Czy w sytuacji opisanej powyżej, po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń w wyniku wykupu samochodów po cenie wskazanej w umowie leasingu zawartej przed 8 lutego 2019 r., gdy obecnie cena zawarta w tych umowach jest niższa od wartości rynkowej i jednocześnie cena nie jest niższa od hipotetycznej wartości netto.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń w wyniku wykupu samochodów po cenie wskazanej w umowie leasingu zawartej przed 8 lutego 2019 r., gdy obecnie cena zawarta w tych umowach jest niższa od wartości rynkowej i jednocześnie cena nie jest niższa od hipotetycznej wartości netto.

Uzupełnili go Państwo 30 maja 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) posiada siedzibę i miejsce zarządu w Polsce oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, zwanym dalej „podatek CIT”.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż maszyn i urządzeń budowlanych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 8 maja 2017 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwaną: „Leasingodawcą”), której przedmiotem były samochody osobowe wykorzystywane do działalności mieszanej oraz samochody ciężarowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

W trakcie umowy leasingu doszło do połączenia Leasingodawcy z inną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (zwaną dalej: „Spółką Przejmującą”). Spółka Przejmująca następnie zmieniła swoją nazwę (nr KRS nie zmienił się). Przejęcie Leasingodawcy nastąpiło w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”), tj. przez przeniesienie całego majątku spółki Leasingodawcy na Spółkę Przejmującą. W efekcie powyższego, z dniem połączenia (wpisania go do rejestru przedsiębiorców KRS) Spółka Przejmująca weszła w ogół praw i obowiązków Leasingodawcy – w tym we wszystkie stosunki umowne w takim stanie i o takiej treści, jak to miało miejsce w przypadku Leasingodawcy. Wynika to bezpośrednio z art. 494 § 1 k.s.h. W dniu 8 maja 2019 r. Wnioskodawca oraz Spółka Przejmująca zawarły aneks, który zmieniał punkt umowy ramowej dotyczący umów zawartych od 8 lutego 2019 r. W aneksie ustalono, że Spółka ma prawo nabyć pojazd za cenę określoną w umowie leasingu, nie niższą od ceny rynkowej z dnia nabycia. Wnioskodawca zdecydował się skorzystać z opcji wykupu samochodów, których kontrakty dobiegały końca, jednocześnie wykup samochodów dotyczy umów nie zmienionych wyżej wskazanym aneksem – w każdej umowie dotyczącej konkretnego samochodu jest wskazywana wartość, po jakiej Spółka będzie mogła samochód wykupić i dotychczas kwota ta była wiążąca.

Pytanie

Czy w sytuacji opisanej powyżej, po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń w wyniku wykupu samochodów po cenie wskazanej w umowie leasingu zawartej przed 8 lutego 2019 r., gdy obecnie cena zawarta w tych umowach jest niższa od wartości rynkowej i jednocześnie cena nie jest niższa od hipotetycznej wartości netto?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stanowisko, że wykup samochodu osobowego z umowy leasingu przed 8 lutego 2019 r. po cenie wskazanej w umowie, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego.

Ustawodawca w rozdziale 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) uregulował opodatkowanie stron umowy leasingu określając skutki podatkowe po stronie finansującego w sytuacji przeniesienia własności przedmiotu leasingu na korzystającego po zakończeniu umowy leasingu.

Na podstawie art. 17c ustawy o CIT, jeżeli po upływie okresu umowy leasingu, zawartego w art. 17b ust. 1 finansujący przenosi na korzystającego własności środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawych będących przedmiotem tej umowy:

1. przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14.
2. kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto. Określony powyższym przepisem mechanizm ustalania przychodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu ugruntowany został zatem upływem podstawowego okresu trwania umowy leasingu.

Jednocześnie umowa musi spełniać warunki określone w art. 17b ustawy o CIT. Przez pojęcie „podstawowego okresu umowy”, interpretować należy na podstawie art. 17a pkt 2 ustawy o CIT, czas oznaczony na jaki umowa ta została zawarta.

W myśl art. 17b ust.1 pkt 1 w związku z art. 17c ustawy o CIT zaznaczono, że czas nie może być krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji.

Konkluzją powyższej analizy jest zatem, że umowa musi mieć charakter leasingu operacyjnego na warunkach art. 17b ustawy o CIT oraz spełniać pozostałe warunki zawarte w tym przepisie. Ponadto biorąc pod uwagę art. 17c ustawy o CIT, już sam ustawodawca odnosi się do kwestii wykupu przeniesienia własności po upływie podstawowego okresu leasingu operacyjnego wskazując, że przychodem ze sprzedaży jest wartość wyrażona w cenie określona w umowie sprzedaży o ile nie jest niższa od hipotetycznej wartości netto, tylko wówczas przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej. Zatem zasadniczo ustawodawca uznaje cenę wyrażoną w umowie dla przeniesienia własności środka trwałego. Wówczas nie zajdą przesłanki do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń.

Stanowisko powyżej zaprezentowane poparte jest pismem Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2008 r., Znak: ITPB3/423-514/08/MH.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również interpretacja indywidualna z dnia 6 maja 2011 r., Znak: ITPB1/415-148b/11/PSZ, w którym to organ stwierdził, że przy wykupie pojazdu w cenie podwyższonej o pozostałe do końca umowy raty leasingowe można przyjąć, że cena zakupu, która została uzgodniona między stronami, odzwierciedla wartość przedmiotu umowy oraz stopień jego zużycia, przy uwzględnieniu zapłaconych opłat czynszowych. W takiej sytuacji nie można twierdzić, że podatnik otrzymał samochód częściowo nieodpłatnie.

Takiego samego zdania był organ wydający interpretację z dnia 5 czerwca 2015 r., Znak: ITPB1/4511-512/15/PSZ. W interpretacji zaznaczono, że zakup koparko-ładowarki na podstawie umowy leasingu operacyjnego, którego umowa została zakończona i rozliczona (…) przez okres trwania umowy, podczas, której (…) wpłacił czynsz inicjalny oraz 60 miesięcznych rat, nie będzie skutkowało obowiązkiem ustalenia przychodu z tytułu świadczenia częściowo odpłatnego (…) przyjąć można, że cena zakupu, która została uzgodniona między stronami, odzwierciedla wartość przedmiotu umowy oraz stopień jego zużycia, przy uwzględnieniu zapłaconych opłat czynszowych. W takiej sytuacji nie można twierdzić, że doszło do częściowo nieodpłatnych świadczeń.

Zdaniem Spółki kwestia zmian jakie dokonały się u leasingodawcy nie mają wpływu na leasing operacyjny. Należy zatem przyjąć, że jeżeli nie doszło do zmian umowy leasingu, które określałyby zmianę ceny wykupu (o których poinformowany powinien zostać Wnioskodawca) to stan umowy oraz jej treść zawarta z Leasingodawcą jest obowiązująca.

Na potwierdzenie zajętego stanowiska można przywołać interpretację indywidualną z 10 listopada 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4017.1.2017.1.PH, w której to organ stwierdził, że „Zgodnie natomiast z k.s.h., spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej (art. 494 § 1). Odpowiednio osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek (art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), przy czym przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) (art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Na mocy przytoczonego powyżej przepisu art. 93 § 2 pkt 1 w  zw. art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, w wyniku połączenia ze Spółką Przejmowaną, Wnioskodawca, wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej (sukcesja podatkowa).

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem tej sukcesji mogą być również prawa i obowiązki wynikające z przepisów Ordynacji podatkowej, w szczególności przysługujące Spółce Przejmowanej prawa wynikające z zastosowania się do otrzymanych interpretacji indywidualnych.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykup samochodów z leasingu operacyjnego z umów sprzed 8 lutego 2019 r. po cenie zawartej w tych umowach, nie będzie skutkował powstaniem przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.