Przychody z licencji na znak słowno-graficzny stanowią przychody z zysków kapitałowych - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.283.2019.1.AW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.08.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.283.2019.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Przychody z licencji na znak słowno-graficzny stanowią przychody z zysków kapitałowych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lipca 2019 r. (data wpływu 5 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody z licencji udzielonych podmiotom powiązanym na znak słowno-graficzny, który jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz spółki zależne działalności gospodarczej, w ramach której spółki uzyskują przychody jedynie ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, stanowią przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, a tym samym dochód z ich tytułu nie podlega odrębnemu ustaleniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy CIT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody z licencji udzielonych podmiotom powiązanym na znak słowno-graficzny, który jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz spółki zależne działalności gospodarczej, w ramach której spółki uzyskują przychody jedynie ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, stanowią przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, a tym samym dochód z ich tytułu nie podlega odrębnemu ustaleniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka działa w branży wodociągowo-kanalizacyjnej i zajmuje się poborem, uzdatnianiem i dostarczaniem zimnej wody, odbiorem i oczyszczaniem ścieków, a także świadczeniem usług z zakresu gospodarki wodno-ściekowej. Swoją działalność Spółka prowadzi na terytorium Polski.

Wnioskodawca uzyskał w 2018 r. przychody z tytułu udzielenia spółkom zależnym licencji na znak słowno-graficzny. Udzielenie licencji odbywa się na podstawie umów licencyjnych na korzystanie ze znaku, które Wnioskodawca zawarł ze spółkami zależnymi. Przedmiotem umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a spółkami zależnymi jest odpłatne udzielenie niewyłącznej, nieprzenoszalnej licencji do korzystania ze znaku słowno-graficznego. Licencja została udzielona w zakresie utrwalania i zwielokrotniania oraz w zakresie rozpowszechniania znaku. Podstawę do obliczenia wynagrodzenia stanowią przychody ze sprzedaży uzyskane przez licencjobiorcę w ciągu danego roku obrotowego (z wyłączeniem zleceń na rzecz licencjodawcy). Znak został nabyty przez Spółkę i przyjęty jako wartość niematerialna i prawna (dalej: WNiP) w 2003 r. Znak był amortyzowany podatkowo przez 2 lata. Od 2 lipca 2003 r. do 6 grudnia 2005 r. Spółka wykorzystywała znak wyłącznie na własne potrzeby zgodnie z celem w jakim znak został nabyty. Od roku 2005 r., w następstwie wydzielenia spółek zależnych, podjęto decyzję o udzieleniu licencji na znak również wydzielonym spółkom należącym do Grupy. Decyzja o udzieleniu licencji na znak została podyktowana przesłanką ujednolicenia identyfikacji spółek wchodzących w skład Grupy w celu osiągania możliwie wysokich zysków z działalności Grupy. Wnioskodawca wskazuje, że zarówno on sam jak i pozostałe spółki wchodzące w skład Grupy nie osiągały w roku 2018 przychodów z zysków kapitałowych. Tym samym całość realizowanych przez Grupę dochodów pochodzi ze źródeł przychodów innych aniżeli zyski kapitałowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody z licencji udzielonych podmiotom powiązanym, na znak słowno-graficzny, który jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz spółki zależne działalności gospodarczej, w ramach której spółki uzyskują przychody jedynie ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, stanowią przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT a tym samym dochód z ich tytułu nie podlega odrębnemu ustaleniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z licencji na znak słowno-graficzny wykorzystywany i udostępniany do wykorzystania jedynie w celu generowania przychodów ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe również stanowią przychody ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe a tym samym nie mogą zostać zakwalifikowane jako przychody z zysków kapitałowych. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: ustawa CIT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów (z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a, art. 24b, które nie mają znaczenia dla niniejszej sprawy), jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się, m.in. przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 (w tym licencje stanowiące wartości niematerialne i prawne, dalej: WNiP), z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Mając na uwadze ww. przepis, gdy Spółka udziela licencji, należy dokonać analizy czy przychody pochodzące z licencji są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe. W sytuacji, w której przychody z licencji wykazują bezpośredni związek ze źródłem przychodów innym aniżeli zyski kapitałowe, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek odrębnego ustalania dochodu w stosunku do tych przychodów na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy CIT. Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy CIT, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., Rozwiązania proponowane w projekcie są reakcją na konkretne działania podatników skutkujące, niezasadnym z aksjologicznego punktu widzenia, obniżaniem ich bazy podatkowej. Do stosowanych przez podatników mechanizmów, którym przeciwdziałać mają zmiany proponowane niniejszą ustawą, należą przede wszystkim: - kompensowanie, sztucznie kreowanych strat na operacjach finansowych, z dochodem z prowadzonej działalności gospodarczej (z działalności operacyjnej), - nadmierne finansowanie podatnika długiem,
transferowanie dochodu podatnika do podmiotów położonych w państwach stosujących preferencyjne reżimy opodatkowania, - przeszacowywanie, bez wykazywania przychodów, wartości aktywów, w tym w szczególności wartości niematerialnych i prawnych (np. znaków towarowych), - wykorzystywanie podatkowej grupy kapitałowej jako instytucji służącej optymalizacji podatkowej. W dalszej części uzasadnienia czytamy, że Celem przeciwdziałania stosowaniu ww. mechanizmów, jak również innych form agresywnej optymalizacji podatkowej w niniejszym projekcie przewiduje się wprowadzenie następujących rozwiązań: 1) wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielenie dochodów uzyskiwanych z tego źródła od pozostałych dochodów podatnika; (...). Analizując powyższe wyjaśnienia należy wskazać, że celem wyodrębnienia źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych było przeciwdziałanie różnego rodzaju działaniom prowadzącym do nieuzasadnionego obniżania podstawy opodatkowania, które m.in. sprowadzały się do sztucznego kreowania strat na operacjach finansowych. Analiza powyższych wyjaśnień prowadzi jednocześnie do wniosku, że wyodrębnienie źródła przychodów nie miało dotyczyć sytuacji, w której podatnik nie prowadzi działalności w sposób koncentrujący się na sztucznym obniżaniu zobowiązania podatkowego, a już na pewno sytuacji, w której podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie dokonuje żadnych operacji finansowych. Z uzasadnienia do projektu ustawy CIT, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. wynika również, że dodawany art. 7b określa katalog przychodów wchodzących do źródła zyski kapitałowe. Przepis art. 7b ma zasadniczo na celu określenie rodzajów przychodów przypisywanych do źródła, jakim są zyski kapitałowe. Funkcją tego przepisu jest przede wszystkim rozdzielenie osiąganych przez podatników przychodów poprzez przypisanie ich do właściwego źródła przychodów. W art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT ze źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe zostały wyłączone licencje bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Wskazać należy, że w obowiązujących przepisach jak również w uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej, ustawodawca nie wskazał w jaki sposób należy interpretować pojęcie licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Biorąc powyższe pod uwagę, tj. zaprezentowaną w pierwszej części uzasadnienia wniosku wykładnię celowościową zmian dotyczycących rozdzielenia przychodów z działalności gospodarczej na przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł jak również fakt, że brak jest wskazania w przepisach ustawy jak również w ich uzasadnieniu przesłanek, po uwzględnieniu których przychód z licencji powinien być kwalifikowany jako bezpośrednio lub pośrednio związany z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo wskazuje on, iż przychody z licencji na znak słowno-graficzny wykorzystywany i udostępniany do wykorzystania jedynie w celu generowania przychodów ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe również stanowią przychody ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe, a tym samym nie mogą zostać zakwalifikowane jako przychody z zysków kapitałowych. W opisanym stanie faktycznym zarówno Wnioskodawca jak i spółki zależne wykorzystują znak słowno-graficzny w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w ramach której generują wyłącznie przychody ze źródeł innych niż zyski kapitałowe. Spółki zależne nabywają licencje po to, żeby zwiększyć swoją rozpoznawalność i renomę na rynku, a przez to zwiększyć poziom przychodów ze źródeł innych niż zyski kapitałowe. Co więcej należy wskazać, że przychody z tytułu licencji osiągane przez Wnioskodawcę nie dotyczą żadnych innych niż wyżej wskazane przychodów (w szczególności przychodów z zysków kapitałowych wymienionych w zamkniętym katalogu przychodów określonych w przepisie art. 7b ust. 1 ustawy CIT). Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy znak słowno-graficzny jest wykorzystywany wyłącznie w celu osiągania przychodów ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, wówczas całość przychodów uzyskiwanych w tym zakresie jest bezpośrednio związana z przychodami ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe. Wynika to w szczególności z braku legalnej definicji owego bezpośredniego związku, co powoduje, że dla właściwego rozumienia przepisu podatnik ma prawo posłużyć się innymi dostępnymi definicjami tego sformułowania. Przykładowo, zgodnie ze słownikiem języka polskiego słowo bezpośredni oznacza: dotyczący kogoś lub czegoś wprost lub/oraz znajdujący się bardzo blisko, niczym nieprzedzielony. Skoro zatem zarówno sam znak jak również licencja dotycząca jego wykorzystania służą/dotyczą/są ściśle związane z osiąganiem przychodów ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, zdaniem Wnioskodawcy występuje w jego przypadku wskazany związek bezpośredni. W związku z tym w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT. Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy przychody z licencji na znak słowno-graficzny wykorzystywany i udostępniany do wykorzystania jedynie w celu generowania przychodów ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe również stanowią przychody ze źródła przychodów innego aniżeli zyski kapitałowe a tym samym nie mogą zostać zakwalifikowane jako przychody z zysków kapitałowych. Przychody z tytułu licencji osiągane przez spółki powiązane nie dotyczą przychodów z zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o CIT przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

  • z zysków kapitałowych oraz
  • z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika.

Wskazany powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, wprost odnosi się do art. 16b ww. ustawy, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika wartości niematerialne i prawne, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa.

Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT są:

  • autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  • licencje,
  • prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
  • wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Odnosząc się do powyższego, zauważyć należy, że przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Cytowany wyżej art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, odnosi się do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ww. ustawy, zawierającego katalog praw stanowiących dla podatnika wartości niematerialne i prawne. Co istotne, w znowelizowanym ustawą zmieniającą art. 16b ust. 1 updop podkreślono, że dla uznania danego prawa za wartość niematerialną i prawną konieczne jest jego nabycie od innego podmiotu, celem wyłączenia nabycia pierwotnego.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka działa w branży wodociągowo-kanalizacyjnej i zajmuje się poborem, uzdatnianiem i dostarczaniem zimnej wody, odbiorem i oczyszczaniem ścieków, a także świadczeniem usług z zakresu gospodarki wodno-ściekowej. Wnioskodawca uzyskał w 2018 r. przychody z tytułu udzielenia spółkom zależnym licencji na znak słowno-graficzny. Przedmiotem umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a spółkami zależnymi jest odpłatne udzielenie niewyłącznej, nieprzenoszalnej licencji do korzystania ze znaku słowno-graficznego. Licencja została udzielona w zakresie utrwalania i zwielokrotniania oraz w zakresie rozpowszechniania znaku.

Wnioskodawca wskazuje, że zarówno on sam jak i pozostałe spółki wchodzące w skład Grupy nie osiągały w roku 2018 przychodów z zysków kapitałowych. Tym samym całość realizowanych przez Grupę dochodów pochodzi ze źródeł przychodów innych aniżeli zyski kapitałowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, przychody uzyskiwane z licencji udzielonych podmiotom powiązanym na znak słowno-graficzny powinny być przez Wnioskodawcę klasyfikowane jako przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że licencje udzielone podmiotom powiązanym na znak słowno-graficzny stanowią kategorię wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, a przychody pochodzące z tych praw przypisane są do źródła przychodów z zysków kapitałowych.

Ustawodawca przewidział wyłączenie z tego źródła dla licencji, ale tylko takich, które można bezpośrednio powiązać z uzyskaniem przez danego podatnika przychodów z innych źródeł.

Celem zawarcia tego zastrzeżenia jest wyłączenie z przychodów z zysków kapitałowych takich przychodów z opłat za korzystanie z licencji, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, które są bezpośrednio, to jest w sposób integralny, związane z uzyskiwaniem przez podatnika, uzyskującego takie przychody, również innych przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Przykładem może być sytuacja, w której prowadzenie działalności gospodarczej opiera się obok sprzedaży towarów także na udzielaniu licencji.

Zatem należy przyjąć, że tylko przychód uzyskany w oparciu o licencje, które są bezpośrednio związane z podstawową działalnością podatnika lub wręcz stanowią element tej działalności, jest zaliczany do przychodów z podstawowej działalności gospodarczej. Nie stanowi tym samym przychodu z zysków kapitałowych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, sytuacja jaka została wskazana powyżej nie ma jednak miejsca bowiem udzielenie licencji przez Spółkę podmiotom powiązanym jest odrębną (niezależną) transakcją od świadczonych przez Spółkę na rzecz innych podmiotów usług w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania zimnej wody, odbioru i oczyszczania ścieków oraz usług z zakresu gospodarki wodno-ściekowej.

W opisanym modelu, przychodów uzyskiwanych z ww. licencji nie można powiązać bezpośrednio z przychodami osiąganymi przez Spółkę ze świadczenia ww. usług, nie są bowiem elementem tych usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy przychody z licencji udzielonych podmiotom powiązanym na znak słowno-graficzny, który jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz spółki zależne działalności gospodarczej, w ramach której spółki uzyskują przychody jedynie ze źródeł innych aniżeli zyski kapitałowe, stanowią przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, a tym samym dochód z ich tytułu nie podlega odrębnemu ustaleniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy CIT należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej