Temat interpretacji

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca lub spółka zależna zawierająca z Wnioskodawcą transakcję kontrolowaną wykaże w jednym ze źródeł dochód, a w drugim ze źródeł stratę, transakcja taka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku, gdy Wnioskodawca lub spółka zależna zawierająca z Wnioskodawcą transakcję kontrolowaną wykaże w jednym ze źródeł dochód, a w drugim ze źródeł stratę, transakcja taka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w przypadku, gdy Wnioskodawca lub spółka zależna zawierająca z Wnioskodawcą transakcję kontrolowaną wykaże w jednym ze źródeł dochód, a w drugim ze źródeł stratę, transakcja taka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz określone spółki od niego zależne zawarły i zarejestrowały umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów ustawy o CIT (dalej: PGK). Zgodnie z tą umową Wnioskodawca, jako spółka dominująca w Grupie Kapitałowej, jest spółką reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz Ordynacji Podatkowej.

Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT. Tym samym każda ze spółek należących do PGK jest obowiązana do określania związanego z jej działalnością dochodu (straty) z poszczególnych źródeł dochodu.

W ramach Grupy Kapitałowej funkcjonują wyspecjalizowane podmioty realizujące specyficzne usługi lub dostawy na rzecz pozostałych podmiotów z Grupy Kapitałowej. Przykładowo w zakresie produkcji materiałów wybuchowych, świadczenia usług przewozu towarów i osób, świadczenia usług cateringowych, organizacji podróży służbowych. W konsekwencji, Spółka zawiera zarówno z podmiotami powiązanymi będącymi członkami PGK oraz niebędącymi członkami PGK, transakcje kontrolowane - w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

Zasadnicza część zawieranych transakcji przez Spółkę przekracza progi dokumentacyjne określone w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Wnioskodawca (jako członek PGK) jak i spółki zależne (w tym należące również do PGK) wyodrębniają dwa źródła dochodów, tj. dochód z zysków kapitałowych (o którym mowa w art. 7b ustawy o CIT) oraz dochody z innych źródeł przychodów.

W zakresie transakcji kontrolowanych będących przedmiotem wniosku Wnioskodawca jak i spółki zależne mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie korzystają ze zwolnienia o którym mowa w art. 6 ustawy o CIT oraz ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca lub spółka zależna zawierająca z Wnioskodawcą transakcję kontrolowaną wykaże w jednym ze źródeł dochód, a w drugim ze źródeł stratę, transakcja taka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT?

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli w wyniku określenia ogólnego dochodu za dany rok podatkowy zostanie określony dochód do opodatkowania przez obie strony transakcji kontrolowanej (w tym również przez podmiot wchodzący w skład PGK), w takiej sytuacji transakcja ta będzie mogła podlegać zwolnieniu z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT.

Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy wystarczające będzie, jeżeli dana strona transakcji wykaże dochód w jednym ze źródeł dochodów, bez względu na wynik podatkowy wykazany w drugim źródle. Tym samym, możliwe będzie skorzystanie ze zwolnienia z art. 11n pkt 1 ustawy o CIT w każdej z przykładowych sytuacji:

Tabela załącznik PDF

Uzasadnienie:

W świetle art. 11k ustawy o CIT, do sporządzenia dokumentacji cen transferowych zobowiązane są podmioty powiązane zawierające transakcje kontrolowane. Przepisy w tym zakresie nie nakładają obowiązku na podatnika, w konsekwencji w przypadku podatkowych grup kapitałowych obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych nie będzie spoczywał na grupie, ale na podmiotach powiązanych należących do podatkowej grupy kapitałowej. Tym samym zakres obowiązków dokumentacyjnych, jak również zakres zwolnień z tych obowiązków powinien być rozpatrywany z perspektywy pojedynczych podmiotów powiązanych, a nie podatkowej grupy kapitałowej jako podatnika CIT.

Ustawodawca w przepisach ustawy o CIT przewidział szereg zwolnień z obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W tym zakresie, zgodnie z art. 11n pkt 1 ustawy o CIT, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych m.in. zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

• nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
• nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
• nie poniósł straty podatkowej.

Od 1 stycznia 2018 r., w wyniku zmiany art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, przychody podatników tego podatku zostały podzielone na dwa źródła przychodów: zyski kapitałowe oraz inne źródła przychodów. W stosunku do każdego ze źródeł przychody i koszty ich uzyskania są przyporządkowywane oddzielnie.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Dodatkowo art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT wskazuje, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.

Regulacje powyższe, dotyczące zasad ustalania przedmiotu opodatkowania, stosuje się odpowiednio do spółek tworzących podatkowe grupy kapitałowe, co wynika z art. 7a ustawy o CIT.

Z powyższych regulacji wynika, że od 1 stycznia 2018 r. w zakresie każdego ze źródeł przychodów podmiot sumuje wszystkie przychody i koszty zaliczane do tego źródła. Jeżeli w wyniku tych obliczeń podmiot uzyska dochód podatkowy z obu źródeł, to przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym będzie dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Jeżeli w zakresie któregokolwiek ze źródeł koszty uzyskania przychodów przekroczą sumę przychodów, to różnica będąca stratą z tego źródła przychodów nie będzie pomniejszała dochodu z drugiego ze źródeł, co wynika z art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT, do którego od 1 stycznia 2018 r. dodano zapis, że obliczając ogólny dochód nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów. Podstawą opodatkowania (ogólnym dochodem) będzie w takim przypadku dochód ze źródła generującego dodatni wynik podatkowy.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, transakcja kontrolowana będzie podlegała zwolnieniu z art. 11n pkt 1, nawet w przypadku, gdy z jednego źródła dochodów jedna lub obie strony transakcji wykażą stratę, gdyż w takim przypadku ogólną podstawę opodatkowania będzie stanowił dochód z drugiego źródła. Innymi słowy brak będzie możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia jedynie w sytuacji, gdy co najmniej jedna strona transakcji wykaże stratę z obu źródeł dochodów.

Jednocześnie zasady wskazane powyżej winny być analogicznie stosowane w odniesieniu do spółki wchodzącej w skład PGK, która w oparciu o przychody i koszty generowane przez tą spółkę, zobowiązana jest do ustalenia jednostkowego wyniku podatkowego tj. dochodu lub straty podatkowej (przed ich opodatkowaniem na poziomie PGK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865; dalej: ustawa o CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT wynika z kolei, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Od 1 stycznia 2018 r. w ustawie o CIT przyjęto rozwiązanie polegające na rozgraniczeniu źródeł przychodów i odrębnym określaniu przez podatnika uzyskanego z tych źródeł wyniku podatkowego dochodu bądź straty. Wprowadzono jako odrębne źródło przychodów (dochodów) przychody (dochody) uzyskiwane z zysków kapitałowych. Jeżeli podatnik w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych osiągnie w roku podatkowym zarówno dochody z zysków kapitałowych, jak i dochody z pozostałej działalności, to wówczas przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym będzie łączny dochód uzyskany z obu tych źródeł. Jeżeli jednak w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z nich poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów (por. Komentarz do art. 7(b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Małecki P., Mazurkiewicz M., CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, Wolters Kluwer 2018).

Należy zatem zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o CIT, przychody podatników tego podatku zostały rozdzielone na źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z pozostałych źródeł, tzw. działalności operacyjnej.

Art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193; dalej: ustawa nowelizująca) zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Ponadto, zgodnie z art. 11t ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub
2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1

-przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
   
   1. udziałów w kapitale lub
   2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
   3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2. faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
   
   

Transakcja kontrolowana to natomiast, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Ustawą nowelizującą zostały podniesione progi dokumentacyjne, po przekroczeniu których powstaje obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W efekcie, skutkuje to znaczącym zmniejszeniem obowiązków dla większości podatników, a w szczególności dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw.

I tak, w art. 11n ustawy o CIT zostały przewidziane liczne wyłączenia dla obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych. Mianowicie, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:

1. zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:
   
   1. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
   2. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
   3. nie poniósł straty podatkowej;
2. objętych decyzją w sprawie porozumienia, o której mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej, w okresie, którego dotyczy ta decyzja;
3. których wartość w całości trwale nie stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu, z wyłączeniem transakcji finansowych, transakcji kapitałowych oraz transakcji dotyczących inwestycji, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
4. między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową;
5. w przypadku gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządy terytorialnego lub ich związkami;
6. w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986);
7. realizowanych między grupą producentów rolnych wpisaną do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
8. na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy,
9. przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
   realizowanych między wstępnie uznaną grupą producentów owoców i warzyw lub uznaną organizacją producentów owoców i warzyw, działających na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131 i 1633), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
10. na rzecz takiej grupy lub organizacji produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy lub organizacji,
11. przez taką grupę lub organizację na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
12. polegających na przypisaniu dochodu do zagranicznego zakładu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, jeżeli przepisy właściwych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, przewidują, że dochody te mogą być opodatkowane tylko w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska.
    
    

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że zasadnicza część zawieranych transakcji przez Spółkę przekracza progi dokumentacyjne określone w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT. Wnioskodawca (jako członek PGK) jak i spółki zależne (w tym należące również do PGK) wyodrębniają dwa źródła dochodów, tj. dochód z zysków kapitałowych (o którym mowa w art. 7b ustawy o CIT) oraz dochody z innych źródeł przychodów. W zakresie transakcji kontrolowanych będących przedmiotem wniosku Wnioskodawca jak i spółki zależne mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie korzystają ze zwolnienia o którym mowa w art. 6 ustawy o CIT oraz ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku, gdy Wnioskodawca lub spółka zależna zawierająca z Wnioskodawcą transakcję kontrolowaną wykaże w jednym ze źródeł dochód, a w drugim ze źródeł stratę, transakcja taka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 ustawy o CIT.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT wynika, że wolą ustawodawcy było nałożenie, z dniem 1 stycznia 2019 r., obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do transakcji kontrolowanych realizowanych przez podmiot powiązany, nie zaś podatnika w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej ma każda spółka wchodząca w skład podatkowej grupy kapitałowej, a nie podatkowa grupa kapitałowa jako podatnik.

W art. 11n pkt 1 ustawy o CIT zawierającym przesłanki do zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych ustawodawca, jako warunek konieczny wskazał m.in. brak poniesienia straty podatkowej. Oznacza to, że obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

• nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
• nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
• nie poniósł straty podatkowej.

Ustawodawca stratę zdefiniował w art. 7 ust. 2 ustawy o CIT (zdanie drugie). W myśl tego przepisu strata występuje w sytuacji przekroczenia wysokości kosztów uzyskania przychodów ponad osiągnięte przychody. Podkreślenia wymaga okoliczność, że definicja ta została zawarta w przepisie w którym określono dochód ze źródła przychodów a nie dochód będący przedmiotem opodatkowania o jakim mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Taka redakcja interpretowanych przepisów wskazuje, że Ustawodawca pojęcie straty wiąże z konkretnym źródłem przychodów. Jeżeli zatem w wyżej powołanym przepisie art. 11n pkt 1 ustawy Prawodawca posługuje się pojęciem straty to pojęcie to należy rozumieć w znaczeniu jakie nadaje mu art. 7 ust. 2 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę wykładnię literalną wyżej przywołanego przepisu, należy wskazać, że ustawodawca uzależnił zwolnienie z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych od braku ponoszenia straty podatkowej. Zatem w sytuacji, gdy z jednego źródła dochodów jedna lub obie strony transakcji wykażą stratę, będą zobowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych. Powyższego nie zmienia fakt, iż w takim przypadku ogólną podstawę opodatkowania będzie stanowił dochód z drugiego źródła.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej