kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową oraz koszty poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, zlecenia i o dzieło oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki w tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa o ZUS) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane, prowadzone przez Wnioskodawcę w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku, prace rozwojowe w obszarze tworzenia nowych lub ulepszonych linii produkcyjnych stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 41 pkt 26 ustawy o CIT (winno być: 4a pkt 26 ustawy o CIT), w stosunku do której podatnik uprawniony jest do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku, wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową oraz koszty poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, zlecenia i o dzieło oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki w tytułu tych należności określone w ustawie o ZUS - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z treścią art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa (dalej: „działalność B+R”), oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej obejmuje zatem badania naukowe, które zdefiniowane są w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT oraz prace rozwojowe, które zdefiniowane są w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzi On prace rozwojowe w rozumieniu drugiego z powołanych w zdaniu wcześniejszym przepisów, w związku z tym w dalszej części uzasadnienia nie będzie się on odnosić do definicji badań naukowych.

W tym zakresie w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „Prawo o SWiN”). Zgodnie natomiast z powołanym artykułem Prawa o SWiN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 roku, prace rozwojowe zdefiniowane były bezpośrednio w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, i oznaczały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności prace wskazane w niniejszym przepisie. W ocenie Wnioskodawcy, jak również wynika z uzasadnienia nowelizacji wprowadzającej opisaną zmianę, zmiana ta miała wyłącznie charakter porządkujący (doprecyzowujący) i nie wpływa na odmienną kwalifikację prac wykonywanych przez Wnioskodawców do 30 września 2018 r. i od 1 października 2018 r., jako działalności B+R.

Jak zatem wynika z wskazanych wyżej definicji, działalnością B+R jest działalność spełniająca następujące wymogi:

-ma charakter działalności twórczej,

-jest podejmowana w sposób systematyczny,

-jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

-ma formę badań naukowych lub prac rozwojowych zdefiniowanych również w ustawie o CIT.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo- rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia („działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu”), powstania czegoś („twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś”).

W tym zakresie Wnioskodawca zwraca uwagę na treść Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 roku, dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dotyczących również definicji działalności B+R dla celów ulgi na działalność badawczo-rozwojową, dalej: „Objaśnienia”). Zgodnie z Objaśnieniami: „(...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u podatnika funkcjonujących”.

Jak dalej wskazano w Objaśnieniach: „wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniaj się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej Projekty polegające na tworzeniu linii technologicznych (linii produkcyjnych) są działalnością o charakterze twórczym. Przede wszystkim, są one działaniem podejmowanym w kierunku tworzenia lub ulepszenia rozwiązań stosowanych w działalności prowadzonej przez Spółkę. Ponadto, w ramach każdego z Projektów wprowadzana jest zupełnie nowa koncepcja, która nie była do tej pory stosowana w praktyce gospodarczej, co wynika przede wszystkim z tego, że każdy z Projektów ma na celu zaprojektowanie, wyprodukowanie i uruchomienie u klienta linii dla Niego dedykowanej, spełniającej Jego indywidualne wymogi. W ramach Projektów wykorzystywane są zarówno dostępna, jak i nowa wiedza oraz standardowe oraz nowe maszyny, niewykorzystywane wcześniej w praktyce Spółki. Ponadto, każdy z Projektów wprowadza zupełnie nową koncepcję, która do tej pory nie była stosowana w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (gdyż każda z linii odpowiada specyficznym i niepowtarzalnym potrzebom danego klienta). W ocenie Wnioskodawcy, działalnością twórczą są również te Projekty, w ramach których wykorzystywane są rozwiązania i technologie już wcześniej stosowane w Spółce, do których wprowadzane są jednak znaczne zmiany i nowe funkcjonalności dostosowane do wymogów danego klienta.

W opinii Wnioskodawcy, Projekty stanowić będą prace rozwojowe na etapach 1-10 wskazanych powyżej w stanie faktycznym, z wyłączeniem etapów związanych z montażem, uruchomieniem, poprawianiem i szkoleniem użytkowników linii, których, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka nie uznaje za prace rozwojowe i które nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Ponadto, działania podejmowane w ramach wskazanych Projektów mają, w opinii Wnioskodawcy, uzewnętrzniony rezultat (w postaci zaprojektowanej, wyprodukowanej i uruchomionej u klienta danej linii technologicznej), a także indywidualny oraz oryginalny charakter, gdyż ich opracowanie i wdrożenie wymaga określonych procesów myślowych i kreatywności pracowników z wielu różnych zespołów (w tym inżynierów, programistów czy mechaników), jak również wnoszą one obiektywnie nową wartość (tj. powstałą w wyniku realizacji Projektów linię technologiczną dla konkretnego klienta).

Konkludując, w ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Spółkę i jej pracowników w ramach wskazanych powyżej Projektów mają charakter twórczy. W wyniku kreatywnych działań pracowników powstają nowe rozwiązania, koncepcje, procesy o indywidualnym i oryginalnym charakterze, wnoszące nową wartość.

Powyższe podejście potwierdzają organy podatkowe:

-w interpretacji z dnia 7 lipca 2021 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.129.2021.2.JS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, w którym wskazał on, że: „(...) w przypadku tworzenia linii produkcyjnych każdorazowo mamy do czynienia z działalnością twórczą, tj. tworzeniem zupełnie nowego lub istotnie ulepszonego produktu (dostosowanego do szczegółowych wymagań klienta, wymagającego wprowadzenia nowych funkcjonalności, zaprojektowania nowych rozwiązań i wykorzystania nowych rozwiązań technicznych). W wyniku tak prowadzonych prac każdorazowo powstaje prototyp produktu, który następnie, w ramach komercjalizacji wyników prowadzonych prac rozwojowych, jest wdrażany u klienta jako produkt (co nie stoi na przeszkodzie uznania prac nad tworzeniem tego produktu jako prac rozwojowych, bowiem zgodnie z ustawą CIT, prace rozwojowe zakończyć się mogą zarówno sukcesem, w tym komercjalizacją, jak i niepowodzeniem). Ponadto, warto wskazać, iż w brzmieniu ustawy CIT przed nowelizację, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r., tworzenie linii produkcyjnych wprost wskazane było jako przykład prac rozwojowych - ponieważ, jak wskazał wyżej Wnioskodawca, zmiana miała charakter jedynie porządkujący, uznać należy, iż jest to również przykład takich prac na bazie obecnego brzmienia przepisów (...)”.

-podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził w interpretacji z dnia 7 lipca 2020 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.159.2020.2.MMU, w której uznał, że: „Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu unowocześnienie i usprawnienie istniejącej linii. W ramach prac tworzone są nowe rozwiązania, które wcześniej nie były u Wnioskodawcy stosowane. Prace wykonywane w ramach działalności przeprowadzane są nie tylko przez technologów, ale również angażowane są firmy zewnętrzne. Modernizacja linii polega na wprowadzeniu dodatkowych elementów do już istniejącej linii w celu zwiększenia jej wydajności, co oznacza, że zdobyta w tym zakresie wiedza wykorzystywana jest do stworzenia nowych rozwiązań”.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że efekt prac realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektów znajduje odpowiednie utrwalenie (w tym, w opracowywanej dokumentacji nowych lub istotnie zmienionych linii technologicznych).

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Jak wskazują Objaśnienia: „Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: „robiący coś regularnie i starannie; o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu; o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny”. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowana (działalność) w sposób systematycznym a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego, opisane powyżej prace w ramach Projektów mają bez wątpienia charakter systematyczny, mają one bowiem charakter metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca posiada określoną metodykę zarządzania Projektami, która m.in.:

-określa sposób prowadzenia prac, wykorzystując w tym zakresie wiedzę z obszaru zarządzania Projektami,

-wymaga prowadzenia prac zgodnie z określonym planem, budżetem i harmonogramem i definiuje poszczególne fazy prowadzenia Projektów,

-wymaga stosowania różnego rodzaju sformalizowanej dokumentacji, na podstawie której prace są planowane, dokumentowane lub podsumowywane,

-definiuje zadania i kompetencje poszczególnych osób w projekcie.

Ponadto, mimo iż zgodnie z Objaśnieniami działalność B+R nie musi mieć charakteru działalności prowadzonej regularnie, Wnioskodawca zauważa, iż jego przypadku prowadzone prace nie mają charakteru działalności incydentalnej, gdyż Wnioskodawca w sposób regularny prowadzi Projekty o charakterze oryginalnym. W praktyce, Projekty rozwojowe, które skutkują wytworzeniem nowego produktu, dostarczenia nowych funkcjonalności i rozwiązań, stanowią główną oś działalności Wnioskodawcy.

Trzecie kryterium działalności B+R dotyczy rezultatu prowadzenie tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z Objaśnieniami: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów”. Jak dalej wskazują Objaśnienia, zwiększenie lub wykorzystanie istniejących zasobów wiedzy dla nowych jej zastosowań dotyczyć może zarówno wiedzę ogólnodostępną, wiedzę danego przedsiębiorstwa czy też jej pracowników.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace mają na celu nowe zastosowanie istniejącej już wiedzy. W prowadzonych pracach Wnioskodawca wykorzystuje bowiem wiedzę techniczną z zakresu m.in. inżynierii, mechaniki, automatyki, budowy maszyn, programowania, produkcji i łączy ją z wiedzą biznesową, prowadząc prace w celu znalezienia dla tej wiedzy nowych zastosowań, w tym które są konieczne do spełnienia celów stawianych przez kontrahentów. Posiadana już przez Wnioskodawcę i Jego pracowników wiedza jest identyfikowana na wstępnych etapach prowadzonych Projektów, a dodatkowo w wyniku prowadzonych prac, może ulegać zwiększeniu.

Ostatnim kryterium uznania danych prac za działalność B+R jest wykonywanie jej w formie badań naukowych lub prac rozwojowych. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzi On prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o CIT i Prawa o SWiN, gdyż realizowane przez Niego Projekty spełniają wszystkie elementy definicji prac rozwojowych, tj.:

  - obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania (co zostało uzasadnione przez Wnioskodawcę wcześniej),

  - do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

  - nie dotyczą działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Celem prowadzenia Projektów jest wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, jak również zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nie mają jednocześnie charakteru rutynowych lub okresowych zmian. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy, obejmując działania wymagające współpracy więcej niż jednego obszaru działalności Spółki, odznaczające się większą pracochłonnością i kosztochłonnością, co jak Wnioskodawca wskazał, jest również przyczyną prowadzenia tego typu prac w oparciu o szczególną metodykę działania i procedury. Zmiany o charakterze rutynowym lub okresowym realizowane są w praktyce działalności Wnioskodawcy w sposób znacznie mniej sformalizowany, nie w formie opisanych wyżej Projektów. Dodatkowo, Projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają na celu wprowadzenie nowych lub istotnie zmienionych produktów, rozwiązań, koncepcji czy narzędzi, które wiążą się z istotnymi korzyściami dla Wnioskodawcy lub klientów, a zatem wykraczają zdecydowanie poza charakter rutynowy lub okresowy.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzone przez Niego prace rozwojowe, opisane w niniejszym wniosku, spełniają warunki uznania ich za działalność B+R w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy o CIT, gdyż w przypadku tworzenia linii produkcyjnych każdorazowo mamy do czynienia z działalnością twórczą, tj. tworzeniem zupełnie nowego lub istotnie ulepszonego produktu (dostosowanego do szczegółowych wymagań klienta, wymagającego wprowadzenia nowych funkcjonalności, zaprojektowania nowych rozwiązań i wykorzystania nowych rozwiązań technicznych). W wyniku tak prowadzonych prac każdorazowo powstaje produkt, który następnie, w ramach komercjalizacji wyników prowadzonych prac rozwojowych, jest wdrażany u klienta jako produkt (co nie stoi na przeszkodzie uznania prac nad tworzeniem tego produktu jako prac rozwojowych, bowiem zgodnie z ustawą CIT, prace rozwojowe zakończyć się mogą zarówno sukcesem, w tym komercjalizacją, jak i niepowodzeniem). Ponadto, warto wskazać, iż w brzmieniu ustawy CIT przed nowelizacją, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r., tworzenie linii produkcyjnych wprost wskazane było jako przykład prac rozwojowych - ponieważ, jak wskazał wyżej Wnioskodawca, zmiana miała charakter jedynie porządkujący, uznać należy, iż jest to również przykład takich prac na bazie obecnego brzmienia przepisów (co potwierdzają jednoznacznie organy podatkowe - interpretacje przytoczone niżej).

Ponadto, działania podejmowane w ramach wskazanych Projektów mają, w ocenie Wnioskodawcy, uzewnętrzniony rezultat (w postaci zaprojektowanej, wyprodukowanej i uruchomionej u klienta danej linii technologicznej), a także indywidualny oraz oryginalny charakter, gdyż ich opracowanie i wdrożenie wymaga określonych procesów myślowych i kreatywności pracowników z wielu różnych zespołów (w tym inżynierów, programistów czy mechaników), jak również wnoszą one obiektywnie nową wartość (tj. powstałą w wyniku realizacji Projektów linię technologiczną dla konkretnego klienta).

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że podobny pogląd zaprezentowany przez Niego powyżej jest zgodny ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych dla przedsiębiorstw produkcyjnych i projektowych, prowadzących Projekty w celu wprowadzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów, produktów lub usług o analogicznym charakterze, jak te, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy. Przykładowo:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 26 lipca 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.105.2017.2.IZ, w odniesieniu do tworzenia i zmieniania/ulepszania produktów z obszaru automatyzacji maszyn i urządzeń, wskazał, że: „Działalność gospodarcza Spółki koncentruje się na projektowaniu i wykonawstwie nowoczesnych oraz niezawodnych systemów automatyki i informatyki do zastosowań przemysłowych różnych branż. Spółka realizuje projekty począwszy od układów automatyki pojedynczych maszyn i urządzeń, poprzez rozwiązania dla instalacji procesowych i linii produkcyjnych, aż po rozproszone systemy teleinformatyczne zapewniające sterowanie i wizualizację procesów wytwórczych kompletnych zakładów. Opracowanie rozwiązań oferowanych przez Spółkę wymaga połączenia wiedzy z zakresu automatyki przemysłowej i informatyki, a także wiedzy eksperckiej z dziedzin, w których produkty Spółki mają znaleźć zastosowanie, takich jak logistyka, produkcja i metrologia. Działalność Spółki koncentruje się (i będzie koncentrowała się również w przyszłości) na tworzeniu nowych niedostępnych dotychczas w ofercie Spółki lub znacząco odmiennych od oferowanych na rynku - rozwiązań systemów automatyki i informatyki, w tym modyfikacji funkcjonujących już systemów. Należy przy tym podkreślić, że modyfikacje systemów nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian. Są to modyfikacje istotnych funkcjonalności, których wprowadzenie powoduje powstanie nowego lub istotnie ulepszonego produktu. W ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje i będzie realizować szereg różnych prac, w tym:

-prace związane z tworzeniem, projektowaniem i wdrażaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych systemów automatyki i informatyki oraz

-prace związane z tworzeniem, projektowaniem i wdrażaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych dodatków/rozszerzeń do systemów automatyki i informatyki, w tym także niedostępnych wcześniej elementów funkcjonalności systemów.

(...) Odnosząc cytowane powyżej przepisy art. 4a pkt 26 i 28 updop, do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w nich zawartych.

Jak twierdzi Wnioskodawca - Projekty realizowane przez Wnioskodawcę stanowią działalność twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Działalność tę można scharakteryzować jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy z wielu dziedzin do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów i procesów. Zatem, słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że Projekty, o których mowa we wniosku, należy uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu updop”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 lipca 2020 r., nr 0111-KDIB1- 3.4010.159.2020.2.MMU, w odniesieniu do tworzenia i ulepszania linii technologicznych, wskazał, że: „Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu unowocześnienie i usprawnienie istniejącej linii. W ramach prac tworzone są nowe rozwiązania, które wcześniej nie były u Wnioskodawcy stosowane. Prace wykonywane w ramach działalności przeprowadzane są nie tylko przez technologów, ale również angażowane są firmy zewnętrzne. Modernizacja linii polega na wprowadzeniu dodatkowych elementów do już istniejącej linii w celu zwiększenia jej wydajności, co oznacza, że zdobyta w tym zakresie wiedza wykorzystywana jest do stworzenia nowych rozwiązań. W wyniku prac wykonywanych przez Wnioskodawcę, powstały następujące rozwiązania, które wcześniej nie były stosowane, tj.:

- przyrządy zapewniające pewność pomiarową,

- dedykowane narzędzia pomiarowe (sprawdziany),

- narzędzia optymalizujące proces produkcyjny,

- oprzyrządowanie dla nowych linii produkcyjnych,

- elementy dostosowujące posiadane narzędzia do maszyn innego typu,

- urządzenia optymalizujące pracę (automatyzacja pracy),

- rozwiązania umożliwiające modyfikację technologii wytwarzania w celu zwiększenia zdolności procesu.

(...) Analizując przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że wskazana przez Wnioskodawcę działalność opisana we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 uCIT, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 7 uCIT”.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, wyżej opisane, prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe w obszarze tworzenia linii produkcyjnych stanowią prace rozwojowe zarówno w przypadku, kiedy tworzone są zupełnie nowe linie produkcyjne, jak i w przypadku, kiedy tworzone są linie produkcyjne z wykorzystaniem istniejących już rozwiązań, ale z istotnymi zmianami i zwiększoną funkcjonalnością dostosowaną do wymogów konkretnego klienta i w związku z tym, stanowią one działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 41 pkt 26 ustawy o CIT (winno być: 4a pkt 26 ustawy o CIT), w stosunku do której podatnik uprawniony jest do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, jest On uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na:

  - wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe,

  - wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),

  - surowce i materiały wykorzystywane przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT, analogiczne zasady mają (w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku) zastosowanie w stosunku do umów zlecenia oraz umów o dzieło.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, kosztami kwalifikowanymi w tym rozumieniu będą wszystkie koszty prac rozwojowych wskazanych powyżej. Poniżej, Wnioskodawca dodatkowo szerzej odnosi się do ww. kategorii.

Wnioskodawca wskazuje, że pracownicy realizujący działalność badawczo-rozwojową to pracownicy, którzy faktycznie wykonują zadania będące realizacją prac rozwojowych. Wnioskodawca zamierza zatem traktować jako koszt kwalifikowany (w odpowiedniej proporcji) wynagrodzenie pracowników (lub osób na umowie zlecenie lub o dzieło, nieprowadzących działalności gospodarczej), którzy rzeczywiście uczestniczą w pracach badawczo-rozwojowych. W przypadku Wnioskodawcy będą to więc pracownicy (i wspomniane osoby na umowach cywilnoprawnych), którzy wykonują zadania pozostające w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, uczestnicząc w prowadzonych Projektach przypisanych do działalności badawczo-rozwojowej. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma znaczenia umiejscowienie wspomnianych osób w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, tj. dział lub inna komórka organizacyjna, w skład której wchodzą. Powyższe stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w nowelizacji przepisów ustawy o CIT, w ramach których sformułowanie o „pracownikach zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” zostało zastąpione obecnym brzmieniem art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, w którym dodatkowo wprowadzono obowiązek liczenia proporcji czasu pracy poświęcanego działalności B+R, do czasu poświęcanego na realizację innych obowiązków (co wskazuje, że kosztami kwalifikowanymi mogą być również koszty wynagrodzeń pracowników na co dzień wykonujących również inne czynności niż działalność badawczo-rozwojowa).

Za koszty kwalifikowane w świetle przepisów uznaje się nie tylko wynagrodzenia zasadnicze pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, ale również wszelkie inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, które stanowią przychody pracowników na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe np. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2017 r., nr 3063-ILPB2.4510.235.2016.2.ŁM, w której organ wskazał, że: „kosztami kwalifikowanymi będą koszty wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za nadgodziny, dodatku urlopowego, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, premii i nagród, dodatków do wynagrodzeń, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, odpraw, ekwiwalentów za wykorzystywanie samochodu prywatnego do celów służbowych, diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych pracownikom oddelegowanym z innych spółek z Grupy, pakietów medycznych, ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lutego 2017 r., nr 3063-1LPB2.4510.223.2016.IKS, w której Organ uznał, że: „do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć takie koszty jak wynagrodzenia zasadnicze, dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, w niedzielę, święta, dni wolne od pracy i w porze nocnej, wynagrodzenie za czas urlopu oraz ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, premie, bonusy i nagrody, dodatki za dyżur oraz dodatek świąteczny, a także wynagrodzenie należne na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia (przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne, takich jak:

a)wynagrodzenie oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych;

b)premie, bonusy i nagrody;

c)diety i inne należności za czas podróży służbowej związanej z pracami badawczo- rozwojowymi;

d)wydatki związane z zapewnieniem pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym (ubezpieczenie na życie, karnety sportowe, bony, itp.)

-ustalonych zgodnie z proporcją wskazaną w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, oraz do limitu określonego w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Wydatki te podlegać będą zatem odliczeniu wyłącznie do wysokości określonej proporcją wskazaną w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, oraz do limitu określonego w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca, za każdy miesiąc, ustalać ma proporcję czasu pracy poświęcanej przez pracowników (analogicznie, osób na umowach cywilnoprawnych, nieprowadzących działalności gospodarczej) na działalność badawczo-rozwojową w całości ich czasu pracy i obliczoną proporcję stosować będzie do zdefiniowanego wyżej wynagrodzenia i składek dotyczących danego pracownika (lub osoby na umowie cywilnoprawnej) rozpoznanych w kosztach podatkowych danego miesiąca”.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreśla, że w skład należności dotyczących wynagrodzeń pracowników mogą wchodzić również koszty, które zostały poniesione z tytułu wynagrodzenia chorobowego i innych wynagrodzeń wypłacanych na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy (wynagrodzenia za czas nieobecności pracownika w pracy, np. w związku z opieką nad dziećmi, urlopem, chorobą itp.) oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o ZUS. Jednakże, Spółka nie zamierza uwzględniać ww. kosztów wynagrodzeń wśród kosztów kwalifikowanych. Precyzując, wyeliminowanie ww. kosztów następuje w ten sposób, że Wnioskodawca przyjmując jako podstawę kalkulacji wynagrodzenia pracowników całość miesięcznego wynagrodzenia (wraz z ewentualnymi kosztami poniesionymi m.in. na wynagrodzenie chorobowe), mnoży je następnie przez procent czasu pracy, który dany pracownik faktycznie przeznaczył na realizację działalności badawczo-rozwojowej w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Tym samym, koszty kwalifikowane nie uwzględniają części kosztów, które dotyczą wynagrodzenia za czas nieobecności pracownika w pracy.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy co do takiego sposobu kalkulacji proporcji, w jakiej wspomnienie koszty wynagrodzeń i składek mogą stanowić koszty kwalifikowane, może być szereg interpretacji indywidualnych, m.in.:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2017 r., sygn. 2461-IBPB-3.4510.1184.2016.1.TS,

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2017 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.82.2017.1.MR,

-interpretacja indywidualna Dyrektora krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 grudnia 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.561.2019.1.IZ,

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.609.2019.1.IZ.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca wskazuje, iż art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe mieć będzie miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby konkretnej pracy rozwojowej (tworzenia lub ulepszania danego produktu) i są one ewidencjonowane w przypisaniu do danej pracy rozwojowej. O bezpośrednim powiązaniu ww. materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową świadczy również fakt, iż wydatki te Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem uzyskanym z komercjalizacji prac rozwojowych (tj. z tytułu sprzedaży linii produkcyjnej w sytuacji, kiedy stanie się ono finalnie produktem sprzedawanym klientowi). Powyższego nie zmienia fakt, że część materiałów niezbędnych do realizacji Projektów została wydana z magazynów, gdyż istotne dla możliwości zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych jest ich bezpośrednie przeznaczenie dla celów prowadzonej działalności B+R, co ma miejsce w sytuacji Spółki. Pomocniczo, można dodatkowo wskazać, iż zgodnie z podejściem rachunkowym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się między innymi: „materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym”. Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nabywane przez Nią bezpośrednio na cele prac rozwojowych materiały dla celów rachunkowych rozpoznaje księgowo na zasadach wskazanych w zacytowanym przepisie (jako materiały).

Dodatkowo, w ocenie Spółki, nie ma znaczenia w tym aspekcie ani opis dotyczący nabywanych materiałów bądź surowców na fakturze, ani charakter materiału bądź surowca - czy np. stanowi surowce lub materiały w stanie nieprzetworzonym, przetworzonym czy też określone gotowe produkty (urządzenia, specjalistyczne części, elementy), które jednak w wyniku ich wykorzystania w linii produkcyjnej posłużą do wytworzenia nowego lub istotnie ulepszonego produktu o nowych funkcjonalnościach.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest zachowanie polegające na kwalifikacji do materiałów, które mogą być rozliczone w ramach ulgi, półproduktów, tj. materiałów o charakterze przetworzonym, a także gotowych urządzeń, wyprodukowanych przez inne podmioty, które stają się elementem linii. Takie podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych dotyczących linii technologicznych, przykładowo, w powoływanej wyżej, interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lipca 2021 r., o sygn. 0114 KDIP2-1.4010.129.2021.2.JS.

Wskazane powyżej podejście jednoznacznie potwierdzają organy podatkowe, przykładowo:

-w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB13.4010.147.2019.1.JKT, Organ potwierdził możliwość uznania za koszty kwalifikowane (jako materiałów i surowców) bezpośredniego zakupu lub wykonania na zlecenie podatnika niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych urządzeń, specjalistycznych części bądź elementów, które stanowić będą część prototypu lub urządzenia pilotażowego, niezależnie od opisu otrzymanej przez podatnika faktury. Zapytanie podatnika dotyczyło gotowych urządzeń, części bądź elementów posiadających określone funkcjonalności, które jednak w połączeniu z innymi elementami w ramach prototypu lub urządzenia pilotażowego pozwalają na powstanie zupełnie nowego lub istotnie zmienionego/ulepszonego produktu, posiadającego nowe funkcjonalności;

-w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2019 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.207.2019.2.JKT, Organ potwierdził, iż jako koszty kwalifikowane materiałów podatnik może uwzględnić koszty związane z wytworzeniem gotowych produktów przez podatnika lub koszty nabycia takich produktów od konkurencji (produkty, które staną się częścią produktu tworzonego lub ulepszanego przez podatnika);

-w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ, Organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż: „Według rozporządzenia, poprzez materiały podstawowe należy rozumieć materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Materiałami pomocniczymi są zaś materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości”.

Dodatkowo, Spółka przykładowo wskazuje, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 14 grudnia 2018, nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS wskazał, że: „W rozpatrywanej sprawie wskazać należy, że Wnioskodawca może uznać za koszt kwalifikowany:

a)materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.,

b)zakup narzędzi i urządzeń niebędących środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, jeżeli stanowią one sprzęt specjalistyczny wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p.,

c)koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku, skoro związane one były/są wyłącznie z realizacją przez nich prac badawczo-rozwojowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.,

d)koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych w całości lub w części, w jakiej wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

- poniesione w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonego we wniosku Nr 2 - w tej części - należało więc uznać za prawidłowe”.

Również w odniesieniu do materiałów i surowców, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 10 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD wskazał, iż:

„Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie, czy za koszty kwalifikowane Prac B+R, mogą być uznane koszty materiałów i surowców zużytych podczas Prac B+R. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w trakcie Prac B+R zużywa materiały, komponenty elektroniczne, detale mechaniczne, kable i przewody elektryczne, złącza, obudowy, konektory, terminale, koszulki oraz taśmy PCV, tworzywa sztuczne, cynę lutowniczą, emulsje i roztwory do obróbki metali, gumy i mieszanki gumowe będące w użyciu jak i wykonywane na zamówienie, oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe, rozpuszczalniki do mycia urządzeń, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne, baterie i akumulatory, tonery i papier, inne materiały biurowe, opakowania, pojemniki i obudowy służące do przechowywania i magazynowania, narzędzia ręczne (zestawy kluczy, szczypiec, kombinerek, śrubokrętów, lutownic itp.) i osprzęt pomiarowy ręczny (mierniki itp.).

Art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców niezbędnych do zrealizowania projektów polegających na tworzeniu innowacyjnych produktów, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisie”.

W cenie nabycia surowców lub materiałów związanych z działalnością badawczo-rozwojową, w ramach realizacji poszczególnych Projektów, zawarte są również wydatki na usługi bezpośrednio związane z nabyciem surowca lub materiału. W praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych możliwość uwzględnienia w rozliczeniu ulgi kosztów różnego rodzaju usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową uzależniona jest od uwzględnienia tego typu kosztów w cenie nabycia danego materiału dla celów rachunkowych.

Przykładowo, możliwość uwzględnienia kosztów transportu związanych bezpośrednio z działalnością B+R została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2019 r. sygn. 0112-KDIL3-3.4011.284.2019.2.WS, w której Organ stwierdził, że: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że koszty samego materiału/surowca, koszty transportu, koszty związane z pakowaniem oraz fizycznym dostarczaniem materiału/surowca do magazynu oraz koszty cła - jako poniesione na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojowa - mogą zostać zakwalifikowane do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i odliczone przez Wnioskodawcę w ramach ulgi badawczo-rozwojowej”.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, ma On prawo do odliczenia w ramach ulgi B+R kosztów nabycia surowców i materiałów związanych z działalnością badawczo-rozwojową, w których cenie nabycia dla celów rachunkowych uwzględnione są również koszty usług zewnętrznych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Końcowo, jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), przedmiotowe wydatki stanowią koszty dla celów podatkowych i nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie. W konsekwencji, mogą stanowić one koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania na zasadach opisanych we wskazanym artykule.

W konsekwencji, w świetle przedstawionej argumentacji, w ocenie Wnioskodawcy:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny w zakresie pytania oznaczonego nr 1, stosownie do art. 14c Ordynacji podatkowej.

Ad. 2.

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.,

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

W myśl art. 18d ust. 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

  1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

 2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d. ust. 5 updop,

Ponadto, stosownie do treści art. 18d ust. 6 updop,

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Z art. 18d ust. 7 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wynika natomiast, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.,

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.,

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 uCIT,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu uCIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT,

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a uCIT).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof,

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Zatem, odnosząc się do powyższego, Państwa stanowisko zgodnie z którym, w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku, są Państwo uprawnieni do odliczenia kosztów poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, zlecenia i o dzieło oraz sfinansowanych przez Wnioskodawcę składek w tytułu tych należności określonych w ustawie o ZUS - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2  pkt 1, 1a ustawy o CIT.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produktów w stanie surowym, półproduktów oraz gotowych urządzeń, które stają się elementem linii, wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

W tym miejscu należy wskazać, że art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W ocenie tut. Organu, jeżeli nabyte surowce i materiały stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółki należy stwierdzić, że mogą one stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisach.

Mając na względzie opisany stan sprawy i powyższe przepisy prawa podatkowego, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko zgodnie z którym, w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku, wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2  pkt 2 ustawy o CIT.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-wyżej opisane, prowadzone przez Wnioskodawcę w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku prace rozwojowe w obszarze tworzenia nowych lub ulepszonych linii produkcyjnych stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, w stosunku do której podatnik uprawniony jest do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, jest prawidłowe;

-w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku, wskazane we wniosku i zaliczone do

kosztów uzyskania przychodu koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy tworzeniu linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów lub wydawane z magazynów), które stają się elementem linii wraz z kosztami uwzględnionych w cenie nabycia tych surowców i materiałów dla celów rachunkowych usług bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową oraz koszty poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, zlecenia i o dzieło oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki w tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa o ZUS) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, wprzypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.