Czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.733.2022.2.EJ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.733.2022.2.EJ

Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce przychodu z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę hiszpańską.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce przychodu z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę hiszpańską. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 stycznia 2023 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Komplementariuszami w spółce komandytowej są B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz dwie osoby fizyczne. Komandytariuszami są zaś jedynie osoby fizyczne. Wnioskodawca posiada udziały w spółce C z siedzibą w Hiszpanii (dalej „Spółka hiszpańska”). W przyszłości Spółka hiszpańska zamierza wypłacać dywidendę do swoich udziałowców o ile osiągnie zysk ze swojej działalności prowadzonej na terytorium Hiszpanii. Forma prawna Spółki hiszpańskiej to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnikami Spółki hiszpańskiej są:

1.Wnioskodawca - posiada 80% udziałów w kapitale zakładowym spółki;

2.Kapitałowa spółka prawa hiszpańskiego - 20% udziałów w kapitale zakładowym spółki.

Wnioskodawca bezpośrednio posiada zatem ponad 10% udziałów w kapitale Spółki hiszpańskiej i zmierza posiadać te udziały przez nieprzerwany okres co najmniej 2 lat.

Posiadanie tych akcji (udziałów) wynika z prawa własności. Spółka hiszpańska jest rezydentem podatkowym w Hiszpanii, tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w tym kraju. Wnioskodawca będzie dysponować certyfikatem rezydencji Spółki hiszpańskiej wydanym przez władze w Hiszpanii i potwierdzającym, że Spółka hiszpańska jest rezydentem w Hiszpanii w rozumieniu polsko-hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jest osobą prawną i nie jest podmiotem transparentnym podatkowo. Oznacza to, że Spółka hiszpańska posiada siedzibę oraz zarząd na terenie Hiszpanii. Wypłata dywidendy nie będzie dokonywana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty, tj. Spółki hiszpańskiej (w myśl art. 20 ust. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. (winno być: t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.), dalej: „Ustawa CIT”)). Kwoty wypłacane jako dywidenda przez Spółkę hiszpańską nie będą podlegać w jakiejkolwiek formie zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, odliczeniu od dochodu, podstawy opodatkowania lub od podatku Spółki hiszpańskiej.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 20 ust. 3 Ustawy CIT, skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce przychodu z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę hiszpańską?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo, na podstawie art. 20 ust. 3 Ustawy CIT, skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce w stosunku do dywidendy wypłacanej przez Spółkę hiszpańską.

Stanowisko wnioskodawcy

Stosownie do art. 20 ust. 1 Ustawy CIT: jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Jednocześnie jednak w świetle art. 20 ust. 3 Ustawy o CIT: zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1.wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

2.uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3.spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4.spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 11 Ustawy CIT: przepisów ust. 2-10 nie stosuje się, jeżeli wypłata dywidendy lub innych należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych została dokonana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty.

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 15 Ustawy CIT: odliczenie i zwolnienie, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się:

1)jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 2 pkt 3, ust. 3 pkt 3 i ust. 12 pkt 2, wynika z tytułu własności;

2)w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a)własności,

b)innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Ponadto zgodnie z art. 20 ust. 16 Ustawy CIT: przepisu ust. 3 nie stosuje się do dywidend i innych dochodów (przychodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w części, w jakiej w państwie spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, wypłacane z tego tytułu kwoty w jakiejkolwiek formie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, odliczeniu od dochodu, podstawy opodatkowania lub od podatku spółki wypłacającej.

W odniesieniu do planowanej wypłaty dywidendy przez Spółkę hiszpańską spełnione będą bezsprzecznie wszystkie powyższe przesłanki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 20 ust. 3 Ustawy CIT.

Pkt 1) Warunek rezydencji podatkowej spółki wypłacającej dywidendę (Spółka hiszpańska).

Zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT, warunkiem zastosowania zwolnienia dywidendowego w niniejszym przypadku jest, aby wypłacającym dywidendę była spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, spółką wypłacającą dywidendę jest Spółka hiszpańska, która ze względu na to, iż posiada siedzibę i zarząd na terytorium Hiszpanii podlega opodatkowaniu podatkami dochodowymi od całości swoich dochodów zgodnie z tamtejszym systemem podatkowym. Dodatkowo Wnioskodawca, na moment wypłaty dywidendy, dysponować będzie certyfikatem rezydencji Spółki hiszpańskiej wydanym przez władze w Hiszpanii i potwierdzającym, że Spółka hiszpańska jest rezydentem w Hiszpanii w rozumieniu polsko-hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jest osobą prawną i nie jest podmiotem transparentnym podatkowo. W związku z powyższym należy uznać, że Spółka hiszpańska spełnia warunki uznania jej za rezydenta hiszpańskiego, tj. spółkę podlegającą w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w myśl art. 20 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT.

Pkt 2) i 4) Warunek kwalifikowania spółki otrzymującej dywidendę jako podatnika podatku CIT oraz warunek braku zastosowania zwolnienia z opodatkowania CIT.

W stosunku do spółki otrzymującej dywidendę (a zatem Wnioskodawcy) formułowane są dwa warunki - spółka otrzymująca dywidendę powinna być, po pierwsze, podatnikiem podatku dochodowego mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po drugie jak wskazano powyżej - nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Wnioskodawca jako spółka komandytową z siedzibą i zarządem w Polsce kwalifikowany jest, na gruncie polskich przepisów Ustawy CIT, jako podatnik podatku dochodowego - tj. podmiot podlegający w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Ponadto w stosunku do Wnioskodawcy nie znajduje zastosowania zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. W związku z powyższym, warunki przewidziane w art. 20 ust. 3 pkt 2 i 4 Ustawy o CIT są w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym także spełnione.

Pkt 3) Warunek istnienia powiązań kapitałowych między spółką wypłacającą i spółką otrzymującą dywidendę.

Na gruncie przepisów Ustawy o CIT, przewidziany został wymóg istnienia powiązań kapitałowych między spółką wypłacającą oraz spółką otrzymującą dywidendę.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT zwolnienie dywidendowe znajduje zastosowanie wówczas, gdy: „spółka, o której mowa w pkt 2 (spółka otrzymująca - przyp. Wnioskodawcy), posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1 (spółka wypłacająca - przyp. Wnioskodawcy)”.

Dodatkowo, w myśl art. 20 ust. 10 Ustawy o CIT, zwolnienie z  opodatkowania wypłaconej dywidendy ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w wysokości co najmniej 10% upływa po dniu uzyskania tych przychodów (dochodów).

Wobec powyższego - biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca posiada ponad 10% udziałów w kapitale Spółki hiszpańskiej oraz będzie posiadał te udziały przez okres ponad 2 lat - warunek przewidziany w art. 20 ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT jest w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym także spełniony. Ponadto posiadanie tych akcji wynika z prawa własności.

Reasumując należy stwierdzić, że zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 20 ust. 3 Ustawy CIT. Tym samym, ma on prawo skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w stosunku do dywidendy wypłacanej przez Spółkę hiszpańską. Analizowany przepis art. 20 ust. 3 Ustawy o CIT ma zastosowanie w niniejszej sprawie pomimo, że Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki komandytowej. Spółka komandytowa pomimo, że w świetle przepisów prawa handlowego jest spółką osobową to jednak na gruncie przepisów Ustawy o CIT traktowana jest na równi ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością czy też spółką akcyjną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·-       Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.