w zakresie obowiązku aktualizacji posiadanych dokumentów podatkowych - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 09.09.2019, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.261.2019.1.EN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie obowiązku aktualizacji posiadanych dokumentów podatkowych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2019 r. złożonym osobiście 10 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku aktualizacji posiadanych dokumentów podatkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2019 r. złożono osobiście do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku aktualizacji posiadanych dokumentów podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek. Wnioskodawca jest z powyższego tytułu podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Jest on podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Na przestrzeni ostatnich lat (m.in. w 2017 r. i 2018 r.), Wnioskodawca dokonywał transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT. Z uwagi na fakt, że wartość transakcji przekraczała progi transakcyjne wskazane przez ustawodawcę w ustawie o CIT (w brzmieniu obowiązującym w 2017 i 2018 r.), Spółka sporządziła dokumentacje podatkowe dla przedmiotowych transakcji. W związku z faktem, że ww. zdarzenia mają charakter transakcji kontynuowanych w kolejnych latach podatkowych, Spółka w 2018 r. dokonała aktualizacji sporządzonych dokumentacji podatkowych w terminie do dnia złożenia zeznania podatkowego za 2017 r. (zgodnie z istniejącym wtedy przepisem art. 9a ust. 2g ustawy o CIT).

Z dniem 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193). Powołana wyżej ustawa wprowadza istotne zmiany w zakresie obowiązków dokumentacyjnych.

Opisane wyżej transakcje nie przekraczają progów, o których mowa w obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. przepisie art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w związku z wejściem w życie 1 stycznia 2019 r. przepisów ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193) - zobowiązany jest do dokonania aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych (na mocy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2018 r. przepisu art. 9a ust. 2g ustawy o CIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wejściem w życie 1 stycznia 2019 r. przepisów ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193) - nie jest on zobowiązany do dokonania aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych (na mocy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2018 r. przepisu art. 9a ust. 2g ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o CIT obowiązującej do 31 grudnia 2018 r., podatnicy:

których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
- dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
- ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty),
lub
dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
- umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
- umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej dokumentacją podatkową.

W świetle art. 9a ust. 2g ustawy o CIT obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji.

Od 1 stycznia 2019 r. nastąpiła zmiana przepisów w zakresie dokumentacji cen transferowych.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Stosownie do art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;
10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;
2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;
2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Ww. przepisy wprowadziła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193).

Zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej, przepisy art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 (ustawa o CIT) - podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Powyższy przepis wskazuje, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą stosować nowe przepisy dotyczące transakcji kontrolowanych do transakcji realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. Jednocześnie wybranie nowych przepisów, jako właściwych do stosowania w odniesieniu do transakcji realizowanych po dniu 31 grudnia 2017 r., pociąga za sobą skutek w postaci zwolnienia z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż skoro wskazane transakcje są realizowane w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2017 r. (tj. w roku kalendarzowym 2018), Spółka jest uprawniona, w odniesieniu do tych zdarzeń, do zastosowania w roku podatkowym 2018 przepisów wprowadzonych ww. ustawą z dnia 23 października 2018 r. Konsekwencją zaś powyższego jest zwolnienie z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Zgodnie z przepisem przejściowym art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnik ma możliwość zastosowania przepisów ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r, do obowiązku sporządzenia dokumentacji transakcji kontrolowanych za 2018 r. Podatnik dokonując takiego wyboru jest zwolniony z obowiązku sporządzania dokumentacji na dotychczasowych zasadach.

Na Spółce nie ciąży zatem obowiązek aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych, gdyż stosując przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., transakcje opisane w stanie faktycznym wniosku nie przekraczają limitów określonych w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Podobnie uznał m.in. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.545.2018.2.AW wskazując ewentualny brak obowiązku sporządzenia dokumentacji lokalnej za 2018 r. w związku ze stosowaniem zmienionych od 2019 r. przepisów może wynikać z nieprzekroczenia limitów określonych w art. 11k ust. 2 () w brzmieniu obowiązującym od 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: updop) obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatnicy:

których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
lub
dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej dokumentacją podatkową.

Stosownie do art. 9a ust. 1a updop, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

W świetle art. 9a ust. 2g updop obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h.

Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a Oddziale 3 updop.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 tej ustawy podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Stosownie do art. 11k ust. 2 updop lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

10 000 000 zł w przypadku transakcji towarowej;
10 000 000 zł w przypadku transakcji finansowej;
2 000 000 zł w przypadku transakcji usługowej;
2 000 000 zł w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Zgodnie z art. 11l ust. 1 updop, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada:

wartości kapitału - w przypadku pożyczki i kredytu;
wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;
sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;
wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;
wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

W myśl art. 11k ust. 3 updop, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
strony kosztowej i przychodowej.

W myśl art. 11n updop, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:

zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:
1. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
2. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
3. nie poniósł straty podatkowej;
objętych decyzją w sprawie porozumienia, o której mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej, w okresie, którego dotyczy ta decyzja;
których wartość w całości trwale nie stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu, z wyłączeniem transakcji finansowych, transakcji kapitałowych oraz transakcji dotyczących inwestycji, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową;
w przypadku gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami;
w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215 oraz z 2019 r. poz. 53);
realizowanych między grupą producentów rolnych wpisaną do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
1. na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy,
2. przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
realizowanych między wstępnie uznaną grupą producentów owoców i warzyw lub uznaną organizacją producentów owoców i warzyw, działających na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131 i 1633), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
1. na rzecz takiej grupy lub organizacji produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy lub organizacji,
2. przez taką grupę lub organizację na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
polegających na przypisaniu dochodu do zagranicznego zakładu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, jeżeli przepisy właściwych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, przewidują, że dochody te mogą być opodatkowane tylko w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193) przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Zauważyć również należy, że w przedmiocie dokumentacji cen transferowych wydana została interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 28 marca 2018 r. nr DCT.8201.6.2018, w której wskazano, że w przypadku transakcji lub innych zdarzeń kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym, nawet gdyby w wyniku przeglądu dokumentacji podatkowej stwierdzono, że nie nastąpiła żadna istotna zmiana, podatnik nadal jest obowiązany do dokonania aktualizacji dokumentacji podatkowej nie rzadziej niż raz na rok podatkowy. Wynika to m.in. z użycia spójnika i w wyrażeniu przeglądowi i aktualizacji w art. 9a ust. 2g updop. Efektem takiej aktualizacji będzie zatem dokumentacja podatkowa sporządzona za dany rok podatkowy, uwzględniająca m.in. aktualne dane finansowe dotyczące zarówno transakcji lub innych zdarzeń, jak i podatnika.

Z interpretacji ogólnej wynika również, że zgodnie z art. 9a ust. 2g updop dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h. Podano tu za przykład transakcje finansowe (np. pożyczki, kredyty, emisja obligacji, gwarancje, poręczenia), które co do zasady są transakcjami kontynuowanymi w kolejnych latach podatkowych, a zatem nie ulega wątpliwości, że w takim przypadku dokumentacja podatkowa sporządzona dla takich transakcji w roku podatkowym ich rozpoczęcia, powinna podlegać okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy. Zatem w przypadku gdy w trakcie realizacji transakcji dojdzie np. do przedłużenia terminu spłaty kapitału lub odsetek, lub udzielenia kolejnej transzy pożyczki lub kredytu, lub zmiany wysokości oprocentowania, lub zmiany jakichkolwiek innych istotnych parametrów transakcji lub informacji wymienionych w art. 25a ust. 2b-2d updof lub art. 9a ust. 2b-2d updop, podatnik jest obowiązany do uwzględnienia informacji o tych zmianach w zaktualizowanej dokumentacji podatkowej. Powyższe odnosi się zarówno do transakcji, jak i do innych zdarzeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 updop, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Na przestrzeni ostatnich lat (m.in. w 2017 r. i 2018 r.), Wnioskodawca dokonywał transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 updop. Z uwagi na fakt, że wartość transakcji przekraczała progi transakcyjne wskazane przez ustawodawcę w ustawie o CIT (w brzmieniu obowiązującym w 2017 i 2018 r.), Spółka sporządziła dokumentacje podatkowe dla przedmiotowych transakcji. W związku z faktem, że ww. zdarzenia mają charakter transakcji kontynuowanych w kolejnych latach podatkowych, Spółka w 2018 r. dokonała aktualizacji sporządzonych dokumentacji podatkowych w terminie do dnia złożenia zeznania podatkowego za 2017 r. (zgodnie z istniejącym wtedy przepisem art. 9a ust. 2g ustawy o CIT). Opisane wyżej transakcje nie przekraczają progów, o których mowa w obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. przepisie art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się zatem w pierwszej kolejności do obowiązków dokumentacyjnych związanych z transakcjami kontynuowanymi w kolejnych latach podatkowych, zauważyć należy, że biorąc pod uwagę obowiązujące do 31 grudnia 2018 r. przepisy prawa podatkowego wskazane przez Wnioskodawcę transakcje mają charakter transakcji kontynuowanych w kolejnych latach podatkowych, Spółka co do zasady zobowiązana była do dokonania aktualizacji sporządzonych dokumentacji podatkowych na podstawie (art. 9a ust. 2g updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.).

Jak jednoznacznie wynika z opisu stanu faktycznego sprawy wartość transakcji kontrolowanych, nie przekroczyła limitów, o których mowa w art. 11k ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc zatem wyżej cytowane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo dokonania wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. Konsekwencją zaś powyższego jest zwolnienie z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. Tym samym, na Spółce nie ciąży obowiązek aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie bowiem z cyt. wyżej art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnik ma możliwość zastosowania przepisów art. 11a i art. 11k-11r updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., do obowiązku sporządzenia dokumentacji transakcji kontrolowanych za 2018 r. Podatnik dokonując takiego wyboru jest zwolniony z obowiązku sporządzania dokumentacji na dotychczasowych zasadach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż na Spółce nie ciąży obowiązek aktualizacji posiadanych dokumentacji podatkowych, gdyż stosując przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., transakcje opisane w stanie faktycznym wniosku nie przekraczają limitów określonych w art. 11k ust. 2 updop uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. (14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie