Temat interpretacji

W zakresie w zakresie ustalenia, czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z póź. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. CIT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim związaną z realizacją wyspecjalizowanych procesów produkcyjnych z tworzyw sztucznych metodą wtrysku, w tym procesów towarzyszących obejmujących przetwórstwo, zgrzewanie i montaż wyrobów z tworzyw sztucznych (tzw. produkcje w toku).

Jednocześnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka posiada wyodrębniony organizacyjnie Dział Badań i Rozwoju (DBR), który prowadzi prace badawczo-rozwojowe związane z tzw. nowymi uruchomieniami procesów produkcyjnych oraz z tzw. optymalizacją procesów produkcyjnych (tzw. prace BR).

W przedmiotowym zakresie, celem potwierdzenia charakteru prac BR, Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i w dniu 22 lipca 2020 r. uzyskała pozytywną interpretację znak: 0111-KDIB1-3.4010.233.2020.1.BM, zgodnie z którą działalność Spółki obejmująca nowe uruchomienia oraz optymalizację procesów produkcyjnych stanowi działalność badawczo rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym rozpoznane koszty kwalifikowane uprawniają Spółkę do zastosowania ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 1 i nast. ustawy o CIT.

Spółka zamierza skorzystać z preferencji podatkowej i właściwie rozliczyć odpowiednie koszty kwalifikowane. Spółka wskazuje przy tym, że ponosi koszty związane m.in. z zakupem licencji na specjalistyczne oprogramowanie M, które zostało zakupione (nabyte) wyłącznie na potrzeby DBR i jest wykorzystywane jedynie w celach prowadzenia prac BR.

W efekcie, dokonywane w danym roku podatkowym (od miesiąca następującego po miesiącu przyjęcia do używania ww. oprogramowania i ujęcia licencji na to oprogramowanie w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) odpisy amortyzacyjne, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, Spółka uznaje za koszty kwalifikowane.

Jednocześnie, celem jednoznacznego udokumentowania, że omawiana licencja na oprogramowanie (wnip) jest wykorzystywana jedynie na potrzeby DBR i wyłącznie przy realizacji prac BR, Spółka (celem uniknięcia wątpliwości w tym zakresie) zamierza wprowadzić odpowiednie zarządzenie wewnętrzne dotyczące sposobu wykorzystywania omawianego oprogramowania, w tym bezwzględny zakaz korzystania z programu w celach innych aniżeli w ramach realizacji zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji (prac BR).

Jednocześnie, obok tego zarządzenia Spółka zamierza uzyskać od pracowników (w szczególności pracowników DBR) stosowne oświadczenia jednoznacznie wskazujące na świadomość danego pracownika, że program ten nie może być wykorzystywany w inny sposób aniżeli zgodny z ww. zarządzeniem Spółki, tj. bez związku z zadaniami z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

W odniesieniu do powyższego Spółka już obecnie jest w stanie wyodrębnić w prowadzonej ewidencji wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych (poniesionych kosztów kwalifikowanych) za rok 2019 i lata wcześniejsze. Analogicznie, Spółka planuje wyodrębnić omawiane koszty kwalifikowane w roku 2020 oraz w przyszłości, niemniej dla celów dokumentacyjnych (dotyczących sposobu wykorzystywania licencji) Spółka planuje wprowadzić wyżej opisywane zarządzenia oraz oświadczenia pracowników.

Końcowo Spółka wskazuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Jednocześnie, na potrzeby oceny prawno-podatkowej niniejszego wniosku Spółka wskazuje, że koszty kwalifikowane, o których mowa w niniejszym wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT, a przy tym Spółka jest świadoma, że nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi BR koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, jeżeli te zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, skorzystanie z ulgi B+R zależeć będzie od spełnienia odpowiednich warunków określonych ustawą związanych z identyfikacją kosztów kwalifikowanych i ich odpowiednim wyodrębnieniem w ewidencji rachunkowej.

Nie wnikając w szczegółowe obostrzenia art. 18d ust 5-8 CIT, zdaniem Wnioskodawcy, podstawowym warunkiem jest tutaj spełnienie obowiązków wynikających z art. 9 ust. 1b CIT.

Z treści powołanej normy wynika bowiem ogólny obowiązek wyodrębniania kosztów kwalifikowanych w prowadzonych księgach podatkowych.

Kosztami kwalifikowanymi, które zamierza wyodrębnić Wnioskodawca są tutaj odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej (licencji na oprogramowanie).

Stosownie bowiem, do treści art. 18d ust. 3 CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane i możliwe było ich odliczenie od podstawy opodatkowania w ramach ulgi BR. Przesłanki te obejmują dwie podstawowe okoliczności.

Po pierwsze aby odpisy amortyzacyjne nie dotyczyły środków trwałych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Po drugie aby środki trwałe, których dotyczą odpisy, wykorzystywane były w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w niniejszej sprawie oba ww. warunki są spełnione, albowiem mowa tutaj o amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej, tj. licencji na oprogramowanie wykorzystywanej wyłącznie na potrzeby DBR i jedynie w celach prowadzenia prac BR.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie zatem od sposobu udokumentowania wykorzystywania omawianego oprogramowania wartość odpisów amortyzacyjnych, niewątpliwie odzwierciedla wysokość danego rodzaju ponoszonych kosztów kwalifikowanych, których odpowiednie wyodrębnienie w prowadzonej ewidencji księgowej pozwoli na zastosowanie ulgi B+R.

Jak bowiem wskazano w opisie okoliczności faktycznych oprogramowanie to zostało nabyte celem jego wykorzystywania wyłącznie na potrzeby realizacji zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcyjnych. Tym samym już sama ta okoliczność, zdaniem Wnioskodawcy, uprawnia go do wyodrębnienia w prowadzonej ewidencji rachunkowej omawianych kosztów kwalifikowanych i zastosowania ulgi B+R: obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze (o ile Spółka zdecyduje się na takie działanie).

Alternatywnie, Wnioskodawca wskazuje, że skoro omawiane odliczenie powinno następować w takiej części, w jakiej oprogramowanie to służy realizacji prac BR to fakt, iż licencja została nabyta wyłącznie na potrzeby DBR i rzeczywiście jest wykorzystywana jedynie w celach prowadzenia prac BR może zostać odpowiednio udokumentowany.

W przedmiotowym zakresie, celem uprawdopodobnienia omawianej okoliczności i faktu wykorzystywania omawianej wartości niematerialnej i prawnej w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka zamierza:

1. wprowadzić odpowiednie wewnętrzne zarządzenie określające wprost zakładany sposób wykorzystywania oprogramowania M, w tym bezwzględny zakaz korzystania z programu w celach innych aniżeli w ramach realizacji zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji oraz
2. uzyskać od pracowników stosowne oświadczenia o zapoznaniu się z treścią omawianego zarządzenia i świadomości danego pracownika, iż program ten nie może być wykorzystywany w inny sposób aniżeli zgodny z tym zarządzeniem.

W opinii Wnioskodawcy, działanie takie pozwoli na niebudzące wątpliwości udokumentowanie sposobu wykorzystywania licencji na oprogramowanie, a kolejno na wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych w postaci odpisów amortyzacyjnych od tej licencji i dokonanie stosownego odliczenia za rok 2020 i kolejne lata podatkowe (do czasu zakończenia amortyzacji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: updop), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
5. podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop, sformułowania wyłącznie, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników, którzy zamierzają skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej (w tym kosztów zakupu licencji na oprogramowanie) w prowadzonych przez nich księgach podatkowych. Zastosowany przez podatnika sposób wyodrębnienia kosztów powinien umożliwić prawidłowe zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, które dają prawo do skorzystania z ulgi, w kwocie adekwatnej do odpowiedniego rodzaju kosztu kwalifikowanego.

Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Jednakże skoro wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową ma być podstawą do skorzystania z ulgi, Spółka ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających Wnioskodawcy prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. Bez znaczenia w tym przypadku powinien pozostać sposób określenia prowadzonej przez podatnika działalności z perspektywy regulacji z zakresu rachunkowości tym bardziej, że zależnie od obowiązujących dany podmiot zasad rachunkowości katalog prac badawczych i rozwojowych jest różny. Pomimo faktu, że ewidencja rachunkowa jest punktem wyjścia dla ustalania podstawy opodatkowania w updop, to istnieje szereg zdarzeń gospodarczych, które są zdefiniowane w odmienny sposób dla celów podatkowych i rachunkowych. Ewidencja rachunkowa ma stanowić bazę dla przeprowadzenia kalkulacji podstawy opodatkowania oraz należnego podatku, która odpowiednio zmodyfikowana w oparciu o regulacje podatkowe przedstawia wynik dla celów podatkowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 395 z późn. zm.), księgi rachunkowe jednostki obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą: dziennik, księgę główną, księgi pomocnicze, zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych, wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz). Zgodnie z art. 16 ust. 1 tejże ustawy, konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.

|Odnosząc się do pytania oznaczanego we wniosku nr 1 stwierdzić należy, że skoro wartości niematerialne i prawne tj. licencje na specjalistyczne oprogramowanie wykorzystywane są wyłącznie w celach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, to odpisy od tych wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 3 updop.

Zatem, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy względem kosztów kwalifikowanych, o których mowa we wniosku, po ich wyodrębnieniu w prowadzonej ewidencji rachunkowej obecnie, jak również za rok 2019 i lata wcześniejsze, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi B+R zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1, ust. 3 i nast. updop, należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, tut. Organ wskazuje, że w związku z uznaniem za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, bezzasadne stało się rozstrzyganie w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej