w zakresie ustalenia czy w sytuacji, gdy Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez... - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 22.12.2020, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie ustalenia czy w sytuacji, gdy Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym Białą Listą; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającemu z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w sytuacji, gdy Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym Białą Listą; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającemu z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w sytuacji, gdy Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym Białą Listą; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającemu z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej też: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406; dalej: Ustawa CIT), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż zbożowych wyrobów śniadaniowych.

W bieżącym roku podatkowym Spółka dokonała płatności, dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; dalej: Ustawa VAT) w zakresie dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny oraz nie złożyła zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.), do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu (w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. w brzmieniu, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu).

Płatności wskutek błędu zostały dokonane na rachunki bankowe polskich kontrahentów, tj. podatników w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy CIT prowadzone przez zagraniczne banki, które nie prowadzą działalności poprzez oddział w Polsce. Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 20 grudnia 2019 r. wykaz podatników VAT wydanymi przez Ministerstwo Finansów rachunki te nie będą zamieszczane w wykazie, mimo, że informacja o rachunkach w bankach zagranicznych jest podawana przez podatników w zgłoszeniach identyfikacyjnych/aktualizacyjnych.

Zapłata przedmiotowych należności przez podatnika :

  1. nie została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:
    1. służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
    2. wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
    3. prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym;
  2. nie została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a Ustawy VAT;
  3. nie wynikała z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.


Obecnie Spółka planuje zawrzeć porozumienie z kontrahentami, w którym:

  • płatności dokonane na rachunki bankowe polskich kontrahentów prowadzone przez zagraniczne banki, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT (dalej: Biała Lista, Wykaz), zostaną anulowane zarówno u Spółki jak i u kontrahentów,
  • kontrahenci zwrócą kwoty odpowiadające tym płatnościom na rachunek bankowy Spółki,
  • Spółka dokona ponownej zapłaty należności, tym razem na rachunki kontrahentów znajdujące się na Białej Liście w celu możliwości zaliczenia tych wydatków w całości do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym Białą Listą; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającego z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty z tytułu nabycia towarów i usług potwierdzone fakturami, które Spółka ponownie ureguluje przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT stanowią koszty uzyskania przychodów i nie ma do nich zastosowania ograniczenie wskazane w art. 15d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, ze zm., dalej: Ustawa CIT).

Zgodnie z 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r. poz. 650 (winno być: Dz.U. z 2019 r. poz. 1292)); dalej: Prawo przedsiębiorców) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jednocześnie stosownie do treści art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

W ustępie 2 cytowanego powyżej artykułu wskazano, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

  1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
  2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

-w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Następnie w ustępie 4 cytowanego powyżej artykułu wskazano, że przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika:

  1. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu lub
  2. została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:
    1. służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
    2. wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
    3. prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym
    • jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub
  3. została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub
  4. wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

Na gruncie wyżej wymienionych przepisów Ustawy CIT, konsekwencje związane z dokonaniem płatności na rachunek spoza Wykazu, poza wyłączeniami wskazanymi w ust. 4, realizują się w braku możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów lub konieczności odpowiedniego zwiększenia przychodów.

Brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na Białej liście, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny ma charakter sankcyjny.

Co oznacza, że podatnicy powinni dokonywać płatności na rachunki znajdujące się na Białej liście, a w przypadku płatności dokonanej na rachunki spoza Wykazu, dokonać ich z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności lub złożyć zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego, gdyż w przeciwnym razie nie będą mogli zaliczyć tych kosztów w poczet kosztów uzyskania przychodów. Zatem dokonywanie płatności na rachunki z Białej Listy można uznać za pożądaną przez ustawodawcę regułę postępowania podatników. W konsekwencji, wszelkie działania podjęte przez podatnika mające na celu urzeczywistnienie tej reguły i tym samym doprowadzenie do stanu w pełni zgodnego z przepisami należy uznać za dopuszczalne.

Tym bardziej, że przepisy Ustawy CIT nie uniemożliwiają zwrotu płatności, a następnie jej ponownego dokonania na rachunek bankowy wskazany na Białej liście w celu możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest tożsame z odpowiedzią na interpelację poselską nr 2109 z dnia 6 marca 2020 r. sygn. DD6.054.2.2020, w której Minister Finansów odpowiadając na pytanie Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych wskazał, że: W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego. Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu.

Na podkreślenie wagi tych wskazówek interpretacyjnych, zasługuje fakt, że odpowiedź na interpelację poselską wydał Minister Finansów, czyli ten sam organ, który opublikował w zakresie stosowania przedmiotowych przepisów ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe) wydawane na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji tj. Objaśnienia podatkowe z dnia 20 grudnia 2019 r. wykaz podatników VAT.

Ważne stanowisko w sprawie, w którym organy podatkowe wskazują dokonanie ponownej płatności w celu zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, zostało również wskazane w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 stycznia 2017 r. sygn. 0461-ITPB1.4511.864.2016.2.DR oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 maja 2017 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.33.2017.1.DW, w których organy wskazały, że w przypadku dokonania swoistej korekty przeprowadzenia płatności uwzględniającej rachunek płatniczy, należy transakcję uznać za opłaconą przelewem, co umożliwia zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacje te zostały wprawdzie wydane w odmiennym stanie prawnym, w którym dokonanie zapłaty z pominięciem rachunku bankowego (tj. zapłaty w gotówce) skutkowało brakiem możliwości zaliczenia takiej płatności w poczet kosztów uzyskania przychodów. Tym niemniej biorąc pod uwagę ich treść należy wskazać, że organy podatkowe nie wykluczają dokonania ponownej płatności mającej na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z przepisami.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w sytuacji gdy, Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym Białą Listą; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającego z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT. Po dokonaniu ponownej płatności przelewem bankowym na rachunek znajdujący się w Wykazie, Spółka zaliczy wyżej wskazane koszty z tytułu nabycia towarów i usług w poczet kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej