Czy przychód uzyskany ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działal... - Interpretacja - IBPB-1-3/4510-731/15-2/MO

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 04.09.2019, sygn. IBPB-1-3/4510-731/15-2/MO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza strefą, stanowi dla Spółki przychód z działalności strefowej?

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z poźn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 28 września 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 744/16 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 779/17, wniosku z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza specjalną strefą ekonomiczną (stan faktyczny) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 17 grudnia 2015 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza specjalną strefą ekonomiczną (stan faktyczny).

W dniu 3 marca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB-1-3/4510-731/15/AB, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna z 3 marca 2016 r. została skutecznie doręczona 7 marca 2016 r. Pismem z 17 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z 21 kwietnia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-1-28/16/AB odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona 25 kwietnia 2016 r. Pismem z 21 kwietnia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-731/15/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał postanowienie o sprostowaniu oczywistej omyłki w wydanej w dniu 3 marca 2016 r. interpretacji indywidualnej.

Następnie, pismem z 25 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 29 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/46-36/16/AB udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 28 września 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 744/16 uchylił zaskarżoną interpretację.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 5 marca 2019 r. sygn. akt. II FSK 779/17 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 28 września 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 744/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 4 czerwca 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) produkuje i sprzedaje m.in. profesjonalne uszczelki i produkty pochodne dla branży motoryzacyjnej, AGD i budowlanej. Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), a tytułem do prowadzenia tej działalności w SSE są dwa zezwolenia (z 2005 r. oraz z 2012 r.) w których odnosząc się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego, szczegółowo określono zakres wyrobów i usług objętych zezwoleniem. Wobec powyższego, przychody Spółki ze sprzedaży tak wyprodukowanych wyrobów są zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ustawa o CIT).

W ramach działalności strefowej Wnioskodawca w niektórych przypadkach zleca częściową obróbkę materiałów, z których wykonywany jest wyrób strefowy, kooperantom zewnętrznym (np. lakierowanie, sztancowanie taśmy, pokrywanie materiału flockiem lub folią z klejem), którzy wykonują te usługi w swoich zakładach poza terytorium SSE. Konieczność zlecenia poszczególnych usług wynika z faktu, że Spółka nie dysponuje zasobami technicznymi, które pozwoliłyby na dokonanie wszelkich niezbędnych czynności bez udziału kooperantów. Spółka podkreśla, że zakupione usługi są niezbędne do wytworzenia produktów zamówionych przez klientów. Zasadnicze prace nad wyprodukowaniem danego wyrobu podejmowane są jednak na terenie SSE.

Z uwagi na zakres czynności wykonywanych w ramach współpracy z kooperantami, Spółka zainteresowana jest uzyskaniem interpretacji dla wskazanych poniżej przypadków.

  1. Zakupiony materiał jest poddawany obróbce przez Spółkę - na terenie SSE następuje ekstruzja (wyciskanie), a następnie produkt jest konfekcjonowany (zgrzewanie, obrabianie oraz pakowanie). Kolejnym krokiem jest przekazanie towaru do kooperanta zewnętrznego w celu wykonania usług lakierowania. Po wykonaniu tej usługi produkt jest poddawany na terenie SSE (w zakładzie Spółki) procesowi ręcznemu nakładania taśmy.
  2. Od zewnętrznego kooperanta nabywana jest usługa sztancowania nabytej wcześniej taśmy. Po otrzymaniu przez Spółkę wysztancowanej taśmy, na terenie SSE następuje ekstruzja (wyciskanie) zakupionego materiału.
  3. Zakupiony materiał jest poddawany obróbce przez Spółkę - na terenie SSE następuje ekstruzja (wyciskanie), a następnie produkt jest konfekcjonowany (wylewka, obróbka oraz pakowanie). Kolejnym krokiem jest przekazanie towaru do pokrycia flockiem (możliwe jest również lakierowanie). Po wykonaniu tej usługi gotowy produkt powraca na teren SSE, gdzie podlega kontroli jakości oraz jest przepakowywany.
  4. Kooperant zewnętrzny pokrywa dostarczony przez Spółkę materiał folią z klejem i dokonuje cięcia materiału na wymiar. Otrzymany przez Spółkę półprodukt jest obrabiany na terenie SSE - następuje ekstruzja (wyciskanie).
  5. Od zewnętrznego kooperanta nabywana jest usługa sztancowania taśmy. Po otrzymaniu przez Spółkę wysztancowanej taśmy na terenie SSE następuje ekstruzja (wyciskanie) zakupionego materiału, a następnie cięcie oraz pakowanie wyrobu.
  6. Zakupiony materiał jest poddawany obróbce przez Spółkę - na terenie SSE, następuje ekstruzja (wyciskanie), a następnie produkt jest konfekcjonowany (następuje zgrzewanie, rozrywanie, obrabianie oraz pakowanie). Kolejnym krokiem jest przekazanie towaru do kooperanta zewnętrznego w celu wykonania usług talkowania, promolowania oraz pakowania. Po wykonaniu tych usług gotowy produkt powraca na teren SSE i jest sprzedawany.
  7. Zakupiony materiał jest poddawany obróbce przez Spółkę - na terenie SSE, następuje ekstruzja (wyciskanie), a następnie produkt jest konfekcjonowany (następuje zgrzewanie, obrabianie oraz pakowanie). Kolejnym krokiem jest przekazanie go do kooperanta zewnętrznego w celu wykonania usługi lakierowania. Po wykonaniu tej usługi gotowy wyrób strefowy ze względów logistycznych nie powraca na teren SSE i jest bezpośrednio dostarczany do Klienta Spółki.

W dniu 7 czerwca 2013 r. Spółka złożyła do właściwego organu podatkowego dwa wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej, przedstawiając zbliżony stan faktyczny sprawy i stawiając Dyrektorowi Izby Skarbowej pytanie, czy przychód uzyskany ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów (prowadzących działalność poza terenem SSE), stanowi dla Spółki przychód z działalności strefowej. Jednocześnie, Spółka przedstawiając własne stanowisko w sprawie uznała, że w wariantach produkcji, w których Spółka zleca podwykonawcy wykonanie jedynie nieznacznego zakresu usług, w tym na końcu procesu produkcyjnego, a zasadniczy proces produkcji jest wykonywany przez Spółkę w strefie - wytwarzany produkt jest w dalszym ciągu wyrobem strefowym. Tym samym, przychód uzyskany ze sprzedaży wyrobu strefowego jest przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanych interpretacjach indywidualnych z 2 września 2013 r., Znak: ILPB3/423-268/13-2/AO oraz Znak: ILPB3/423-267/13-2/AO uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe, stwierdzając, że jeżeli jakaś faza działalności nie jest prowadzona na terenie strefy, to w tej części dochód Spółki nie korzysta ze zwolnienia. Dodatkowo, zdaniem Organu podatkowego, w takiej sytuacji należy wydzielać tę część przychodów, która dotyczy fazy produkcji prowadzonej poza strefą. Winno to nastąpić poprzez wydzielenie właściwej części przychodów, która odpowiada poniesionym kosztom, tak aby możliwe było określenie wyniku finansowego na tej fazie produkcji (tj. koszty tej fazy produkcji + marża).

Stosując się do drugiej z ww. interpretacji Znak: ILPB3/423-267/13-2/AO, która dotyczyła przypadku 6 i przypadku 7, Spółka wyodrębnia obecnie tę część przychodów i kosztów ich uzyskania, która dotyczy ostatniej fazy produkcji realizowanej z udziałem zakupu usług spoza terenu SSE, i opodatkowuje statystyczny dochód tak, jak przedstawił to Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej.

Wobec jednolitej linii orzeczniczej prezentowanej przez sądy administracyjne w bardzo zbliżonych stanach faktycznych spraw oraz wobec zmiany stanowiska Ministra Finansów, prezentowanego w wydawanych w ostatnim roku interpretacjach indywidualnych, Spółka chciałaby uzyskać potwierdzenie, że uprawniona jest do zmiany sposobu postępowania (odzwierciedlającego stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu przedstawione w wydanych interpretacjach indywidualnych), tj. do kwalifikacji całości przychodów z działalności prowadzonej w SSE w granicach uzyskanych zezwoleń, do przychodów zwolnionych z opodatkowania - bez względu na fakt, że w niektórych fazach produkcji korzysta z usług kontrahentów spoza SSE.

W konsekwencji, Spółka nie miałaby również obowiązku statystycznego wyodrębniania przychodów i kosztów oraz ustalania wyniku na tej fazie działalności, w której uczestniczą podwykonawcy. Spółka zamierza zadeklarować przedmiotowe przychody, jako wolne od opodatkowania przychody ze sprzedaży wyrobów strefowych w zeznaniu podatkowym składanym za 2015 r. Koszty usług podwykonawców nie stanowią bowiem dla Spółki działalności prowadzonej poza terenem SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów (prowadzących działalność poza terenem SSE), stanowi dla Spółki przychód z działalności strefowej? (stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane przychody z tytułu sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów stanowią przychody zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

W myśl wskazanego przepisu, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. nr 42, poz. 274, z 2008 r. nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie to przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282, dalej: ustawa o SSE), podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej.

Z powyższych uregulowań wynika, że dochód przedsiębiorcy podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, pod warunkiem, że uzyskany jest z działalności gospodarczej prowadzonej:

  • na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
  • w zakresie zezwolenia określającego jej przedmiot.

W przypadku Spółki oba warunki są spełnione, gdyż dochody uzyskiwane przez nią pochodzą z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, na podstawie uzyskanych przez Spółkę zezwoleń. Powyższego nie zmienia fakt, że Spółka, prowadząc działalność gospodarczą wyłącznie na terenie SSE, dokonuje zakupu usług od kooperantów zewnętrznych. Usługi te stanowią bowiem jedynie pewien element (fazę) procesu produkcyjnego i nie są przejawem prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem strefy.

Ponadto, w obecnych realiach gospodarczych procesy produkcyjne (w tym zwłaszcza złożone) nie odbywają się w praktyce w jednym zakładzie, a przedsiębiorcy często korzystają z usług podwykonawców posiadających specjalistyczną wiedzę i urządzenia. Pomoc kooperantów zewnętrznych przy produkcji towarów jest bezpośrednio związana z działalnością prowadzoną na terenie SSE. Zakupione usługi od podmiotów spoza SSE są niezbędne dla wyprodukowania produktu finalnego (strefowego). Bez udziału kooperantów zewnętrznych Spółka nie byłaby w stanie wykonać zamówień na rzecz klientów. Korzystanie z usług podwykonawców warunkuje więc uzyskanie przychodu z tytułu działalności prowadzonej w strefie.

Podkreślić należy, że każda działalność produkcyjna wymaga użycia (wykorzystania) środków pochodzących spoza terenu SSE. Zasadniczo, przedsiębiorca strefowy nabywa materiał do produkcji od podmiotu zewnętrznego. Należy przy tym podkreślić, że zazwyczaj materiał ten nie został wyprodukowany w strefie. Nawet w przypadku, gdy przedsiębiorca wytwarza produkt z własnych materiałów (lub materiałów nabytych od innego przedsiębiorcy strefowego) konieczne jest wykorzystanie innych zewnętrznych środków (takich jak woda, prąd, czy gaz). Przedsiębiorca prowadzący działalność w strefie jest zatem w znacznym stopniu uzależniony od podmiotów zewnętrznych (dostawców materiałów, czy mediów). Nie oznacza to jednak, że Spółka prowadzi działalność poza terenem SSE. Dla takiego stwierdzenia niezbędne byłoby fizyczne wyodrębnienie działalności przedsiębiorcy (założenie nowego zakładu) poza terenem SSE.

O tym mówią rozporządzenia: Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 232, poz. 1548, ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465) oraz archiwalne Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie () specjalnej strefy ekonomicznej, w których również przewidziano zwolnienia z podatku dochodowego wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy (§ 5 ust. 5 zdanie pierwsze oraz odpowiednio § 5 ust. 3 zdanie pierwsze). Tutaj jednak wprost postanowiono, że w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 5 zdanie drugie oraz odpowiednio § 5 ust. 3 zdanie drugie). Natomiast, przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc dotyczące szacowania dochodów z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi) stosuje się odpowiednio. Na marginesie tylko warto zaznaczyć, że w uzasadnieniach poprzednio wydanych Spółce interpretacji indywidualnych organ podatkowy nie odniósł się w ogóle do tych przepisów, pomimo, że uznał, że Spółka prowadzi działalność poza terenem strefy i wskazał na obowiązek ustalania wyniku finansowego z fazy produkcji prowadzonej poza strefą.

Niemniej, w odniesieniu do § 5 ust. 5 oraz § 5 ust. 3 ww. rozporządzeń, Spółka w pełni podziela stanowisko zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1766/13, zgodnie z którym przepis ten nie dotyczy jednak sytuacji, w której cały proces produkcyjny prowadzony jest na terenie SSE, natomiast w jego trakcie podmiot korzysta z towarów i usług o charakterze subsydiarnym, pochodzących od podmiotów działających poza terenem SSE. (...) Oczekiwanie, by Skarżąca [zmiana autora niniejszego wniosku] wyodrębniła w sztuczny sposób niewielki wycinek produkcji realizowanej na terenie strefy tylko z tego powodu, że korzysta z usług podwykonawców, nie znajduje ani prawnego, ani racjonalnego uzasadnienia. Analizując procesy produkcyjne w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty. Trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność gospodarczą, w której podmiot nie korzysta z zakupu towarów i usług, w rozpoznawanym przypadku - od podmiotów działających poza strefą. W zakresie usług każdy podmiot korzysta przecież z dostarczanych: wody, prądu i innych mediów. Poza tym, podmioty kupują usługi: transportowe, ochrony mienia, obsługi rachunkowej, czy prawnej, które świadczą podmioty spoza SSE. Tego rodzaju usług nikt jednak nie bierze pod uwagę przy analizie tego, czy ich zakup od podmiotów spoza strefy wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego dla podmiotów działających na terenie SSE. Zaproponowana przez organ interpretacyjny wykładnia przepisów odnośnie zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, sprowadzająca się do twierdzenia, że ustawodawca pozbawił przedsiębiorców strefowych możliwości korzystania w zakresie własnej działalności z materiałów i usług wykonywanych poza strefą, jest wobec powyżej poczynionych uwag, nie do zaakceptowania (...).

Reasumując, w wariantach produkcji, w których Spółka zleca podwykonawcom wykonanie jedynie nieznacznego zakresu usług (np. lakierowania, pokrycia flockiem, czy sztancowania taśmy), a zasadniczy proces produkcji jest wykonywany przez Spółkę w strefie - wytwarzany produkt jest w dalszym ciągu wyrobem strefowym, niezależnie od fazy produkcji, w której skorzystano z usług podwykonawców. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy, przychody z tytułu sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów stanowią przychody zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, a Spółka nie ma obowiązku wyodrębniania z całości przychodów ze sprzedaży produktu strefowego tej części przychodów i kosztów, która dotyczy fazy produkcji prowadzonej z udziałem kontrahentów zewnętrznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

  • wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1766/13 oraz z 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1139/10,
  • wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 960/12,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 23 września 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-223/15-4/KJ,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z:
    • 1 września 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-187/15/MW,
    • 15 lipca 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-213/15/SD,
    • 16 lutego 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1380/14/SD,
    • 1 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/1/423-34/11/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej