Temat interpretacji

Czy po połączeniu Spółka będzie uprawniona do korzystania z Zezwolenia Spółki przejmowanej na prowadzenie działalności na terenie SSE, a tym samym do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, dla dochodów z całej działalności gospodarczej objętej zakresem przejętego Zezwolenia?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym 16 i 17 października 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy po połączeniu Spółka będzie uprawniona do korzystania z Zezwolenia Spółki przejmowanej na prowadzenie działalności na terenie SSE, a tym samym do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla dochodów z całej działalności gospodarczej objętej zakresem przejętego Zezwolenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy po połączeniu Spółka będzie uprawniona do korzystania z Zezwolenia Spółki przejmowanej na prowadzenie działalności na terenie SSE, a tym samym do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla dochodów z całej działalności gospodarczej objętej zakresem przejętego Zezwolenia. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 października 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.356.2018.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 i 17 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) prowadzi działalność na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) obręb Y. Podstawową działalnością jednostki jest produkcja różnego asortymentu urządzeń chłodniczych i mroźniczych służących krótkotrwałemu przechowywaniu i eksponowaniu, czyli wystawianiu przechowywanego towaru do sprzedaży zarówno w sklepach wielkopowierzchniowych, punktach sprzedaży detalicznej sieci sklepowych, cukierniach, piekarniach, sklepach zlokalizowanych i innych obiektach. Całość produkcji odbywa się na terenie SSE w nowoczesnych halach produkcyjnych z wykorzystaniem bardzo nowoczesnych linii technologicznych. Spółka dostarcza na rynek krajowy, a przede wszystkim na rynek międzynarodowy nowoczesne, energooszczędne i ekologiczne rozwiązania dotyczące urządzeń rynku chłodniczego, np. lady chłodnicze, witryny, regały chłodnicze, wyspy mroźnicze, itp. Spółka posiada dwa ważne zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE z lutego 2010 r. oraz z czerwca 2013 r. Spółka posiada 85 % udziałów w Spółce A z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka A, Spółka przejmowana), która w marcu 2018 r. zakończyła budowę nowoczesnej hali produkcyjnej z zapleczem administracyjnym i specjalistycznym wyposażeniem produkcyjnym na terenie SSE w Z (dalej: obręb Z). Spółka córka posiada jedno ważne zezwolenie z czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności w SSE (dalej: Zezwolenie). Obie spółki są polskimi rezydentami podatkowymi. Na dzień 31 lipca 2018 r. zarówno Spółka, jak i Spółka A poniosły określone w zezwoleniach nakłady inwestycyjne uprawniające do zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT).

Spółka, pomimo iż posiada dwa ważne zezwolenia to obecnie korzysta z ostatniego zezwolenia z czerwca 2013 r., ponieważ wykorzystała w pełni do końca 2016 r. ulgi podatkowe wynikające z zezwolenia z lutego 2010 r. W rozliczeniu podatku dochodowego za 2018 r. zostanie wyczerpana ulga wynikająca z zezwolenia z czerwca 2013 r.

W chwili obecnej zarząd i udziałowcy rozważają połączenie Spółki (Spółka przejmująca) i Spółki A (Spółka przejmowana). Rozważane jest połączenie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 oraz art. 494 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.; dalej: KSH), przez przeniesienie na Spółkę całego majątku Spółki przejmowanej.

Dodatkowo planowane jest przez Spółkę kupno 15% udziałów od pozostałych wspólników Spółki przejmowanej i na dzień przejęcia Spółka będzie posiadała 100% udziałów w Spółce przejmowanej.

Spółka przejmowana prowadzi w głównym zakresie taką samą działalność co Spółka przejmująca. W granicach Zezwolenia Spółka przejmowana korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako że nakłady inwestycje oraz pozostałe warunki określone w Zezwoleniu z czerwca 2014 r. zostały spełnione.

Ponadto, zarówno Spółka, jak i Spółka przejmowana funkcjonują i prowadzą działalność gospodarczą na terenie tej samej SSE - obręb Y i obręb Z.

Połączenie Spółki i Spółki przejmowanej przeprowadzone zostanie w celu integracji działalności gospodarczej, ograniczenia kosztów i usprawnienia procesów zarządzania. Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt, że Spółka i Spółka przejmowana prowadzą zbliżoną działalność gospodarczą, przejęcie Spółki przejmowanej (spółki córki) przez Spółkę (spółkę matkę) jest najbardziej naturalnym kierunkiem połączenia działalności obu podmiotów (przejęcie podmiotu zależnego przez Spółkę).

Planowane połączenie będzie również realizowane z przyczyn ekonomicznych celem wzrostu efektywności funkcjonowania Spółki, co powinno przekładać się na redukcję kosztów funkcjonowania. W ocenie Spółki przejmującej, okoliczności te uzasadniają pogląd, iż połączenie nastąpi z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego celem nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Połączenie Spółki ze Spółką przejmowaną planowane jest tzw. metodą łączenia udziałów, w związku z czym Spółka przejmowana w ramach połączenia, na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 395 z późn. zm.), nie będzie miała obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych.

W wyniku planowanej inkorporacji przez przejęcie Spółka wstąpi w prawa i obowiązki Spółki przejmowanej (w tym prawa i obowiązki wynikające z Zezwolenia z czerwca 2014 r.). Po planowanym połączeniu Spółka zamierza prowadzić również działalność na terenie SSE jako następca prawny Spółki przejmowanej, na podstawie własnych dwóch ważnych zezwoleń z lutego 2010 r. i czerwca 2013 r. oraz Zezwolenia z czerwca 2014 r. przysługującego obecnie Spółce przejmowanej. Przejęcie nie będzie skutkowało naruszeniem przez Spółkę przejmowaną ustanowionego warunku kontynuacji działalności i utrzymania inwestycji przez okres co najmniej 5 lat od ich zakończenia.

Po połączeniu Spółka, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zamierza kwalifikować dochody z całej działalności gospodarczej, spełniającej warunki określone w Zezwoleniu jako zwolnione z opodatkowania CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po połączeniu Spółka będzie uprawniona do korzystania z Zezwolenia Spółki przejmowanej na prowadzenie działalności na terenie SSE, a tym samym do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, dla dochodów z całej działalności gospodarczej objętej zakresem przejętego Zezwolenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasadniczo, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 KSH, przeniesienie majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą następuje w zamian za wydanie udziałów spółki przejmującej wspólnikom spółki przejmowanej, niemniej jednak ze względu na to, że w momencie przejęcia Spółka będzie jedynym wspólnikiem Spółki przejmowanej, w następstwie przejęcia nie zostaną wydane żadne udziały. W związku z planowanym połączeniem Spółce jako wspólnikowi Spółki przejmowanej nie zostaną wypłacone żadne dopłaty w gotówce. Konsekwencją dokonanego połączenia spółek będzie tzw. sukcesja generalna, tj. przejęcie przez Spółkę (jako Spółkę przejmującą) wszelkich praw i obowiązków Spółki przejmowanej. W wyniku połączenia przestanie istnieć Spółka przejmowana, a jej cały majątek - na zasadach sukcesji generalnej - zostanie przeniesiony na Spółkę.

Według art. 494 § 2 KSH, na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Rozstrzygając kwestię przejścia Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE na Spółkę przejmującą należy zatem wziąć pod uwagę art. 494 § 1 i § 2 KSH, zgodnie z którym Spółka wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki.

W wyniku powyższego na gruncie KSH, Zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE przysługujące Spółce przejmowanej w wyniku przejęcia przejdzie na Spółkę przejmującą.

W zakresie praw i obowiązków wynikających z Zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE można wyróżnić zwolnienie z opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu prowadzenia działalności na terytorium SSE.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik posiada zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, będą wolne od podatku.

Art. 17 ust. 4 ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania CIT jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Wówczas dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE będą wolne od opodatkowania CIT.

Sukcesja Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE na podstawie KSH nie podlega również ograniczeniom przewidzianym w przepisach szczególnych, w szczególności w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.; dalej: uSSE). Zgodnie z przepisem art. 12 uSSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym. Z kolei zgodnie z art. 16 uSSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z tą ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa podmiot oraz przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jej prowadzenia na terenie strefy.

Art. 19 ust. 3 uSSE stanowi, że zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Powyższe przypadki utraty/cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowią katalog zamknięty, tj. tylko enumeratywnie wymienione przypadki mogą stanowić podstawę cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. A zatem przejęcie Spółki przejmowanej, w wyniku którego Spółka nabędzie cały majątek oraz prawa i obowiązki Spółki przejmowanej, będzie również skutkowało przejęciem praw i obowiązków wynikających z Zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Z kolei na podstawie art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Ustawa o CIT nie zawiera szczególnych rozwiązań w zakresie sukcesji prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w związku z tym, w ocenie Spółki, należy odwołać się do ogólnych przepisów o sukcesji podatkowej przewidzianych w Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym, norma z art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej konstytuuje zasadę ciągłości praw i zobowiązań podatkowych w przypadku łączenia się spółek, a jej zakres obejmuje, w ocenie Spółki, również zwolnienie podatkowe wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka przejmująca jest 85% udziałowcem Spółki przejmowanej (Spółka przejmująca po zmianach będzie 100% udziałowcem ) oraz obie prowadzą działalność na terenie SSE (obręb Y i obręb Z) korzystając ze zwolnienia z podatku CIT na podstawie przyznanego każdej spółce zezwolenia. Spółka rozważa połączenie ze Spółką przejmowaną w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 KSH. Po planowanym połączeniu Spółka prowadzić będzie działalność na terenie SSE, w tym na podstawie Zezwolenia przysługującego obecnie Spółce przejmowanej. Należy dodać, że przejęcie w żadnym wypadku nie będzie skutkowało naruszeniem przez Spółkę ustanowionego warunku kontynuacji działalności i utrzymania inwestycji przez okres co najmniej 5 lat od ich zakończenia.

Na gruncie ww. przepisów Ordynacji podatkowej należy zatem stwierdzić, że w związku z sukcesją podatkową w następstwie zamierzonego połączenia Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w zakresie, w którym prowadzić będzie działalność gospodarczą ma terenie SSE na podstawie przejętego Zezwolenia. Zakres zwolnienia podatkowego będzie dotyczył rodzajów działalności wymienionych w zwolnieniu wydanym Spółce przejmowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.; dalej: KSH), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Rozstrzygając kwestię przejścia zwolnienia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej ze spółki przejmowanej na spółkę przejmującą należy wziąć pod uwagę fakt, że zgodnie z art. 494 § 1 i § 2 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Do sukcesji prawnej na gruncie przepisów podatkowych odnoszą się natomiast poniższe przepisy.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Z kolei na podstawie art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Analiza następstwa prawnego wymaga kompleksowej wykładni przepisów zaliczanych do szczegółowego prawa podatkowego, zaś przepisy Ordynacji podatkowej należy stosować jedynie w tym zakresie, w jakim brak jest uregulowań w szczegółowym prawie podatkowym. Zatem, jedynie w przypadku, gdy ustawy szczegółowe wyraźnie odnoszą się do następstwa prawnego w prawie podatkowym, zakres tego następstwa kształtowany jest przez unormowania takich ustaw.

Zatem w wyniku łączenia się spółek, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH, na spółkę przejmującą przechodzi nie tylko majątek spółki przejmowanej, lecz drogą sukcesji uniwersalnej przechodzą na nią wszystkie prawa i obowiązki, jakie spółka ta posiadała na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego.

Ponadto, proces łączenia się spółek przez przejęcie związany jest z sukcesją podatkową. Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.; dalej: uSSE).

Na mocy art. 12 ust. 1 uSSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 uSSE).

Przepisy wprowadzające zwolnienie z opodatkowania, będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, muszą być interpretowane zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Mając na względzie powyższą zasadę należy stwierdzić, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 uSSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z kolei art. 17 ust. 5 ustawy o CIT przewiduje utratę prawa do zwolnienia ww. dochodów w przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tego artykułu.

Zwolnienie od podatku dochodowego stanowi pomoc publiczną udzielaną podatnikom działającym w specjalnych strefach ekonomicznych i przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji.

Art. 19 ust. 3 uSSE stanowi natomiast, że zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub,
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Powyższe przypadki utraty/cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowią katalog zamknięty, tj. tylko enumeratywnie wymienione przypadki mogą stanowić podstawę cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, a w efekcie utraty zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla dochodów strefowych. Przytoczone przepisy nie wskazują połączenia spółek kapitałowych (i związanej z nim sukcesji prawno-podatkowej) jako podstawy do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. W rezultacie, w przypadku sukcesji generalnej zezwolenie nadal obowiązuje, a sukcesorem praw i obowiązków wynikających z zezwolenia staje się podmiot przejmujący.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca po połączeniu będzie uprawniony do korzystania z Zezwolenia Spółki przejmowanej na prowadzenie działalności na terenie SSE, a tym samym do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, dla dochodów z całej działalności gospodarczej objętej zakresem przejętego Zezwolenia.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Ponadto należy dodać, że Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania podatkowego, w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej