Temat interpretacji

Spółka zawarła umowę kredytu konsorcjalnego z kontrahentem mającym siedzibę w Luksemburgu. W dacie wypłaty odsetek Spółka nie pobrała zryczałtowanego podatku dochodowego opierając się na art. 11 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110 poz. 527).

Po wypłacie odsetek kontrahent przedłożył certyfikat rezydencji wydany przez właściwą administrację podatkową , z którego wynika, że jego siedziba znajduje się w Luksemburgu i tam podlega on nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu powyższej umowy. Certyfikat wydany w dn. 12.01.2004 r. stwierdza ponadto, iż kontrahent Spółki był rezydentem Księstwa Luksemburg również w 2002 i 2003 r., kiedy Spółka dokonywała płatności z tytułu umowy odsetek.

W myśl art. 21 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatek dochodowy od dochodów z tytułu odsetek pobrany od podatników nie mających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu ustala się w wysokości 20 %, chyba że umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawarta z krajem miejsca siedziby podatnika stanowi inaczej. Stosownie do art 26 ust 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. osoby prawne dokonujące wypłat należności z tytułu odsetek są obowiązane w dniu dokonania wypłaty pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie wydanego do celów podatkowych przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).

Z powyższego wynika, że certyfikat rezydencji winien płatnik posiadać nie później niż w dniu wypłaty należności osobie zagranicznej. Płatnik dokonując wypłaty podmiotowi zagranicznemu nie posiadającemu certyfikatu rezydencji winien jest pobrać podatek wg polskiej stawki obowiązującej w roku wypłaty należności. Jednakże uzyskanie przez podatnika - osobę zagraniczną certyfikatu rezydencji po dokonaniu wypłaty i pobrania podatku, upoważnia go do złożenia w trybie art 75 § 1 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz 926 ze zm.) wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Podstawą zastosowania stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową są postanowienia poszczególnych umów, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz przepisów art. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Certyfikat rezydencji wydany po dacie dokonania wypłaty należności, lecz potwierdzający fakt rezydencji podatnika w dniu dokonania tej wypłaty uprawnia do zastosowania stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową.