Temat interpretacji
W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty odszkodowania za dostarczanie energii niezgodnie z planowaną strukturą dostaw.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 6 grudnia 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty odszkodowania za dostarczanie energii niezgodnie z planowaną strukturą dostaw jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty odszkodowania za dostarczanie energii niezgodnie z planowaną strukturą dostaw.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Sp. z o. o. (dalej także: E lub Spółka") jest producentem energii elektrycznej, którą wytwarza na farmie elektrowni wiatrowych. Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej.
W dniu 23 czerwca 2014 r. E zawarła umowę o sprzedaż energii elektrycznej wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii (dalej: Umowa) z P. S.A. (dalej: P. "). Na podstawie Umowy, E zobowiązała się m.in. do sprzedaży P. energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii, a P. zobowiązała się m.in. do zakupu od E energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii.
E i P. ustaliły w Umowie, że wynagrodzenie za sprzedaną energię elektryczną równe będzie cenie netto ogłoszonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zgodnie z art, 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy Prawo Energetyczne. Zmiana tej ceny odbywała się każdorazowo poczynając od pierwszego dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym została ogłoszona jej zmiana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
Strony Umowy ustaliły również, że struktura dostarczonej energii elektrycznej przez E w poszczególnych miesiącach roku będzie charakteryzowała się parametrami nie gorszymi niż wynikającymi z analizy krzywej zapotrzebowania Krajowego Systemu Energetycznego. Krajowy System Energetyczny umożliwia realizację dostaw energii elektrycznej na terenie kraju w sposób ciągły i nieprzerwany, co jest istotne ze względu, że nie ma możliwości magazynowania energii elektrycznej, przez co zużycie energii musi być równe ilości energii wytwarzanej. Największe zapotrzebowanie na energię występuje w godzinach Euroszczytu, tj. 8-22 w dni robocze od poniedziałku do piątku, Z tego względu strony w Umowie ustaliły, że ilość dostarczonej energii elektrycznej w godzinach Euroszczytu w stosunku do całkowitej ilości dostarczonej energii elektrycznej w odpowiednim miesiącu będzie stanowiła co najmniej:
STRUKTURA DOSTAW
Miesiąc Euroszczyt
Styczeń 46,6%
Luty 50,6%
Marzec 51,5%
Kwiecień 48,7%
Maj 48,0%
Czerwiec 49,3%
Lipiec 49,7%
Sierpień 50,6%
Wrzesień 50,7%
Październik 49,7%
Listopad 49,0%
Grudzień 48,6%
W przypadku, gdy ilość dostarczonej przez E energii elektrycznej nie charakteryzowała się w danym miesiącu kalendarzowym strukturą dostaw, wskazaną w tabeli, to E płacił P. odszkodowanie za energię dostarczoną niezgodnie ze strukturą dostaw w danym miesiącu.
Wartość odszkodowania (Wk) była obliczana, jako iloczyn ceny energii elektrycznej, wyliczonej jako różnica pomiędzy ceną energii elektrycznej z notowań na Towarowej Giełdzie Energii w danym miesiącu, za dostawy w Euroszczycie (Ce), a ceną energii elektrycznej z notowań na Towarowej Giełdzie Energii w danym miesiącu, za dostawy poza Euroszczytem (Coff), a ilością energii elektrycznej, wyliczonej, jako ilość całkowicie dostarczonej energii elektrycznej (E) do wymaganej struktury dostawy w danym miesiącu (X%) po odjęciu ilości energii rzeczywiście dostarczonej w danym miesiącu w Euroszczycie (Ee).
Wk=(Ce-Coff)*(E*X%-Ee)
P. w terminie 5 dni roboczych od zakończenia danego miesiąca przesyłała E raport rozliczeniowy, z wyliczeniem odszkodowania za energię dostarczoną niezgodnie ze strukturą dostaw za dany miesiąc. Po sprawdzeniu poprawności raportu rozliczeniowego przez E , P. wystawiała notę księgową z tytułu odszkodowania za energię elektryczną dostarczoną niezgodnie ze strukturą dostaw w danym miesiącu. E płaciła kwotę odszkodowania w terminie 14 dni od dnia wystawienia tej noty.
Wskazać należy, że energia elektryczna jest dostarczana do P. w ilości, jaka w danym okresie została wytworzona przez E . E wytworzyła zaś energię elektryczną w ilości, jaką wygenerowała siła wiatru, niezależna od działań E . Na fermie wiatrowej cały czas wytwarzana jest energia elektryczna, o takiej samej jakości, natomiast różna może być jej ilość (np. mniejsza niż wynikająca ze struktury dostaw, jaką strony Umowy ustaliły między sobą). Ilość energii elektrycznej wytworzonej przez prawidłowo działającą fermę wiatrową zależy od sił przyrody, które pozostają poza kontrolą E .
E , akceptując w Umowie strukturę dostaw, w przypadku wyprodukowania określonego w strukturze dostaw poziomu energii elektrycznej w Euroszczycie osiągnie gwarantowaną cenę za całą wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną (w Euroszczycie i poza nim). Jeśli natomiast wyprodukuje taką ilość energii, która nie osiągnie poziomu zgodnego ze strukturą dostaw, to jego wynagrodzenie, związane z tą częścią energii, której brakuje do osiągnięcia wymaganej struktury dostaw, będzie pomniejszone o odszkodowanie, ale w dalszym ciągu za tą energię, wyprodukowaną niezgodnie ze strukturą dostaw, otrzyma zapłatę. Odszkodowanie to pokrywa różnicę, jaką poniosło P. poprzez odsprzedaż wyprodukowanej energii elektrycznej, niezgodnie ze strukturą dostaw, za wynagrodzeniem obowiązującym poza Euroszczytem w stosunku do wynagrodzenia obowiązującego w Euroszczycie.
Należy podkreślić, że cały czas E dostarczała pełnowartościową energię elektryczną, a jedynie ilość tej energii nie wypełniała limitu struktury dostaw.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy odszkodowanie zapłacone przez E za dostarczenie energii elektrycznej, niezgodnie z planowaną strukturą dostaw w danym miesiącu, udokumentowane notą księgową wystawioną przez P. , może być ujęte w kosztach podatkowych E ?
Zdaniem Spółki, odszkodowanie zapłacone za dostarczenie energii elektrycznej, niezgodnie z planowaną strukturą umówionych dostaw w danym miesiącu, udokumentowane notą księgową wystawioną przez P. , Spółka ma prawo rozpoznać w swoich kosztach podatkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
Zatem, zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z art, 15 ust. 1 ustawy CIT, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów takich wydatków, które pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i które - racjonalnie oceniając - bezpośrednio lub pośrednio mogą przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodu, albo służą zachowaniu lub zabezpieczeniu przychodów, o ile nie zostały one wyłączone z takich kosztów treścią art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Jak wynika z tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu;
- wady dostarczonych towarów,
- wady wykonanych robót i usług,
- zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
- zwłoki w usunięciu wad towarów,
- zwłoki w usunięciu wad wykonanych robót i usług.
Wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów dotyczy tylko tych należności, które ponoszone są w związku z wadami dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług lub będących następstwem nieterminowego działania w celu usunięcia takich wad.
Brak jest w ustawie CIT przepisów, które wyłączałyby wprost z kosztów uzyskania przychodów odszkodowań płaconych z innych tytułów.
W niniejszej sprawie, zapłacone przez Spółkę odszkodowanie wiąże się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i spełnia przesłanki kosztu podatkowego, gdyż ponoszone jest w ceiu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów podlegających opodatkowaniu, a ponadto zostało uiszczone z innych powodów niż wymienione w at. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy CIT.
Naieży podkreślić, że opisane w stanie faktycznym ukształtowanie transakcji pomiędzy stronami wynika z obowiązków nałożonych przez strony Umowy przez obowiązujące przepisy prawa energetycznego.
Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 w brzemieniu obowiązującym w dniu 23 czerwca 2014 r.) sprzedawca z urzędu (np. P. S.A.) jest obowiązany do zakupu energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przyłączonych do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej znajdującej się na terenie obejmującym obszar działania tego sprzedawcy. Warunkiem zakupu tej energii przez sprzedawcę z urzędu, jest zaoferowanie sprzedaży całej wytworzonej i wprowadzonej do sieci (przesyłowej lub dystrybucyjnej) energii elektrycznej z odnawialnych źródeł. Prawo takie dotyczy tylko tej energii elektrycznej, która jest oferowana przez przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało koncesję na jej wytwarzanie (np. E ). Zakup ten odbywa się po cenie, która stanowi równowartość średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b.
Należy jednak pamiętać, że podmiot, który wprowadza energię elektryczną do sieci jest obowiązany do bilansowania handlowego (tj. obowiązek ten spoczywa na E jak i P. i każda ze stron ponosi koszty z tym związane). Bilansowanie handlowe polega na tym, że podmiot wprowadzający energię do sieci zgłasza operatorowi sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej ile energii elektrycznej wprowadzi do sieci, a następnie obowiązany jest rozliczyć różnicę pomiędzy rzeczywistą ilością dostarczonej energii elektrycznej a prognozowaną. Bilansowanie handlowe jest niezbędne w celu umożliwienia prawidłowego działania przez operatora sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej, tj. zapobiega przeciążeniu sieci, lub niedoborom prądu, poprzez umożliwienie planowania działań operatorowi.
P. opierając się na planowanej strukturze energii elektrycznej, która miała być dostarczona przez E , mogła planować z góry ilość energii elektrycznej, która zostanie przez nią wprowadzona do sieci energetycznej oraz jej podział na godziny przypadające na Euroszczyt i poza nim. Dostarczenie energii elektrycznej przez E , która nie pokrywała się ze strukturą dostaw, wskazaną w Umowie, powoduje, że P. nie wywiązuje się z planów dotyczących prognozowanej ilości wprowadzonej przez nią energii elektrycznej do sieci. Ponadto, ceny energii elektrycznej na dziennym rynku są wyższe w godzinach Euroszczytu niż poza nimi. Powodowałoby to, że P. odkupowałaby z E energię elektryczną po stałej cenie, a odsprzedawałaby ją po cenie giełdowej, co oznaczałoby, np. że mogłaby P. sprzedawać energię poza godzinami Euroszczytu taniej niż ją nabyła od E .
W niniejszej sprawie, akceptacja rozliczania się z P. poprzez zapłatę odszkodowania, umożliwia Spółce generowanie przychodów podatkowych z umowy sprzedaży energii elektrycznej z P. . Ponadto, obowiązek zapłaty odszkodowania nie wynika ze zdarzeń, wywołanych działaniem, charakteryzującym się brakiem zachowania należytej staranności po stronie Spółki, a wynika z czynników niezależnych od Spółki i pozostających poza kontrolą E .
Mając powyższe na względzie, E stoi na stanowisku, że odszkodowanie zapłacone za dostarczenie energii elektrycznej, niezgodnie z planowaną strukturą umówionych dostaw w danym miesiącu, udokumentowane notą księgową wystawioną przez P. , Spółka ma prawo rozpoznać w swoich kosztach podatkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie