Temat interpretacji

Dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca zakup samolotu (statku powietrznego) dokonany w przedstawionych okolicznościach sprawy winien rozliczyć jako koszty prac rozwojowych, a nie jako wydatek na nabycie i wytworzenie środka trwałego zaliczanego do symbolu KŚT 780 Samoloty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.), uzupełnionym 9 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca zakup samolotu (statku powietrznego) dokonany w przedstawionych okolicznościach sprawy winien rozliczyć jako koszty prac rozwojowych, a nie jako wydatek na nabycie i wytworzenie środka trwałego zaliczanego do symbolu KŚT 780 Samoloty (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca zakup samolotu (statku powietrznego) dokonany w przedstawionych okolicznościach sprawy winien rozliczyć jako koszty prac rozwojowych, a nie jako wydatek na nabycie i wytworzenie środka trwałego zaliczanego do symbolu KŚT 780 Samoloty. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.465.2018.1.MBD wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej także: Spółką) rozpoczął w 2018 r. projekt badawczo-rozwojowy, który polegał będzie na stworzeniu - w oparciu o zakupiony samolot (statek powietrzny) - tzw. multisensorycznej lotnicznej stacji diagnostycznej. Projekt będzie prowadzony przez okres dłuższy niż 12 miesięcy (w co najmniej dwóch latach podatkowych). Opisany projekt badawczo-rozwojowy będzie finansowany częściowo przez Spółkę (z środków własnych lub kredytów), jak też z środków otrzymanych w ramach dofinansowania (dotacje).

Wnioskodawca zamówił samolot (statek powietrzny) u producenta. Zakupiony samolot jako statek powietrzny będzie dopuszczony do ruchu lotniczego w oparciu o decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Oznacza to, że zakupiony samolot to sprawny i gotowy do użycia pojazd lotniczy, uprawniony do poruszania się w przestrzeni powietrznej.

W trakcie realizacji projektu i prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ponoszone będą rozmaite wydatki, przykładowo:

1. zakup wskazanego powyżej samolotu oraz zakup różnego rodzaju urządzeń, narzędzi, materiałów;
2. koszty wynagrodzeń za pracę z narzutami;
3. koszty usług obcych;
4. koszty z tytułu umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia);
5. badania, opinie specjalistów, testy.

Przy czym, prowadzony projekt oznacza ponoszenie wydatków nie tylko na koszty wynagrodzeń pracowników, zleceniobiorców, podmiotów gospodarczych, ale także koszty tzw. ogólnego zarządu Spółki (wynagrodzenia kadry zarządzającej i kierowniczej, wynagrodzenia pracowników biurowych i administracyjnych, koszty ogólnego funkcjonowania Spółki). Z uwagi na trudność w ich precyzyjnym określeniu w planach finansowych dotyczących projektu, jak też w dokumentach związanych z dofinasowaniem, koszty te zakwalifikowano jako koszty pośrednie i ustalono, że zostaną one dofinansowane Spółce w wysokości określonej ryczałtowo - 25% kosztów kwalifikowanych na koszty pośrednie.

W ramach wskazanego projektu Wnioskodawca będzie pracował nad prototypem samolotu (statku powietrznego), który będzie służył jako lotnicza platforma fotogrametryczna. Budowa prototypu będzie prowadzona wraz ze wsparciem uczelni wyższych i naukowców na nich zatrudnionych i będzie oparta o zakupiony już samolot. W wyniku prac badawczych i rozwojowych zakupiony samolot zostanie tak zmodernizowany, w tym zostaną w nim zamontowane różne specjalistyczne urządzenia, aby powstała lotnicza platforma fotogrametryczna spełniała parametry określone w projekcie badawczo-rozwojowym. W ostatnim okresie badań prototyp (czyli zakupiony samolot wraz z całością urządzeń, oprogramowania, przyrządów itd.) będzie testowany. Po okresie próby powstanie technologia budowy prototypu czyli lotniczej platformy fotogrametrycznej - określanej przez Wnioskodawcę, z uwagi na jej cechy szczególne i specjalistyczne przeznaczenie: multisensoryczną lotniczą stacją diagnostyczną. W ten sposób Wnioskodawca wytworzy technologię budowy lotniczej stacji fotogrametrycznej o ściśle określonych parametrach, przeznaczeniu i sposobie wykorzystania (know-how). Przewiduje się także, że w toku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych mogą powstać 4 patenty.

Po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych powstanie prototyp, który będzie służył działalności gospodarczej Wnioskodawcy - uzyskiwanie przychodów ze zleceń w zakresie fotogrametrii i teledetekcji. Nie jest też całkowicie wykluczone, że technologia budowy prototypu będzie dodatkowo komercjalizowana (niezależnie od działalności polegającej na wykorzystania gotowego prototypu do obsługi zleceń z zakresu fotogrametrii i teledetekcji) poprzez np. umowy o charakterze licencyjnym.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z datą wpływu 9 listopada 2018 r., Spółka informuje, że:

1. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe, o jakich mowa w art. 4a pkt 26 - 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
3. Wnioskodawca będzie ewidencjonował koszty kwalifikowane, wyodrębniając je w ewidencji rachunkowej, celem spełnienia wymagań z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zakup samolotu (statku powietrznego) dokonany w przedstawionych okolicznościach sprawy, winien rozliczyć jako koszty prac rozwojowych, a nie jako wydatek na nabycie i wytworzenie środka trwałego zaliczanego do symbolu KŚT 780 Samoloty? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: ustawa o CIT), prowadzony projekt i poniesione na niego koszty należy kwalifikować jako prace rozwojowe (często w doktrynie i literaturze określane jako prace B+R). Wynika to z definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4a pkt 28 ustawy CIT, przez prace rozwojowe rozumie się nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna;

Ponadto, w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT wskazano, że koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Nadto, w myśl dalszych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli koszty prac rozwojowych nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne, poniesione koszty zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym prace zakończono. Warunki zaliczenia kosztów prac rozwojowych do wartości niematerialnych sformułowane są w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy. Warunkiem uznania kosztów prac rozwojowych za wartość niematerialną i prawną jest spełnienie tych samych wymagań, które określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zatem, koszty zakończonych prac rozwojowych można zaliczyć do wartości niematerialnych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone,
• techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona oraz odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie jednostka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,
• koszty prac rozwojowych zostaną pokryte, według przewidywań, przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Jeżeli więc prace rozwojowe zakończą się wynikiem pozytywnym oraz zostaną spełnione warunki zawarte w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, poniesione wydatki klasyfikuje się jako wartości niematerialne i prawne. Wnioskodawca spełniając wskazane wymagania będzie miał prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów (oczywiście tylko w tej części, w której nie zostały one sfinansowanie dotacją bądź w inny sposób zwrócone Wnioskodawcy). Okres amortyzacji nie może być krótszy niż 12 miesięcy, ale przepisy prawa podatkowego nie wykluczają ustalenia dłuższego okresu amortyzacji np. ustalonego przez Spółkę w oparciu o przewidywany okres ekonomicznej użyteczności rezultatów prac rozwojowych.

W tym miejscu powstaje jednak pewna wątpliwość. Otóż prace badawczo-rozwojowe są prowadzone z wykorzystaniem samolotu zakupionego u producenta, który jest dopuszczony do ruchu w przestrzeni powietrznej. Wnioskodawca nie będzie jednak zakupionego samolotu w okresie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych użytkował w żaden inny sposób, jak tylko do prowadzonych prac i w ramach realizowanego projektu. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zakupiony samolot nie stanowi środka trwałego, o jakim mowa w art. 16a ust 1 pkt 1 ustawy o CIT - a konkretnie środka trwałego klasyfikowanego w KŚT 780 Samoloty. Zakupiony samolot nie jest bowiem, z punktu widzenia Wnioskodawcy, kompletny i zdatny do użytku. Pomimo tego, że jest to statek powietrzny, który jako pojazd lotniczy jest zarejestrowany i Spółka posiada możliwość wykonywania lotów po jego zakupieniu, to jednak będzie on jednym z elementów prowadzonego projektu i dopiero na skutek przeprowadzonych badań i prac, w oparciu o ten samolot powstanie gotowa do wykorzystania lotnicza platforma fotogrametryczna (multisensoryczna lotnicza stacja diagnostyczna).

Mając powyższe na uwadze, w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie ma obowiązku przyjąć zakupionego samolotu jako środka trwałego i poddać go amortyzacji po dokonanym zakupie i po jego sprowadzeniu do Polski. Uznając takie stanowisko za uprawnione w okolicznościach sprawy, nasuwa się wniosek, że koszty zakupu samolotu, stanowiącego jeden z koniecznych elementów prowadzonego projektu i prowadzonych prac rozwojowych (jeden z elementów zasadniczych), winny zostać rozliczone zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, jeżeli taki sposób ujęcia wydatków na prace rozwojowe wybierze Wnioskodawca. Oznacza to, że Wnioskodawca może koszty zakupionego samolotu ująć w koszty podatkowe jednorazowo (w momencie jego zakupienia), albo może je ujmować na bieżąco w momencie poniesienia, jak też może je rozliczać poprzez odpisy amortyzacje dokonywane od wartości niematerialnej i prawnej jaką są zakończone z wynikiem pozytywnym prace rozwojowe (według własnego wyboru).

Wnioskodawca zamierza koszty prac rozwojowych rozliczyć po ich zakończeniu (w ocenie Wnioskodawcy prowadzone prace badawczo-rozwojowe zakończą się sukcesem). Odpisy amortyzacyjne Wnioskodawca będzie dokonywał według przepisów prawa właściwych dla dokonywania odpisów dla wartości niematerialnych i prawnych jakimi są zakończone z wynikiem pozytywnym prace rozwojowe. Tym samym, pomimo rzeczowego charakteru samolotu, będzie on stanowił w przypadku Wnioskodawcy koszt rozpoznawany dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jako koszty prac rozwojowych, które w przypadku zakończenia ich z wynikiem pozytywnym będą podlegały amortyzacji, przez okres ustalony przez Spółkę (z zastrzeżeniem, że będzie to okres co najmniej 12-tu miesięcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia oceny, czy prace rozwojowe, o których mowa we wniosku, spełniają przesłanki wynikające z art. 16 ust. 2 pkt 3 uCIT, bowiem Wnioskodawca nie wskazał wątpliwości w tym zakresie. Wątpliwość Wnioskodawcy polega jedynie na tym, czy wydatki na nabycie samolotu powinny być elementem wartości początkowej prac rozwojowych.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: uCIT).

Art. 15 ust. 1 uCIT, stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4a uCIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Zaznaczyć w tym miejscu należy również, że w świetle ww. przepisu podatnicy mają prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych.

Amortyzować można jednak tylko te prace rozwojowe, które spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 uCIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

-zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z przepisu art. 16b ust. 2 pkt 3 uCIT, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków:

• prace zostały zakończone,
• ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,
• efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,
• techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,
• podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,
• koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,
• z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.

W konsekwencji, jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy będą spełnione, koszty prac rozwojowych stanowić będą podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne. Zgodnie z art. 15 ust. 6 uCIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2&−14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Z kolei w myśl art. 16g ust. 4 uCIT, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął w 2018 r. projekt badawczo-rozwojowy, który polegał będzie na stworzeniu - w oparciu o zakupiony samolot (statek powietrzny) - tzw. multisensorycznej lotnicznej stacji diagnostycznej. Wnioskodawca będzie pracował nad prototypem samolotu (statku powietrznego), który będzie służył jako lotnicza platforma fotogrametryczna. W wyniku prac badawczych i rozwojowych zakupiony samolot zostanie tak zmodernizowany, w tym zostaną w nim zamontowane różne specjalistyczne urządzenia, aby powstała lotnicza platforma fotogrametryczna spełniała parametry określone w projekcie badawczo-rozwojowym. W ostatnim okresie badań prototyp (czyli zakupiony samolot wraz z całością urządzeń, oprogramowania, przyrządów itd.) będzie testowany. Po okresie próby powstanie technologia budowy prototypu czyli lotniczej platformy fotogrametrycznej - określanej przez Wnioskodawcę, z uwagi na jej cechy szczególne i specjalistyczne przeznaczenie: multisensoryczną lotniczą stacją diagnostyczną. W ten sposób Wnioskodawca wytworzy technologię budowy lotniczej stacji fotogrametrycznej o ściśle określonych parametrach, przeznaczeniu i sposobie wykorzystania (know-how). Jak wskazał Wnioskodawca, koszty zakupu samolotu, stanowią jeden z koniecznych elementów prowadzonego projektu i prowadzonych prac rozwojowych.

Odnośnie kosztów związanych z przedmiotowymi pracami rozwojowymi wskazać należy, że art. 16g ust. 4 ww. ustawy, wprost dotyczy jedynie ustalenia kosztu wytworzenia środków trwałych, a nie wartości niematerialnych i prawnych, jakimi są m.in. koszty prac badawczych lub rozwojowych.

O tym, czy wydatki stanowić powinny koszt poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje związek kosztu z realizowanym przedsięwzięciem inwestycyjnym. Wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem środka trwałego zmniejszają podstawę opodatkowania osoby prawnej przez możliwość zaliczenia w koszty podatkowe odpisów z tytułu zużycia środków trwałych &− tzw. odpisy amortyzacyjne.

W przypadku wytworzenia we własnym zakresie wartością początkową jest koszt wytworzenia obejmujący:

• wartość w cenie nabycia zużytych rzeczowych składników majątku (chodzi tutaj przede wszystkim o materiały z których został wykonany środek trwały),
• wartość w cenie nabycia, wykorzystanych usług obcych (chodzi tutaj zarówno o usługi związane bezpośrednio z samym procesem wytworzenia, jak i usługi nie związane bezpośrednio z wytworzeniem lecz niezbędne do uczynienia składnika majątku zdatnym do używania, np. niezbędne ekspertyzy obiektów budowlanych),
• koszty wynagrodzeń wraz z narzutami,
• inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych (np. odsetki od pożyczek i kredytów).

Zasadne zatem jest posłużenie się regułami zawartymi w ww. przepisie art. 16g ust. 4 ustawy, odnośnie ustalania wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym. W konsekwencji do kosztów prac rozwojowych, stanowiących wartości niematerialne i prawne (bez kosztów ogólnych), powinny być zaliczone poniższe koszty:

• zużycia materiałów,
• koszty wynagrodzeń za pracę z narzutami,
• koszty usług obcych,
• koszty z tytułu umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia),
• badania, opinie specjalistów, testy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis stanu faktycznego nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatek poniesiony na zakup samolotu (statku powietrznego) dokonany w przedstawionych okolicznościach sprawy, powinien być rozliczony jako element wartości prac rozwojowych stanowiących wartość niematerialną i prawną. W związku z powyższym, samolot będzie odrębnym środkiem trwałym, bowiem spełnia warunki, o których mowa w art. 16a ust. 1 uCIT, tj. stanowi własność Wnioskodawcy, jest kompletny, zdatny do użytku, przewidywany okres użytkowania przekracza rok oraz jest wykorzystywany w działalności gospodarczej (do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej