Spółka akcyjna zamierza sprzedać swoje wierzytelności podmiotowi zajmującemu się m.in. obrotem wierzytelnościami (sprzedaż dokonana zostanie ze strat... - Interpretacja - BI/005-0692/04

Shutterstock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 13.09.2004, sygn. BI/005-0692/04, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Spółka akcyjna zamierza sprzedać swoje wierzytelności podmiotowi zajmującemu się m.in. obrotem wierzytelnościami (sprzedaż dokonana zostanie ze stratą). Zbywane wierzytelności zostały uprzednio zaksięgowane przez spółkę jako przychody należne.


Ocena prawna stanu faktycznego:


Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodo-wym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzy-skania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została zarachowana jako przychód należny.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 ustawy z 26 dnia 15 lutego 1992r. za przychody związane z działal-nością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uwa-ża się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu war-tości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (...)

Jak wynika z przedstawionego stanu prawnego straty z tytułu odpłatnego zbycia wierzytel-ności co do zasady nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Niemniej jednak podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów straty z tego tytułu, o ile uprzednio zarachuje zbywane wierzytelności do podlegających opodatkowaniu przychodów należnych. Należy przy tym zauważyć, że w myśl art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Tym samym podatnicy mogą powiększać koszty uzyskania przychodów o wskaza-ne straty wyłącznie w wartości wyrażonej w kwocie netto. Równocześnie w treści art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. ustawodawca wyraźnie wskazał, że nie uważa się za koszty uzy-skania przychodów podatku od towarów i usług (z wyjątkiem podatku należnego w przypadku im-portu usług, jeśli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu odrębnych przepisów, oraz w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby re-prezentacji i reklamy, obliczonego zgodnie z odrębnymi przepisami).

Reasumując, koszt uzyskania przychodów mogą stanowić tylko straty ze sprzedaży wierzy-telności uprzednio zaliczonych do przychodów należnych wyrażone w wartościach nie obejmują-cych podatku od towarów i usług (czyli w kwotach netto).

Izba Skarbowa w Gdańsku