Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28 lutego 2005 r. udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. w którym roku podatkowym koszty ponoszone na przełomie lat 2003 i 2004 z różnych tytułów powinny zostać potrącone, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny
p o s t a n a w i a:
- uznać stanowisko strony za prawidłowe.
U z a s a d n i e n i e
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:
1. Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej sprzedaje samochody marki X dealerom, którzy odsprzedają samochody odbiorcom finalnym. W celu zwiększenia popytu na produkty X, Spółka prowadzi różne akcje/programy. Program ten jest skierowany do grupy klientów, którzy dokonują jednorazowo zamówienia powyżej określonej liczby pojazdów marki X. Klienci flotowi mają możliwość zakupu produktów X po specjalnych (obniżonych) cenach. W ramach programu flotowego, dealerzy świadczą na rzecz Spółki usługi obejmujące w szczególności pełną obsługę sprzedaży flotowej, utrzymywanie stałego kontaktu z klientami flotowymi, monitorowanie i powiadomienie Spółki o przetargach nieograniczonych, w których dealerzy biorą udział, prowadzenie usługi
informatycznej za pomocą systemuVISTA (tj. raportowanie sprzedaży samochodu z uwzględnieniem jego numeru identyfikacyjnego i danych nabywcy) oraz bieżące raportowanie poziomu sprzedaży samochodów marki X na rzecz klientów flotowych, obsługiwanych przez danego dealera.
W 2003r. wysokość wynagrodzenia należnego dealerom uczestniczącym w programie flotowym była obliczana na bazie miesięcznej i zależała m.in. od ilości sprzedanych w danym miesiącu samochodów. Dealerzy mieli obowiązek wprowadzania danych dotyczących sprzedanych samochodów do systemu VISTA, który pozwala Spółce na bieżące monitorowanie poziomu sprzedaży dealera. W ciągu 7 dni roboczych od ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, z którego dane były wprowadzone do systemu VISTA, specjalny dział Spółki (Dział Floty) dokonywał wyliczenia wynagrodzenia dealerów i przesyłał je dealerom drogą elektroniczną. Na podstawie tego wyliczenia dealerzy wystawiali faktury VAT. Ze względu na powyższe, Spółka znała w pierwszych
miesiącach 2004 r. wysokość wynagrodzenia należnego dealerom za ich usługi świadczone w ramach programu flotowego w ostatnich miesiącach 2003 r.
2. W 2003 r. Spółka prowadziła programy mające na celu intensyfikację sprzedaży części samochodowych. W ramach tych programów dealerzy mieli za zadanie zwiększenie sprzedaży dostarczonych im przez Spółkę części, m.in. poprzez odpowiednią ich ekspozycję, informowanie klientów o aktualnej ofercie i promocjach oraz właściwą obsługę klienta pozwalającą na utrzymanie przez dealera wysokiego poziomu zadowolenia klientów (poziom zadowolenia klientów był badany przy pomocy specjalnych ankiet). Wynagrodzenie dealera za świadczone usługi było ustalane na podstawie ilości części zakupionych przez dealerów (tj. raportów sprzedaży Spółki). Po zakończeniu okresu rozliczeniowego, np. kwartału, Spółka informowała dealera o wysokości należnego mu wynagrodzenia. Na podstawie tych informacji dealerzy wystawiali faktury. W związku z powyższym, w zależności
od przyjętego okresu rozliczeniowego, wysokość wynagrodzenia za usługi świadczone przez dealerów w 2003 r. znana była dopiero na początku 2004 r. w oparciu o raporty, na podstawie których dealerzy wystawili faktury na Spółkę.
3. W imieniu Spółki dealerzy prowadzili działania reklamowe i promocyjne w celu zwiększenia sprzedaży pojazdów X. Działania te obejmują prowadzenie akcji reklamowych i promocyjnych, na terenie działania dealera zgodnie z zaleceniami Spółki w tym zakresie, ekspozycję pojazdów w atrakcyjny sposób, zgodnie z instrukcjami i wskazówkami udzielonymi przez Spółkę, udzielanie klientom profesjonalnego doradztwa w zakresie zakupu odpowiednich modeli pojazdów, również poprzez odpowiednie przeszkolenie pracowników działu sprzedaży. Wynagrodzenie za świadczone usługi w 2003 r. było kalkulowane w oparciu o ilość samochodów sprzedanych przez dealera w danym okresie i płacone było "z dołu", po wykonaniu przez dealerów usługi. Faktury dokumentujące wykonanie przez dealerów
niektórych usług w ramach programu sprzedaży promocyjnej z 2003 r. zostały otrzymane przez Spółkę w pierwszych miesiącach 2004 r. Kwota wynagrodzenia za usługi związane z programem sprzedaży promocyjnej była znana przez Spółkę na podstawie systemu informatycznego jeszcze przed otrzymaniem faktur od dealerów.
