tj. objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny, ustawa o CIT wprost odnosi się do wartości obejmowanych udziałów (akcji) w kontekście ustalenia kosztu uzyskania przychodu w art. 15 ust. 1k pkt 1.

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt uzyskania przychodów ustala się, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT tj. w wysokości nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, z uwagi na brak wartości rynkowej).

Mając powyższe na uwadze, na moment konwersji/odpłatnego zbycia Bank będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wydatków w wysokości wartości przychodu podatkowego rozpoznanego na moment objęcia akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. W sensie ekonomicznym opodatkowaniu w momencie konwersji/odpłatnego zbycia podlegać powinno bowiem zwiększenie wartości akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc. pomiędzy dniem ich objęcia przez Bank, a dniem zbycia.

Zdaniem organu podatkowego, w przypadku braku możliwości rozpoznawania kosztu podatkowego na moment zbycia akcji X. Inc. doszłoby do podwójnego opodatkowania tj. na moment objęcia i późniejszego zbycia akcji przez Bank.

Wskazać należy, że podwójne opodatkowanie tych samych dochodów zarówno w przypadku otrzymania i późniejszego zbycia akcji sprzeczne byłoby z intencją/celem ustawodawcy wyrażoną w powyższych regulacjach ustawy o CIT,

Podobny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 lutego 2014 r., (sygn. akt II FSK 419/12), który dotyczył kwestii podwójnego opodatkowania przychodu z tytułu objęcia/nabycia i późniejszego zbycia akcji uzyskanych nieodpłatnie w ramach kontraktu opcyjnego. Organ podatkowy wydając interpretację, uznał, że przychód ze zrealizowania opcji oraz zbycia akcji stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, gdyż powstaje w związku z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. W związku z tym podatnik nie będzie mógł zdaniem organu pomniejszyć kwoty przychodu o koszty uzyskania przychodu, gdyż nie poniósł wydatków na nabycie akcji (w przypadku kwalifikacji przychodu jako przychody z kapitałów pieniężnych brak jest podstawy prawnej do rozpoznania w kosztach wartości nieodpłatnego świadczenia). Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, konsekwencją przyjęcia powyższego stanowiska organu podatkowego jako prawidłowo jest podwójne opodatkowania tego samego dochodu. Podatnik, nie miałby zatem żadnego prawnego instrumentu do wyłączenia z podstawy opodatkowania przy ustalaniu dochodu ze zbycia akcji przychodu już opodatkowanego w momencie uzyskania pełni praw właścicielskich. Podwójne opodatkowanie tego samego dochodu podatkiem dochodowym naruszałoby zdaniem sądu przepisy Konstytucji RP.

Intencję ustawodawcy zmierzającą do braku podwójnego opodatkowania tego samego dochodu dowodzi również wprowadzenie przez niego regulacji prawnej dotyczącej momentu powstania dochodu z tytułu objęcia lub nabycia akcji w spółce przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, przy poniesieniu wydatków niższych niż wartość rynkowa akcji (zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W uzasadnieniu do projektu ustawy (druk nr 1955 Sejmu III kadencji), ustawodawca stwierdził, że wprowadzenie tego przepisu ma na celu wyeliminowanie podwójnego opodatkowania z tytułu nabycia a następnie zbycia akcji.

Mając zatem na uwadze, że celem ustawodawcy nie jest podwójne opodatkowanie przychodów na moment objęcia (nabycia) i na moment późniejszego zbycia akcji w X. Inc., w ocenie organu podatkowego, Bank będzie uprawniony każdorazowo na moment zbycia/konwersji akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock na akcje serii A common stock X. Inc, do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wartości uprzednio rozpoznanego przychodu podatkowego na objęciu konwertowanych akcji uprzywilejowanych serii C preferred stock X. Inc.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej