Temat interpretacji
czy wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2022 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła.
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2022 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła.
Uzupełnili go Państwo 23 marca 2022 r. w odpowiedzi na wezwanie z 16 marca 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalność deweloperskiej. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego typu (tj. spółka inwestycyjna o kapitale zmiennym - specjalistyczny fundusz inwestycyjny, dalej: „Fundusz”). Fundusz działa w formie spółki handlowej prawa luksemburskiego posiadającej osobowość prawną - luksemburskiej spółki kapitałowej, jako societe anonyme (spółka akcyjna). Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Działalność Funduszu podlega luksemburskiej ustawie z 13 lutego 2007 r. o wyspecjalizowanych funduszach inwestycyjnych oraz Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010, gdyż mieści się w definicji „AFI” zawartej w art. 4 ust. 1 pkt a) Dyrektywy. Fundusz jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania i podlega bieżącemu nadzorowi Komisji Nadzoru Sektora Finansowego Luksemburga (dalej jako „CSSF”). Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu. Fundusz posiada udziały reprezentujące ponad 10% kapitału zakładowego Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata.
Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata dywidendy, jeśli spełnione zostaną warunki przewidujące możliwość jej wypłaty przewidziane w kodeksie spółek handlowych, ma nastąpić w 2021 r. Na moment złożenia wniosku nie została jeszcze podjęta uchwała o wypłacie dywidendy i nie jest znany dzień dywidendy. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2021 r. (do 30 czerwca 2021 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów.
Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu. Z perspektywy podatkowej Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie. Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. W szczególności inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do udziałów spółek celowych Funduszu. Inwestorzy nie będą uprawnieni do dywidendy wypłacanej przez Spółkę, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa. Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci dywidend wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem dywidend jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty dywidend są dokonywane na konto bankowe należące do Funduszu. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów. Fundusz jako rezydent Luksemburga jako odbiorca wypłacanych przez Wnioskodawcę dywidend spełnia warunki niezbędne do uznania go za rzeczywistego właściciela przedmiotowych należności, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. zm., dalej: „updop”) Fundusz nie posiada zakładu w Polsce/Wnioskodawca nie posiada zakładu w Luksemburgu. Uzyskiwane dywidendy o których mowa we wniosku nie wiążą się z istnieniem i prowadzeniem zakładu. Odbiorcą odsetek (winno być: „dywidend”) będzie specjalny fundusz inwestycyjny z siedzibą w Luksemburgu (…).
W uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2022 r. Spółka wskazała, że: Wypłata dywidendy, (...) ma nastąpić w 2022 r. Na moment złożenia wniosku (tj. 10 stycznia 2022 r.) nie została jeszcze podjęta uchwała o wypłacie dywidendy i nie jest znany dzień dywidendy. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2022 r. (do 30 czerwca 2022 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca jest wraz z Funduszem do którego będą wypłacane dywidendy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.).
Pytanie
Czy wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Spółkę na rzecz Funduszu w kwocie nieprzekraczającej w 2022 r. kwoty 2 000 000 zł będzie zwolniona z podatku u źródła? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki, w stosunku do dywidend oraz zaliczek na poczet dywidendy wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
I. Opodatkowania dochodów nierezydentów
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT” albo „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do
takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym,
instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub
tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub
osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne
nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i
wykonania świadczenia;
6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 5 ustaw o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Niemniej jednak, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do ww. przychodów możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
II. Zwolnienie z poboru podatku u źródła na podstawie UPO
Stosownie do art. 10 UPO:
1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie
mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego
Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a) 0 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi
co najmniej 10 procent i posiadała ona ten udział przez nieprzerwany 24 miesięczny okres poprzedzający dzień wypłaty dywidend;
b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach. Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do dywidend wypłacanych przez Spółkę na rzecz Funduszu zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku u źródła wynikające z UPO.
Odnosząc warunki zwolnienia z podatku u źródła określone w art. 10 ust. 2 UPO do przedmiotowego stanu faktycznego należy wskazać, że:
1) Wnioskodawca jest podmiotem wypłacającym dywidendę, który jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego w Polsce posiadająca siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczpospolitej Polskiej,
2) Fundusz jest spółką inna niż osobowa podlegająca w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na
miejsce ich osiągania (tj. posiada luksemburską rezydencję podatkową), a ponadto Fundusz jako podmiot uprawniony do dywidend ma możliwość decydowania
o przeznaczeniu otrzymanej dywidendy, prowadzi rzeczywistą działalności gospodarczą w kraju siedziby (w Luksemburgu) polegającą na zarządzaniu aktywami Funduszu i
posiada do tego adekwatne zasoby kadrowe, lokalowe oraz wyposażenie, a łącznie z Funduszem ponosi ryzyko ekonomiczne związanego ze stratą lub utratą wartości
dywidendy,
3) podmiot uprawniony do dywidend (Fundusz) jest właścicielem, co najmniej 10% udziałów w Spółce.
III. Warunki zastosowania zwolnienie z podatku u źródła
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT płatnicy dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązani pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.
Natomiast, w świetle art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, płatnicy zobowiązani są pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:
1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z
przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Artykuł 26 ust. 2g ustawy o CIT stanowi, że w przypadku należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 płatnicy dokonujący wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.
Na podstawie art. 26 ust. 7a przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1.posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2.po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.
7b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika.
7c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.
W stosunku do dywidend oraz zaliczek na poczet dywidendy wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”) jeśli wypłata nastąpi w kwocie nieprzekraczającej 2 000 000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że wydając niniejszą interpretację Organ przyjął, że przedmiotem niniejszego wniosku nie jest kwestia zachowania należytej staranności przez Wnioskodawcę jako płatnika podatku wynikająca z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawy o CIT”) dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz warunków z art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że Fundusz spełnia przesłanki do uznania go za rzeczywistego właściciela należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 ww. ustawy. Okoliczność tę przyjęto za Wnioskodawcą i stanowi ona element zdarzenia przyszłego.
W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W art. 3 ust. 2 ustawy o CIT wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.
Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6)niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
W myśl art. 3 ust. 5 ustawy o CIT,
za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Jednocześnie zgodnie z art. 22a ustawy o CIT:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Natomiast na podstawie art. 22b ustawy o CIT:
Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
Obowiązki płatnika, w przypadku wypłat należności z tytułu art. 22 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1, jeśli nie przekroczą w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są przepisem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Stosownie do art. 26 ust. 2g ustawy o CIT:
Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.
Przy czym jak wynika z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT:
Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.
W myśl art. 26 ust. 7a ustawy o CIT:
Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7c oraz 7f-7j ustawy o CIT.
Jak stanowi art. 26 ust. 9 ustawy o CIT:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.
Jednocześnie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2018 r., poz. 2545 ze zm.) nie zostało przedłużone na 2022 r. tj. termin na stosowanie włączeń określonych w § 3 i § 4 tego rozporządzenia upłynął z dniem 31 grudnia 2021 r.
Wskazać należy, że w art. 21 oraz w art. 22 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.
Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz.U. z 1996 r., Nr 110 poz. 527, dalej: „UPO”), zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r., (Dz.U. z 2013 r. poz. 964) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r.).
Jak stanowi art. 10 ust. 1 UPO:
Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Stosownie do art. 10 ust. 2 UPO:
Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a) 0 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent i posiadała ona ten udział przez nieprzerwany 24 miesięczny okres poprzedzający dzień wypłaty dywidend;
b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
Jak stanowi art. 10 ust. 3 UPO:
Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. spółkę luksemburską, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego. Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową Państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg. Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych. W związku z powyższym Fundusz wydaje inwestorom uczestniczącym w funduszu akcje, stanowiące jednostki uczestnictwa w funduszu.
Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata dywidendy lub zaliczek na dywidendę przez Wnioskodawcę, który będzie występował w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata dywidendy, jeśli spełnione zostaną warunki przewidujące możliwość jej wypłaty przewidziane w kodeksie spółek handlowych, ma nastąpić w 2022 r. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2022 r. (do 30 czerwca 2022 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu. Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów. Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu. Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie. Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. Inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do udziałów spółek celowych Funduszu. Inwestorzy nie będą uprawnieni do dywidendy wypłacanej przez Spółkę, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa. Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci dywidend wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem dywidend jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty dywidend są dokonywane na konto bankowe Funduszu. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów. Fundusz posiada udziały reprezentujące ponad 10% kapitału zakładowego Spółki nieprzerwanie przez okres przekraczający 2 lata.
Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy wypłaty należności z tytułów dywidend i zaliczek na dywidendy, które nie przekroczą w 2022 r. kwoty 2.000.000 zł wypłacanych na rzecz Funduszu z siedzibą w Luksemburgu będącego rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności, Wnioskodawca, przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, będzie uprawniony do zastosowania stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła) przewidzianej w art. 10 ust. 2 pkt a) UPO, wynoszącej 0% (z zastrzeżeniem że na dzień wypłaty dywidendy będzie zachowany warunek bezpośredniego, nieprzerwanego 2-letniego posiadania udziałów w kapitale Spółki w wysokości co najmniej 10%). Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła od wypłacanej dywidendy/zaliczek na dywidendę.
Zastrzec należy, że art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, odnosi się do łącznej kwoty wypłacanych należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT (nie tylko do samych dywidend).
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w stosunku do dywidend oraz zaliczek na poczet dywidendy wypłacanych przez Spółkę Funduszowi Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła wynikającego z art. 10 ust. 2 UPO – z zastrzeżeniem, że wypłacane należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT nie przekroczą w roku podatkowym u Wnioskodawcy na rzecz Funduszu łącznie kwoty 2 000 000 zł - należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).