Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane przez Wnioskodawcę czynnością spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej z ustawy o CIT. Definicja legalna działalności badawczo-rozwojowej, zawarta w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT stanowi, iż jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez badania naukowe, zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, należy rozumieć badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 159 ze zm.; zwanej dalej jako: „p.s.w.n.”) oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 p.s.w.n.

Badania podstawowe, w myśl przywołanych wcześniej przepisów, to prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Z kolei badania aplikacyjne to prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 p.s.w.n. Mowa zatem o działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co do przesłanki systematyczności w definicji działalności badawczo-rozwojowej wypowiedział się WSA w Krakowie w wyroku z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. akt: I SA/Kr 481/19 (LEX nr 2865846) stwierdzając iż: „działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych, przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju.” (podobnie wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt: I SA/Gd 990/19, LEX nr 2738804).

W orzecznictwie wskazuje się również, że działalność badawczo-rozwojowa powinna mieć charakter twórczy (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 marca 2020 r., sygn. akt: I SA/Po 51/20, LEX nr 3007192), powinna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 marca 2020 r., sygn. akt: I SA/Po 51/20, LEX nr 3007192; wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. akt: I SA/Kr 481/19, LEX nr 2865846), a przedmiot takiej działalności powinien mieć charakter innowacyjny (wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt: I SA/Kr 624/17, LEX nr 2364622).

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca podejmuje opisane we wniosku czynności w ramach swojej działalności badawczo-rozwojowej. Świadczy o tym fakt, że podejmuje on prace rozwojowe w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

Czynności podejmowane w stosunku do platformy przez Wnioskodawcę spełniają definicję prac rozwojowych wskazaną w art. 4 ust. 3 p.s.w.n. Jego działalność obejmuje łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do zaprojektowania i stworzenia nowego produktu oraz ciągłego jego ulepszania. Działalność Wnioskodawcy w stosunku do platformy ma charakter systematyczny, ponieważ ma on w zamiarze ciągłe rozwijanie swojej platformy pod kątem wymagań swojego klienta oraz wymagań rynku.

Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy (z zakresu informatyki czy programistyki) do stworzenia nowego rozwiązania w postaci platformy internetowej. Jej nowość (a zarazem oryginalność i innowacyjność) wynika z faktu, że jest ona dopasowana do potrzeb konkretnego klienta biznesowego, co wymaga twórczego wkładu w jej zaprojektowanie ze strony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Stosownie do art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc to oraz powyższe rozważania pod rozwagę należy uznać, iż Wnioskodawca ma prawo do stosowania stawki 5% do kwalifikowanego dochodu z tej platformy, gdyż to kwalifikowane prawo własności intelektualnej zostało wytworzone oraz jest rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, związanej bezpośrednio z rozwijanym Oprogramowaniem do kosztów faktycznie poniesionych przez Spółkę, o których mowa w art. 24d ust. 4, wchodzących w skład tzw. współczynnika Nexus, w tym:

a.kwalifikując koszty wynagrodzenia pracowników oraz osób zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne biorących udział w produkcji oraz rozwoju Oprogramowania do litery „a” we wzorze Nexus;

b.kwalifikując koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych ze Spółką, których rezultat prac stanowi wynik prac B+R do litery „b” we wzorze Nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Należy również wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193).

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1updop,

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Organ wskazuje, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Ad. 1

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca tworzy oprogramowanie opisujące funkcjonalność maszyn Klienta. Celem wykonywanych prac opisanych we wniosku jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

W świetle powyższego, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop.

Zatem, skoro wynik działalności Wnioskodawcy w postaci oprogramowania do (...) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, które zostały wytworzone i rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to tym samym Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodów z tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy opisane we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 i dalsze ustawy o CIT i w związku z tym, jako że wynik tej działalności w postaci oprogramowania do (...) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT - Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodów z tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT (IP BOX), należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do ustalenia wzoru wskaźnika Nexus wskazać należy, że ze wzoru przedstawionego w treści art. 24d ust. 4 updop, wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca kwalifikuje koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, związanej bezpośrednio z rozwijanym Oprogramowaniem do kosztów faktycznie poniesionych przez Spółkę, o których mowa w art. 24d ust. 4, wchodzących w skład tzw. współczynnika Nexus, w tym:

    a.  koszty wynagrodzenia pracowników oraz osób zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne biorących udział w produkcji oraz rozwoju Oprogramowania - do litery „a” we wzorze Nexus;