Temat interpretacji
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.03.2005 r.uzupełnionego w dniu 18.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie otrzymanego przez Spółkę odszkodowania tytułem poniesionych strat w środkach obrotowych na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz 654 ze zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.
Spółka pismem z dnia 10.03.2005 r. zwróciła się z zapytaniem w sprawie konsekwencji otrzymania odszkodowania tytułem poniesionych strat w środkach obrotowych na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka informuje, że w 2004 r. poniosła straty w środkach obrotowych spowodowane kradzieżą materiałów potrzebnych do prowadzenia działalności produkcyjnej oraz wyrobów gotowych. Straty mogą zostać pokryte otrzymanym odszkodowaniem, ze względu na to, że była ubezpieczona. Następnie w dniu 18.04.2005 r. w uzupełnieniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z 10.03.2005 r. Spółka podała, że niedobory we wszystkich podstawowych asortymentach włókna poliestrowego - głównego surowca zostały zauważone w listopadzie 2004 r. Żadnych śladów włamania nie stwierdzono. W trybie pilnym zarządzona została inwentaryzacja surowców i wyrobów gotowych. Spisy z natury przeprowadzone przez pracowników nie związanych z gospodarką magazynową potwierdziły bardzo duże różnice inwentaryzacyjne zarówno w magazynie surowców jak również wyrobów gotowych. Z uwagi na wysokość ujawnionych braków zarząd Spółki zgłosił sprawę prokuraturze i ubezpieczycielowi. Po 5 miesiącach trwania postępowania wyjaśniającego, jedynie pewne fakty to czynne uczestnictwo kilku pracowników w regularnych kradzieżach majątku Spółki, potwierdzone już dzisiaj przypadkami przyznawania się do winy, jak również zeznaniami świadków.Reasumując, jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wysokość strat w środkach obrotowych udokumentowana została arkuszami spisu z natury oraz wydrukami różnic inwentaryzacyjnych, natomiast okoliczności kradzieży nadal badane są przez policję, na zlecenie prokuratora. Zdaniem Spółki otrzymane odszkodowanie, które będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu nie będzie miało wpływu na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w środkach obrotowych w wyniku kradzieży, tak jak miało to miejsce przed 1.01.1999 r. w świetle art. 16 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1998 r., zgodnie z którym nie uważało się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych i obrotowych w części pokrytej odpisami amortyzacyjnymi oraz otrzymanym odszkodowaniem z tytułu ubezpieczenia.
Przepis ten zawężono obecnie jedynie do strat w środkach trwałych.Zdaniem Spółki należy uznać, iż otrzymane odszkodowanie nie będzie miało wpływu na możliwość zaliczenia (do kosztów uzyskania przychodów) strat powstałych w środkach obrotowych w wyniku kradzieży. Otrzymane odszkodowanie będzie jednak stanowiło przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że do przychodów zgodnie z art. 12 ust. 1
pkt 1 w/w ustawy zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne. Zatem otrzymane odszkodowanie będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania. Powołany we wniosku Spółki przepis art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 - jak wynika z jego treści nie dotyczy strat w środkach obrotowych. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej).