Temat interpretacji

Miejsce opodatkowania usług oferowania konsumentom planów dietetycznych świadczonych przez internet na terytorium Włoch

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy świadczenie usług oferowania konsumentom planów dietetycznych będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terenie Polski, czy na terenie Włoch lub, i na terenie Polski, i na terenie Włoch jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy świadczenie usług oferowania konsumentom planów dietetycznych będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terenie Polski, czy na terenie Włoch lub, i na terenie Polski, i na terenie Włoch.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Opis prowadzonej działalności gospodarczej:

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. na terenie Polski polegającą na oferowaniu konsumentom planów dietetycznych oferowanych w ten sposób, że:

1. Osoba fizyczna za pośrednictwem dedykowanej strony internetowej wypełnia ankietę, w której podaje szczegółowe informacje dotyczące między innymi swoich nawyków żywieniowych oraz stanu swojego zdrowia,
2. Na podstawie tych informacji przygotowywany jest przez pracowników Wnioskodawcy indywidualny plan dietetyczny,
3. Plan dietetyczny przesyłany jest następnie klientom za pośrednictwem sieci internet lub udostępniany na koncie klienta,
4. Ponadto jeżeli usługa wykupiona jest na dłuższy okres czasu, wraz z upływem czasu udostępniane są kolejne plany dietetyczne w tej samej formie drogą elektroniczną.

Z tych przyczyn usługa całkowicie wykonywana jest na odległość, w formie elektronicznej.

Pracownicy Wnioskodawcy jak i siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terenie Polski.

2. Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca planuje opisaną wyżej usługę wprowadzić na rynek włoski, w ten sposób, że:

1. Jego pracownicy zatrudnieni na terenie Polski przygotują stronę internetową dedykowaną na rynek włoski,
2. Usługa opisana szczegółowo wyżej będzie oferowana na tych samych zasadach jak wskazano w pkt 1 z tym, że będzie przeznaczona na rynek Włoch, skierowana do konsumentów (osób niebędących podatnikami podatku VAT) znajdujących się na terenie Włoch, i będzie świadczona w języku włoskim,
3. Celem świadczenia usługi Wnioskodawca nie planuje otwierać żadnego biura na terenie Włoch, usługa będzie świadczona przez polskich pracowników i współpracowników, w tym tłumaczy,

Wnioskodawca będzie korzystał z pomocy włoskich rezydentów będzie to około pięć do dziesięciu osób, które to osoby:

1. będą współpracować z Wnioskodawcą wedle zasad część w sposób stały (na podstawie stałych umów-zlecenie, ewentualnie umowa o pracę), a część na podstawie jednostkowych usług (na podstawie w szczególności umów o dzieło),
2. będą wykonywać na rzecz Wnioskodawcy różnego rodzaju usługi, a usługi te będą miały charakter pomocniczy w stosunku do usług oferowanych przez Wnioskodawcę tj. w szczególności przygotowywanie tekstów informacyjnych lub promocyjnych na stronę internetową Wnioskodawcy, dokonywanie tłumaczeń lub udostępnianie swojego wizerunku do promocji usług Wnioskodawcy,
3. nie będą wykonywały żadnych czynności zarządczych,
4. nie będą posiadały zorganizowanego przez Wnioskodawcę biura lub innego miejsca świadczenia usług,
5. ich miejsca zamieszkania, jak i miejsca skąd będą świadczyć usługi/pracę na rzecz Wnioskodawcy będą położone na terenie różnych rejonów Włoch,
6. Wnioskodawca nie będzie posiadał zakładu na terytorium Włoch,
7. obywatele Włoch nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług opisanych w stanie przyszłym będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terenie Polski, czy na terenie Włoch lub, i na terenie Polski, i na terenie Włoch?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze wskazanego opisu wynika, że Spółka nie będzie posiadała zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania; gdyż brak będzie stałej placówki na podstawie, której Wnioskodawca funkcjonowałby na terenie Włoch. Współpraca z mieszkańcami/obywatelami Włoch będzie odbywała się bez potrzeby stworzenia struktury organizacyjnej o charakterze zarządczym, nie powstanie też żadne biuro Wnioskodawcy na terenie Włoch.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. umowy, dochody osiągane przez Spółkę są przedmiotem podatku dochodowego wyłącznie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym, że Wnioskodawca jest osobą prawną, podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: updop) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 4a pkt 11 updop ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie oznacza to:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Treść art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz.U. z 1989 r. Nr 62 poz. 374, dalej: Umowa) stanowi, że w rozumieniu niniejszej umowy określenie zakład oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Według art. 5 ust. 2 tej Umowy określenie zakład obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządzania;
2. filię;
3. biuro;
4. zakład fabryczny;
5. warsztat;
6. kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych;
7. budowę albo montaż, których okres prowadzenia przekracza 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. Umowy zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej Umowy z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. na terenie Polski polegającą na oferowaniu konsumentom planów dietetycznych całkowicie wykonywanych na odległość, w formie elektronicznej. Pracownicy Wnioskodawcy jak i siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terenie Polski. Usługa będzie przeznaczona na rynek Włoch, skierowana do konsumentów (osób niebędących podatnikami podatku VAT) znajdujących się na terenie Włoch, i będzie świadczona w języku włoskim. Celem świadczenia usługi Wnioskodawca nie planuje otwierać żadnego biura na terenie Włoch, usługa będzie świadczona przez polskich pracowników i współpracowników, w tym tłumaczy. Wnioskodawca będzie korzystał z pomocy włoskich rezydentów będzie to około pięć do dziesięciu osób. Część z tych osób będzie współpracować z Wnioskodawcą na podstawie stałych umów-zlecenie, ewentualnie umów o pracę, a część na podstawie jednostkowych usług (na podstawie w szczególności umów o dzieło). Osoby te nie będą wykonywały żadnych czynności zarządczych, nie będą posiadały zorganizowanego przez Wnioskodawcę biura lub innego miejsca świadczenia usług, ich miejsca zamieszkania, jak i miejsca skąd będą świadczyć usługi/pracę na rzecz Wnioskodawcy będą położone na terenie różnych rejonów Włoch.

Wnioskodawca nie będzie posiadał zakładu na terytorium Włoch.

Obywatele Włoch nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie podlegał opodatkowaniu jedynie na terytorium Polski.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w . w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej