Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r., Nr 137, poz. 926 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze zmienia informację Naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze o zakresie stosowania prawa podatkowego zawartą w piśmie z dnia 19.01.2004 r. Nr I-3/423/4/AŻ/04 wydaną na wniosek Podatnika z dnia 12.12.2003 r. w przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów utworzonej rezerwy na należności.

Odpowiadając na zapytanie Podatnika, czy przedmiotową wierzytelność można uznać za nieściągalną, a utworzoną rezerwę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów stwierdzić należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.

W przedmiotowym stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. c) ustawy podatkowej, dotyczący uznania nieściągalności wierzytelności za uprawdopodobnioną. Z ww. przepisu wynika warunek, by wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że wyrok wydany w 2003 r. przez Sąd Rejonowy nie jest prawomocny, zatem nie został spełniony ww. warunek. Wierzytelności można dochodzić na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, którego Spółka nie posiada. Wobec powyższego przedmiotowa rezerwa nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.