uprawnienie do wyboru, w pierwszym roku podatkowym działalności podatkowej grupy kapitałowej, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodo... - Interpretacja - 0114-KDIP2-2.4010.133.2019.1.AS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16.05.2019, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.133.2019.1.AS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

uprawnienie do wyboru, w pierwszym roku podatkowym działalności podatkowej grupy kapitałowej, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy o CIT

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie uprawnienia do wyboru, w pierwszym roku podatkowym działalności podatkowej grupy kapitałowej, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy o CIT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do wyboru, w pierwszym roku podatkowym działalności podatkowej grupy kapitałowej, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 14b § i w zw. z art. 14n § i pkt la Ordynacji podatkowej, X SA. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka dominująca), jako spółka planująca utworzenie podatkowej grupy kapitałowej (dalej PGK) w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 poz. 1036 ze zm., dalej: ustawa o CIT) zwraca się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w imieniu PGK.

Wnioskodawca jest osobą prawną, prowadzącą działalność bankową na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. W ramach swojej działalności Wnioskodawca, na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, świadczy, za wynagrodzeniem, szereg usług finansowych na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, na które obejmują, w szczególności, czynności wymienione w treści art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego.

Wnioskodawca przygotowuje się do utworzenia PGK, w której obejmie rolę spółki dominującej w rozumieniu art. la ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o CIT. Wnioskodawca planuje założyć PGK wraz ze spółkami zależnymi (dalej: Spółki zależne), będącymi krajowymi spółkami akcyjnymi lub spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, w których posiada nie mniej niż 75% udziałów w ich kapitale zakładowymi (zgodnie z wymogiem określonymi w art. la ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o CIT).

Wnioskodawca oraz Spółki zależne (dalej łącznie jako: Spółki) będą spełniać wspólnie wymagania dotyczące powstania, jak również utrzymania PGK, określone w art. la ust. 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy PGK, jako podatnik CIT, będzie uprawniona do wyboru, w pierwszym roku podatkowym swojej działalności, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, PGK, jako podatnik CIT, będzie uprawniona do wyboru, w pierwszym roku podatkowym swojej działalności, kwartalnego systemu wpłaty1 zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. lb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz. U. z 2018 r., oz. 1036 ze zm.; dalej: ustawa o CIT).

Art. la ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że podatnikami mogą być również podatkowe grupy kapitałowe. Jak wynika z powołanej regulacji, podatkowymi grupami kapitałowymi mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, a jednocześnie spełniają przesłanki określone w przepisie art. la ust. 2 ustawy o CIT.

Stosownie do art. la ust. 3 ustawy o CIT, umowa o utworzeniu PGK musi zawierać co najmniej:

  • wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość ich kapitału zakładowego;
  • informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich udziału w kapitale zakładowym w spółce dominującej i w spółkach zależnych tworzących podatkowy grupę kapitałową, posiadających co najmniej 5% udziałów (akcji) tych spółek;
  • określenie czasu trwania umowy;
  • określenie przyjętego roku podatkowego.

Zgodnie z art. la ust. 3a ustawy o CIT spółka dominująca reprezentuje PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz z przepisów Ordynacji podatkowej.

Treść art. la ust. 7 ustawy o CIT wskazuje natomiast, że podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą. Obliczenie dochodu PGK polega, co do zasady, na ustaleniu dochodu (straty) z danego źródła przychodów każdej ze spółek wchodzących w skład PGK zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT (tj. obliczenia różniej pomiędzy nadwyżką sumy przychodów z danego źródła przychodów a kosztami ich uzyskania), a następnie zsumowaniu dochodów (strat) z danego źródła przychodów wykazanych przez spółki wchodzące w skład PGK zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 7a ust. 1-3 CIT. Powstała różnica pomiędzy sumą dochodów i sumą strat z danego źródła przychodów poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK jest dochodem bądź stratą PGK z danego źródła przychodu.

Jednocześnie spółce dominującej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania CIT należnego od podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 25 ust. lb ustawy o CIT, podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1C, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.

Równocześnie, w myśl przepisu art. 25 ust. 1d w związku z art. 16k ust. 11 ustawy o CIT, przepis art. 25 ust. lb ustawy o CIT nie znajduje zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, a którzy zostali utworzeni:

  1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
  2. w wyniku przekształcenia spółki lub spółek nie mających osobowości prawnej, albo
  3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1c ustawy o CIT, podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. lb ustawy o CIT, informują o tym fakcie w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy CIT, składanym za rok podatkowy, w którym stosowali kwartalny sposób wpłacania zaliczek.

Analiza wyżej przywołanych przepisów wskazuje, że w pierwszym roku podatkowym swojej działalności PGK będzie mogła być określana jako podatnik rozpoczynający działalność w rozumieniu ustawy o CIT. Jednocześnie, PGK nie znajduje się w zamkniętym katalogu podatników, którym zgodnie z art. 25 ust. 1d w związku z art. 16k ust. 11 ustawy o CIT, nie przysługuje uprawnienie do wyboru, w pierwszym roku podatkowym swojej działalności, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.

Należy więc uznać, że PGK, jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, będzie uprawniona do wyboru, w pierwszym roku podatkowym swojej działalności, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku znajduje pełne potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych. Wnioskodawca wskazuje m.in. na:

  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 24 maja 2016 r., sygn. IPPB6/4510-268/16-2/AP;
  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 24 maja 2016 r., sygn. IPPB6/4510-266/16-2/AP;
  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11 lutego 2016r, sygn. IPPB3/4510-1145/15-4/MS;
  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 19 października 20isr, sygn. ITPB3/4510-398/15/JG;
  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 7 stycznia 2015 r., sygn. IPPB5/423-1085/14-3/RS;
  • interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 16 stycznia 2014 r., sygn. IPTPB3/423-460/13-3/PM.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że PGK, jako podatnik CIT, będzie uprawniona do wyboru, w pierwszym roku podatkowym swojej działalności, kwartalnego systemu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 kwietnia 2019 r. ogłoszono tekst jednolity ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej