Temat interpretacji
Dotyczący ulgi badawczo-rozwojowej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 kwietnia 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący ulgi badawczo-rozwojowej.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 sierpnia 2022 r., (data wpływu tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka realizuje równolegle wiele projektów badawczo-rozwojowych (dalej „prace B+R”). Jako przykład można wskazać opracowanie procesu perforacji folii pęcherzykowej w linii produkcyjnej (dalej: „Nowy Proces”).
Zmiana procesu produkcji folii pęcherzykowej w taki sposób, aby nanieść na nią perforacje pozwalające na jej swobodne i intuicyjne porcjowanie (konfekcję) stanowi odpowiedź na potrzeby rynku.
Cały proces składał się z kilku zasadniczych etapów. Jego istotą było:
-opracowanie koncepcji perforacji (nacięć) rolki foli pęcherzykowej w linii produkcji folii,
-weryfikacja rynku dostawców / producentów w kontekście potencjalnych produktów zbliżonych do wyrobu Wnioskodawcy,
-zakupu oraz instalacji urządzeń peryferyjnych lub ich implementacji do funkcjonujących linii produkcyjnych w celu zautomatyzowania procesu produkcji wyrobu oraz poszerzenia gamy asortymentowej wyrobów działu folii pęcherzykowej.
(Spółka w celu wprowadzenia nowego znacząco ulepszonego procesu perforacji folii pęcherzykowej, mającego na celu przyspieszenie procesu produkcji grupy wyrobów z Folii pęcherzykowej oraz obniżenie kosztów i poprawienie rentowności procesu rozpoczęła pracę nad poszukiwaniem tzw. wąskich gardeł w produkcji. Jedną z koncepcji było implementowanie procesów peryferyjnych dalszego przetworzenia wyrobu do głównych procesów produkcyjnych w celu wykorzystania tych samych zasobów ludzkich do produkcji kilku rodzajów asortymentu w jednej jednostce czasu.
Wniosek przekazano do działu produkcji i technicznego. W zwrotnych ustaleniach zaproponowano połączenie procesów cięcia pianki PE i perforacji folii w linii produkcyjnej. Spółka dokonała analizy wykorzystania posiadanych środków trwałych w celu analizy procesu.
Po wykonanych próbach, spółka zrezygnowała z koncepcji włączenia procesu cięcia pianki w linii produkcyjnej z uwagi na nierówne napięcie liniowe taśmy ekstrudowanej z maszyny pianki PE, co przekładało się na złą jakość wyrobu końcowego, który nie trzymał zadanego wymiaru np. rolka o szerokości 1,25m w różnych jej częściach miała zbyt duże odchylenia w szerokości pasma.
Jednocześnie, uznano za możliwe połączenie procesu produkcji folii pęcherzykowej i perforacji tj. nacinania poprzecznego folii pęcherzykowej. W tym celu dokonano weryfikacji rynku dostawców i konsultacji z krajowymi wykonawcami urządzeń konfekcyjnych do tworzyw sztucznych oraz procesowe przygotowano oczekiwania techniczne Spółki w zakresie dopasowania urządzenia do:
-prędkości maszyn stanowiących zasoby Spółki 500-1400mb/h;
-szerokości maszyn produkujących folię (1800mm lub 2000mm);
-oczekiwane odległości perforacji pasma folii (od 100-250mm), sposób nacięcia nożami perforującymi naprzemiennie na zimno.
W wyniku analiz rynku dostawców, firma otrzymała zwrotnie informację od jednego z producentów maszyn do folii pęcherzykowej z Chin o prowadzonej fazie testów modułu perorującego. Spółka po zapoznaniu się z parametrami technicznymi, konsultacją włączenia modułu w ciąg produkcyjny, złożyła zamówienie zakupu. Urządzenie zostało zakupione, adaptowane do połączenia z linią produkcyjną folii przez dział techniczny i uruchomione w marcu 2022 r.
Proces produkcji:
Folia pęcherzykowa produkowana na jednej z linii produkcyjnej zostaje przełożona przez moduł perforujący, na którym ustawia się żądany wymiar nacięć. Ustawiona w linii perforacja poprzeczna nie wpływa w żaden sposób na spowolnienie linii produkcyjnej a końcowym materiałem nawijanym na rolki jest już folia perforowana. Prędkość modułu perforującego jest zależna od prędkości linii produkcyjnej a ustawienia ograniczają się do głębokości nacięć.
W przyszłości brana jest pod uwagę możliwość perforowania wzdłużnego.
W wyniku przeprowadzonych prac powstał produkt unikalny na rynku, nie mający odzwierciedlenia ani realnej alternatywy w wyrobach konkurencji Spółki na rynku krajowym.
W ramach prac B+R personel Spółki zatrudniony w celu realizacji działalność badawczo- rozwojowej (dalej: „Pracownicy”) realizują czynności polegające na pracy koncepcyjnej, zmierzającej do stworzenia produktu, który będzie odpowiadał założonym wymogom.
Prace B+R sprawiają, że osoby wykonujące/świadczące prace na rzecz Spółki, które biorą w nich udział wzbogacają kapitał intelektualny Spółki. Prace te charakteryzują się wysokim stopniem skomplikowania oraz innowacyjności, dlatego też do ich przeprowadzenia oraz wdrożenia kluczowym jest zaangażowanie wysoko wykwalifikowanej kadry.
Należy przy tym podkreślić, że niniejszy wniosek nie dotyczy kosztów wynagrodzeń pracowników Spółki, którzy nie uczestniczą w realizacji prac B+R - które realizują Pracownicy (zwykle na stanowiskach konstruktorskich i programistycznych), stąd niniejszy wniosek nie dotyczy pracowników zaszeregowanych do grup stanowisk, które należy uznać za działy wsparcia, w tym: marketingu, finansów, kadr i obsługi administracyjnej.
Spółka posiada narzędzia pozwalające na wyodrębnienie w dokumentacji księgowej (kadro- płacowej) wartości poniesionych kosztów w postaci wynagrodzeń wraz ze składkami ZUS Pracowników. Spółka prowadzi w swojej ewidencji rachunkowej szczegółowe zestawienie kosztów wynagrodzeń oraz kosztów składek na ubezpieczenie społeczne poniesionych jako płatnik za Pracowników. Z ewidencji rachunkowej prowadzonej w systemie teleinformatycznym ERP Spółka generuje zestawienie (raport) zawierający, m.in. szczegółowe dane dotyczące kosztów wynagrodzeń Pracowników takie jak:
1)wyszczególnienie godzinowe prac poświęconych przez poszczególnego Pracownika na projekcie o charakterze B+R,
2)opis prac o charakterze rozwojowym realizowanych przez poszczególnego Pracownika.
Dzięki ewidencji prac badawczo-rozwojowych przez Pracowników w wymiarze godzinowym możliwe jest określenie jaka część wynagrodzenia Pracowników realizujących prace B+R odpowiada ilości godzin poświęconej na projekt w danym miesiącu w proporcji do całościowego wymiaru czasu pracy w danym miesiącu danego Pracownika.
Jeżeli dany Pracownik wykonywał również inne czynności niż prace B+R, wówczas Spółka uwzględni w kalkulacji ulgi B+R koszty wynagrodzeń takiego pracownika jedynie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu zgodnie z dyspozycją wskazaną w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”).
Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT (zwolnienia dot. Specjalnych Stref Ekonomicznych oraz Polskiej Strefy Inwestycji).
Przedmiotowe koszty wynagrodzeń pracowniczych, poniesione na realizacje prac B+R nie zostały zwrócone ani refundowane Spółce w jakiejkolwiek formie oraz zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, tj. art. 15 ust. 4g, ust. 4h, oraz 16 ust. 1 pkt 57, 57a ustawy o CIT.
Ponadto w celu zrealizowania Projektu Spółka poniosła następujące koszty:
1)koszty pracy dział finansów,
2)koszty pracy dział techniczny, produkcji,
3)zużycie materiałów i energii na próby w fazie analizy rozwiązań,
4)koszty pracy dział zakupów,
5)koszty elementów wyposażenia i adaptacji urządzenia,
6)koszty materiałów w fazie prób.
W związku z realizacją wyżej opisanych prac o charakterze badawczo-rozwojowym Spółka zamierza wykazać w rocznej deklaracji podatkowej oraz załączniku do niej wysokość kosztów kwalifikowanych i skorzystać z ulgi na działalność badawczo rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.
W uzupełnieniu wskazaliście Państwo, że:
Złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy lat podatkowych 2021 oraz 2022.
Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
Spółka realizowała projekt „Nowy Proces” od marca 2021 r. do marca 2022 r.
Wniosek dotyczy dochodów z okresu 2021-2022 proporcjonalnie do ponoszonych nakładów na realizację projektu od czasu, kiedy Wnioskodawca zaczął podlegać opodatkowaniu CIT (tj. od 1 maja 2021 r.).
Koszty wynagrodzeń pracowników (rozumiane jako należności, o których mowa art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację opisanego we wniosku „Nowego Procesu” pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu) były ponoszone w okresie 2021-2022, jednakże Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od maja 2021 r. dlatego we wniosku dotyczą one okresu od 1 maja 2021 r. do daty zakończenia projektu proporcjonalnie do ponoszonych nakładów na realizację projektu i naliczone wyłącznie za czas pracy przy projekcie, będący częścią ogólnego czasu pracy pracowników.
„Koszty ponoszone w ramach realizacji prac związanych z wytworzeniem projektu „Nowy Proces”, a dokładniej „koszty ponoszone w ramach realizacji prac związanych z wytworzeniem nowego procesu – perforacja folii pęcherzykowej LDPE w linii produkcyjnej ponoszone były od momentu rozpoczęcia procesu (powstania koncepcji) tj. marzec 2021 r. do momentu zatwierdzenia efektów wdrożonego rozwiązania automatycznego urządzenia perforującego (mobilnego – do zastosowania w różnych liniach produkcyjnych) tj. marzec 2022 r.
Koszty, o których mowa we wniosku Wnioskodawca zamierza wykazać w deklaracji podatkowej za rok podatkowy 2021 oraz 2022.
Wnioskodawca nie korzystał wcześniej z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi B+R poprzez złożenie korekty zeznań podatkowych za lata, w których realizował prace B+R wskazane we wniosku oraz podlegał opodatkowaniu CIT.
Urządzeniem uruchomionym w marcu 2022 r., o którym jest mowa we wniosku było urządzenie prototypowe – moduł perforujący do folii pęcherzykowej LDPE zdolny do pracy bezpośrednio w liniach produkcyjnych folii pęcherzykowej opracowany na zapytanie Spółki przez producenta linii do produkcji folii. Moduł perforujący stanowi niezależne, peryferyjne urządzenie, możliwe do wykorzystania przy produkcji folii pęcherzykowej LDPE o szerokościach od 1,20 m – 2,00 m szerokości (w spółce stosowane przy szerokościach 1,80-2,00).
Cechą unikalną urządzenia jest fakt możliwego zastosowania przy folii pęcherzykowej, która z uwagi na swoją charakterystykę polegającą na „pęcherzu powietrza” zamkniętego w folii może być perforowana (nacinana) bez utraty swoich parametrów, w taki sposób jak np. ręcznik papierowy kuchenny dzięki czemu powstaje zupełnie nowy wyrób do zastosowania w wielu branżach, np. sprzedaży wysyłkowej jako przekładka/arkusz odrywany z rolki folii pęcherzykowej. Istotą innowacyjności procesu jest zastosowanie rozwiązania bezpośrednio w dowolnej linii produkcyjnej dzięki czemu jest on bardzo uniwersalne i pozwala potanić koszty procesu wytwórczego.
Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem wniosku nie jest odpowiedź na pytanie, czy działalność prowadzona przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a ust. 26 ustawy o CIT. Wnioskodawca wskazuje natomiast, że przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów ustawy o CIT w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie pytań będących przedmiotem wniosku. W konsekwencji regulacjami, które zdaniem Wnioskodawcy powinny być przedmiotem interpretacji są art. 18d ust. 1-3 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2, 2a oraz 3 za koszty kwalifikowane uznaje się:
•poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
•poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
•nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
•nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
•ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
•odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4; nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
•koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
-przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
-prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
-odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
-opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
•w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.
•dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Doprecyzowując zakres pytania nr 1, Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem tego pytania jest wyłącznie możliwość uznania za Jego koszty kwalifikowane na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy wynagrodzeń „personelu Spółki” jako poniesionych w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację przedstawionego we wniosku „Nowego Procesu” pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Podejmowana bezpośrednio przez Spółkę, działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie wskazanego we wniosku „Projektu” stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka nie posiadała ani nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Wydatki, o których mowa we wniosku nie zostały i nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały i nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania.
Na działania objęte kosztami, o których mowa we wniosku nie zostały i nie zostaną przyznane dotacje, subwencje ani inne dofinansowania.
Koszty, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią i będą dla niego stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przez opisane we wniosku „koszty wynagrodzeń pracowników Spółki” Wnioskodawca rozumie należności, o których mowa art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej (związanej z opisanym we wniosku projektem) pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Koszty, które dotyczą pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 to:
1)koszty materiałów – wyłącznie wyodrębnione koszty materiałów tj. folii pęcherzykowej wykorzystanej do przeprowadzenia testów i prób w celu realizacji rozwoju procesowego i produktowego w ramach realizowanego projektu;
2)koszty środków trwałych – koszty zakupu i „doposażenia w istotne elementy/części” prototypowego modułu perforującego w celu dostosowania do założeń projektowych realizacji celu polegającego na automatyzacji procesowej i powstaniu nowego produktu perforowanej w sposób automatyczny folii pęcherzykowej;
3)koszty amortyzacji środków trwałych – wyłącznie wyodrębnione koszty amortyzacji środków trwałych, wybranych linii produkcji folii pęcherzykowej, ujętej w ewidencji ŚT Spółki, wyłącznie w czasie prowadzenie prób i testów podczas prowadzonych badań nad projektem.
Jak widać z przedstawionej charakterystyki kosztów, wszystkie one były niezbędne do realizacji prac związanych z projektem „Nowy Proces”, a tym samym były niezbędne dla działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej.
W prowadzonej księdze rachunkowej były i są wyodrębniane koszty działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w celu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy.
„Koszty elementów wyposażenia i adaptacji urządzenia” nie mają wpływu na wartość początkową podlegającego amortyzacji środka trwałego.
„Koszty elementów wyposażenia i adaptacji urządzenia” dotyczą urządzenia uruchomionego w marcu 2022 r.
Koszty pracy działu finansów, działu technicznego, działu produkcji, działu zakupów są to koszty wynagrodzeń pracowników, wyodrębnione na podstawie ewidencji czasu pracy i listy płac, w okresie trwania projektu, wyłącznie za czas agregowany do działań badawczo – rozwojowych związanych z tym projektem. Koszty te są uzasadnione, bezpośrednio związane z realizacją projektu, opisane w zakresie zadań wykonywanych w danym czasie oraz poświadczone dokumentacją tj. korespondencja służbowa, zapytania ofertowe, negocjacje, oferty, protokoły, opisy zaistniałych zdarzeń oraz dokumentację dotyczącą bezpośrednio wydatków, środków trwałych, czy kosztów nabycia. Jak przytoczone nazwy skazują koszty te obejmują wynagrodzenie pracowników z działu finansów, działu technicznego, działu produkcji oraz działu zakupów, których praca była niezbędna w ramach prowadzonego projektu.
Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie obejmowała i nie obejmuje badań podstawowych.
Wnioskodawca nie prowadził oraz nie prowadzi badań podstawowych.
Pytania (pytania ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „składki na ubezpieczenie społeczne”), w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, przysługujące Pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy tych Pracowników w danym miesiącu, stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?
2.Czy pozostałe opisane we wniosku koszty, tj.:
1)koszty zużycia materiałów i energii na próby w fazie analizy rozwiązań,
2)koszty elementów wyposażenia i adaptacji urządzenia,
3)koszty materiałów w fazie prób,
4)odpisy amortyzacyjne środków trwałych niezbędnych do przeprowadzenia projektu;
ponoszone w ramach realizacji prac związanych w wytworzeniem Nowego Procesu, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT odpowiednio poprzez zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oraz zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych?”
Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku)
Ad. 1
W ocenie Spółki, w świetle przywołanych przepisów ustawy o CIT można stwierdzić, że opisane wyżej prace B+R realizowane przez Pracowników powinny być uznane za działalność badawczo-rozwojową. Należy bowiem zauważyć, że prace B+R mają, jako działalność wyodrębniona organizacyjnie i procesowo, charakter wysoce innowacyjny. Pracowników Spółki można uznać za pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 tej ustawy.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W art. art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ustawodawca definiuje badania naukowe odnosząc się do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Z kolei w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ustawodawca definiuje prace rozwojowe, wskazując, że oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z ww. przepisem ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Spółka w ramach swojej działalności prowadzi działalność z zakresu inżynierii, projektowania, rozwoju i optymalizacji produktów opakowaniowych. Działalność ta polega na nabywaniu, łączeniu kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy, umiejętności doświadczenia Spółki (jej Pracowników) w procesie projektowania, konstruowania, ulepszania produktów (oraz ich poszczególnych części) w ramach świadczonych usług w branży opakowaniowej.
Prace te nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian - każdorazowo stanowią realizację zindywidualizowanego zapotrzebowania klientów Spółki i polegają na przygotowaniu koncepcji rozwiązań przy jednoczesnym zachowywaniu docelowych norm lub parametrów. Klienci Spółki nie dokonują przy tym ingerencji w metodologię wypracowania takiego rozwiązania ani nie imputują instrukcji jego wykonania.
Spółka, w ramach swojej działalności, jest w stanie na bieżąco dokonywać identyfikacji projektów na podstawie posiadanej przez Pracowników wiedzy co do charakterystyki prac, dzięki czemu może określić, czy dany projekt spełnia przesłanki uznania go za przejaw działalności B+R. Przy ocenie czy dany projekt wypełnia kryteria prac B+R Spółka opiera się na kryteriach takich, jak cel: realizacji danego projektu (tworzenie nowych lub ulepszonych produktów/procesów/usług/rozwiązań), konieczność wykorzystania istniejącej wiedzy z dziedziny technologii, inżynierii, IT lub nabywania nowej, a także występowanie pracy twórczej.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.
Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, uznaje się m.in. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm. dalej: „ustawa o PIT”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, do którego odnosi się przytoczony art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Co przy tym istotne, ustawodawca wprowadził wyłącznie trzy warunki uznania kosztów pracowniczych za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi B+R:
-koszty te muszą stanowić koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy,
-koszty muszą dotyczyć pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową podatnika, oraz
-koszty te muszą stanowić dla pracowników należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
Jednocześnie, analizowany przepis zawiera ograniczenie, zgodnie z którym poniesione wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowniczych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności mogą stanowić koszty kwalifikowane ulgi B+R tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Spółka posiada odpowiednie narzędzia teleinformatyczne pozwalające do ustalenia ww. proporcji. Jest to możliwe, dzięki funkcjonującemu w Spółce systemu ewidencji czasu pracy. System ten pozwala na przyporządkowanie odpowiedniego, godzinowego nakładu czasu pracy do każdego projektu o charakterze prac B+R, a raporty z niego generowane pozwalają na wskazanie m.in.:
1)danych identyfikacyjnych projektu - nazwa i rodzaj,
2)wyszczególnienia godzinowego prac poświęconych przez poszczególnego Pracownika w projekcie o charakterze B+R,
3)szczegółowego opisu prac o charakterze rozwojowym realizowanych przez poszczególnego Pracownika.
Dzięki ewidencji prac B+R przez Pracowników w wymiarze godzinowym możliwe jest określenie jaka część wynagrodzenia Pracowników realizujących prace B+R odpowiada ilości godzin poświęconej na projekt w danym miesiącu w proporcji do całościowej ilości godzin pracy w danym miesiącu danego Pracownika. Poprawność i zgodność z prawdą danych zawartych w ewidencji czasu pracy zapewnia zaimplementowana ścieżka autoryzacji ewidencji czasu pracy przez managera projektu.
W praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, w której Pracownicy zajmowali się w ramach godzin pracy czynnościami niebędącymi realizacją prac B+R. W szczególności, mogą oni wykonywać prace na rzecz innych działów lub podejmować czynności niestanowiące prac badawczo- rozwojowych, niemniej jednak dzięki obowiązującej w Spółce metodyce ewidencjonowania czasu pracy przez Pracowników oraz dedykowanemu dla tego celu oprogramowaniu możliwe jest określenie jaka część wynagrodzenia Pracowników w danym miesiącu odnosi się do realizacji prac o charakterze B+R (w poszczególnych miesiącach).
Do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R Spółka zalicza/zamierza zaliczać wynagrodzenie pracowników wyłącznie w części, w jakiej pracownicy Ci zajmują się realizacją prac badawczo-rozwojowych (bez części w której zajmują się wdrażaniem produktów i usług).
Stosownie do art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo- rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji rachunkowej wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Przepisy podatkowe nie precyzują w jaki sposób wyodrębnienie to powinno mieć miejsce. Z uwagi na brak szczegółowych regulacji stanowiących o formie wyodrębnienia kosztów działalności B+R, konieczne staje się spełnienie wymogu prowadzenia ewidencji w sposób pozwalający precyzyjne określenie wysokości „kosztów kwalifikowanych” oraz okresu (roku podatkowego), z którym koszty te są związane - tak aby móc precyzyjnie ustalić wielkość przysługującej ulgi.
Spółka prowadzi w swojej ewidencji rachunkowej szczegółowe zestawienie kosztów wynagrodzeń oraz kosztów składek na ubezpieczenie społeczne poniesionych jako płatnik za Pracowników. Z ewidencji rachunkowej prowadzonej w systemie teleinformatycznym ERP Spółka generuje zestawienie (raport) w formie pliku xls. zawierający m.in. szczegółowe dane dotyczące kosztów wynagrodzeń poszczególnych Pracowników wraz należnymi składkami, co w połączeniu z wyżej opisaną ewidencją czasu pracy pozwalana na precyzyjne określenie i wyodrębnienie tej części kosztów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, która może zostać uznana za koszt kwalifikowany.
W ocenie Spółki, taki sposób wyodrębnienia w ewidencji księgowej tzw. kosztów kwalifikowanych należy uznać za wystarczający dla możliwości skorzystania z ulgi. Takie stanowisko znajduje aprobatę w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (przykładowo interpretacja z 10 kwietnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.27.2018.2).
Aby Spółka mogła odliczyć od postawy opodatkowania koszty kwalifikowane, muszą one zostać zaliczone przez nią do kosztów uzyskania przychodu. Spółka spełnia ten wymóg - wydatki poniesione na wynagrodzenia Pracowników zostają zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT tj. art. 15 ust. 4g, ust. 4h, oraz 16 ust. 1 pkt 57, 57a ustawy o CIT.
Ponadto, aby uznać ww. wydatki jako koszt kwalifikowany nie mogą one zostać zwrócone Spółce w jakiekolwiek formie i nie mogą być przedmiotem uprzedniego odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Ten warunek również został spełniony w przypadku Spółki - koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne Pracowników nie zostały i nie będą jej zwracane w jakiejkolwiek formie (poprzez np. dotacje, refundacje czy refakturowanie). Spółka sama ponosi koszty prac B+R i bierze na siebie ryzyko biznesowe związane z komercjalizacją wyników tych prac. Tym samym Spółka nie otrzymuje zwrotu kosztów prac B+R w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty. Spółka w rozliczeniu rocznym oraz załączniku do CIT-8 wykaże ww. koszty kwalifikowane związane z wynagrodzeniem Pracowników.
Reasumując, mając na względzie wypełnienie wszystkich przewidzianych w ustawie warunków niezbędnych do skorzystania z ulgi badawczo rozwojowej, w szczególności faktu prowadzenia przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, Wnioskodawca stoi na stanowisku że ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym za rok podatkowy wartość kosztów kwalifikowanych w postaci poniesionych kosztów wynagrodzeń Pracowników oraz składek na ubezpieczenie społeczne w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy (w poszczególnych miesiącach) Pracowników, w wysokości nieprzekraczającej kwoty dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę.
Ad. 2
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Na podstawie art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
a)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
b)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R.
c)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
-przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
-prowadzenia postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
-odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
-opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Ponadto, art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do KUP, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”) wykorzystywanych w prowadzonej działalności B+R, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
W myśl, art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
W myśl art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kwoty kosztów uzyskania przychodów stanowiących wydatki poniesione na działalność rozwojową. Z kolei, art. 9 ust. 1b ustawy o CIT wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności B+R - co też w zakresie prowadzonego projektu Spółka czyni.
W rezultacie, podatnikowi podatku CIT przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym pod warunkiem, że:
a)poniósł koszty na działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 w zw. z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT,
b)koszty działalności B+R stanowiły dla niego KUP w rozumieniu ustawy o CIT,
c)koszty działalności B+R mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,
d)w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
e)wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
f)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,
g)koszty kwalifikowane nie zostały mu zwrócone w jakiekolwiek formie.
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie powyższe warunki.
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki związane z realizacją stworzenia Nowego Procesu, poniesione przez Spółkę, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R.
Tym samym, przepis pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów poniesionych na nabycie materiałów i surowców. Warunkiem jest, jednak ich bezpośrednie związanie z prowadzoną działalnością B+R.
Zgodnie z opisem stanu faktycznego / zdarzeniu przyszłego Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z działalnością B+R zalicza m.in. materiały i surowce konieczne do wytworzenia i badania prototypu. W ramach projektu Spółka nabywa oraz wykorzystuje materiały, oraz wszelkie inne elementy niezbędne do zrealizowania zamierzonych prac.
W ocenie Wnioskodawcy, opisane materiały i surowce są niezbędne do prowadzenia działalności B+R oraz do opracowania i wytwarzania nowych produktów, a tym samym, związane są bezpośrednio z działalnością B+R.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystanych w ramach prowadzonych prac zarówno w procesie tworzenia prototypów produktów / usług, jak i procesie udoskonalania produktów / usług za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretację podatkowe m.in.
1)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 15 stycznia 2018 r. znak O111-KDIB1- 3.4010.397.2017.2.IZ,
2)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 15 stycznia 2018 r. znak 0111-KDIB1- 3.4010.397.2017.2.IZ,
3)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14 grudnia 2017 r. znak: 0115-KDIT2- 3.4010.347.2017.2.PS,
4)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 23 marca 2017 r. znak: 0461-ITPB3- 4510.687.2016-2.PS.
Zgodnie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do KUP, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych/ WNiP stanowiły koszty kwalifikowane. I tak, odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi B+R pod warunkiem, że:
a)zostały zaliczone do KUP oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,
b)nie dotyczą środków trwałych / WNiP wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością, oraz
c)środek trwały / WNiP, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności rozwojowej.
Oznacza to, że kosztem kwalifikowanym może być, jedynie taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję KUP, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Ponadto, specyfika odpisów amortyzacyjnych powoduje obowiązek uwzględniania także postanowień art. 15 ust. 6 ustawy o CIT. Zgodnie z powołanym przepisem, KUP są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz WNiP (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT.
Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi B+R powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, aktywa nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych / WNiP niepodlegających amortyzacji, ujętym w art. 16c ustawy o CIT.
Jak wskazano w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, Spółka do działalności B+R wykorzystywać a także wytwarzać może środki trwałe oraz WNiP, od których odpisy amortyzacyjne zaliczać będzie do KUP.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R, w przypadku, gdy nie będą one samochodami osobowymi oraz budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własnością, za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.
Reasumując, pozostałe opisane we wniosku koszty, tj.:
1)koszty zużycia materiałów i energii na próby w fazie analizy rozwiązań,
2)koszty elementów wyposażenia i adaptacji urządzenia,
3)koszty materiałów w fazie prób,
4)odpisy amortyzacyjne środków trwałych niezbędnych do przeprowadzenia projektu.
ponoszone w ramach realizacji prac związanych w wytworzeniem Nowego Procesu, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT odpowiednio poprzez zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oraz zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia tej oceny.
Dodatkowe informacje
Zastrzec należy, że przedmiotem dokonanej w niniejszej interpretacji oceny Państwa stanowiska była wyłącznie możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków opisanych w treści stanu faktycznego i doprecyzowanych w uzupełnieniu wniosku. W konsekwencji nie dokonano oceny tej części stanowiska, która wykracza poza (1) treść sformułowanych przez Państwa pytań oraz (2) przedmiot Państwa intencji doprecyzowanych w wyniku uzupełnienia wniosku, a w szczególności:
- potwierdzenia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy (informacja ta została przedstawiona jako okoliczność faktyczna i zgodnie z uzupełnieniem wniosku kwestia ta nie była przedmiotem Państwa wątpliwości);
- potwierdzenia sposobu wyodrębnienia w ewidencji księgowej tzw. kosztów kwalifikowanych (informacja ta została przedstawiona jako okoliczność faktyczna i nie była przedmiotem Państwa wątpliwości);
- prawidłowości limitowania kosztów kwalifikowanych, o której mowa w art. 18d ust. 7 ustawy (nie wyartykułowali Państwo takiego zagadnienia i nie wskazali Państwo ww. przepisu jako regulacji mającej podlegać interpretacji).
Jednocześnie – w odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpetacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.