UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• opisana w pkt 1 stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju prowadzona w 2018 r., spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 uCIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT,
• odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością), wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej a częściowo także przy wykonywaniu innej działalności stanowią w całości koszty kwalifikowane.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 26 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.72.2019.1.MBD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 2 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, działający pod firmą X Sp. z o.o. jest globalną firmą, będącą liderem w branży Automotive w Polsce. Firma została założona w 1989 r. Wnioskodawca jest producentem i eksporterem wysokiej jakości części gumowo-metalowych oraz gumowych do zespołów jezdnych, modułów uszczelniających i tłumiących drgania dla producentów samochodów oraz ich poddostawców na całym świecie.

Celem firmy jest szybkie i profesjonalne reagowanie na nowe trendy w przemyśle motoryzacyjnym. Firma stawia sobie wymóg wprowadzania innowacyjnych pomysłów do produkcji seryjnej przy pomocy własnych kompetencji, know-how i najnowocześniejszej technologii. Wnioskodawca jest w czołówce innowatorów w znaczących obszarach prac rozwojowych w przemyśle motoryzacyjnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju.

Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b uCIT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej.

I. Działalność R+R

Odpowiadając na rozwój technologii Wnioskodawca nieustannie poszerza możliwości w zakresie opracowywania nowych bądź zmienionych produktów, procesów wewnętrznych oraz inwestuje w nowoczesny park produkcyjny. Stale też ulepsza i doskonali standardy pracy.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace w zakresie badań i rozwoju, dotyczące możliwości zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych lub technologicznych w celu zmiany już istniejących produktów lub wprowadzenia nowych produktów. Poniżej wskazano przykłady projektów badawczo-rozwojowych opracowywane przez Wnioskodawcę (inne podobne projekty są wciąż tworzone ponieważ działalność badawczo-rozwojowa jest realizowana w sposób nieprzerwany):

• Transfer form (wykonanie prototypów w VAP) - wykonanie partii przedseryjnej, dla nowych lub obecnych artykułów, których wynikiem końcowym jest redukcja czasu wytwarzania lub usprawnienie technologii. Jest to nowy artykuł i pierwsza forma do jego produkcji. Pierwsza produkcja służy do sprawdzenia, czy Wnioskodawca ma możliwość produkować zgodnie z wymogami przedłożonymi przez klienta. Do walidowania możliwości produkcyjnych konieczne jest przeprowadzenie produkcji trwającej co najmniej kilka zmian;
• Transfer form - Wnioskodawca w wyniku przeprowadzenia projektu otrzymuje nowe narzędzie. W pierwszej kolejności sprawdzana jest zgodność wytworzonego narzędzia z rysunkiem (otrzymanym od klienta), później następuje walidacja możliwości produkcyjnych z wykorzystaniem nowego narzędzia. Często jest jednak tak, że w wyniku prac nad narzędziem (ciągłych testów oraz usprawnień), kolejne wytworzone narzędzie otrzymuje się ze zmodyfikowanymi parametrami (zostają zmodyfikowane), np. krótszym czasem grzania, a w konsekwencji - krótszym czasem cyklu produkcyjnego (zoptymalizowane);
• Update maszynowe - Nowe kroki (dla monitorowania pryskania cyklicznego form) zostały specjalnie opracowane w celu poprawy procesu. Krok ten - wymusza wykonanie czynności, która wcześniej nie do końca mogła być przestrzegana;
• Modyfikacja automatów PL7 (skrócenie cyklu produkcyjnego) - w wyniku przeprowadzenia projektu nastąpiło zwiększenie wydajności automatu poprzez skrócenie czasu cyklu produkcyjnego maszyny, a w konsekwencji usprawnienie procesu produkcji. W projekcie wykorzystano nową wiedzę pracownika, co umożliwiło opracowanie nowego zmodyfikowanego rozwiązania;
• System termowizyjny w formach wtryskowych (kontrola temperatury komponentów) - projekt dotyczący monitorowania temperatury podgrzanych wcześniej prefabrykatów przed procesem wulkanizacji (element procesu produkcji). W wyniku przeprowadzenia projektu wprowadzono do tego etapu produkcji nową, wcześniej niewykorzystaną wiedzę (nabytą w formie dokumentacji i twórczo dostosowaną do specyficznych wymagań Wnioskodawcy), przeprowadzono odpowiednie testy weryfikujące poprawność opracowanego rozwiązania. W wyniku projektu stworzono zatem nowy proces na skalę przedsiębiorstwa;
• Projekt Rolmopsy (próby technologii prowadzone w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy). Przeprowadzenie projektu pozwoliło na wprowadzenie nowego, wcześniej nieprodukowanego wyrobu, który stanowi półfabrykat do wytworzenia standardowego wyrobu. Wynikiem jest opracowanie nowego, wcześniej nieprodukowanego wyrobu (półfabrykatu) i wdrożenie go do produkcji;
• Projekt lepszego zużycia granulatu plastiku (mielenie) - rozwój procesu wykorzystania re-granulatu poprzez zastosowanie profesjonalnych dozowników do wtrysków o większej gramaturze. Zastosowanie nowych, nabytych urządzeń pozwoli na profesjonalny nadzór nad ilością re-granulatu dodawanego do wtrysku, co jest wymagane w przetwórstwie w branży automotive. Zastosowanie dozownika z dużą dokładnością, działającego automatycznie, pozwala na podawanie zaprogramowanej ilości re-granulatu oraz mieszanie go z granulatem oryginalnym. Po przeprowadzeniu testów funkcjonowania procesu (przeprowadzono cały etap walidacji) oraz ustawieniu przez operatora, dozownik nie wymaga dodatkowej obsługi, dzięki czemu nie wzrastają nakłady pracy ludzkiej w trakcie produkcji z wykorzystaniem dozownika. Jest to nowość na skalę przedsiębiorstwa;
• Pomiar twardości Kernów - wykorzystanie nowej nabytej wiedzy w celu poprawy wydajności produkcji, ograniczenia odpadu. Nastąpiło wprowadzenie do procesu produkcji badań kontrolnych za pomocą prądów wirowych w celu potwierdzenia twardości aluminiowych rdzeni, co wpłynęło na optymalizację produkcji;
• Laserowe czyszczenie form - nowość na skalę przedsiębiorstwa polegająca na wykorzystaniu technologii lasera do skrócenia czasu czyszczenia i zwiększenia efektywności formy. W wyniku przeprowadzenia projektu opracowano zatem zmodyfikowany proces produkcji;
• Nowe tworzywo dla trzpieni wyciskaczy - nowość na skalę przedsiębiorstwa. Z tyłu maszyny znajdują się wyciskacze, które wybijają części z formy. Wcześniej były one wykonane z aluminium i często zdarzało się, że w momencie powodowały uszkodzenia sztuk wyrobu. Po przeanalizowaniu problemu podjęło decyzję o powlekaniu wyciskaczy materiałem, który nie powoduje uszkodzenia rdzeni. Ulepszone zostało zatem narzędzie wykorzystywane do produkcji. Powstała też nowa dokumentacja (rysunki dla trzpienia). Wynikiem przeprowadzenia projektu jest usprawnienie procesu produkcji.

Opracowanie i wdrożenie opisywanych rozwiązań wymaga znacznego zaangażowania ze strony Wnioskodawcy. Podstawowe znaczenie w tym zakresie ma udział pracowników Wnioskodawcy w zespołach projektowych, posiadających odpowiednią wiedzę i doświadczenie, pozwalające na opracowanie nowych lub zmienionych rozwiązań.

Wnioskodawca prowadzi zatem działania w celu wprowadzania nowych pod względem technicznym oraz technologicznym produktów i procesów produkcji, znacznego ulepszania dotychczasowych produktów, produkowanych standardowo oraz znacznego ulepszania procesów produkcji, co przekłada się na lepszą jakość produkowanego wyrobu lub usprawnienie procesu produkcji.

Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowane cele. Projekty mają jasno określony harmonogram działań i do każdego z nich przypisane są odpowiednie zasoby osobowe (zespoły projektowe). Do każdego projektu opracowano dokument zawierający szczegółowy opis przebiegu projektu. Jeżeli zachodzi taka potrzeba Wnioskodawca posiłkuje się wiedzą i sprzętem, którego nie posiada, poprzez jego wynajem lub zakup usług w postaci ekspertyz, analiz, szkoleń, certyfikacji, walidacji itp. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu prowadzenia wstępnych prac koncepcyjnych i trwają do momentu walidacji produktu lub procesu poprzez odpowiednie testy i prace pilotażowe (np. testy prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu określenia jakości produktu lub procesu), które ujawniają wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych. Z przeprowadzonych projektów sporządzane są raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę z prowadzonego projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.

Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Spółkę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej, dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia.

II. Sprzedaż prototypu

Wnioskodawca wytwarza prototypy oraz serie pilotażowe dla nowych oraz zmienionych produktów powstałych w wyniku działalności badawczo-rozwojowej. Na prototypach tych dokonywane są badania i testy, które pozwalają przeprowadzić proces walidacji. Nie zawsze walidacja tego typu powoduje zniszczenie danego produktu. Jeżeli po walidowaniu produkt spełnia wszelkie wymogi odpowiednich norm (standardy), może on zostać sprzedany odbiorcy. Bez dokonania walidacji z wykorzystaniem prototypu lub serii pilotażowej niemożliwe byłoby zweryfikowanie, czy produkt spełnia założenia projektu i tym samym ukończenie projektu badawczo-rozwojowego.

III. Amortyzacja ŚT i WNiP narzędzi pracy pracowników wykonujących działalność B+R

Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej środki trwałe (ŚT) oraz wartości niematerialne i prawne (WNIP), od których dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Są to różnego rodzaju narzędzia pracy osób wykonujących czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w tym np. komputery. W przypadku ŚT oraz WNIP o wartości poniżej 10 000 zł, Wnioskodawca w niektórych przypadkach także dokonuje odpisów amortyzacyjnych, pomimo braku takiego obowiązku w świetle art. 16d ust. 1 uCIT. Wskazane powyżej ŚT oraz WNIP są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, ale częściowo także do innej działalności, nieuznawanej za działalność badawczo-rozwojową.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy opisana w pkt 1 stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju prowadzona w 2018 r., spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.; dalej: uCIT), która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością), wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej a częściowo także przy wykonywaniu innej działalności stanowią w całości koszty kwalifikowane? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wykonywane przez Wnioskodawcę działania opisane w stanie faktycznym stanowią działalność badawczo-rozwojową, a konkretnie prace rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 28 uCIT, a od 1 października 2018 r. także w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668).

Zgodnie z art. 4a pkt 26 uCIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność rozwojowa definiowana była w art. 4a pkt 28 uCIT, jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Od 1 października 2018 r. definicje te uległy zmianie i obecnie prace rozwojowe definiowane są w art. 4a pkt 28 uCIT, w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Definicja ta zawiera w zasadzie zmiany redakcyjne w stosunku do definicji poprzednio obowiązującej oraz doprecyzowanie, że obejmuje ona także prace w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. W ocenie Wnioskodawcy, zmiany te nie mają wpływu na zmianę zakresu przedmiotowego prac rozwojowych. Pominięcie w nowej definicji wyliczenia zamieszczonego dotychczas w definicji prac rozwojowych nie zawęża tej definicji a stanowi jedynie uproszczenie dotychczasowego przepisu.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on prace rozwojowe, których celem jest wprowadzenie na rynek nowych lub zmienionych produktów oraz procesów wytwórczych.

Wnioskodawca każdorazowo w jasny sposób zdefiniował cel prowadzonych prac, które uznaje za prace rozwojowe. W każdym przypadku opracowano dokument zawierający szczegółowy opis przebiegu projektu. Stworzono harmonogram prac oraz powołano zespoły projektowe odpowiedzialne za realizację poszczególnych zadań. Prace te prowadzone są zatem w sposób systematyczny i zorganizowany - według przyjętego planu.

Działalność Wnioskodawcy stanowi w jego ocenie nabywanie, wykorzystywanie i łączenie istniejącej wiedzy i umiejętności, by doprowadzić do ulepszania istniejących oraz powstawania nowych produktów, procesów wewnętrznych, których przykłady opisane zostały w stanie faktycznym. Ponadto, ulepszanie istniejących produktów, nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, co wynika z celów, jakie stawia przed sobą Wnioskodawca, jak również ze specyfiki branży w jakiej operuje. Nie są to zmiany w produktach lub procesach mające charakter typowy, szablonowy, które można by uznać za prace rutynowe lub okresowe, jakie występują w bieżącej działalności produkcyjnej, lecz wymagają one przeprowadzenia całego projektu badawczo-rozwojowego oraz charakteryzują się wykorzystaniem pomysłów nieszablonowych, gdyż ich celem jest stworzenie nowych rozwiązań, konkurencyjnych na rynku. Tym samym działalność Wnioskodawcy należałoby zaklasyfikować jako prace rozwojowe. Wynikiem pomyślnie przeprowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawcy jest nowy lub ulepszony produkt, proces. Ponadto, prace te są prowadzone systematycznie, ze zdefiniowanymi celami projektów, określonymi budżetami oraz regularnym, systemowym ich prowadzeniem. Wykorzystywanie prac rozwojowych do tworzenia nowych i ulepszonych produktów poprzez innowacyjne łączenie dostępnej wiedzy i umiejętności ma na celu zarówno zwiększenie konkurencyjności Wnioskodawcy, jak również stworzenie nowej wiedzy i nowych zastosowań istniejącej wiedzy, co jest wykorzystywane w dalszych pracach rozwojowych Wnioskodawcy, do tworzenia coraz to nowszych, bardziej innowacyjnych produktów, procesów.

Wnioskodawca prowadzi zatem działalność twórczą w zakresie realizowanych projektów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera definicji legalnej zwrotu działalność twórcza. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe): działalność: 1. zespół działań podejmowanych w jakimś celu 2. funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś. Semantyczna interpretacja wyrazu twórczość prowadzi zaś do wniosku, że może on wyrażać zarówno proces tworzenia, jak też jego wyniki, zgodnie bowiem z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe): twórczy 1. mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia 2. dotyczący twórców. Na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wskazuje się, że działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (za Poźniak-Niedzielska, Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, pod redakcją prof. dr hab. Janusza Barty, wyd. 3, Warszawa 2013, str. 9). Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie realizowane w jego przedsiębiorstwie projekty badawczo-rozwojowe są projektami twórczymi, ponieważ w ich wyniku z założenia powinna powstać nowa dokumentacja technologiczna, procesowa, techniczna i inna, niezbędna do wytworzenia nowego lub zmienionego wyrobu albo do zastosowania nowego lub zmienionego procesu, które charakteryzują się nowymi cechami.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uznaje, że opisana w stanie faktycznym działalność w zakresie badań i rozwoju stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 uCIT, a konkretnie prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 uCIT, a od 1 października 2018 r. określone w art. 4a pkt 28 uCIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stanowisko Wnioskodawcy jest też zgodne z interpretacjami indywidualnymi wydanymi w podobnych stanach faktycznych:

1. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 28 marca 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.52.2017.1.DK,
2. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 25 maja 2017 r., znak: 1462-IPPB1.4511.93.2017.2.ES,
3. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 23 marca 2017 r., znak: 0461-ITPB.4510.687.2016.2.PS,
4. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 5 kwietnia 2017 r., znak: 1462-IPPB5.4510.82.2017.1.MR,
5. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 27 marca 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1041.2016.2.APO,
6. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 24 marca 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.686.2016.2016.2.DK,
7. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 3 lutego 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.610.2016.2.DK,
8. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 13 kwietnia 2017 r., znak: 3063-ILPB2.4510.15.2017.1.AO,
9. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 27 grudnia 2016 r., znak: 1462-IPPB5.4510.938.2016 3.MR,
10. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 9 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-2.4510.1121.2016.1.MS,
11. interpretacja indywidualna wydarta przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 2 grudnia 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.522.2016.2.PS,
12. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 25 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-2.4510.934.2016.3.KP,
13. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 20 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-2.4510.898.2016.3.KP,
14. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 22 grudnia 3016 r., znak: 0461-ITPB3.4510.587.2016.2.PS.
    
    

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 3 uCIT, można zaliczyć w całości odpisy amortyzacyjne dokonywane w 2018 r. od środków trwałych (ŚT) oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNIP), które są wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, nawet w przypadku, gdy są wykorzystywane także do innych czynności, niezwiązanych z działalnością badawczo-rozwojową. Należy bowiem wskazać, że w art. 18d ust. 3 uCIT, nie zastrzeżono, że ŚT i WNIP muszą być wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej, aby odpisy amortyzacyjne od nich stanowiły koszty kwalifikowane, tak jak to ma miejsce w art. 18d ust. 2 pkt 4 i 4a uCIT. Ustawodawca zatem, w przypadkach, gdzie wymagane jest, aby sprzęt był wykorzystywany wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej, wyraźnie to zastrzegł. Podobnie w przypadkach, gdzie koszty uzyskania przychodu można zaliczyć tylko częściowo, proporcjonalnie wprost na to wskazano (np. art. 18d ust. 2 pkt 1 i la oraz art. 18d ust. 2a uCIT). Wobec tego, w związku z brakiem zastrzeżenia, że ŚT lub WNIP miałyby być wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej, aby uznać odpisy amortyzacyjne za koszty kwalifikowane, należy przyjąć, że także gdy ŚT lub WNIP są wykorzystywane częściowo w działalności niestanowiącej B+R odpisy amortyzacyjne stanowią w całości koszty kwalifikowane.

Należy również wskazać, że nie ma znaczenia, jaką wartość początkową ma ŚT lub WNIP wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku, gdy podatnik nie ujmuje od razu w kosztach uzyskania przychodu wydatków poniesionych na nabycie ŚT lub WNIP, lecz dokonuje ich amortyzacji, pomimo że nie ma takiego obowiązku w świetle z art. 16a ust. 1 uCIT, odpisy amortyzacyjne od takich ŚT lub WNIP poniesione w danym roku podatkowym stanowią koszty kwalifikowane. Zgodnie z art. 16d ust. 1 CIT, Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania leli do używania. Jest to prawo podatnika, z którego nie ma on obowiązku korzystać. Jeżeli zatem, w danym przypadku podatnik wybrał, że będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od ŚT lub WNIP o wartości do 10 000 zł, to odpisy te mieszczą się w kategorii kosztów kwalifikowanych określonej w art. 18d ust. 3 uCIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: uCIT), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 uCIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1668), od 1 października 2018 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące definicji badań naukowych i prac rozwojowych (art. 4 pkt 27 i 28 uCIT).

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju.

Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu, opisane przez Wnioskodawcę prace, w części dotyczącej Update maszynowego, laserowego czyszczenia form, projektu lepszego zużycia granulatu plastiku oraz nowego tworzywa dla trzpieni wyciskaczy, nie spełniają wystarczających przesłanek by uznać je za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 uCIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT.

Nie ulega wątpliwości, że podejmowane działania nie są badaniami naukowymi o jakich mowa w art. 4a pkt 27 uCIT. Ww. działania nie mogą również zostać uznane za prace rozwojowe, bowiem nie można stwierdzić, że prace dotyczące Update maszynowego oraz laserowego czyszczenia form służą planowaniu produkcji, projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów czy usług, wykazując się przy tym cechą innowacyjności. Pomimo, że działania polegające na wprowadzeniu projektu lepszego zużycia granulatu plastiku oraz nowego tworzywa dla trzpieni wyciskaczy mogą usprawnić proces produkcji, to z opisu zawartego we wniosku, nie wynika aby cechował je twórczy charakter. Tym samym, działania te nie spełniają przesłanek wynikających z art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Celem podjętych działań jest bowiem usprawnienie funkcjonowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wymuszanie wykonania czynności, która wcześniej nie do końca mogła być przestrzegana oraz nowość na skalę przedsiębiorstwa polegającą na: wykorzystaniu technologii lasera do skrócenia czasu czyszczenia i zwiększenia efektywności formy, zastosowaniu profesjonalnych dozowników do wtrysków o większej gramaturze oraz powlekaniu wyciskaczy materiałem, który nie powoduje uszkodzenia rdzeni, nie przesądza jeszcze o realizacji czynności związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie podejmuje działań, które obejmowałyby badania naukowe bądź badania rozwojowe zawarte w treści art. 4a pkt 26 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że prace, w części dotyczącej Update maszynowego, laserowego czyszczenia form, projektu lepszego zużycia granulatu plastiku oraz nowego tworzywa dla trzpieni wyciskaczy, nie spełniają wystarczających przesłanek by uznać je za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 uCIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT. Natomiast, pozostałe prace Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju prowadzone w 2018 r., spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 uCIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT.

Ad. 2

W myśl art. 18d ust. 3 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 uCIT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT, Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 uCIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością), wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej a częściowo także przy wykonywaniu innej działalności stanowią w całości koszty kwalifikowane.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 uCIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 16k ust. 14 uCIT, podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 uCIT sformułowania wyłącznie, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności - co znajduje odzwierciedlenie w rozpatrywanej sprawie - to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością), wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej a częściowo także przy wykonywaniu innej działalności stanowią w całości koszty kwalifikowane.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

1. opisana w pkt 1 stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju prowadzona w 2018 r., spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 uCIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d uCIT:
   
   1. w części dotyczącej:
   • Update maszynowego,
   • laserowego czyszczenia form,
   • projektu lepszego zużycia granulatu plastiku,
   • nowego tworzywa dla trzpieni wyciskaczy
   jest nieprawidłowe,
2. w pozostałej części prac jest prawidłowe,

Odnosząc się z kolei do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym. Z uwagi na powyższe powołane interpretacje indywidualne nie są wiążące dla tut. Organu, tym bardziej, że zostały one wydane na gruncie odmiennych, niż będący przedmiotem złożonego wniosku stanów faktycznych.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej