1. Czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz danego podatnika (YX LV lub poszczególnych Podmiotów powiązanych) na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie progu 2 mln zł? 2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat) w sytuacji, w której Spółka najpierw złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT (w związku z pierwotnym przekroczeniem przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT), a następnie otrzyma opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, na skutek czego próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 sierpnia  2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

1)czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz danego podatnika (YX LV lub poszczególnych Podmiotów powiązanych) na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie progu 2 mln zł,

2)w przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat) w sytuacji, w której Spółka najpierw złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w związku z pierwotnym przekroczeniem przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a następnie otrzyma opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na skutek czego próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiadającym status podatnika VAT czynnego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą (…). Spółka (...)  (dalej: „Grupa”), która umożliwia kompleksowe oraz efektywne świadczenie usług na rzecz klientów Grupy, z wykorzystaniem specjalizacji w kontekście prowadzonych przez poszczególne spółki działalności gospodarczych.

(…) współpracujących ze Spółką podmiotów, oznaczone są znakiem towarowym „X”. Znak towarowy umieszczany jest w formie (…). Znak towarowy widnieje także (…), których użytkownikami są klienci Spółki.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej, której nieodzownym elementem jest świadczenie usług pod (…) marką „X”, Wnioskodawca zawarł ze spółką YX LV (dalej: „YX LV") z siedzibą na (...), umowę w zakresie udzielenia prawa do korzystania ze znaku towarowego „X”. Istotnym jest, iż spółka YX LV w strukturze Grupy jest jednostką dominującą względem Wnioskodawcy (tzw. spółką matką) i tym samym jest ona podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Sprzedaż pod marką X, ze względu na (…), stanowi dla Spółki element (…). Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę z tytułu umowy stanowi należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wypłaca oraz będzie wypłacać należności licencyjne z tytułu korzystania ze znaku towarowego, którego właścicielem jest YX LV, zaś wartość tych należności w roku podatkowym Wnioskodawcy może przekraczać kwotę (...) YX LV jest i będzie rzeczywistym właściciel należności wypłacanych przez Spółkę.

Co więcej, Spółka wypłaca i w przyszłości może wypłacać inne należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz YX LV.

Ponadto, Wnioskodawca wypłaca lub może w przyszłości wypłacać należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, również na rzecz następujących podmiotów powiązanych:

-A z siedzibą na (...),

-B z siedzibą w (...)

dalej łącznie „Podmioty powiązane”.

Należy przy tym nadmienić, że zgodnie z wiedzą Spółki, podmioty, na rzecz których Spółka wypłaca lub będzie wypłacać należności (YX LV oraz Podmioty powiązane), nie prowadzą w Polsce działalności poprzez zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT. Tym samym wypłacane należności nie są i nie będą związane z działalnością podmiotu zagranicznego prowadzoną poprzez zakład w Polsce.

Zgodnie z art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), ze względu na fakt, iż wniosek obejmuje transakcje z udziałem podmiotów nieposiadających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca wskazuje dane identyfikujące zarówno YX LV, jak i Podmiotów powiązanych: (...).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest i nadal może być obowiązany pełnić funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zarówno z tytułu wypłaty należności za możliwość korzystania ze znaku towarowego, jak również z tytułu wypłaty innych należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz YX LV oraz Podmiotów powiązanych.

Dla płatności licencyjnych z tytułu użytkowania znaku towarowego, Wnioskodawca stosuje i zamierza stosować zwolnienie z podatku u źródła przewidziane w art. art. 21 ust. 3-9 ustawy o CIT, przy czym warunki zwolnienia zostały spełnione i udokumentowane.

W zakresie należności wypłacanych na rzecz YX LV z tytułu należności licencyjnych związanych z korzystaniem ze znaku towarowego X, Wnioskodawca będąc płatnikiem, planuje wystąpić z wnioskiem o wydanie opinii o stosowaniu preferencji, o którym mowa w art. 26b ustawy o CIT. Wobec wszystkich należności wypłacanych na rzecz YX LV (objętych, jak i nieobjętych opinią o stosowaniu preferencji) Wnioskodawca pełniąc funkcję płatnika, posiada i będzie posiadać niezbędne dokumenty i oświadczenia, które uprawniają do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła.

Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza występowania w przyszłości do właściwego organu podatkowego z wnioskami o wydanie opinii o stosowaniu preferencji dla innych należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wypłacanych do YX LV oraz Podmiotów powiązanych. W takiej sytuacji, Wnioskodawca będzie w posiadaniu niezbędnych dokumentów i oświadczeń, które będą go uprawniały do zastosowania preferencyjnej stawki podatku u źródła, wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową bądź też do zwolnienia (tj. analogicznie jak w przypadku należności z tytułu znaku towarowego) z podatku u źródła, przewidzianego w dyrektywach unijnych (implementowanych poprzez wspomniane wcześniej przepisy ustawy o CIT).

W konsekwencji, w kolejnych latach, Wnioskodawca będzie dokonywał płatności, które mogą zostać objęte opinią o stosowaniu preferencji, jak również płatności, które nie są lub nie będą objęte taką opinią.

W przypadku dokonywania wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, dla których Wnioskodawca nie będzie posiadał opinii o stosowaniu preferencji, a których wartość przekroczy w roku podatkowym Wnioskodawcy próg 2 mln zł oraz zostaną spełnione warunki wskazane w art. 26 ust. 7a pkt 1-2 ustawy o CIT, Spółka zamierza składać oświadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 7a oraz 7g ustawy o CIT. Może się zdarzyć, że opinia o stosowaniu preferencji zostanie otrzymana przez Wnioskodawcę dopiero po dokonaniu wypłat, które łącznie spowodują przekroczenie limitu 2 mln zł i złożeniu w odniesieniu do płatności przekraczających ten limit oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

Pytania

1.Czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz danego podatnika (YX LV lub poszczególnych Podmiotów powiązanych) na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie progu 2 mln zł?

2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat) w sytuacji, w której Spółka najpierw złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT (w związku z pierwotnym przekroczeniem przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT), a następnie otrzyma opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, na skutek czego próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

1.Płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz danego podatnika (YX LV lub poszczególnych Podmiotów powiązanych) na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie progu 2 mln zł.

2.Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat) w sytuacji, w której Spółka najpierw złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT (w związku z pierwotnym przekroczeniem przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT), a następnie otrzyma opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, na skutek czego próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy.

Uzasadnienie

Na mocy ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) od 1 stycznia 2022 r. wszedł w życie zmieniony art. 26 ust. 2e ustawy o CIT regulujący zasady stosowania tzw. mechanizmu „pay and refund”, który zmodyfikował zasady dotyczące poboru podatku u źródła (dalej: „WHT”).

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Katalog płatności, które objęte są mechanizmem „pay and refund” zawiera m.in. płatności wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. przychody „z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)”, a także płatności wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, tj. przychody z „dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych".

Powyższy mechanizm zakłada pobór WHT według stawek standardowych wyłącznie od wskazanych kategorii płatności dokonywanych na rzecz podmiotów powiązanych, które przekraczają 2 mln zł w roku podatkowym wypłacającego. W odniesieniu do płatności z katalogu z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT będzie to stawka 20%, zaś w odniesieniu do płatności z katalogu art. 22 ust. 1 ustawy o CIT będzie to stawka 19%, bez możliwości zastosowania preferencji przewidzianych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę bądź w dyrektywach unijnych (implementowanych poprzez odpowiednie przepisy ustawy o CIT).

Na gruncie ustawy o CIT istnieją jednakże dwie możliwości niepobierania podatku w stawce wynikającej z polskich przepisów, nawet w przypadku przekroczenia limitu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, tj.:

1)zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT - uzyskanie przez podatnika (lub płatnika) opinii organu podatkowego o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, lub

2)zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT - złożenie przez płatnika oświadczenia o spełnianiu warunków do niepobierania podatku/stosowania stawki obniżonej lub zwolnienia z WHT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.

W myśl natomiast art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, Organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy zauważyć, iż zgodnie z uzasadnieniem do ustawy wprowadzającej zmiany związane z mechanizmem „pay and refund” (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), jedną z przesłanek zmian jest rosnąca globalizacja oraz mobilność tzw. dochodów pasywnych (dywidendy, odsetki oraz należności licencyjne) powiązana z mogącymi wystąpić w praktyce trudnościami w ustaleniu prawidłowej stawki podatkowej, np. z uwagi na kryterium rzeczywistego właściciela (ang. beneficial owner). (...) Potrzeba wprowadzenia zmian w przepisach podatkowych związanych z przepływami finansowymi w zakresie dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła wynika także z dotychczasowej praktyki Krajowej Administracji Skarbowej. Przykładowo wskazać należy, że w 2017 roku zostały wszczęte kontrole celno-skarbowe, których przedmiotem była weryfikacja prawidłowości stosowania zwolnienia od podatku u źródła (...). Dotychczas zakończyło się sześć kontroli celno-skarbowych przedmiotowego zagadnienia, które zakończyły się stwierdzeniem, że podmiot zagraniczny nie był rzeczywistym właścicielem otrzymywanych przez siebie odsetek od podmiotu z siedzibą na terytorium Polski. W sprawach tych stwierdzono, że płatnicy wypłacający te należności powinni pobrać podatek „u źródła” w kwocie 104,2 mln zł.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie opinii o stosowaniu preferencji w odniesieniu do danej transakcji wyklucza możliwość powstania wskazanych w uzasadnieniu „trudności w ustaleniu prawidłowej stawki podatkowej”, skoro to organ podatkowy wyda opinię o stosowaniu preferencji, wskazującą na możliwość zastosowania preferencyjnej stawki WHT albo zastosowania zwolnienia. W ocenie Wnioskodawcy, próg 2 mln zł, który warunkuje pobór podatku przez płatnika WHT wedle mechanizmu „pay and refund” został wprowadzony w związku z powyższymi trudnościami i możliwością uszczuplenia budżetu państwa w sytuacji nieprawidłowego niepobrania podatku u źródła przez płatnika lub zastosowania obniżonej stawki WHT. Do wskazanych sytuacji nie powinno dojść w sytuacji otrzymania opinii o stosowaniu preferencji, co - zdaniem Wnioskodawcy - wpływa na bezprzedmiotowość uwzględniania płatności objętych opinią o stosowaniu preferencji w kalkulacji progu 2 mln zł. Przyjęcie przeciwnego rozumowania i ujmowanie płatności objętych opinią, w kalkulacji progu 2 mln zł prowadziłoby do sytuacji, w której mechanizm „pay and refund” musiałby być stosowany do niewielkich wartościowo wypłat (w porównaniu do istotnych, bo przekraczających 2 mln zł wypłat objętych opinią), nieistotnych dla administracji skarbowej z punktu widzenia ryzyka nieprawidłowego poboru WHT oraz celu jaki przyświecał ustawodawcy wprowadzając przepisy w zakresie WHT.

Jednocześnie, jak wynika z treści projektu objaśnień podatkowych z dnia 19 czerwca 2019 r. w zakresie Zasad poboru podatku u źródła (pkt 5.1., str. 35) przedstawionego przez Ministra Finansów: „Do kalkulacji progu 2 mln zł nie są wliczane te wypłaty, które objęte są opinią o stosowaniu zwolnienia (obecnie opinii o stosowaniu preferencji; przyp. Wnioskodawcy), uregulowaną w art. 26b ustawy o CIT”.

Innymi słowy, tylko te należności wypłacone na rzecz tego samego podatnika (YX LV lub danego Podmiotu powiązanego), które nie będą objęte opinią o stosowaniu preferencji, powinny zostać uwzględnione przy kalkulacji progu 2 mln zł.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, jeśli łączna wartość należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wypłacanych na rzecz danego podatnika, pomniejszona o należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, nie będzie przekraczać łącznie kwoty 2 mln zł w danym roku podatkowym wypłacającego, to Wnioskodawca nie będzie musiał stosować mechanizmu „pay and refund” wobec tych płatności.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2022 r., nr 0111 KDIB1-1.4010.656.2021.1.JD. w której organ wskazał, że: „Powołane przepisy art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, zarówno w brzmieniu wcześniejszym jak i obecnie obowiązującym (tj. od 2022 r.; przyp. Wnioskodawcy), dopuszczają możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej (wynikającej z UPO) lub zwolnienia, pomimo przekroczenia progu 2 mln zł jeżeli wypłacający należności posiada obowiązującą opinię właściwego organu podatkowego wydaną na podstawie art. 26b ustawy o CIT. Powyższe upoważnia do stwierdzenia, że wypłacane na rzecz nierezydenta należności z tytułów objętych opinią o jakiej mowa z zdaniu poprzednim, nie są brane pod uwagę przy ustalaniu limitu 2.000.000 zł, po przekroczeniu którego płatnik zobowiązany jest do pobrania podatku u źródła według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT”.

Podobnie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.192.2022.1.AW potwierdził stanowisko wnioskodawcy, wskazując iż: „(...) Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że należności wypłacane przez Bank na rzecz nierezydentów, które będą objęte opiniami o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą brane pod uwagę przy kalkulacji progu 2 000 000 zł”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz danego podatnika (YX LV lub poszczególnych Podmiotów powiązanych) na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie progu 2 mln zł.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

Stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy o CIT: Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na podstawie powyższego przepisu w zakresie płatności przekraczających wskazany roczny próg 2 mln zł, aby zastosować preferencyjną stawkę WHT albo zwolnienie wynikające z ustawy o CIT lub umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik może złożyć do organu podatkowego, w ustalonej formie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, oświadczenie o zebraniu odpowiedniej dokumentacji i dokonaniu wymaganej prawem weryfikacji. Powyższe oświadczenie stanowi zatem alternatywę dla opinii o stosowaniu preferencji, która umożliwia niestosowanie mechanizmu „pay and refund” do płatności dokonywanych na rzecz danego podatnika przekraczających w roku podatkowym wypłacającego próg 2 mln zł.

Natomiast, zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o CIT, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, a następnie dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, płatnik może nie stosować ust. 2e do momentu upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono to oświadczenie.

Stosownie do art. 26 ust. 7g ustawy o CIT, w przypadku, o którym mowa w ust. 7f, płatnik, w terminie do 7 dnia następującego po miesiącu, w którym upłynął okres, o którym mowa w ust. 7f składa oświadczenie do organu podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15, że w momencie dokonania dalszych wypłat należności:

1)posiadał dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiadał wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Na podstawie wyżej wymienionych przepisów, w sytuacji, gdy w danym roku podatkowym wypłacającego dojdzie do kolejnych płatności na rzecz danego podatnika, którego dotyczyło pierwotne oświadczenie (z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT) złożone z uwagi na przekroczenie progu 2 mln zł, płatnik może złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat), celem dalszego niestosowania mechanizmu „pay and refund”.

Wnioskodawca pragnie zatem podkreślić, że oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT płatnik składa wyłącznie dla płatności przekraczających limit 2 mln zł, jeśli w związku z takim przekroczeniem złożono wcześniej oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT. Zatem nawet jeśli:

-płatnik dokonał na rzecz danego podatnika wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, których wartość przekroczyła w danym roku podatkowym wypłacającego próg 2 mln zł, nieobjętych opinią o stosowaniu preferencji, zaś następnie

-płatnik uzyskał opinię o stosowaniu preferencji dotyczącą wybranych spośród wskazanych powyżej należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wypłacanych na rzecz danego podatnika, na skutek czego

-wybrane wskazane powyżej należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT objęte opinią nie powinny być uwzględnianie przy kalkulacji limitu 2 mln zł określonego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (co jest przedmiotem pytania nr 1), i w związku z tym

-próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym wypłacającego

-to w konsekwencji nie zaistnieją przesłanki wskazane w art. 26 ust. 2e do zastosowania mechanizmu „pay and refund” i złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT przez Wnioskodawcę stanie się w tym zakresie bezprzedmiotowe.

Innymi słowy, z uwagi na fakt, iż oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT, płatnik składa dla płatności przekraczających limit 2 mln zł, to jeśli dane płatności objęte opinią o stosowaniu preferencji nie będą wliczane do tego limitu i w konsekwencji nie dojdzie do jego przekroczenia w danym roku podatkowym wypłacającego, płatnik nie będzie miał obowiązku złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT.

Powyższa interpretacja została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB1-2.4010 192.2022.1 AW: „Powyższe oznacza, że w sytuacji dokonywania kolejnych wypłat po złożeniu oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, płatnik może stosować wyłączenie art. 26 ust. 2e tej ustawy pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ww. ustawy. Regulacje te mają jednak zastosowanie wyłącznie w przypadku przekroczenia limitu kwoty 2 000 000 zł, określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Zatem oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT płatnik składa tylko dla płatności przekraczających kwotę 2 000 000 zł, jeśli w związku z takim przekroczeniem złożono wcześniej oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy więc stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca jako płatnik złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, a następnie uzyska opinię o stosowaniu preferencji, w wyniku czego próg 2 000 000 zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy - wyłączy to konieczność stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji również składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g tej ustawy”.

Podsumowując, Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do składania oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7g ustawy o CIT (tj. oświadczenia dla dalszych wypłat) w sytuacji, w której Spółka najpierw złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT (w związku z pierwotnym przekroczeniem przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT), a następnie otrzyma opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, na skutek czego próg 2 mln zł nie zostanie przekroczony przez płatności dokonywane na rzecz danego podatnika w danym roku podatkowym Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Tytuły należności których wypłata rodzi po stronie wypłacającego (polskiego rezydenta podatkowego) obowiązek poboru podatku (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT) zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Z treści ww. przepisów wynika, iż od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u  źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący polskim rezydentem podatkowym wypłaca oraz będzie wypłacać należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz spółki matki oraz Podmiotów powiązanych.

Jak stanowi art. 26 ust. 2e ustawy o CIT: