Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy po rozpatrzeniu zapytania podatnika informuje o zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w sprawie będącej przedmiotem zapytania.
Zapytanie podatnika sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na następujące pytania:
- czy otrzymane przez spółkę w aporcie używane środki trwałe o jednostkowej wartości poniżej 3.500 zł mogły być zamortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania to jest w miesiącu sierpniu 2003 r., który jest równocześnie pierwszym miesiącem roku podatkowego kończącego się 31.12.2003 r.; tak określony rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem bilansowym trwającym od sierpnia 2003 r. do grudnia 2004 r., natomiast amortyzacja tych środków trwałych dla celów bilansowych jest odnoszona w koszty po 1/17 w każdym miesiącu roku obrachunkowego;
- czy stratę podatkową za rok podatkowy trwający od sierpnia 2003 r. do grudnia 2003 r. spółka będzie mogła rozliczyć w następnych latach podatkowych, stosownie do art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odnosząc się do tak postawionych pytań Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż stosownie do art. 16f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy mogą amortyzować środki trwałe o wartości poniżej 3.500 zł wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 16h - 16m lub jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania albo w miesiącu następnym.
Natomiast o wysokość straty poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 % kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Zajmując przedstawione powyżej stanowisko w sprawie organ podatkowy potwierdza słuszność opinii wyrażonej przez podatnika.