Temat interpretacji

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.926 ze zm.), w odpowiedzi na pisemne zapytanie Spółki z dnia 7 maja 2004r. nr CA/050/W1000/300404/MB/1 w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego (data wpływu 10 maja 2004r.), uprzejmie wyjaśnia:

Pytanie Spółki dotyczy kwestii czy zaświadczenia wydawane przez władze administracyjne Wolnego Obszaru pn. Dubai Internet City, ( DIC ) znajdującego się na terytorium dubajskiego emiratu, który wchodzi w skład państwa Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA ) mogą zostać uznane za odpowiadające wymogom certyfikatu rezydencji w świetle przepisów podatkowych Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, wystarczające będzie potwierdzenie dokonane przez władze administracyjne DIC; będzie to równoznaczne z certyfikatem rezydencji w rozumieniu przepisów podatkowych.

Stosownie do postanowień art.26 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.) osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art.21 ust.1 oraz w art.22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust.2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Miejsce siedziby dla celów podatkowych danego państwa należy pojmować, jako państwo, w którym dana osoba (prawna bądź fizyczna) jest traktowana jako podatnik podlegający w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest opodatkowany z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od miejsca położenia źródła tego dochodu).

Artykuł 21 ust.1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art.3 ust.2 ( nierezydentów podatkowych ), przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20 % przychodów.

Emirat Dubai jest jednym z siedmiu emiratów ZEA, zatem jeśli Dubajska Wolna Strefa Technologii, Handlu Elektronicznego i Mediów ( Dubai Technology, Electronic Commerce and Media Free Zone ), znajdująca się na terenie tego emiratu, podlega jurysdykcji podatkowej państwa Zjednoczonych Emiratów Arabskich w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, to administracja podatkowa tego państwa może ten stan potwierdzić.

Polskie przepisy podatkowe nie regulują, jakiego szczebla służby podatkowe obcego państwa powinny potwierdzić posiadanie rezydencji podatkowej - istotne jest to, by był to organ właściwy do spraw podatkowych w innym państwie, przede wszystkim w zakresie podatków dochodowych, gdyż konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczą podatków dochodowych i majątkowych. W efekcie w niniejszej sprawie stwierdzenie rezydencji podatkowej w ZEA będzie oznaczało podleganie przez podmiot z siedzibą na terytorium ZEA nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu podatków dochodowych.

W przypadku jeśli istniejące na obszarze DIC władze administracyjne pełnią jednocześnie rolę organów podatkowych Zjednoczonych Emiratów Arabskich, potwierdzenie dokonane przez te władze rezydencji podatkowej podmiotu mającego siedzibę na tym obszarze będzie wystarczające.

W sytuacji, kiedy administracja podatkowa ZEA stwierdzi, że podmioty prowadzące działalność w Dubajskiej Wolnej Strefie nie podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium ZEA z uwagi na okoliczność, iż DIC podlega wyłącznie prawu emiratu Dubai, więc podmioty działające w tej strefie nie są traktowane jako podatnicy ZEA - nie będzie możliwe stosowanie umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993r. (Dz.U. z 1994r. Nr 81, poz.373).

Spółka wtedy będzie zobowiązana jako płatnik obliczyć i pobrać przy dokonywaniu wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 20 % kwoty brutto wypłaty, stosownie do postanowień art.26 ust.l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a następnie, w myśl art.26 ust.3 tej ustawy przekazać go w terminie do 7 następnego miesiąca po miesiącu w którym pobrano podatek do tut.Urzędu wraz z deklaracją CIT-10; w tym samym terminie płatnik powinien sporządzić i przekazać podatnikowi informację IFT-2.

Dodatkowo Naczelnik tut. Urzędu uprzejmie zwraca uwagę na następującą kwestię:

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2000r. w sprawie określenia krajowi terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (Dz.U. Nr 115, poz.1203), w § 2 ust.1 pkt 1 lit.i) wskazano, iż w zakresie transakcji dotyczących usług o charakterze administracyjnym oraz innych świadczeń o charakterze niematerialnym szkodliwa konkurencja podatkowa jest stosowana m.in., w systemie podatkowym Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

W zakresie transakcji dotyczących usług o charakterze finansowym szkodliwa konkurencja podatkowa również jest stosowana w ZEA, co wynika z § 2 ust.2 pkt 1 lit.h) rozporządzenia Ministra Finansów powołanego wyżej.

Wskazanie tego państwa w przepisach wykonawczych jw. - jeśli zajdą okoliczności opisane w art.11 ust.1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - będzie wywoływać skutek w postaci obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art.9a ww. ustawy