1.2. Działalność Spółki/Prace nad Oprogramowaniem

Spółka prowadzi działalność w zakresie opracowywania, tworzenia i rozwijania oprogramowania kompute­rowego na zlecenie klientów działających w różnych obszarach (przykładowo: transport i logistyka, prze­mysł energetyczny, fin-tech, e-commerce, rynek medialny) - Spółka jest tzw. „software housem”. Two­rzone oprogramowanie jest „szyte na miarę” - opracowywane z myślą o konkretnym kliencie, dostosowane do jego potrzeb oraz wymagań. Spółka dostarcza opracowywane rozwiązania bezpośrednio na rzecz klien­tów zewnętrznych lub za pośrednictwem swoich stałych kontrahentów.

W ramach świadczonych usług Spółka opracowuje programy komputerowe (dalej jako: „Prace na Opro­gramowaniem”). Świadczone usługi obejmują cały cykl życia projektu: od opracowania, wymyślenia kon­cepcji określonego rozwiązania, przez jego wykonanie, aż po przygotowanie wersji ostatecznej programu (aplikacji), przekazywanej klientowi. Aktualnie można wyodrębnić trzy główne obszary działalności Spółki - prowadzonych Prac nad Oprogramowaniem:

Przebieg wykonywanych przez Spółkę Prace nad Oprogramowaniem można przedstawić w  następujący sposób.

Spółka otrzymuje od klienta wytyczne i wymagania, czemu dany produkt (oprogramowanie) ma służyć, co takiego ma realizować i jakie potrzeby ma zaspokajać. Te wytyczne i wymagania są zwykle określane przez klienta z perspektywy użytkowo-biznesowej - klienci nie mają wiedzy technologicznej i programistycznej, mogą nie wiedzieć, którą technologię w ich przypadku byłoby najlepiej zastosować; nie wskazują również, w jaki sposób rozwiązanie, którego wykonanie zlecili, ma działać od strony programistycznej (kodu).

Spółka nie działa jako podwykonawca, realizujący prace programistyczne na zlecenie - pod nadzorem i według instrukcji - innego podmiotu, nawet jeżeli określone prace są sprzedawane przez Spółkę na rzecz klienta docelowego przez pośrednika. Opracowanie koncepcji realizacji danego rozwiązania dla klienta spo­czywa na Spółce; Spółka ma takie rozwiązanie zaprojektować, „wymyśleć” - od strony programistycznej, technicznej - w jaki sposób coś ma działać, przy wykorzystaniu jakich technologii, aby uzyskać zamierzony efekt - spełnić oczekiwania klienta.

Jak już wskazano, oprogramowanie, którego wykonanie zlecają klienci, jest realizowane na zasadzie „za­projektuj i zbuduj” - w toku Prac nad Oprogramowaniem powstają rozwiązania dostosowane do potrzeb danego Klienta; są one „szyte na miarę” - Spółka tworzy dany program na podstawie zidentyfikowanych potrzeb klienta, przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy i dotychczas zdobytych doświadczeń.

W toku prac zespół projektowy Spółki przypisany do danego zlecenia analizuje potrzeby i wymagania klienta, możliwości wykonania oprogramowania przez Spółkę oraz koszty, jakie musiałaby ona ponieść w toku takiej realizacji. Następnie, w przypadku realizacji zlecenia, zespół przystępuje do pracy nad oprogra­mowaniem: przygotowuje środowisko techniczne, dokonuje analizy biznesowej oraz przygotowuje wyma­gania techniczne; dalej przeprowadza prace koncepcyjne i planistyczne - obmyśla jego koncepcję, projek­tuje je; w następnym kroku zespół programuje (pisze kod), debuguje (usuwa występujące w nim błędy), dokonuje kompilacji (przekształca napisany kod w kod maszynowy), jeśli jest konieczna oraz przeprowa­dza testy, w środowisku testowym. W zależności od projektu mogą mieć również miejsce prace związane z projektowaniem graficznym, projektowaniem procesu (opisanie „scenariusza” działania aplikacji) oraz definiowanie i konfiguracja architektury oprogramowania oraz jego połączeń ze środowiskiem zewnętrz­nym. Zakończeniem projektu (realizacji zlecenia dla klienta) jest przekazanie oprogramowania klientowi poprzez przeniesienie go ze środowiska testowego do środowiska produkcyjnego.

Tworząc dane rozwiązanie Spółka nie ma pewności, czy uda się opracować je zgodnie z przyjętymi na początku założeniami. W prowadzonej działalności zdarza się, że przyjęta koncepcja wykonania programu nie pozwala na uzyskanie oczekiwanego wyniku (np. program nie działa optymalnie albo w taki sposób, w jaki powinien). W takim przypadku zespół projektowy Spółki musi „wrócić się” do wcześniejszego etapu prac, aby spróbować wykonać oprogramowanie w inny sposób. Takie sytuacje są naturalnym elementem procesu tworzenia oprogramowania.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace są realizowane na poziomie całego zespołu projektowego Spółki, realizującego dane zlecenie - na poziomie zespołu są opracowywane koncepcje, wymyślane rozwiązania i rozwiązywane problemy.

Nie jest tak, że Spółka jedynie zleca wykonanie określonych prac poszczególnym członkom zespołu, a każdy z nich indywidualnie pracuje nad swoim „wycinkiem” projektu - nie jest tak, że każdy z nich musi sam wymyślić, jak ten element opracować. To w ramach Spółki (całego jej zespołu) definiowane, a następ­nie projektowane są poszczególne funkcjonalności (jak mają wyglądać, co mają robić) oraz ich zależności i połączenia - na tym etapie wykonywana jest praca koncepcyjna. Etap realizacji projektu wymaga od Spółki zdefiniowania oraz opisania zadań, oddelegowania tychże zadań do członków danego zespołu pro­jektowego, bieżącego nadzorowania prac, testowania oprogramowania, dokonywania lub zlecania zmian w kodzie.

Ze względu na zróżnicowanie programów opracowywanych dla klientów - fakt, że każdy z nich jest dosto­sowany do specyficznych potrzeb i wymagań klienta - nawet rozwiązania, które wydają się podobne kon­cepcyjnie, wymagają od Spółki przeprowadzenia całościowych i odmiennych prac technicznych. Przykła­dowo: skorzystanie z dostępnych narzędzi, takich jak np. dostępne biblioteki programistyczne, wymaga od Wnioskodawcy wymyślenia, w jaki sposób wykorzystać te narzędzia w tworzonym oprogramowaniu (pisa­nym kodzie). Integracja w ramach tworzonego oprogramowania już istniejących rozwiązań może mieć „unikatowy” charakter w przypadku danego oprogramowania (charakter tworzonego oprogramowania może wymagać indywidualnych rozwiązań nawet przy integracji narzędzi już istniejących na rynku).

Tworzenie oprogramowania wymaga posiadania odpowiedniej wiedzy technicznej, w szczególności w za­kresie programowania - języków programowania używanych do realizacji projektów. W przypadku działal­ności Spółki aktualnie są to np. języki (...)(...) (w szczególności (...)(...)), (...) (z uwzględnieniem systemu (...)(...)), czy (...).

Wykonywane przez Spółkę prace są dokumentowane w sposób wymagany w ramach danego projektu/przez określonego klienta. Prace mogą być prowadzone w duchu metodologii agile (zwinnego zarządzania) - z dokumentacją ograniczoną do obszarów, w których jest to niezbędne - jak i w sposób kaskadowy, oparty o stałe budżety, precyzyjnie określone terminy realizacji i bardziej rozbudowaną dokumentację. W każdym wypadku Spółka dokumentuje prowadzone prace w wypracowany w toku działalności sposób, wy­korzystując specjalistyczne oprogramowanie (system kontroli wersji tworzonego oprogramowania - (...), narzędzia do zarządzania prowadzonymi pracami - (...), (...), platformy (...)(...)).

W ramach Spółki działa zespół produkcyjny, w ramach którego wyodrębniane są zespoły projektowe, od­powiedzialne za realizację projektów. Zespół produkcyjny składa się aktualnie z kilkunastu osób - dewelo­perów (programistów), architektów oprogramowania oraz baz danych, grafików i projektantów:

Całość prac w ramach zespołu produkcyjnego (poszczególnych zespołów projektowych) Spółki jest organi­zowana, koordynowana i nadzorowana przez zarząd Spółki, posiadający kompetencje w zakresach zwią­zanych z tworzeniem oprogramowania.

Tytułem uzupełnienia przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca przedstawiania następujące dodatkowe informacje.

Opisane powyżej prace związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania, tj. Prace nad Oprogramowaniem, mają charakter twórczy. Tworzone w ramach Prac nad Oprogramowaniem pro­gramy komputerowe są dla Wnioskodawcy (w skali jego działalności) nowe. Prace te nie są prowadzone według ściśle określonych instrukcji otrzymanych od klienta; nie jest to proces, w ramach którego wyko­nanie wszystkich znanych z góry czynności będzie skutkowało opracowaniem zamówionego przez klienta produktu, zgodnie z jego potrzebami i wymaganiami. Zespół projektowy Spółki musi sam wymyślić, w jaki sposób opracować program tak, aby realizował on wyznaczone przez klienta cele i zamówione funkcjonal­ności.

W ramach prowadzonych prac Spółka (zespół produkcyjny Spółki) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność Spółki polegająca na wytworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego cha­rakteru. Jak wskazano powyżej, tworzone w ramach Prac nad Oprogramowaniem programy komputerowe są dla Wnioskodawcy (w skali jego działalności) nowe. Poszczególne projekty są realizowane dla klientów na zasadzie „zaprojektuj i zbuduj” - w toku prowadzonych prac powstają rozwiązania dostosowane do potrzeb danego Klienta; są one „szyte na miarę” - Spółka tworzy dany program na podstawie potrzeb i wymagań klienta, przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy i dotychczas zdobytych doświadczeń. Z tego po­wodu - zróżnicowanych potrzeb i wymagań klientów - prowadzone prace są dla Spółki (w ramach jej działalności) nowe, unikatowe - nie mają odtwórczego charakteru.

Przedstawiona powyżej działalność (Prace nad Oprogramowaniem) podejmowana jest w systematyczny sposób i jest ona nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z tworzeniem, rozwinięciem lub ulepszaniem oprogramowania, Spółka, w zależności od posta­nowień umownych z konkretnym klientem, osiąga (będzie osiągać) dochody z kwalifikowanego prawa wła­sności intelektualnej w postaci:

Ulepszenie lub rozwinięcie Oprogramowania następuje na podstawie licencji zwrotnej. Licencja dotyczy prawa do zwielokrotniania kodu, jego modyfikacji, czy rozpowszechniania. W wyniku ulepszania lub rozwi­jania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy - odrębne programy komputerowe będące no­wymi prawami własności intelektualnej. Spółce przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia Oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm. („Prawo Autorskie”).

W ramach prowadzonej ewidencji rachunkowej Spółka prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający wyod­rębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzy­skania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektu­alnej, zgodnie z art. 24e ustawy o CIT; przedmiotowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco. Ewidencja ta jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulep­szenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Członkowie zespołu produkcyjnego są obecnie zatrudnieni na podstawie stosunku prawnego powołania (w przypadku członków zarządu Spółki, odpowiedzialnych za organizację prac zespołu (Prac nad Oprogramo­waniem), ich koordynację i nadzór nad nimi) i umowy zlecenia; w przyszłości kolejni członkowie zespołu mogą być zatrudniani również na podstawie umów o pracę i umów o dzieło. W skład zespołu produkcyjnego Spółki wchodzą również osoby prowadzące samodzielne jednoosobowe działalności gospodarcze, współ­pracujące ze Spółką (tzw. business-to-business, „B2B”).

Ponoszone przez Spółkę koszty związane z funkcjonowaniem jej zespołu produkcyjnego są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością w postaci Prac nad Oprogramowaniem - związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej; koszty te nie stanowią wydatków na nabycie prac ba­dawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, ani wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Spółka nie skorzystała dotychczas z preferencyj­nego sposobu opodatkowania dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej; natomiast w przypadku dokonania takiego rozliczenia, przedmiotowe wydatki zamierza zakwalifikować do kategorii oznaczonej literą „a” wzoru lub w ogóle nie uwzględniać ich w kalkulacji wskaźnika nexus (mając np. na względzie stanowiska organów podatkowych w zakresie uwzględniania w takiej kalkulacji kosztów współpracowników prowadzących samodzielne, jednoosobowe działalności gospodarcze).

W ramach Prac nad Oprogramowaniem tworzone są programy komputerowe, do których prawa (autorskie prawa do programów komputerowych) podlegają ochronie - w szczególności na podstawie przepisów Prawa Autorskiego, a zwłaszcza art. 74 i nast. Spółce przysługują majątkowe prawa autorskie do tworzo­nych programów, w związku z którymi będzie ona uzyskiwać przychody wymienione w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Wnioskodawca zamierza zastosować przepisy pozwalające na preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. „IP box”), tj. art. 24d i 24e ustawy o CIT (dalej: „przepisy IP box”) w odniesieniu do przychodów osiąganych ze wspo­mnianych programów komputerowych, tworzonych w ramach Prac nad Oprogramowaniem.

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca pragnie potwierdzić charakter opisanej powyżej działalności, tj. Prac nad Oprogramowaniem, jako działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów podatko­wych, tj. art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT (dalej: „działalność B+R”).

Pytanie

Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Prace nad Oprogramowaniem spełniają przesłanki definicji działalności B+R wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, wobec czego Spółka ma prawo skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania podatkiem CIT dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - pod warunkiem spełnienia pozostałych wymagań określonych w art. 24d i 24e ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Przez działalność B+R, tj. działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, należy rozumieć „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworze­nia nowych zastosowań”.

Z przytoczonej definicji wynika, że przez działalność B+R należy rozumieć taką działalność, która:

W znaczeniu potocznym „twórczy” oznacza „wnoszący coś nowego”, natomiast „tworzyć” to (według nie­których ze słownikowych znaczeń) „powodować, że coś zaczyna istnieć w wyniku podjętych działań lub pod wpływem jakiegoś zjawiska", „obmyślać coś i nadawać temu odpowiednią formę" (Wielki słownik języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, www.wsjp.pl).

Organy podatkowe wskazują, że działalność B+R jako działalność twórcza to „(..) taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań (podkreślenie Wnioskodawcy), często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru” (tak Dyrektor Krajowej Informacji Skar­bowej (dalej: „DKIS”) np. w interpretacjach indywidualnych z 14 sierpnia i 20 lipca 2020 r., Znak: (odpo­wiednio) 0114-KDIP2-1.4010.106.2020.4.JS oraz Znak: 0111-KDIB1-3.4010.227.2020.2.MMU).

W objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów (dalej: „MF”) dotyczących m.in. ustawowych definicji działalności B+R^{(Objaśnienia podatkowe MF z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, dostępne pod adresem: www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyjnego-opodatkowania-dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnej-ip-box (dostęp: 17 stycznia 2022 r.), (dalej: „objaśnienia MF”), podkreślono zaś, że oceny „twórczego” charakteru działalno­ści w świetle definicji z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT należy dokonywać z perspektywy przedsiębiorstwa, w ramach którego działalność jest prowadzona: „Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badaw­czo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa (pogrubienie MF), tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli po­dobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” (s. 12, akapit 33)}.

W ocenie Wnioskodawcy działania składające się na przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Prace nad Oprogramowaniem mają charakter twórczy.

Tworzone w ramach Prac nad Oprogramowaniem programy komputerowe są dla Wnioskodawcy (w skali jego działalności) nowe. Poszczególne projekty są realizowane dla klientów na zasadzie „zaprojektuj i zbu­duj” - w toku prowadzonych prac powstają rozwiązania dostosowane do potrzeb danego Klienta; są one „szyte na miarę” - Spółka tworzy dany program na podstawie potrzeb i wymagań klienta, przy wykorzy­staniu posiadanej wiedzy i dotychczas zdobytych doświadczeń. Z tego powodu - zróżnicowanych potrzeb i wymagań klientów - prowadzone prace są dla Spółki (w ramach jej działalności) nowe.

W toku Prac nad Oprogramowaniem Spółka (zespół projektowy Spółki odpowiedzialny za realizację danego zlecenia) korzysta z dostępnych narzędzi, np. zakupionego lub publicznie dostępnego oprogramowania czy bibliotek programistycznych, a także z dotychczas stworzonych przez siebie programów czy fragmentów kodu czy też zdobytej wiedzy i doświadczenia. Niemniej, wymyślenie w jaki sposób wykorzystać i połączyć takie elementy tak, aby opracowywany program działał w zamierzony sposób (mając przy tym na uwadze wspominane zróżnicowanie oczekiwań klientów) wymaga od Wnioskodawcy prowadzenia twórczych prac koncepcyjnych oraz programistycznych.

Prace nad Oprogramowaniem nie są prowadzone przez Wnioskodawcę według ściśle określonych instrukcji otrzymanych od klienta; nie jest to proces, w ramach którego wykonanie wszystkich znanych z góry czyn­ności będzie skutkowało opracowaniem zamówionego przez klienta produktu, zgodnie z jego potrzebami i wymaganiami. Zespół projektowy Spółki musi sam wymyślić, w jaki sposób opracować program tak, aby realizował on wyznaczone przez klienta cele i zamówione funkcjonalności. Samo zdefiniowanie potrzeb klienta - czego właściwe potrzebuje i oczekuje - może być w tym zakresie kluczowe.

Spółka otrzymuje od klienta wytyczne i wymagania, czemu dany produkt (oprogramowanie) ma służyć, co takiego ma realizować, jakie potrzeby ma zaspokajać. W ramach zleconych prac Spółka musi zatem wy- myśleć, opracować, zaprogramować i przetestować dane rozwiązanie. Z tego powodu wykonanie danego projektu - np. stworzenie nowej funkcjonalności w ramach platformy kontrahenta - nie jest prostym za­daniem, ograniczonym do wykonania jedynie ściśle określonych poleceń - które wymagałoby od Wniosko­dawcy wykonania jedynie ściśle określonych poleceń.

Opracowując dane rozwiązanie Spółka musi sprostać specyficznym dla tego rozwiązania wyzwaniom kon­cepcyjnym i technologicznym. W tym celu przyjmuje określone założenia - rozpoczyna prace nad progra­mem według założonego, wypracowanego w ramach Spółki pomysłu, koncepcji. W przypadku gdy danego programu nie można jednak stworzyć w założony sposób - np. opracowany program nie działa odpowiednio wydajnie - może zostać podjęta decyzja o zmianie koncepcji i o modyfikacji przyjętych założeń. Na końcu realizacji danego projektu może okazać się, że opracowane oprogramowanie istotnie odbiega od pierwotnie przyjętych założeń.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe odzwierciedla sytuację „niepewności badawczej”, charakteryzującej twórczy aspekt prowadzonych prac - Spółka, rozpoczynając realizację danego projektu (według przyjętych założeń), nie wie, czy uda się wykonać zamówione przez klienta oprogramowanie dokładnie w takiej po­staci, w jakiej pierwotnie zamierzano. W toku prac może się okazać, że przyjętych założeń nie można (w pełni) zrealizować, co może skutkować bądź to ich modyfikacją, bądź też zaniechaniem prowadzenia prac według określonego pomysłu.

Pojęcia „badania naukowe” oraz „prace rozwojowe” zdefiniowano w art. 4a pkt 27-28 ustawy o CIT poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jednolity: Dz.U. z 2021 r., poz. 478 ze zm., winno być: „Dz.U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.”). Zgodnie z tymi definicjami „badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast „prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzysty­wanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogra­mowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Z brzmienia art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że określona działalność, aby mogła zostać uznana za działalność B+R, nie musi obejmować zarówno badań naukowych, jak i prac rozwojowych - może ona polegać na prowadzeniu jedynie badań naukowych bądź też samych prac rozwojowych. Wskazuje na to użycie spójnika „lub” w przedmiotowej definicji („działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe”); tak również MF w wydanych objaśnieniach: „Użycie przez ustawodawcę spójnika »lub« wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Jednocześnie może prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej” (s. 9-10, akapit 25).

W ocenie Wnioskodawcy prowadzone przez niego Prace nad Oprogramowaniem stanowią prace rozwojowe rozumiane zgodnie z przywołaną powyżej definicją.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w Prace nad Oprogramowaniem - reali­zację danego zlecenia - zaangażowany jest określony zespół projektowy składający się z osób posiadają­cych wykształcenie, wiedzę i doświadczenie oraz umiejętności i zdolności w zakresie tworzenia oprogramo­wania (w szczególności, lecz nie wyłącznie, w zakresie języków programowania Java i JavaScript). Zespół wykorzystuje swoje kompetencje do opracowywania nowych programów lub istotnie ulepszonych funkcjo­nalności istniejącego oprogramowania na zlecenie klientów. Opracowywane przez Spółkę programy stano­wią dla niej i dla zamawiających je klientów rozwiązania nowe.

Jednocześnie prace nad Oprogramowaniem, będące przedmiotem oceny w ramach niniejszego Wniosku, nie obejmują działań o charakterze rutynowym, polegających np. na wprowadzaniu okresowych zmian lub utrzymaniu oprogramowania u danego klienta. Takie prace mogą mieć miejsce, niemniej, stanowią one nieznaczny element działalności Spółki i jeżeli są wykonywane, to w ramach realizacji danego projektu - tworzenia określonego oprogramowania. Przedmiotem zleceń Spółki nie jest okresowe wykonywanie prac bieżących/utrzymaniowych.

Działalność podejmowana w sposób „systematyczny” może oznaczać, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego określenia, działania „prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; (...) planowe, metodyczne” (Słownik języka polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl). W objaśnieniach MF wskazano, że takie rozumienie „systematyczności” jest najbardziej właściwe w świetle ustawowej definicji działalności B+R: „Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, za­planowany i uporządkowany [pogrubienie MF]" (s. 14, akapit 39).

W ocenie Spółki przedstawione w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Prace nad Oprogramo­waniem są prowadzone w sposób systematyczny, tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany - w spo­sób wypracowany przez Wnioskodawcę w toku prowadzenia przez niego działalności.

Spółka prowadzi opisane Prace nad Oprogramowaniem - świadczy usługi na rzecz klientów - w sposób ciągły, od momentu rozpoczęcia działalności, tj. od marca 2021 r. Wykonywane prace są dokumentowane w ramach systemów wewnętrznych (wykorzystanego oprogramowania: Jira, Confluence, Slack). Kolejne wersje tworzonych programów są również dokumentowane przez Spółkę w repozytoriach (własnym lub klienckich), przy pomocy systemu kontroli wersji Git.

Ponadto, w razie konieczności Spółka ewidencjonuje czas poświęcony na poszczególne czynności wykonane dla danego klienta, w ramach realizowanego projektu, a także z góry określa i przedstawia plan prac, założony budżet czy terminy realizacji.

Mając przy tym na uwadze twórczy charakter prowadzonych Prac, Wnioskodawca stara się ograniczyć sformalizowanie sposobu ich prowadzenia do obszarów, w których jest to niezbędne.

Określona działalność może stanowić działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, o ile jest ona podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy bądź wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca nie uzależnił przy tym uznania określonych działań za działalność B+R od ich rezultatów. A więc także działania, które zakończyły się niepowodzeniem (nie osiągnięto zamierzo­nych celów) lub które przerwano (np. ze względu na nieopłacalność ich dalszego prowadzenia) będą mogły stanowić działalność B+R na gruncie ustawy o CIT - jeśli tylko zostały one podjęte z zamiarem realizacji jednego z wymienionych celów.

W objaśnieniach MF wskazano przy tym, że powyższy element definicji działalności B+R należy wiązać z pojęciami „badań naukowych” i „prac rozwojowych”: „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępna wiedzę i umiejętności [podkreślenie Wnioskodawcy] w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług” (s. 16, akapit 44).

W objaśnieniach MF podkreślono także, że przedmiotową przesłankę - podobnie jak „twórczy” charakter działalności B+R - należy oceniać z perspektywy (w skali) danego przedsiębiorstwa: „Nie ma zatem prze­szkód, aby przyjąć, że sformułowanie »zwiększenie zasobów wiedzy« odnosi się wyłącznie do wiedzy da­nego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat (pogru­bienie MF)” (s. 16, akapit 45).

Jak już wskazano powyżej, w Pracach nad Oprogramowaniem wykorzystywana jest wiedza, wykształcenie i doświadczenie oraz umiejętności i zdolności zespołu produkcyjnego Spółki, w ramach którego wyodręb­niane są zespoły projektowe, odpowiedzialne za realizację poszczególnych projektów. Członkowie zespołu produkcyjnego posiadają wiedzę techniczną, w szczególności w zakresie programowania - języków pro­gramowania używanych w toku realizacji projektów, do tworzenia oprogramowania (w szczególności (...)(...)(...)). Posiadane przez członków zespołu kompetencje potwierdza posiadane przez nich wykształcenie czy zdobywane certyfikaty. W razie potrzeby - np. w przypadku konieczności zastosowania w realizowanym projekcie nowej technologii, której Spółka jeszcze nie stosowała - mogą być angażowane dodatkowe osoby, posiadające szczególne kwalifikacje. W ten sposób Spółka powiększa swój zespół i zwiększa ogólną wiedzę/doświadczenie jego dotychczasowych członków.

Posiadane przez członków zespołu Spółki kompetencje, rozwijane w toku prowadzonych Prac nad Oprogra­mowaniem, pozwalają na realizowanie coraz bardziej skomplikowanych projektów - tworzenie coraz bar­dziej złożonych programów komputerowych, coraz bardziej zgodnych z oczekiwaniami klienta, w coraz bardziej efektywny sposób.

Mając na względzie przedstawione powyżej uwagi, w opinii Wnioskodawcy Prace nad Oprogramowaniem, tj. prace polegające na opracowywaniu programów komputerowych na zlecenie klientów, spełniają prze­słanki definicji działalności B+R wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT - spełniają przesłanki do uznania ich za działalność B+R w  rozumieniu wskazanych przepisów.

W szczególności przedstawione Prace nad Oprogramowaniem:

4)Mają na celu, jako prace rozwojowe, wykorzystanie zasobów wiedzy i doświadczenia Wniosko­dawcy do opracowywania i tworzenia nowych lub istotnie ulepszonych programów.

Równocześnie Wnioskodawca wskazuje przy tym, że działalność polegająca na opracowywaniu oprogra­mowania (na zlecenie innego podmiotu) była oceniana przez organy podatkowe jako działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Przykładowo, takie stanowisko DKIS zaprezentował w inter­pretacji indywidualnej:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Należy również wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT,

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu,

W myśl art. 24d ust. 5 ustawy o CIT,

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d ustawy o CIT, zostały określone w art. 24e ustawy o CIT.

W myśl art. 24e ust. 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT,

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIt, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

W świetle powyższego, czynności wdrożeniowe dokonywane już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, w ramach których nie dochodzi do podejmowania czynności/działań/prac badawczo-rozwojowych, tj. nastawionych na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, o charakterze indywidualnym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym nie mogą zostać uznane przez podatnika za prace badawczo-rozwojowe,  o których mowa w art. 4a pkt 26-28 ww. ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, opisane powyżej prace związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania, tj. Prace nad Oprogramowaniem, mają charakter twórczy. Tworzone w ramach Prac nad Oprogramowaniem pro­gramy komputerowe są dla Wnioskodawcy (w skali jego działalności) nowe. Prace te nie są prowadzone według ściśle określonych instrukcji otrzymanych od klienta; nie jest to proces, w ramach którego wyko­nanie wszystkich znanych z góry czynności będzie skutkowało opracowaniem zamówionego przez klienta produktu, zgodnie z jego potrzebami i wymaganiami. Zespół projektowy Spółki musi sam wymyślić, w jaki sposób opracować program tak, aby realizował on wyznaczone przez klienta cele i zamówione funkcjonal­ności.

W ramach prowadzonych prac Spółka (zespół produkcyjny Spółki) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność Spółki polegająca na wytworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego cha­rakteru. Tworzone w ramach Prac nad Oprogramowaniem programy komputerowe są dla Wnioskodawcy (w skali jego działalności) nowe. Poszczególne projekty są realizowane dla klientów na zasadzie „zaprojektuj i zbuduj” - w toku prowadzonych prac powstają rozwiązania dostosowane do potrzeb danego Klienta; są one „szyte na miarę” - Spółka tworzy dany program na podstawie potrzeb i wymagań klienta, przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy i dotychczas zdobytych doświadczeń. Z tego po­wodu - zróżnicowanych potrzeb i wymagań klientów - prowadzone prace są dla Spółki (w ramach jej działalności) nowe, unikatowe - nie mają odtwórczego charakteru.

Przedstawiona powyżej działalność (Prace nad Oprogramowaniem) podejmowana jest w systematyczny sposób i jest ona nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W świetle powyższego, działalność Spółki dotycząca tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania, o której mowa we wniosku, wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy do dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca może stosować stawkę 5%, Organ wskazuje, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Z opisu sprawy wynika, że:

-    prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową,

-    Spółka wytwarza, oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

-    w wyniku ulepszania lub rozwi­jania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy - odrębne programy komputerowe będące no­wymi prawami własności intelektualnej. Spółce przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia Oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

-    w związku z tworzeniem, rozwinięciem lub ulepszaniem oprogramowania, Spółka, w zależności od posta­nowień umownych z konkretnym klientem, osiąga (będzie osiągać) dochody z kwalifikowanego prawa wła­sności intelektualnej w postaci:

• opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa wła­sności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; lub
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

-     w ramach prowadzonej ewidencji rachunkowej Spółka prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający wyod­rębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzy­skania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektu­alnej, zgodnie z art. 24e ustawy o CIT; przedmiotowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco. Ewidencja ta jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulep­szenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym, Spółka spełnia wszystkie przesłanki, uprawniające ją do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, według preferencyjnej stawki 5% o której mowa w art. 24d ust. 1 .

Zatem, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Prace nad Oprogramowaniem spełniają przesłanki definicji działalności B+R wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, wobec czego Spółka ma prawo skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania podatkiem CIT dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu

w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).