Temat interpretacji

1. Czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polisy obejmującej utratę zysku stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP? 2. Czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polisy obejmującej ubezpieczenie majątku stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 17 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polis obejmujących utratę zysku oraz ubezpieczenie majątku stanowią przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polis obejmujących utratę zysku oraz ubezpieczenie majątku stanowią przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.292.2018.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: UPDOP), podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia z 4 listopada 2005 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE wydanego na podstawie art. 16 ust. 1, 2, 3, 6, art. 17 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. nr 123, poz. 600 z poźn. zm.) dalej: Zezwolenie. Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy na terenie SSE jest produkcja organicznych związków chemicznych, co znajduje odzwierciedlenie w posiadanym przez Wnioskodawcę Zezwoleniu (Zezwolenie obejmuje prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej, mieszczącej się w określonych pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego).

W maju 2016 r. w czasie trwania burzy miało miejsce wyładowanie atmosferyczne, które skutkowało uderzeniem pioruna w jeden z budynków produkcyjnych Spółki położony na terenie SSE i powstaniem pożaru. W następstwie pożaru uszkodzona została konstrukcja budynku oraz urządzenia technologiczne zlokalizowane wewnątrz i w bezpośrednim sąsiedztwie budynku.

W efekcie pożaru Spółka dokonała fizycznej likwidacji środków trwałych (zaliczając niezamortyzowaną część środków trwałych do kosztów uzyskania przychodów działalności zwolnionej) i podjęła decyzję o odbudowie instalacji poprzez wytworzenie nowych środków trwałych. Nakłady na odbudowę składają się na wartość początkową nowo powstałych środków trwałych.

Środki trwałe (budynek, budowle oraz maszyny i urządzenia) zniszczone pożarem były wykorzystywane wyłącznie w działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, a odpisy amortyzacyjne stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania.

Nowo powstałe środki trwałe będą wykorzystywane wyłącznie w działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, a odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania.

Spółka wystąpiła do ubezpieczyciela z wnioskiem o zwrot kosztów spowodowanych pożarem.

Ubezpieczyciel wypłaca Spółce (część kwot została już wypłacona, część może jeszcze zostać wypłacona w przyszłości) odszkodowania z dwóch niezależnych polis:

• z tytułu polisy ubezpieczającej utratę zysku - część odszkodowania z tej polisy wypłacona była w związku z budową instalacji tymczasowej, a w pozostałym zakresie kwota odszkodowania nie jest obwarowana warunkami konkretnego wydatkowania środków;
• z tytułu ubezpieczenia mienia - w tym zakresie ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie w wysokości uzasadnionych kosztów odbudowy uszkodzonej instalacji do stanu sprzed szkody (bez uwzględnienia modernizacji) na podstawie przedłożonych faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polisy obejmującej utratę zysku stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polisy obejmującej utratę zysku stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.
2. Odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z polisy obejmującej ubezpieczenie majątku stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przepisy UPDOP nie definiują wprost pojęcia przychodu, określając jedynie przykładowy katalog wpływów, które stanowią przychód podatkowy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 UPDOP przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie powyższej regulacji należy stwierdzić, ze przychód z uzyskanych odszkodowań stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 UPDOP.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle powyższego, przy określaniu, czy dany dochód (przychód) uzyskany przez podatnika korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, należy wziąć pod uwagę dwa kryteria wynikające z tego przepisu:

• dochód taki musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE,
• dochód taki musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie stosownego zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE.

Nie ulega wątpliwości, że uzyskiwanie odszkodowań nie stanowi samoistnej działalności gospodarczej. W konsekwencji, oczywistym jest, że w treści Zezwolenia nie mogło zostać wskazane, iż przedmiotem działalności strefowej będzie uzyskiwanie odszkodowań (czy jakichkolwiek innych rekompensat w związku z umowami zawieranymi z innymi podmiotami w ramach prowadzonej działalności na terenie SSE), także z tej prozaicznej przyczyny, że żadna pozycja PKWiU nie przewiduje takiego zakresu działalności.

Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawcy, uzyskanie opisanych w stanie faktycznym odszkodowań jest bezpośrednio powiązane z działalnością gospodarczą w postaci działalności wytwórczej prowadzonej na terenie SSE i wskazanej wprost w Zezwoleniu.

W tym miejscu należy przytoczyć stanowisko NSA w kwestii rozumienia pojęcia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE zawarte w ostatnim wyroku z 15 lutego 2018 r., sygn. II FSK 245/16, zgodnie z którym, dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. Jeżeli zatem rekompensata pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE to nie ma przeszkód aby uznać, że rekompensata ta powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego. (...). Trzeba bowiem mieć na uwadze, że zarówno cena uzyskana bezpośrednio ze sprzedaży towarów i usług jak i inne świadczenia, które Spółka otrzymuje w ramach realizacji umowy przedmiotowo mieszczącej się w granicach wyznaczonych zezwoleniem, są dochodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Podkreślić należy, że wskazany przepis nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, który to zwrot jest niewątpliwie szerszy aniżeli zwrot - dochód ze sprzedaży towarów i usług.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r. poz. 646), działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2168 z późn. zm.), działalność gospodarcza była definiowana jako zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż. a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Prowadzenie działalności gospodarczej, czy to na terenie SSE, czy też poza nią, niesie za sobą konieczność podejmowania różnego rodzaju czynności prawnych i faktycznych, bez podjęcia których działalność podstawowa nie byłaby w ogóle możliwa (działania, które warunkują prowadzenie określonej działalności) lub które bezpośrednio wynikają z faktu prowadzenia określonej działalności gospodarczej (są jej następstwem, pozostając z nią w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym). Oznacza to, że na ekonomiczny wynik działalności gospodarczej (w tym także działalności określonej w Zezwoleniu) mogą składać się - obok dochodów ze sprzedaży wytworzonych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w Zezwoleniu - również przychody i koszty warunkujące uzyskanie przychodu ze sprzedaży lub pozostające z nim w bezpośrednim związku, pod warunkiem, że związek tego rodzaju kosztów czy przychodów z określoną działalnością jest ścisły, bezpośredni i racjonalny.

Podążając wskazanym wyżej, a nakreślonym przez Naczelny Sąd Administracyjny, tokiem rozumowania, trzeba stwierdzić, iż opisane odszkodowania pozostają w bezpośredniej korelacji do rozliczeń działalności podstawowej. Działalność produkcyjna Spółki może być prowadzona wyłącznie w oparciu o majątek produkcyjny. Fakt posiadania majątku jest przesłanką bezpośrednio warunkującą zawarcie umowy ubezpieczenia tego majątku, natomiast fakt prowadzenia w oparciu o ten majątek działalności produkcyjnej (w tym przypadku objętej Zezwoleniem) jest przesłanką bezpośrednio warunkującą zawarcie umowy ubezpieczenia utraty zysku.

Mając powyższe na uwadze, przychód (dochód) z tytułu opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym odszkodowań należy uznać za element działalności gospodarczej wskazanej w treści Zezwolenia, gdyż powstał on w bezpośrednim związku z działalnością wytwórczą określoną w Zezwoleniu - odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia majątku jest ściśle związane ze składnikami majątku wykorzystywanymi w działalności zwolnionej, natomiast odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia utraty zysku jest ściśle związane z nieuzyskanymi dochodami z działalności objętej Zezwoleniem. Gdyby bowiem zdarzenie losowe w postaci wyładowania atmosferycznego i wywołanego nim pożaru nie miało miejsca. Spółka kontynuowałaby swoją działalność produkcyjną i uzyskiwałaby przychody z działalności strefowej z tytułu produkcji wyrobów objętych Zezwoleniem oraz odpowiednio ponosiłaby związane z nimi koszty działalności zwolnionej.

Na marginesie, podkreślenia wymaga również fakt, że wydatki poczynione na odbudowę majątku produkcyjnego będą stanowiły - poprzez odpisy amortyzacyjne od środków trwałych - koszt uzyskania przychodów z działalności zwolnionej, który pomniejszy kwotę dochodu wolnego od podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP. Niewątpliwie, w ujęciu ekonomicznym uzyskane odszkodowania pomniejszają koszt tej inwestycji, przy czym w ocenie Spółki, w tym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 48 UPDOP, ograniczający prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych od tej części wartości środków trwałych która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie (wytworzenie), zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, gdyż przepis ten pozostaje w ścisłej korelacji z art. 17 ust. 1 pkt 21 UPDOP, w którym mowa jest o nieodpłatnych świadczeniach, podczas gdy ubezpieczenie wypłacane jest w efekcie zawarcia odpłatnej umowy cywilnoprawnej, a zatem nie dochodzi tu do zwrotu wydatków, lecz poniesiony wydatek jest jedynie warunkiem wypłaty odszkodowania. Uwzględniając powyższe, jedynie na marginesie można wskazać, że w przypadku uznania przychodu z odszkodowania jako niezwiązanego z działalnością strefową i podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych, zasada współmierności nakazywałaby wyłączenie z zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów działalności zwolnionej z opodatkowania odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej nowopowstałych środków trwałych w części odpowiadającej wartości przychodu z odszkodowania i zaliczenie tej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. W innym przypadku przychody i bezpośrednio z nimi związane koszty zostałyby ujęte w odrębnych kalkulacjach - po stronie przychodowej w kalkulacji wyniku podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a po stronie kosztowej w kalkulacji wyniku zwolnionego z opodatkowania.

Podsumowując, zdaniem Spółki, otrzymanie wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym odszkodowań pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z prowadzeniem działalności gospodarczej objętej Zezwoleniem. Brak wymienienia w Zezwoleniu przychodu z odszkodowań nie powinien stanowić przesłanki dla wyłączenia takiego przychodu (dochodu) ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.

Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych w bardzo podobnych stanach faktycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 27 stycznia 2016 r., sygn. ITPB3/4510-588/15/MK potwierdził stanowisko podatnika, iż przychód z przedmiotowego odszkodowania podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychód bezpośrednio związany z działalnością strefową objętą treścią zezwolenia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 25 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-184/15-2/IR wskazał, że odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę od ubezpieczyciela w związku z zaistniałym pożarem stanowić będzie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który można uznać za przychód strefowy. Równocześnie, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z pożarem majątku Spółki i usuwaniem jego skutków stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i można je zakwalifikować do kosztów strefowych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-397/14/CzP, w którym stwierdził, że uznać należy, że otrzymana od Ubezpieczyciela wypłata z gwarancji ubezpieczeniowej, w części przekraczającej zwrot kosztów usuwania wad i usterek stanowić będzie dla Spółki przychód wpływający na dochód korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego, jako że związana jest ściśle ze składnikami majątku wykorzystywanymi przez Spółkę wyłącznie do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: updop), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Dokonując analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: ustawa o SSE). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Zgodnie z art. 12 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych ().

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia dochody z działalności gospodarczej a nie sformułowania dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Odnosząc ww. regulacje podatkowe na grunt analizowanej sprawy należy zwrócić uwagę, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W maju 2016 r. w czasie trwania burzy miało miejsce wyładowanie atmosferyczne, które skutkowało uderzeniem pioruna w jeden z budynków produkcyjnych Spółki położony na terenie SSE i powstaniem pożaru. W następstwie pożaru uszkodzona została konstrukcja budynku oraz urządzenia technologiczne zlokalizowane wewnątrz i w bezpośrednim sąsiedztwie budynku.

W efekcie pożaru Spółka dokonała fizycznej likwidacji środków trwałych (zaliczając niezamortyzowaną część środków trwałych do kosztów uzyskania przychodów działalności zwolnionej) i podjęła decyzję o odbudowie instalacji poprzez wytworzenie nowych środków trwałych. Nakłady na odbudowę składają się na wartość początkową nowo powstałych środków trwałych. Środki trwałe (budynek, budowle oraz maszyny i urządzenia) zniszczone pożarem były wykorzystywane wyłącznie w działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, a odpisy amortyzacyjne stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania. Nowo powstałe środki trwałe będą wykorzystywane wyłącznie w działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, a odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania.

Spółka wystąpiła do ubezpieczyciela z wnioskiem o zwrot kosztów spowodowanych pożarem.

Ubezpieczyciel wypłaca Spółce (część kwot została już wypłacona, część może jeszcze zostać wypłacona w przyszłości) odszkodowania z dwóch niezależnych polis:

• z tytułu polisy ubezpieczającej utratę zysku - część odszkodowania z tej polisy wypłacona była w związku z budową instalacji tymczasowej, a w pozostałym zakresie kwota odszkodowania nie jest obwarowana warunkami konkretnego wydatkowania środków;
• z tytułu ubezpieczenia mienia - w tym zakresie ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie w wysokości uzasadnionych kosztów odbudowy uszkodzonej instalacji do stanu sprzed szkody (bez uwzględnienia modernizacji) na podstawie przedłożonych faktur.

Zwrócić należy uwagę na ugruntowaną w orzecznictwie oraz doktrynie zasadę zakazu rozszerzającej wykładni przepisów mających za przedmiot zwolnienia podatkowe, co w omawianym przypadku znajduje dodatkowe uzasadnienie w postaci sformułowania przepisu art. 17 ust. 4 updop, akcentującego wyłączność zwolnienia od podatku dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wobec takiego zapisu, nie można zaakceptować poglądu, że do dochodów zwolnionych należy zaliczyć także dochody z innych tytułów (niż działalność gospodarcza), jeżeli tylko w jakichś sposób dotyczyć będą działalności produkcyjnej na terenie strefy (z której dochody zostały zwolnione) jak twierdzi Wnioskodawca.

Reasumując, Odszkodowania, które otrzymała/otrzyma Spółka w ramach zaistniałego zdarzenia objętego umowami ubezpieczenia nie stanowi/nie będzie stanowiło przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Przychód w postaci Odszkodowania nie jest/nie będzie również następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, wynikającej z zezwolenia strefowego, lecz wynika z odrębnej umowy, której przedmiotem jest udzielenie przez zakład ubezpieczeń, ochrony ubezpieczeniowej oraz jest wynikiem zaistnienia przewidzianego w umowie zdarzenia (pożaru). Zatem, ww. przychód podlega w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Skoro przychód uzyskany przez Spółkę z tytułu Odszkodowań nie stanowi przychodu ze źródła przychodów, jakim jest działalność określona w posiadanym przez Spółkę zezwoleniu, lecz przychodem uzyskanym na skutek ochrony wynikającej z umowy ubezpieczenia to przychód ten nie może zostać potraktowany jako przychód związany z działalnością strefową i włączony do kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanych na poparcie stanowiska Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że organ dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego, zgodnie z zasadą wyrażoną przez ustawodawcę w art. 14a Ordynacji podatkowej. Należy wskazać, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji. Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej