Czy do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowa... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.385.2022.1.ANK

Temat interpretacji

Czy do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT lub art. 22 ust. 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT lub art. 22 ust. 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.). W ramach wykonywanej działalności gospodarczej, Wnioskodawca pełni rolę podmiotu prowadzącego rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze, o którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 poz. 1800, dalej: „ustawa CIT”). Wnioskodawca prowadzi rachunek papierów wartościowych dla V z siedzibą na Słowacji (dalej: „V” lub „Spółka zarządzająca”). V jest spółką zarządzającą funduszy emerytalnych (dalej: „Fundusze” bądź odrębnie każdy z funduszy emerytalnych: „Fundusz”). V podlega na Słowacji opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, co potwierdza certyfikat rezydencji podatkowej wydawany dla V przez słowacką administrację podatkową. Zgodnie z prawem słowackim Fundusz zarządzany przez V jest wyodrębnionym majątkiem inwestycyjnym nie posiadającym osobowości prawnej oraz zdolności do czynności prawnych. Z tego powodu, prawnym właścicielem aktywów takiego Funduszu jest Spółka zarządzająca. Ze względu na brak osobowości prawnej oraz zdolności do czynności prawnych, na gruncie prawa słowackiego Fundusz nie jest traktowany jako podatnik. W imieniu i na rzecz Funduszu działa Spółka zarządzająca, w tym, w imieniu Funduszu V nabywa papiery wartościowe na rachunek papierów wartościowych prowadzony przez Wnioskodawcę, na własność Funduszu. Spółka zarządzająca podlega rejestracji w słowackim rejestrze handlowym. Z kolei, działalność każdego Funduszu podlega zatwierdzeniu przez organ nadzoru na wniosek Spółki zarządzającej. Słowacka administracja podatkowa nie wydaje certyfikatów rezydencji podatkowej dla Funduszu. Certyfikat rezydencji podatkowej wydawany jest dla Spółki zarządzającej Funduszem. Papiery wartościowe zapisane na rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę dla V, nabywane są na rzecz Funduszu. Rzeczywistym właścicielem pożytków wypłacanych przez Wnioskodawcę z tytułu papierów wartościowych w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy CIT jest każdy z Funduszy. Fundusze prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa na Słowacji, a ich działalność podlega nadzorowi właściwych władz państwa na Słowacji. Fundusze posiadają depozytariusza prowadzącego rejestr ich aktywów. Przedmiotem działalności Funduszy jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego. Wnioskodawca dysponuje certyfikatem rezydencji podatkowej Spółki zarządzającej oraz pisemnym oświadczeniem każdego z Funduszy, że jest on rzeczywistym właścicielem wypłacanych za pośrednictwem Wnioskodawcy pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę dla V oraz, że spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT. Spółka zarządzająca i żaden z Funduszy nie będzie podmiotem powiązanym z wypłacającym należności za pośrednictwem Wnioskodawcy w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Pytanie

Czy do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT lub art. 22 ust. 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT lub art. 22 ust. 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy CIT ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 ustawy CIT).

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy CIT przepisy ustawy mają również zastosowanie do: 1) spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

a. przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, 1163, 1243, 1551 i 1574), lub

b. aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, lub,

c. informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania spółki jawnej - w przypadku nowo utworzonej spółki jawnej oraz spółki jawnej powstałej z przekształcenia innej spółki - do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;

2) spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z kolei, stosownie do art. 1a ustawy CIT podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami kapitałowymi".

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 3 ustawy CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek (...) - ustala się w wysokości 20% przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT). Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu) (art. 22 ust. 1 ustawy CIT).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT zwalnia się od podatku podatników posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

a)podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

b)prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę,

c)ich działalność podlega nadzorowi właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę,

d)posiadają depozytariusza prowadzącego rejestr aktywów tych podatników,

e)przedmiotem ich działalności jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 10a i 11a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej, wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę (art. 6 ust. 3 ustawy CIT).

Jednocześnie, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Z kolei, zgodnie z art. 26 ust. 1g ustawy CIT osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

1) udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz

2) złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, sporządzone na piśmie oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.

Jednocześnie, stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy CIT jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 2e, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 (art. 26 ust. 2ea ustawy CIT).

Zgodnie z art. 4a pkt 29 ustawy CIT ilekroć w ustawie jest mowa o: (...) rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Rzeczywistym właścicielem wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy CIT jest każdy z Funduszy zarządzanych przez Spółkę zarządzającą. Zgodnie z prawem słowackim, Fundusz zarządzany przez V jest wyodrębnionym majątkiem inwestycyjnym nie posiadającym osobowości prawnej oraz zdolności do czynności prawnych. Z tego powodu, prawnym właścicielem aktywów takiego Funduszu jest Spółka zarządzająca. Ze względu na brak osobowości prawnej oraz zdolności do czynności prawnych, na gruncie prawa słowackiego Fundusz nie jest traktowany jako podatnik. Słowacka administracja podatkowa nie wydaje certyfikatów rezydencji podatkowej dla Funduszu. Certyfikat rezydencji podatkowej wydawany jest dla Spółki zarządzającej Funduszem. Spółka zarządzająca podlega na Słowacji opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, co potwierdza certyfikat rezydencji podatkowej wydawany dla V przez słowacką administrację podatkową. Fundusz prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa na Słowacji. Działalność Funduszu podlega także nadzorowi właściwych władz państwa na Słowacji. Fundusz posiada depozytariusza prowadzącego rejestr ich aktywów. Przedmiotem działalności Funduszu jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego. Jednocześnie, umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republika Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U z 1996 r., poz. 131, dalej: „UPO Polska-Słowacja”) przewiduje podstawę prawną do wymiany informacji przez organy podatkowe obu jurysdykcji (art. 27 UPO Polska- Słowacja).

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszym stanie faktycznym należy uznać, że podatnika, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT tworzą łącznie V (jako spółka zarządzająca) oraz każdy z Funduszy (wyodrębniony majątek nieposiadający osobowości prawnej). Oznacza to, że spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT w zw. z art. 6 ust. 3 ustawy CIT należy rozpatrywać łącznie dla Spółki zarządzającej i Funduszu. Na gruncie prawa słowackiego Fundusz jest wyodrębnionym majątkiem inwestycyjnym, nie posiada osobowości prawnej ani zdolności do czynności prawnych. W jego imieniu i na jego rzecz działa Spółka zarządzająca, w tym, w imieniu Funduszu V nabywa papiery wartościowe na rachunek papierów wartościowych prowadzony przez Wnioskodawcę, na własność Funduszu. W ocenie Wnioskodawcy, Funduszu nie można samodzielnie uznać za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, gdyż nie mieści się w katalogu podatników, o którym mowa w art. 1 i art. 1a ustawy CIT. Jednocześnie, jeżeli dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, nie powstanie wobec niego obowiązek podatkowy, a sam podmiot nie będzie zobligowany do zapłaty tego podatku. Jednocześnie, zgodnie z art. 84 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U z 1997 r., poz. 483, dalej: „Konstytucja RP”) każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy (art. 217 Konstytucji RP). Konstytucja RP wprowadza zatem zasadę powszechności ponoszenia danin publicznych, zgodnie z którą jednym z obowiązków ciążących zarówno na osobach fizycznych jak i prawnych - rezydentach i nierezydentach, jest ponoszenie ciężarów i świadczeń publicznych, na równych zasadach. W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne wydaje się przyjęcie koncepcji, zgodnie z którą za zobowiązaną do opodatkowania dochodów powiększających aktywa Funduszu należy uznać Spółkę zarządzającą w zakresie w jakim działa w imieniu Funduszu, a uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT należy rozpatrywać względem Funduszu i Spółki zarządzającej jako jednego podmiotu.

Prawidłowość podejścia polegającego na odniesieniu przesłanek zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT łącznie do Spółki zarządzającej i Funduszu potwierdza stanowisko organów podatkowych m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2021 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.304.2020.4.MR wydanej w zakresie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy CIT, zgodnie z którym: Podkreślić jednak należy, że podmiot Zarządzający i Fundusz łącznie tworzą instytucje wspólnego inwestowania i funkcjonowanie odrębne tych podmiotów jako instytucji inwestowania w świetle prawa niemieckiego byłoby niemożliwe.

Tym samym w opinii tut. Organu, Fundusz wraz z Podmiotem Zarządzającym traktowany jest jako jeden podatnik posiadający osobowość prawną, co wynika ze szczególnego węzła prawnego łączącego spółki zarządzające i zarządzane przez nie fundusze. (...) Ponadto, z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że warunki zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 w odniesieniu do traktowanych łącznie Funduszu i Spółki Zarządzającej zostały spełnione. Tym samym, przychody/dochody osiągane przez Fundusz ze źródeł położonych w Polsce, tj. odsetki i dywidendy wypłacane przez spółki polskie A i B do Podmiotu Zarządzającego na rzecz Funduszu będącego ekonomicznym właścicielem tych odsetek i dywidend, będą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego w Polsce stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT. Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt. II FSK 2280/13 w przedmiocie zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT: Prawidłowa interpretacja art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. powinna wobec tego uwzględniać domniemanie zgodności krajowych przepisów podatkowych z prawem unijnym. W konsekwencji przyjąć należy, że omawiane zwolnienie, w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych, może mieć zarówno charakter podmiotowy, jak i przedmiotowy. Istotny jest przede wszystkim cel tego przepisu, tj. zapewnienie realizacji europejskich zasad traktatowych: swobodnego przepływu kapitału oraz swobody przedsiębiorczości. W przedstawionym we wniosku o interpretację indywidualną stanie faktycznym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych będzie spółka zarządzająca niemieckim funduszem inwestycyjnym w zakresie w jakim reprezentuje ten fundusz i w tym kontekście należy oceniać spełnienie warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. Na skutek ww. orzeczenia NSA wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2015 r., nr IPPB5/423-209/12/15-5/S/AJ, w której potwierdzono, że przy spełnieniu przez fundusze inwestycyjne warunków zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT, dochody wynikające z działalności tych funduszy, z tytułu których podatnikiem na gruncie ustawy CIT jest spółka zarządzającą, mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania. Oznacza to, że przesłanki zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT należy rozpatrywać łącznie w stosunku do spółki zarządzającej i danego funduszu inwestycyjnego. Analogiczne wnioski wynikają z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 3847/14 (wydanym na gruncie art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy CIT). Zgodnie z uzasadnieniem do ww. orzeczenia: Zdaniem Sądu, skoro, jak wynika z pism i wyjaśnień Skarżącej, na podstawie przepisów prawa niemieckiego Skarżąca i Fundusz łącznie stanowią w istocie instytucję inwestującą środki powierzone przez inne podmioty, a przy tym odrębne funkcjonowanie tych podmiotów jako instytucji wspólnego inwestowania nie byłoby możliwe, uprawnione jest twierdzenie, że w sytuacji, gdy spełnione będą warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a-f) u.p.d.o.p., dochody wynikające z działalności inwestycyjnej przypisanej Funduszowi powinny dla Skarżącej - jako podmiotu zarządzającego - stanowić dochody zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych. Spełnienie warunków zwolnienia wskazanych w powyższym przepisie należy zatem oceniać łącznie w stosunku do Skarżącej i Funduszu, którym zarządza.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, spełniona jest przesłanka zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a lit. a ustawy CIT w sytuacji, w której w braku możliwości wydania certyfikatu rezydencji podatkowej przez słowacką administrację podatkową dla samego Funduszu, Fundusz posługuje się certyfikatem wydanym dla Spółki zarządzającej.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, że odniesienie przesłanek zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT rozłącznie w stosunku do Spółki zarządzającej i Funduszu powodowałoby, że wypłaty pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę podlegałyby podwójnemu opodatkowaniu tj. w Polsce i na Słowacji. Wypłaty te nie korzystałyby bowiem alternatywnie z obniżonej stawki podatku wynikającej z art. 11 ust. 2 UPO Polska- Słowacja, gdyż rzeczywistym właścicielem pożytków w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy CIT jest Fundusz (dla którego zgodnie ze słowackim prawem nie jest wydawany certyfikat rezydencji podatkowej), nie Spółka zarządzająca. Przyjęcie zatem odmiennego podejścia niż odniesienie przesłanek z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT łącznie do Spółki zarządzającej i Funduszu prowadziłoby do nieuzasadnionego dwukrotnego obciążenia tego samego przedmiotu opodatkowania i byłoby sprzeczne z zasadą jednego podatku. Wnioskodawca pragnie także wskazać, że konstrukcja zasad funkcjonowania funduszy emerytalnych w prawie słowackim jest zbliżona do uregulowań prawa krajowego. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U z 2020 r., poz. 105, dalej: „ustawa o OFE”) towarzystwo tworzy fundusz oraz, jako jego organ, zarządza nim i reprezentuje w stosunkach z osobami trzecimi. Jednocześnie, stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o OFE fundusz nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru funduszy. Zatem zarówno w prawie słowackim jak i prawie krajowym fundusz emerytalny zarządzany jest przez podmiot trzeci, który działa w imieniu funduszu. Natomiast, odmiennie niż w prawie krajowym, fundusze emerytalne utworzone na gruncie prawa słowackiego nie posiadają osobowości prawnej. Słowacka administracja podatkowa nie wydaje certyfikatów rezydencji podatkowej dla funduszy emerytalnych. Certyfikat rezydencji podatkowej wydawany jest dla spółki zarządzającej funduszami emerytalnymi. Z tego względu, Fundusz posługuje się certyfikatem rezydencji podatkowej Spółki zarządzającej. Jednocześnie, przesłanki zwolnienia podmiotowego z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT należy oceniać poprzez pryzmat zasady równego traktowania polskich podmiotów korzystających ze zwolnienia podatkowego i ich odpowiedników (podmiotów równoważnych) z Unii Europejskiej oraz państw trzecich.

Z uzasadnienia do ustawy wprowadzającej art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ustawy CIT wynika, że celem wprowadzenia tych przepisów było zrównanie w prawach podatkowych polskich i zagranicznych funduszy. Zgodnie z ww. uzasadnieniem: (...) wprowadzając zwolnienie dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych i emerytalnych określono warunki materialne i formalne, które pozwalają na objęcie tym rozwiązaniem wyłącznie takich podmiotów, które działają na analogicznych zasadach jak krajowe fundusze inwestycyjne i emerytalne (...). Proponowane warunki określające zakres podmiotowy zwolnienia zostały ustalone tak, aby zwolnieniem objęte zostały podmioty równoważne polskim funduszom inwestycyjnym i polskim funduszom emerytalnym. Podejście takie przede wszystkim zapewni realizację konstytucyjnej zasady równości podatników wobec prawa oraz powszechności opodatkowania. Pozwoli również wyeliminować nierówne traktowanie podmiotów działających w porównywalnych warunkach.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, aby móc skorzystać ze zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT zasady funkcjonowania zagranicznych funduszy emerytalnych powinny być jedynie porównywalne, nie zaś identyczne z zasadami funkcjonowania krajowych funduszy emerytalnych. Taka interpretacja art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT jest zgodna z zasadą niedyskryminacji ze względu na przynależność państwową (art. 18 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz.U z 2004 r., nr 90, poz. 864, dalej: „TFUE”), oraz zasadą swobody przepływu kapitału (art. 63 TFUE).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, posługiwanie się przez Fundusz certyfikatem rezydencji podatkowej Spółki zarządzającej w sytuacji braku możliwości wydania takiego certyfikatu przez słowacką administrację podatkową dla samego Funduszu, nie powinno stanowić przeszkody dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT. Podsumowując, w stosunku do Spółki zarządzającej oraz każdego z Funduszy spełnione są wszystkie warunki wskazane w art. 6 ust. 1 pkt 11a oraz art. 6 ust. 3 ustawy CIT. Jednocześnie, Wnioskodawca dysponuje dokumentacją, o której mowa w art. 26 ust. 1g ustawy CIT. Dodatkowo, Spółka zarządzająca i żaden z Funduszy nie będzie podmiotem powiązanym z wypłacającym należności za pośrednictwem Wnioskodawcy w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, a zatem nie znajdzie zastosowania ograniczenie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT. W konsekwencji, do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. (art. 1 ust. 2 ustawy o CIT).

Jak stanowi art. 1a ust. 1 ustawy o CIT,

podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami kapitałowymi".

W myśl art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1) spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

a) przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, 1163, 1243, 1551 i 1574), lub

b) aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, lub

c) informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania spółki jawnej - w przypadku nowo utworzonej spółki jawnej oraz spółki jawnej powstałej z przekształcenia innej spółki

- do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;

Wynika stąd, że podatnikiem jest m.in.:

1) każda osoba prawna bez wyjątku,

2) spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3) jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, za wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej innych niż te, które są traktowane w państwie rezydencji jak osoby prawne i które są objęte nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie.

W opinii tut. Organu podatkowego Ustawodawca przez osobę prawną rozumie podmioty:

- którym prawo polskie nadaje osobowość prawną,

- którym prawo obce nadaje osobowość prawną w znaczeniu odpowiadającym rozwiązaniu przyjętemu przez polskiego Ustawodawcę,

- funkcjonujące w zagranicznych systemach prawnych, w których nie funkcjonuje pojęcie osoby prawnej w znaczeniu zbliżonym do przyjętego w polskim systemie prawnym, lecz wykazujące takie podstawowe cechy konstrukcyjne, które odpowiadają cechom charakterystycznym dla polskich osób prawnych.

Z kolei, jak stanowi art. 3 ust. 2 ustawy o CIT,

podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższym przepisie, wyrażona została zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Jednocześnie stosownie do art. 3 ust. 5 ustawy o CIT,

za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,

podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Regulacja art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że

przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Potwierdza to także art. 22a ust. 1 ustawy o CIT, który stanowi, że

przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 22b ustawy o CIT,

Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,

osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT,

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

Jak wynika z opisu sprawy Spółka zarządzająca i żaden z Funduszy nie będzie podmiotem powiązanym z wypłacającym należności za pośrednictwem Wnioskodawcy w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. Przepis art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie będzie miał w sprawie zastosowania.

Jednocześnie wskazać należy, że przepis art. 26 ust. 1 ustawy o CIT nakłada na płatnika obowiązek dochowania należytej staranności przy weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł.

Weryfikacja, o której mowa powyżej, powinna się zatem odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT, zwalnia się od podatku:

podatników posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

b) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę,

c) ich działalność podlega nadzorowi właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę,

d) posiadają depozytariusza prowadzącego rejestr aktywów tych podatników,

e) przedmiotem ich działalności jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego.

Stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy o CIT,

zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 10a i 11a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej, wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

Ponadto, na podstawie art. 26 ust. 1g ustawy o CIT,

Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

2) złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, sporządzonego na piśmie oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.

Wskazać należy, że powołane powyżej przepisy łącznie warunkują możliwość zastosowania przez płatnika zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT do podatnika prowadzącego program emerytalny w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne.

W opisie sprawy jak i własnym stanowisku Wnioskodawca przedstawia argumentację jakoby podatnika o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT tworzą łącznie V (spółka zarządzająca) oraz każdy z Funduszy (nieposiadający osobowości prawnej). Z taką argumentacją nie sposób się zgodzić.

Należy bowiem wskazać, że wyżej cyt. przepis art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT wprowadza zwolnienie podmiotowe dla zagranicznych podatników, prowadzących program emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne. Zwolnienie z opodatkowania przysługuje, jeżeli zostaną spełnione wszystkie wymienione w ww. przepisie przesłanki i istnieje podstawa do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę (art. 6 ust. 3 ustawy o CIT).

Zauważyć należy, że z uzasadnienia wprowadzenia do ustawy od 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 6 ust. 1 pkt 11a wynika odwołanie do usunięcia wskazanego przez Komisję Europejską naruszenia traktatowej swobody przepływu kapitału, do której respektowania zobowiązały się państwa członkowskie UE i EOG i zrównania w prawach podatkowych polskich i zagranicznych funduszy.

Co istotne, uzasadnienie wprowadzanych zmian wskazuje, że: „(...) wprowadzając zwolnienie dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych i emerytalnych określono warunki materialne i formalne, które pozwalają na objęcie tym rozwiązaniem wyłącznie takich podmiotów, które działają na analogicznych zasadach jak krajowe fundusze inwestycyjne i emerytalne (…). Proponowane warunki określające zakres podmiotowy zwolnienia zostały ustalone tak, aby zwolnieniem objęte zostały podmioty równoważne polskim funduszom inwestycyjnym i polskim funduszom emerytalnym. Podejście takie przede wszystkim zapewni realizację konstytucyjnej zasady równości podatników wobec prawa oraz powszechności opodatkowania. Pozwoli również wyeliminować nierówne traktowanie podmiotów działających w porównywalnych warunkach (…).”

Tym samym nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że aby móc skorzystać ze zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT zasady funkcjonowania zagranicznych funduszy emerytalnych powinny być jedynie porównywalne, nie zaś identyczne z zasadami funkcjonowania krajowych funduszy emerytalnych.

Zgodnie z opisem sprawy rzeczywistym właścicielem pożytków z papierów wartościowych jest każdy z Funduszy jednak nie będzie możliwe udokumentowanie jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym certyfikatem rezydencji ponieważ na gruncie przepisów słowackich Fundusz nie jest podatnikiem.

Ustawa nie przewiduje jednocześnie aby Spółka zarządzająca Funduszami emerytalnymi która podlega w Słowacji opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania posiadająca certyfikat rezydencji mogła łącznie z każdym z Funduszy tworzyć podatnika uprawionego do zwolnienia o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie zostanie spełniony zatem warunek udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 11a, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji.

Reasumując, do wypłat pożytków od papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych prowadzonym dla V przez Wnioskodawcę nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych interpretacji zauważyć należy, że przepisy będące ich przedmiotem tj. art. 17 ust. 1 pkt 58 oraz art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT dotyczą „instytucji wspólnego inwestowania”, zatem sytuacji odmiennych od przedstawionej przez Wnioskodawcę we wniosku. Art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy o CIT o który interpretację wniosła Spółka odnosi się bowiem do podatników prowadzących program emerytalny w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, bowiem powołane interpretacje nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Udostępnij

Udostępnij

Google News
Obserwuj

Newsletter
Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie