Moment rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wydatków z tytułu wynagrodzenia. - Interpretacja - 0114-KDIP2-3.4010.93.2018.1.JBB

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 03.04.2018, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.93.2018.1.JBB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Moment rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów wydatków z tytułu wynagrodzenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 16 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 19 marca 2018r. (data wpływu 23 marca 2018r. ) na podstawie wezwania organu z dnia 9 marca 2018r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: x

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: y

Przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowani są wspólnikami spółki Z. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. (dalej: Spółka) od dnia 20 października 2016 r. kiedy to nabyli od poprzednich wspólników ogół praw i obowiązków w Spółce.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym:

  • działki nr 15, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, i
  • działek nr 16, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą

(dalej: Nieruchomości) oraz właścicielem posadowionego na Nieruchomościach budynku biurowo-usługowego (wprowadzonego do prowadzonej przez Spółkę ewidencji środków trwałych we wrześniu 2014 r. oraz amortyzowanego; dalej: Budynek). Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi najmu lokali użytkowych w będącym jej własnością Budynku.

Na podstawie umowy zawartej w dniu 21 listopada 2016 r. (dalej: Umowa) z podmiotem z grupy kapitałowej, do której należy Spółka (dalej: W.), Spółka zobowiązała się do przejęcia od W. wszystkich praw i obowiązków wynikających z porozumienia zawartego w dniu 2 sierpnia 2016r. (dalej: Porozumienie) pomiędzy W. a P.

Porozumienie z dnia 2 sierpnia 2016 r. pomiędzy W. i P. zostało zawarte w celu polubownego zażegnania sporu, wynikającego ze stwierdzonego w trakcie oględzin robót budowlanych przekroczenia przez fundamenty Budynku, należącego do Spółki, granic sąsiadującej nieruchomości należącej do P. składającej się z działki nr 16 dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (dalej: Nieruchomość P.) oraz nieprawidłowego umiejscowienia na Nieruchomościach komina dymowego z urządzeń do obsługi tryskaczy (dalej: Komin).

Na podstawie pkt 1.6 przedmiotowego Porozumienia, W. zobowiązało się do zapłaty ryczałtowo ustalonej, powiększonej o należny podatek VAT, kwoty wynagrodzenia (dalej: Wynagrodzenie) tytułem (i) zrzeczenia się przez P. potencjalnych roszczeń, roszczeń związanych z przekroczeniem przez fundamenty Budynku granic Nieruchomości P. lub z umiejscowieniem Budynku oraz budowli i infrastruktury znajdujących się na Nieruchomości lub pozostających z nią w funkcjonalnym związku względem granic Nieruchomości P., w tym w szczególności jakichkolwiek roszczeń o zapłatę odszkodowania oraz (ii) ustanowienia służebności gruntowych (czynnej i biernej) na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego albo właściciela Nieruchomości, polegających na:

  • prawie do utrzymywania na Nieruchomości P. części fundamentów Budynku w zakresie określonym w Porozumieniu oraz wejścia na Nieruchomość P. w zakresie określonym w Porozumieniu w celu dokonania przeglądów technicznych, konserwacji i remontów fundamentów Budynku (służebność czynna) oraz
  • ograniczeniu każdoczesnego właściciela Nieruchomości P. do korzystania z Nieruchomości P. w zakresie określonym w Porozumieniu polegającym w szczególności na niepodejmowaniu jakichkolwiek negatywnych działań w stosunku do fundamentów Budynku (służebność bierna).

W ramach Wynagrodzenia wyodrębnione zostały kwoty odpowiednio za wyżej opisane (i) zrzeczenie się roszczeń oraz (ii) ustanowienie służebności. W zamian za zapłatę określonych w Porozumieniu kwot wynagrodzeń, P. zobowiązało się do: ustanowienia ww. służebności, cofnięcia wszelkich nierozpoznanych do tej pory wniosków lub odwołań składanych we wszczętych z wniosku P. postępowaniach administracyjnym cywilnym, w szczególności złożonych w trakcie postępowania administracyjnego przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego o przywrócenie stanu zgodnego z prawem na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego, niepodejmowania jakichkolwiek działań przeciwko Spółce związanych z przekroczeniem przez fundamenty Budynku granic Nieruchomości P. lub z lokalizacją Komina, w tym w szczególności mogących skutkować stwierdzeniem nieważności prawomocnego pozwolenia na budowę Budynku oraz na jego użytkowanie, zrzeczeniem się wszelkich roszczeń związanych z przekroczeniem przez fundamenty Budynku granic Nieruchomości P. lub z umiejscowieniem Budynku oraz budowli i infrastruktury znajdujących się na Nieruchomości lub pozostających z nią w funkcjonalnym związku względem granic Nieruchomości P.

Zważywszy na zapisy powyżej opisanego Porozumienia oraz Umowy, Spółka przejęła zobowiązanie do zapłaty Wynagrodzenia. W dniu 25 listopada 2016 r. P. wystawiło na Spółkę fakturę, na podstawie której ta w dniu 30 listopada 2016 r. wypłaciła P. Wynagrodzenie. Wydatek ten został ujęty w księgach rachunkowych Spółki jako koszt listopada 2016 r.

Pismem z dnia 09.03.2018r.,nr 0114-KDIP2-3.4010.26.1.JBB organ interpretacyjny wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku. W wezwaniu wskazano j.n.:

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka Z. sp. z o.o. sp.k. (dalej: Spółka, lub Spółka komandytowa) jest użytkownikiem wieczystym działek nr 15, 16/7 i 16/10 oraz posadowionego na nich budynku biurowo-usługowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że Spółka komandytowa zawarła porozumienie podmiotem z grupy kapitałowej (dalej: W.), w którym zobowiązała się do przejęcia od W. wszystkich praw i obowiązków wynikających z porozumienia zawartego pomiędzy W. a P. Porozumienie z dnia 2 sierpnia 2016 r. pomiędzy W. i P. zostało zawarte w celu polubownego zażegnania sporu, wynikającego ze stwierdzonego w trakcie oględzin robót budowlanych przekroczenia przez fundamenty Budynku, należącego do Spółki, granic sąsiadującej nieruchomości należącej do P. składającej się z działki nr 167 dla której Sąd Rejonowy dla Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą ( dalej Nieruchomość P.) oraz nieprawidłowego umiejscowienia na Nieruchomościach komina dymowego z urządzeń do obsługi tryskaczy (dalej: Komin).

  1. Skoro porozumienie pomiędzy W. a P. odnosiło się do budynku należącego do Spółki komandytowej, to dlaczego Spółka komandytowa sama nie przystąpiła do porozumienia z P. Jaką rolę odgrywała w tej sprawie spółka W. i dlaczego to ona negocjowała warunki porozumienia, w tym wysokość wynagrodzenia, skoro budynek, którego fundamenty przekroczyły działkę P. należy do Spółki komandytowej?
  2. Jaki był powód przejęcia przez Spółkę komandytową od W. praw i obowiązków wynikających z porozumienia zawartego w dniu 2 sierpnia 2016 r.?
  3. W jaki sposób wynagrodzenie należne P. spełnia wymogi związku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop, z osiąganym przychodem, lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, Spółki komandytowej a pośrednio jej wspólników, skoro spór zakończony porozumieniem z dnia 2 sierpnia 2016 r. toczył się pomiędzy spółką P., a podmiotem innym niż Spółka komandytowa, a mianowicie spółką W.?
  4. Czy za przejęcie od spółki W. praw i obowiązków wynikających z porozumienia zawartego w dniu 2 sierpnia 2016 r. pomiędzy W. a P. sp. z o.o. Spółka komandytowa otrzyma/ zapłaci spółce W. jakieś wynagrodzenie?

W odpowiedzi na wezwanie Spółka złożyła, w dniu 19 marca 2018 r. (data wpływu 23.03.2018r.) następujące wyjaśnienia:

Ad. 1)

Grupa do której należy W. zamierzała, za pośrednictwem spółek celowych, tj. spółek w 100% zależnych od obecnego udziałowca Wspólników, nabyć prawa i obowiązki w Spółce (dalej: Nabycie). Grupie zależało aby mieć pewność, że zakup ogółu praw i obowiązków w nie będzie obciążony żadną wadą prawną, która w przyszłości może zaważyć na zwrocie z inwestycji. Z tego względu W. pełniła rolę doradcy przy Nabyciu, a rzeczywistym beneficjentem dokonanych ustaleń ostatecznie była Spółka.

Ad. 2)

Jak wskazano powyżej, właścicielem nieruchomości była Spółka i to ona ostatecznie powinna być stroną porozumienia z P. wynegocjowanego przez W. W związku z powyższym, po Nabyciu przez spółki celowe w 100% zależne od obecnego udziałowca Wspólników, Spółka przejęła prawa i obowiązki wynikające z Porozumienia z dnia 2 sierpnia 2016r.

Ad. 3)

Wbrew zadanemu pytaniu, spór zakończony Porozumieniem z dnia 2 sierpnia 2016 r. toczył się nie pomiędzy spółką P. a spółką W., ale pomiędzy spółką P. a Spółką, i faktycznym beneficjentem Porozumienia była Spółka, która była właścicielem spornej nieruchomości.

Spełnienie przez Wynagrodzenie wymogów związku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, z osiąganym przychodem, lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, Spółki komandytowej a pośrednio jej wspólników zostało wyjaśnione we Wniosku o interpretację, stąd nie będzie powtarzane w tym miejscu.

Ad. 4)

Zapisy Porozumienia nie wskazują bezpośrednio na istnienie takiego wynagrodzenia, niemniej w związku z kompleksowym doradztwem przy Nabyciu praw i obowiązków w Spółce w 2016 r. Spółka wypłaciła W. wynagrodzenie na podstawie odrębnej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zapłacona przez Spółkę kwota Wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, podlegający łączeniu z kosztami uzyskania przychodu każdego z Zainteresowanych proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku (udziału) w Spółce?

  • Czy Wynagrodzenie powinno zostać ujęte jako koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia rozumianego jako dzień ujęcia w księgach rachunkowych, czy też mając na uwadze, że zapłata Wynagrodzenia wiąże się z rezygnacją z roszczeń związanych z Budynkiem, powinno być ono odniesione na wartość początkową Budynku i rozliczone w kosztach podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne?

    Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Odpowiedź w zakresie pytania pierwszego zostanie udzielona odrębną interpretacją.

    Zdaniem Zainteresowanych, kwota Wynagrodzenia stanowi dla Zainteresowanych koszt uzyskania przychodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, który podlega łączeniu z kosztami uzyskania przychodu każdego z Zainteresowanych proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku (udziału) w Spółce, która powinna zostać rozpoznana jako koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia, tj. w momencie jego ujęcia w księgach rachunkowych Spółki.

    Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych istotne jest właściwe określenie momentu potrącalności kosztów. Zasady podatkowego rozpoznawania momentu potrącalności wydatków stanowiących w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów regulują w szczególności przepisy art. 15 ust. 4 ustawy o CIT (tzw. koszty bezpośrednie) i art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT (tzw. koszty pośrednie).

    Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

    Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Moment poniesienia kosztu definiuje natomiast art. 15 ust 4e ustawy o CIT, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

    Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka prowadzi działalność w zakresie najmu lokali użytkowych znajdujących się w Budynku. W opinii Zainteresowanych, nie można przyporządkować kwoty Wynagrodzenia do bezpośrednio uzyskiwanych przez nich przychodów z udziału w Spółce, generowanych poprzez najem powierzchni w Budynku, co oznacza że wykluczona jest jego potrącalność wtedy, kiedy osiągane są ww. przychody.

    W konsekwencji, kwotę Wynagrodzenia należy rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu u Zainteresowanych zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, to jest w momencie jego poniesienia. Momentem poniesienia tego kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych Spółki na podstawie otrzymanej faktury. Mając na uwadze, iż Spółka ujęła fakturę w księgach w dniu 25 listopada 2016 r. i rozpoznała ten koszt dla celów rachunkowych jednorazowo, należy uznać że również w dniu 25 listopada 2016 r. nastąpiło poniesienie przez Zainteresowanych kosztu uzyskania przychodu w postaci Wynagrodzenia.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

    Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawców.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

    Stanowisko

    prawidłowe

    Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej