Temat interpretacji

Który z Zainteresowanych - Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca - będzie zobowiązany ujmować dla celów CIT faktury korygujące zakupowe związane z wydzielaną ZCP, otrzymane w dniu podziału bądź po tym dniu?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, który z Zainteresowanych - Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca - będzie zobowiązany ujmować dla celów CIT faktury korygujące zakupowe związane z wydzielaną ZCP, otrzymane w dniu podziału bądź po tym dniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2018 r. do Organu wpłynął wniosek wspólny o wydanie w interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, który z Zainteresowanych - Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca - będzie zobowiązany ujmować dla celów CIT faktury korygujące zakupowe związane z wydzielaną ZCP, otrzymane w dniu podziału bądź po tym dniu.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Spółka Dzielona

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Spółka Przejmująca

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka Dzielona) oraz X Sp. z o.o. (dalej: Spółka Przejmująca) są spółkami kapitałowymi mającymi siedzibę na terytorium Polski, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT)) oraz będącymi podatnikami VAT czynnymi.

Spółka Dzielona prowadzi działalność m.in. w zakresie udostępniania na rzecz odrębnych podmiotów infrastruktury kolejowej (w szczególności, torów oraz bocznic kolejowych) oraz rekultywacji terenów przekształconych w wyniku prowadzenia działalności górniczej, a także działalność serwisową taboru. Działalność ta prowadzona jest za pomocą zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych, zobowiązań oraz określonego personelu (dalej: Pion Operacyjny).

Obok tego, Spółka Dzielona prowadzi również działalność polegającą na wydzierżawianiu posiadanego przez siebie (jako właściciel, leasingobiorca lub dzierżawca) specjalistycznego taboru w postaci lokomotyw oraz wagonów kolejowych dedykowanych do transportu odpadów i produktów ubocznych z kopalń węgla kamiennego. Działalność ta jest również prowadzona za pomocą zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań (a także dedykowanego pracownika) (dalej: Pion Taboru).

W przyszłości planowane jest dokonanie podziału Spółki Dzielonej poprzez wydzielenie części jego majątku w postaci Pionu Taboru do Spółki Przejmującej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577; dalej: KSH).

Zainteresowani pragną wskazać, że na moment podziału zarówno Pion Operacyjny jak i Pion Taboru stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), (dalej jako: zorganizowana część przedsiębiorstwa, ZCP - przy czym Zainteresowani pragną zwrócić uwagę, że użyte w dalszej części określenie ZCP odnosi się wyłącznie do Pionu Taboru).

Należy podkreślić, że kwalifikacja Pionu Operacyjnego oraz Pionu Taboru jako zorganizowanych części przedsiębiorstwa na gruncie ww. przepisów prawa podatkowego jest przedmiotem odrębnego wniosku. W związku z tym, powyższa kwestia nie jest przedmiotem zapytania we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Rok podatkowy Spółki Dzielonej oraz Spółki Przejmującej jest równy roku kalendarzowemu.

Rozliczenia CIT związane z transakcjami przeprowadzonymi przed dniem podziału i w dniu podziału bądź po tym dniu

Możliwe jest, że w związku z prowadzoną przez wydzielaną ZCP działalnością osiągane będą przychody, w stosunku do których, zgodnie z ustawą o CIT, data powstania przychodu będzie przypadała w dniu podziału bądź po tym dniu, podczas gdy dotyczyć one mogą również świadczeń/operacji zrealizowanych do dnia poprzedzającego dzień podziału.

Powyższe będzie mieć również analogiczne zastosowanie do kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną przez wydzielaną ZCP działalnością. Sytuacje takie mogą mieć w szczególności miejsce, gdy wydatki związane z wydzielaną ZCP zostaną faktycznie poniesione do dnia poprzedzającego dzień podziału przez Spółkę Dzieloną, a jednocześnie przychody, z którymi wskazane wydatki będą bezpośrednio związane, zostaną osiągnięte w dniu podziału bądź po tym dniu. Podobnie, może się zdarzyć, że wydatki związane z wydzielaną ZCP zostaną faktycznie poniesione do dnia poprzedzającego dzień podziału przez Spółkę Dzieloną, niemniej jednak będą one z innych przyczyn podlegały rozpoznaniu w dniu podziału bądź po tym dniu.

Spółka Dzielona uiszcza miesięczne zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o CIT (nie korzystając z uproszczonej metody wpłat zaliczek na podatek dochodowy określonej w art. 25 ust. 6 i następne ustawy o CIT). Zainteresowani nie mogą wykluczyć sytuacji, w której do dnia poprzedzającego dzień podziału dojdzie do uiszczenia przez Spółkę Dzieloną zaliczek na podatek CIT za rok podatkowy, w którym będzie miał miejsce podział (w sytuacji, gdy przed dniem podziału upłynie termin zapłaty chociażby jednej zaliczki miesięcznej za rok podziału, bądź taka zaliczka/zaliczki zostaną uiszczone przez Spółkę Dzieloną niezależnie od upływu wspomnianego terminu).

Mając na względzie treść art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 395 z późn. zm.), w związku z podziałem nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółki Dzielonej.

Rozliczenia VAT związane z transakcjami przeprowadzonymi przed dniem podziału i w dniu podziału bądź po tym dniu

Możliwe jest, że do dnia poprzedzającego dzień podziału Spółka Dzielona dokona określonych czynności składających się na transakcje dostawy towarów i świadczenia usług realizowanych na rzecz nabywców/usługobiorców związanych z wydzielaną ZCP, co do których moment ich wykonania/zakończenia, a tym samym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług (dalej: VAT) powstanie w dniu podziału bądź po tym dniu. Dotyczy to przypadków, dla których obowiązek podatkowy rozpoznawany jest na zasadach określonych w art. 19a ust. 1-4 ustawy o VAT, dla których nie otrzymano płatności (zaliczki) przed ich wykonaniem. Przykładowo, w przedmiotowym wypadku może nastąpić wykonanie usługi rozliczanej zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT w następujących po sobie miesięcznych okresach rozliczeniowych (tj. z końcem miesiąca powstanie dla niej obowiązek podatkowy w VAT), gdzie w trakcie tego miesiąca dojdzie do podziału Spółki Dzielonej.

Mogą również wystąpić przypadki, kiedy dla czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT (np. usługi najmu, dzierżawy, dostawy mediów, usług telekomunikacyjnych), świadczonych w miesiącu (lub innym okresie rozliczeniowym), w którym będzie miała miejsce operacja podziału, odpowiednia faktura dokumentująca tego typu czynności zostanie wystawiona do dnia poprzedzającego dzień podziału lub w dniu podziału bądź po tym dniu (w odniesieniu do całego okresu rozliczeniowego, którego faktura dotyczy) - przykładowo, faktura za dany miesiąc, wystawiona z góry lub z dołu, gdzie w trakcie tego miesiąca dojdzie do podziału.

Analogicznie, w zakresie podatku naliczonego, mogą mieć miejsce sytuacje, kiedy w zakresie nabywanych przez Spółkę Dzieloną towarów lub usług w kraju, związanych z wydzielaną ZCP, obowiązek podatkowy dla tych transakcji powstanie do dnia poprzedzającego dzień podziału, a odpowiednia faktura dokumentująca te transakcje (i) zostanie otrzymana do dnia poprzedzającego dzień podziału lub (ii) zostanie otrzymana w dniu podziału bądź po tym dniu (przy czym faktury te mogą zostać wystawione odpowiednio na Spółkę Dzieloną, jak i na Spółkę Przejmującą).

Wystąpić mogą ponadto sytuacje, kiedy w odniesieniu do towarów nabywanych przez Spółkę Dzieloną na potrzeby ZCP od dostawców z innych krajów UE (deklarowanych w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów - dalej: WNT) Spółka Dzielona otrzyma fakturę wystawioną przez takiego dostawcę (będącego podatnikiem VAT w innym kraju UE) do dnia poprzedzającego dzień podziału, a towary zostaną dostarczone w dniu podziału bądź po tym dniu do Spółki Przejmującej. Analogicznie, mogą mieć miejsce przypadki, kiedy towary zostaną otrzymane przez Spółkę Dzieloną do dnia poprzedzającego dzień podziału, a zagraniczny dostawca wystawi fakturę dokumentującą tą dostawę już w dniu podziału bądź po tym dniu.

Korekta rozliczeń

W ramach prowadzonej działalności i umów zawieranych z kontrahentami Spółka Dzielona wystawia faktury korygujące (in minus oraz in plus), które wynikają z udzielonych kontrahentom rabatów bądź z innych okoliczności skutkujących koniecznością wystawienia faktury korygującej.

Możliwe jest, że w dniu podziału bądź po tym dniu będzie konieczne wystawienie faktur korygujących w stosunku do sprzedaży związanej z działalnością wydzielanej ZCP, zrealizowanej do dnia poprzedzającego dzień podziału.

Możliwe jest również, że w dniu podziału bądź po tym dniu otrzymywane będą faktury korygujące zakupy związane ze wspomnianą ZCP za okres do dnia poprzedzającego dzień podziału.

Możliwe są również sytuacje, w których w dniu podziału bądź po tym dniu konieczna będzie korekta złożonych za okres do dnia poprzedzającego dzień podziału deklaracji i zeznań podatkowych Spółki Dzielonej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Który z Zainteresowanych - Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca - będzie zobowiązany ujmować dla celów CIT faktury korygujące zakupowe związane z wydzielaną ZCP, otrzymane w dniu podziału bądź po tym dniu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Zainteresowanych, faktury korygujące zakupowe związane z wydzielaną ZCP, otrzymane w dniu podziału bądź po tym dniu winny być - niezależnie od przyczyny korekty - ujmowane dla celów CIT przez:

• Spółkę Dzieloną - w sytuacji, gdy pierwotny (korygowany) koszt uzyskania przychodu podlegał rozpoznaniu przez ten podmiot bądź;
• Spółkę Przejmującą - w sytuacji, gdy ta spółka będzie uprawniona do rozpoznania pierwotnego (korygowanego) kosztu uzyskania przychodu.

Możliwe są sytuacje, w których w dniu podziału bądź po tym dniu przez Spółkę Dzieloną bądź Spółkę Przejmującą otrzymywane będą faktury korygujące zakupy związane ze wspomnianą ZCP. Podmiotem, który winien rozpoznać taką fakturę dla celów CIT (tj. odpowiednio pomniejszyć bądź powiększyć w odpowiednim okresie kwotę kosztów uzyskania przychodów) będzie każdorazowo ten podmiot, po którego stronie występowało prawo do rozpoznania pierwotnego (korygowanego) kosztu uzyskania przychodu.

W przypadku zatem korekty kosztów uzyskania przychodów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, o tym czy dana korekta winna zostać ujęta w rozliczeniu podatkowym z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych przez Spółkę Dzieloną czy też Spółkę Przejmującą decydować będzie, pod jaką datą i który z tych podmiotów ujmie dany wydatek w swoich księgach rachunkowych. W praktyce oznaczać to będzie, że jeśli do dnia poprzedzającego dzień podziału dany wydatek związany z wydzielaną ZCP zostanie ujęty w księgach rachunkowych przez Spółkę Dzieloną, to Spółka Dzielona będzie mieć prawo do ujęcia tego wydatku w swoim rozliczeniu dla celów CIT - a zatem otrzymanie faktury korygującej będzie rodziło konieczność dokonania korekty kosztu po stronie tego właśnie podmiotu.

Natomiast, jeśli dany wydatek związany z wydzielaną ZCP zostanie ujęty w dniu podziału bądź po tym dniu w księgach Spółki Przejmującej, wówczas to ta ostatnia spółka będzie uwzględniać ten wydatek w swoim rozliczeniu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Otrzymanie faktury korygującej taki koszt będzie zatem rodziło obowiązek dokonania korekty kosztu po stronie Spółki Przejmującej.

W przypadku natomiast kosztów bezpośrednio związanych z przychodami należy przypomnieć, że jeżeli przychód dotyczący ZCP powstanie do dnia poprzedzającego dzień, to wówczas Spółka Dzielona powinna:

1. ująć w swoim rozliczeniu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podziału koszty bezpośrednio związane z takim przychodem poniesione w roku podziału lub latach poprzedzających rok podziału,
2. ująć w swoim rozliczeniu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podziału koszty bezpośrednio związane z takim przychodem poniesione po zakończeniu tego roku, ale przed terminem sporządzenia sprawozdania finansowego albo złożenia zeznania, nie później niż z upływem terminu do jego złożenia.

W przypadku otrzymania faktury korygującej jeden z ww. rodzajów kosztów, obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów dla celów CIT spoczywać będzie na Spółce Dzielonej.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, które powstały w dniu podziału bądź po tym dniu, a dotyczyły ZCP, powinny natomiast zostać ujęte w rozliczeniu Spółki Przejmującej. Obowiązek korekty takich kosztów - w przypadku otrzymania faktury korygującej - spoczywać będzie na Spółce Przejmującej.

Zainteresowani pragną w tym miejscu nadmienić, że dla potrzeb powyższych konkluzji bez wpływu pozostają przyczyny otrzymanych faktur korygujących. Te ostatnie mogą mieć - zgodnie z treścią art. 15 ust. 4j ustawy o CIT - wpływ jedynie na okres rozliczeniowy, w którym powinna być uwzględniona korekta; nie natomiast na podmiot, który jest zobowiązany do jej dokonania.

Stanowisko takie potwierdzają organy podatkowe, w szczególności:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 września 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.227.2017.1.MS,
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.63.2017.l.MST.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm., dalej: KSH) podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. Wydzielenie nowej spółki następuje w dniu jej wpisu do rejestru. W przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia) (art. 530 § 2 KSH).

Dla dokonania podziału konieczne jest uprzednie sporządzenie tzw. planu podziału. Jednym z koniecznych elementów tego dokumentu jest dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym (art. 534 § 1 pkt 7 KSH).

W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Przepis art. 531 § 1 KSH przewiduje, że spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Przepis ten ustanawia zasadę sukcesji uniwersalnej (częściowej), w zakresie praw i obowiązków cywilnoprawnych, składników majątku spółki dzielonej przypisanych w planie podziału określonej spółce przejmującej lub spółce nowo zawiązanej. Określa również moment wstąpienia spółki przejmującej lub nowo zawiązanej w prawa i obowiązki spółki dzielonej wskazując, że następuje to z dniem podziału (tzn. z dniem wykreślenia spółki dzielonej z rejestru) lub odpowiednio, z dniem wydzielenia (tzn. z dniem wpisu do rejestru spółki nowo zawiązanej bądź z dniem podwyższenia kapitału zakładowego istniejącej spółki przejmującej w przypadku podziału przez wydzielenie). Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje w prawa i obowiązki cywilnoprawne spółki dzielonej w chwili podziału (dokonania odpowiedniego wpisu do rejestru).

Na gruncie prawa podatkowego przejście praw i obowiązków podatkowych w przypadku podziału przez wydzielenie reguluje art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Powyższy przepis stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Mając na uwadze powyższy przepis, korekty związane ze składnikami majątku (przydzielonymi w planie podziału), które przeszły na spółkę przejmującą powinny być ujmowane w spółce przejmującej, o ile korekty te zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych ujmowane są w kosztach podatkowych w dacie podziału spółki lub później.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. na podstawie ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz.U. z 2015 r., poz. 1595), wprowadzone zostały nowe przepisy dotyczące uproszczonych zasad korygowania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów. Ustawa przewiduje rozwiązanie polegające na rozliczaniu faktury korygującej i innych dokumentów korygujących w zakresie korekty przychodu bądź kosztów uzyskania przychodów w bieżącym okresie rozliczeniowym, jeżeli korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawy CIT), jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Stosownie do art. 15 ust. 4j ustawy CIT, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4k ustawy CIT, przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do korekty kosztów uzyskania przychodów, do których ma zastosowanie art. 15b, oraz jeżeli korekta dotyczy kosztu uzyskania przychodów związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu.

Moment ujęcia faktury korygującej po stronie kosztów podatkowych, powinien być uzależniony od okoliczności jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny (zawierała pomyłki), to wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty poniesienia kosztu, wynikającego z faktury pierwotnej. Inaczej w sytuacji, kiedy pierwotna faktura była prawidłowa od samego początku, a dopiero później wystąpiło zdarzenie skutkujące koniecznością korekty. Taka korekta jest tylko nominalnie związana z pierwotną faktura, gdyż w istocie korekta dotyczy nowego, odrębnego zdarzenia gospodarczego, o którym podatnik nie wiedział i nie mógł wiedzieć w chwili wystawiania prawidłowej faktury pierwotnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności i umów zawieranych z kontrahentami Spółka Dzielona wystawia faktury korygujące (in minus oraz in plus), które wynikają z udzielonych kontrahentom rabatów bądź z innych okoliczności skutkujących koniecznością wystawienia faktury korygującej. Możliwe jest, że w dniu podziału bądź po tym dniu otrzymywane będą faktury korygujące zakupy związane z działalnością wydzielanej ZCP za okres do dnia poprzedzającego dzień podziału.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że jeżeli Spółka Dzielona rozpoznała koszty, które zostały skorygowane w dniu podziału lub później, a przyczyną korekty jest oczywista omyłka, korekty kosztów powinna dokonać Spółka Dzielona w okresie rozliczeniowym, w którym rozpoznała koszty. Jeśli Spółka Dzielona rozpoznała koszty, które zostały skorygowane w dniu podziału lub później np. z uwagi na udzielony rabat, skutki korekty w rozliczeniu podatkowym powinna wykazać (na bieżąco) Spółka Przejmująca.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych, że faktury korygujące dotyczące zakupów związanych z wydzielaną ZCP winny być - niezależnie od przyczyny korekty - ujmowane odpowiednio przez Spółkę Dzieloną/Spółkę Przejmującą - w sytuacji, gdy te spółki będą zobowiązane do rozpoznania pierwotnego kosztu uzyskania przychodu - należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że nie są one wiążące dla organu podatkowego. Funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji. Powołane we wniosku interpretacje indywidualne potraktowane zostały jako element własnego stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;
• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 oraz 5-17 wydano/wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej