Temat interpretacji

Możliwości odliczenia od dochodu przekazanej darowizny.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 listopada 2019 r. (data nadania 26 listopada 2019 r., data wpływu 26 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 18 listopada 2019 r. nr 0114- KDIP2-1.4010.434.2019.1.KS (data wysyłki 18 listopada 2019 r., data doręczenia 19 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przekazanej darowizny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przekazanej darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza przeznaczyć na rzecz Fundacji darowiznę pieniężną, która nie będzie przekraczać 10% dochodu Spółki. Od września 2018 r. Fundacja prowadzi Niepubliczną Szkołę Podstawową. Fundacja działa w obszarze zarządzania administracyjnego placówką oraz we współpracy z Pedagogami i Rodzicami uczniów dba o dobrą atmosferę i warunki rozwoju. Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. Darowizna zostanie przekazana przelewem bankowym na rachunek Fundacji. Przekazana darowizna zostanie wykorzystana na cele związane z prowadzeniem wspomnianej placówki edukacyjnej.

Pismem z dnia 26 listopada 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

1. Fundacja działa na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku 1491 ze zm.) i posiada osobowość prawną.
2. Wnioskodawca nie jest założycielem Fundacji, a przekazywane środki pieniężne nie są związane z wypełnieniem zobowiązania wynikającego z aktu założycielskiego Fundacji lub złożonego oświadczenia.
3. Darowizna nie będzie udokumentowana w postaci umowy w tym umowy notarialnej. Wnioskodawca jako potwierdzenie darowizny będzie dysponował dokumentem bankowym potwierdzającym przelew na konto Fundacji.
4. Fundacja jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (konkretnie podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 tej ustawy) i nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku.
5. Niepubliczna Szkoła Podstawowa nie jest odrębnym od Fundacji podmiotem, nie jest samodzielną stroną stosunków prawnych. Wszelkie czynności wykonywane przez Niepubliczną Szkołę Podstawową odbywają się poprzez Fundację. Szkoła nie posiada wyodrębnionego organizacyjnie zespołu osób i środków majątkowych, nie charakteryzuje się samodzielnością, nie ma zdolności do zaciągania zobowiązań, nie jest stroną umów cywilnoprawnych. Szkoła działa w ramach Fundacji, jako jeden podmiot.
6. Fundacja realizuje cele, o których mowa w art. 4 pkt 14 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, tj. cele pożytku publicznego w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania.
7. Otrzymana darowizna zostanie wykorzystana na bieżące koszty funkcjonowania Niepublicznej Szkoły Podstawowej, tj. prowadzenie szkoły, dostosowanie pomieszczeń (remont), zakup wyposażenia i materiałów dydaktycznych.
8. Wnioskodawca nie zamierza zaliczać darowizny do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przedawnionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia od dochodu planowanej darowizny po jej faktycznym przekazaniu Fundacji na cele pożytku publicznego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od dochodu przekazanej Fundacji darowizny na cele pożytku publicznego.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. przewiduje w art. 16 ust. 1 pkt 14, że nie są kosztem podatkowym darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz B. , z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Jednakże na podstawie art. 18 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnicy mają prawo do odliczenia od dochodu poniesionych, wskazanych w tym przepisie darowizn:

1. darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu.
2. darowizn przekazanych na cele kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, oraz publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Fundacja, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego prowadzi placówkę - niepubliczną szkołę podstawową przy czym kształcenie prowadzone przez taką placówkę nie ma charakteru kształcenia zawodowego.

W analizowanym zagadnieniu znajdzie zatem zastosowanie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Zgodnie ze wspomnianym przepisem obdarowany musi wykorzystać (darowizna musi zostać przekazana) na cele pożytku publicznego określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. Co istotne, ze wskazanego przepisu nie wynika, aby podmiot obdarowany musiał posiadać status organizacji pożytku publicznego jako warunek odliczenia darowizny od dochodu. Wystarczające jest bowiem wykonywanie celów pożytku publicznego przez obdarowanego i wykorzystanie otrzymanej darowizny na cele pożytku publicznego. W art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. jako cele pożytku publicznego wskazano działalność w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania. Cele są zatem zgodne z celami i faktyczną działalnością Fundacji, która ma zostać obdarowana przez Wnioskodawcę. Analizowany przepis wymaga również aby darowizna na wskazane powyżej cele była przekazana podmiotowi, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. W art. 3 ust. 2 wspomnianej ustawy wprost wskazano fundacje jako podmioty, które w rozumieniu tej ustawy mogą prowadzić działalność pożytku publicznego - spełniony jest zatem również warunek podmiotowy.

Reasumując powyższe wywody, w analizowanym stanie faktycznym, planowana darowizna zostanie przekazane fundacji, która w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. może prowadzić działalność pożytku publicznego w zakresie edukacji i wychowania i faktycznie taką działalność prowadzi. Fundacja wykorzysta otrzymaną darowiznę na cele pożytku publicznego. Co za tym idzie należy uznać, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały warunki określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., a w rezultacie Spółce przysługuje prawo do odliczenia przekazanej darowizny od dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przekazanej darowizny uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna jest umową, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.

Cechą darowizny jest jej nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie spodziewa się, nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Jeśli takie nastawienie czy też porozumienie między stronami co do ewentualnych świadczeń wzajemnych istnieje, to nie można mówić wówczas o darowiźnie.

Należy jednocześnie pamiętać, że darowizna może zawierać polecenie, które polega na tym, że darczyńca może nałożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem. Wówczas umowa nie traci charakteru darowizny. Ponadto w niektórych przypadkach możemy mieć do czynienia z umowami mieszanymi, które częściowo są umowami wzajemnymi, zaś w części są darowiznami.

Należy zauważyć, że nie każde nieodpłatne świadczenie stanowi darowiznę. Zgodnie z przepisem art. 889k.c. nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2. gdy ktoś zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Wskazać należy, że zgodnie z prawem (art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego) oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Natomiast art. 890 Kodeksu cywilnego § 2 mówi, że powyższe przepisy nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron. Wskazać tutaj należy, że darowizna własności i użytkowania wieczystego nieruchomości, oraz praw spółdzielczych zawsze musi mieć formę aktu notarialnego. Jednakże poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:

• pisemną,
• ustną,
• dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy np. prezent).

Podsumowując przekazanie darowizny w postaci środków pieniężnych na podstawie umowy darowizny lub bez takiej umowy może, ale nie musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Decydując się na zwarcie umowy pisemnej należy pamiętać o określeniu miejsca i daty jej sporządzenia, strony umowy oraz przedmiotu umowy darowizny. W umowie wskazać należy dokładnie kwotę darowizny. W umowie powinny znaleźć się także oświadczenia stron: darczyńcy o przekazaniu określonej kwoty pieniężnej na rzecz obdarowanego oraz obdarowanego o przyjęciu przedmiotu darowizny.

Gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania formy pisemnej, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej (darowizny) obdarowanemu co oznacza, że przedmiot umowy został wydany innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie poprzez przekazanie na rachunek bankowy obdarowanemu odpowiedniej sumy pieniędzy stanowiącą darowiznę.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 864 ze zm., dalej: updop) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przepis art. 7 ust. 2 updop stanowi z kolei, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powyższej regulacji wynika więc jednoznacznie, że ustalenie dochodu (podstawy opodatkowania) w danym roku podatkowym, dokonuje się poprzez wyliczenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym.

Przepis art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje zasady określania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Podstawę obliczamy odrębnie dla każdego z dwóch źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 updop, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Wobec powyższego, do dochodu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 nie wlicza się:

1. dochodów opodatkowanych ryczałtowo (art. 21 updop);
2. dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 22 updop);
3. dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej (art. 24a updop);
4. przychodów z budynków (art. 24b updop);
5. dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 24d updop);
6. dochodów z niezrealizowanych zysków (art. 24f updop).

Dochody powyższe są opodatkowane według szczególnych zasad opisanych w przytoczonych przepisach.

Wysokość odliczenia zmniejszającego dochód przed jego opodatkowaniem ustawodawca ograniczył w art. 18 ust. 1a ww. ustawy, wskazując, że łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych;
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Ponadto należy mieć na uwadze postanowienia zawarte w art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. Istotne jest zatem właściwe udokumentowanie odliczanych darowizn.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 updop wynika zatem, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

• obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688 ze zm., dalej: udppiw), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

• być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.

Wobec powyższego, aby darowizna na mocy omawianego przepisu podlegała odliczeniu od dochodu, oprócz celu darowizny, musi być spełniony warunek dotyczący podmiotu otrzymującego tę darowiznę.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona w sferze zadań publicznych określonych w ustawie przez organizacje pozarządowe, którymi są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 tej ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 3 udppiw, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;
2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;
3. spółdzielnie socjalne;
4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2018 r. poz. 1263 i 1669), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 udppiw została określona w art. 4 ust. 1 tejże ustawy. Zgodnie z tym przepisem sfera zadań publicznych obejmuje zadania w zakresie:

1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;

1a)wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1b)udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;

1. valdziałalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
2. działalności charytatywnej;
3. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;
4. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

5a)działalności na rzecz integracji cudzoziemców;

1. ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej
2. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
3. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;
4. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
5. działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
6. działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
7. działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
8. działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
9. nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;
10. działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;
11. kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
12. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;
13. ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
14. turystyki i krajoznawstwa;
15. porządku i bezpieczeństwa publicznego;
16. obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
17. upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

22a)udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;

1. ratownictwa i ochrony ludności;
2. pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;
3. upowszechniania i ochrony praw konsumentów;
4. działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;
5. pomocy Polonii i Polakom za granicą;
6. działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

29a)działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. poz. 1203, z 2017 r. poz. 60 oraz z 2018 r. poz. 138);

1. promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;
2. działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
3. przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

32a)rewitalizacji;

1. działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32a.

W związku z powyższym odliczeniu będą podlegały darowizny przekazane na ww. cele. Istotne jest, że przywołany katalog celów jest katalogiem zamkniętym.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k updop, odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonanie darowizny jest dla darczyńcy wydatkiem ponoszonym kosztem jego majątku. Z samego charakteru umowy darowizny wynika, że wydatek ponoszony przez darczyńcę z tytułu wykonania umowy darowizny nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu. Umowa darowizny jest umową bezpłatną i za jej wykonanie darczyńca nie może oczekiwać niczego w zamian.

Treść art. 18 ust. 1g updop stanowi z kolei, że podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Przepis art. 27 ust. 1 updop, wskazuje że podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na rzecz Fundacji darowiznę pieniężną, nieprzekraczającą 10% dochodu Spółki. Wnioskodawca nie jest założycielem Fundacji, a przekazywane środki pieniężne nie są związane z wypełnieniem zobowiązania wynikającego z aktu założycielskiego Fundacji lub złożonego oświadczenia.

Fundacja prowadzi niepubliczną szkołę podstawową i jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, nieprowadzącym działalności zarobkowej. Przekazana przez Wnioskodawcę darowizna zostanie wykorzystana na bieżące koszty funkcjonowania Szkoły, tj. na prowadzenie szkoły, dostosowanie pomieszczeń (remont), zakup wyposażenia i materiałów dydaktycznych. Wnioskodawca wskazał, że Fundacja realizuje cele, o których mowa w art. 4 pkt 14 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, tj. cele pożytku publicznego w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania. Szkoła nie jest odrębnym od Fundacji podmiotem, tzn. działa w ramach Fundacji, jako jeden podmiot.

Darowizna nie będzie udokumentowana w postaci umowy w tym umowy notarialnej. Zostanie przekazana przelewem bankowym na rachunek Fundacji, a jako potwierdzenie darowizny Spółka będzie dysponowała dokumentem bankowym potwierdzającym przelew na konto Fundacji.

Wnioskodawca nie zamierza zaliczać darowizny do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc przywołane przepisy prawa i wyjaśnienia organu do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać, że w związku z przekazaniem przez Wnioskodawcę darowizny na rzecz Fundacji zostaną spełnione wszystkie warunki niezbędne do uzyskania prawa do odliczenia kwoty przekazanej darowizny od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do odliczenia od dochodu planowanej darowizny po jej faktycznym przekazaniu Fundacji na cele pożytku publicznego w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej