Temat interpretacji

Czy dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową do wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, należy brać pod uwagę status (wielkość) Spółki jako podatnika będącego wspólnikiem spółki osobowej?

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową w celu prawidłowego wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, Spółka uprawniona będzie do potraktowania jako kosztów kwalifikowanych 50% wydatków o których mowa w art. 18b ust. 2-3 Ustawy CIT, tj. czy dla określenia statusu podatnika należy brać pod uwagę jej powiązania kapitałowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową w celu prawidłowego wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, Spółka uprawniona będzie do potraktowania jako kosztów kwalifikowanych 50% wydatków o których mowa w art. 18b ust. 2-3 Ustawy CIT, tj. czy dla określenia statusu podatnika należy brać pod uwagę jej powiązania kapitałowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest również wspólnikiem tj. komplementariuszem X Sp. z o.o. Spółka komandytowa, mającej siedzibę na terytorium Polski (dalej: Spółka komandytowa). Spółka komandytowa prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: Ustawa CIT), obejmującą badania naukowe oraz prace rozwojowe opisane w art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 Ustawy CIT. Dla potrzeb niniejszego wniosku Wnioskodawca poinformował, że w związku z prowadzoną w formie Spółki komandytowej działalnością badawczo-rozwojową, zostaną spełnione wszystkie warunki, które uprawniają do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d Ustawy CIT, co nie stanowi przedmiotu zapytania niniejszego wniosku.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka komandytowa należą do grupy kapitałowej. W ostatnim roku obrotowym (od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r.) Wnioskodawca, jak i Spółka komandytowa zatrudnili mniej niż 250 osób, a ponadto przychody ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczały równowartości w złotych 50 milionów euro. Suma aktywów bilansu Wnioskodawcy sporządzonego na koniec 2016 r. nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro. Suma aktywów bilansu Spółki osobowej sporządzonego na koniec 2016 r. przekroczyła równowartość w złotych 43 milionów euro. Większościowym udziałowcem Wnioskodawcy oraz wspólnikiem mającym większościowy udział w Spółce komandytowej jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą, ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej powołanych w art. 18 ust. 7 pkt 2 lit. a Ustawy CIT.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową w celu prawidłowego wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, Spółka uprawniona będzie do potraktowania jako kosztów kwalifikowanych 50% wydatków o których mowa w art. 18b ust. 2-3 Ustawy CIT, tj. czy dla określenia statusu podatnika należy brać pod uwagę jej powiązania kapitałowe? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową w celu wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, do ustalenia statusu (wielkości) Spółki jako podatnika nie należy brać pod uwagę powiązań kapitałowych.

Należy zauważyć, że dla potrzeb ustalenia wielkości podatnika, Ustawodawca wprost powołuje się na przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 ze zm., dalej: UoSDG winno być t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1829 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 104 UoSDG, za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Stosownie natomiast do art. 105 UoSDG, za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

Ponadto, zgodnie z art. 106 UoSDG, za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.

Z przepisów UoSDG przytoczonych powyżej, a koniecznych do prawidłowego zinterpretowania art. 18d ust. 7 Ustawy CIT wynika, że do ustalenia statusu (wielkości) przedsiębiorcy, podatnik powinien brać pod uwagę wyłącznie swoje średnioroczne zatrudnienie oraz swój roczny obrót netto lub sumę aktywów bilansu wymienionych w powołanych przepisach UoSDG. Fakt, że Spółka jako podatnik należy do grupy kapitałowej nie ma znaczenia dla stosowania przez Wnioskodawcą przepisu art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, o odliczeniu kosztów kwalifikowanych. Przepisy UoSDG, które określają kryteria zaszeregowania podmiotu jako mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcy, nie odnoszą się wprost do powiązań kapitałowych pomiędzy spółkami. Literalne brzmienie przepisów UoSDG wskazuje zatem, że dla kwalifikacji jako określonej wielkości przedsiębiorcy nie są istotne powiązania kapitałowe. Wnioskodawca w tym kontekście uważa, że nie będzie miał do niego, w szczególności, zastosowania art. 110 UoSDG (nie będzie konieczności weryfikacji wielkości przedsiębiorstwa z uwzględnieniem powiązań kapitałowych i osobowych), ponieważ stosowanie ulgi opisanej w art. 18d ustawy CIT nie jest zdaniem Wnioskodawcy formą pomocy publicznej o której udzielenie wnioskuje się rozliczając ulgę opisaną w art. 18d Ustawy CIT.

Spółka wskazuje, że powyższe stwierdzenie znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 listopada 2016 r. (sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.931.2016.1.BG), gdzie organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który stwierdził, że: (...) Wnioskodawca jako osoba prawna powinien brać pod uwagę jedynie swoje średnioroczne zatrudnienie oraz swój roczny obrót netto i sumę aktywów bilansu wymienione w powołanych przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Fakt, że większościowym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla stosowania przez Wnioskodawcę przepisu art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop, o odliczeniu kosztów kwalifikowanych.

Reasumując, zdaniem Spółki, dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w celu prawidłowego wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, do ustalenia statusu (wielkości) Spółki jako podatnika nie należy brać pod uwagę powiązań kapitałowych i Spółka uprawniona będzie do potraktowania jako kosztów kwalifikowanych 50% wydatków o których mowa w art. 18b ust. 2-3 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej