Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie w odpowiedzi na pismo z dnia 08.07.2004 r. w sprawie wyjaśnienia, czy zużycie ogólnodostępnej kawy, herbaty, cukru, wody mineralnej przez pracowników w czasie pracy na terenie zakładu stanowi koszt uzyskania przychodów w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, informuje co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Tak więc podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wszelkie wydatki, jeżeli wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływ wydatków na wysokość przychodów, pod warunkiem, że wydatki te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy podatkowej.
Natomiast na podstawie § 112 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb
fizjologicznych pracowników.
Zdaniem tutejszego organu podatkowego wydatki na artykuły spożywcze: kawę, herbatę, cukier, wodę mineralną przeznaczone do spożycia przez pracowników w miejscu pracy, ponoszone przez pracodawcę, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na fakt, iż stanowią one wydatki pośrednie na rzecz pracowników i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1.
Zatem, stanowisko zawarte w piśmie jest słuszne.