4. W 2003 r. Spółka sprzedawała samochody marki X z dwuletnią gwarancją oraz oferowała możliwość zakupu ryczałtowych usług serwisowych (nazwa handlowa ... Protect) na naprawy serwisowe do dwóch, trzech lub czterech lat. Dealerzy na podstawie umów zawartych ze Spółką dokonywali napraw samochodów marki X, a następnie obciążali kosztami tych napraw Spółkę. Dealerzy obciążali Spółkę kosztami swoich pracowników po wykonaniu usług serwisowych ("z dołu"). Część faktur dokumentujących wykonanie prac przez dealerów usług serwisowych w ostatnich miesiącach 2003 r. Spółka otrzymała w pierwszych miesiącach 2004 r.
5. Spółka ponosiła ryzyko związane z transportem pojazdów do
dealerów. Jeżeli pojazdy marki X zostały uszkodzone w trakcie transportu do dealerów, dealerzy we własnym zakresie dokonywali napraw uszkodzeń powstałych w transporcie lub zlecali te naprawy podmiotom trzecim. Następnie po weryfikacji i aprobacie likwidatora szkód obciążali kosztami tych napraw Spółkę. Ze względu na długotrwały proces likwidacji szkód zgłoszonych przez dealerów często dochodziło do takich sytuacji, że Spółka otrzymywała faktury dokumentujące wykonanie tych napraw z dużym opóźnieniem.
Według Strony w przedstawionym stanie faktycznym koszty związane z wykonaniem przez dealerów usług w 2003 r. w ramach programu: flotowego, sprzedaży części zamiennych, sprzedaży promocyjnej, a także koszty napraw gwarancyjnych i usług serwisowych, wynikające z faktur VAT wystawionych i otrzymanych w pierwszych miesiącach 2004 r., powinny być potrącone w 2003 r., albowiem istniała możliwość zarachowania tych kosztów do roku 2003 do czasu zamknięcia ksiąg rachunkowych i złożenia
zeznania CIT-8 za rok 2003. Znany był bowiem rodzaj tych kosztów i ich wysokość. Przedmiotowe koszty mogły być zaliczone do kosztów podatkowych roku 2003 nawet jeszcze przed otrzymaniem oryginałów faktur dokumentujących te koszty, gdyż Spółka znała je na podstawie raportów z systemu VISTA. Zdaniem Spółki również koszty napraw uszkodzeń samochodów w transporcie do dealerów powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów 2003 r., gdyż są one ściśle związane z przychodami Spółki ze sprzedaży samochodów dealerom osiągniętymi w 2003 r., pod warunkiem, że przed zamknięciem ksiąg i złożeniem zeznania CIT-8 za rok 2003 znany był ich rodzaj i wysokość.
W ocenie organu podatkowego w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajduje art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 ze zm.), zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne
także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.Natomiast na podstawie art.9 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy zobowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zasady prowadzenia tej ewidencji zostały uregulowane w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz.694 ze zm.), w której w art.20 określono podstawy dokonywania zapisów w księgach rachunkowych (tzw. zarachowania). Zgodnie z brzmieniem
tego przepisu zarachowanie następuje na podstawie dowodów księgowych:zewnętrznych obcych - otrzymanych od kontrahentów (lub zastępczych do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego),zewnętrznych własnych - przekazywanych w oryginale kontrahentom,wewnętrznych - dotyczących operacji wewnątrz jednostki,i dokonywane jest do czasu zamknięcia ksiąg rachunkowych, tj. w ciągu 3 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.
W związku z tym, że Spółka faktury dokumentujące wykonanie przez dealerów w 2003 r. usług wymienionych w pkt. 1- 4 otrzymała przed zamknięciem ksiąg rachunkowych miała możliwość zarachowania tych kosztów do 2003 r. a co za tym idzie - wykazania ich jako koszty uzyskania przychodów 2003 r. na podstawie art.15 ust. 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Natomiast koszty napraw uszkodzeń samochodów w transporcie (pkt 5 wniosku) generalnie stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży tych samochodów. Jeżeli zatem
przychody z tytułu sprzedaży naprawionych samochodów osiągnięte zostały w 2003 r., to i koszt tych napraw winien być rozpoznany w 2003 r., pod warunkiem, że do czasu zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółka uzyska dokumenty, mogące stanowić podstawę ich zarachowania w ewidencji księgowej.
Należy również dodać, iż skoro ustawa o rachunkowości (art. 54 ust. 1 ) nakazuje po sporządzeniu sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, uwzględnienie w nim zdarzeń, mających istotny wpływ na to sprawozdanie, poprzez jego zmianę z jednoczesnym dokonaniem odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych, to w przypadku otrzymania faktur bądź poznania rodzaju i wielkości kosztów po terminie zamknięcia ksiąg rachunkowych bądź złożenia zeznania CIT-8 za 2003 r., koszty te należy ująć w rozliczeniu podatkowym za rok 2003 poprzez złożenie korekty zeznania CIT-8.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego
przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
P o u c z e n i e
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej , za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od jego doręczenia (art. 14a § 4 - Ordynacja podatkowa).